Wczesne dzieciństwo

Binkiewicz Katarzyna

Folejewska Sylwia

Ilczuk Dorota

Świontek – Brzezińska
Monika

Gr. IV
26.11.2010 r.

Wczesne dzieciństwo

Omawiane zagadnienia:

1.

rozwój sprawności motorycznej

2.

rozwój emocjonalny

3.

rozwój umysłowy

4.

teorie rozwoju osobowości

Sprawność motoryczna



Motoryka duża- wymaga koordynacji
ruchów dużych partii całego ciała, np.
skakanie na skakance.



Motoryka mała- wymaga koordynacji
działania drobnych części ciała przede
wszystkim rąk, np. przewracanie kartek
książki.

Stadia rozwoju sprawności

motorycznej:



Faza poznawcza- w tej fazie dziecko dąży

do zrozumienia sprawności ruchowej i jej

wymagań. Odwoływanie się do podobnych,

poprzednio dobrze wykonywanych zadań.

„Co zrobić?”



Faza skojarzeniowa- uczenie się metodą

prób i błędów. „Jak to zrobić?”



Faza automatyczna- czynności

wykonywane z dużą wprawą z niewielką

liczbą błędów.

Chwytanie, rozwój motoryczny i twórczość artystyczna

Sposób posługiwania się kredką stanowi doskonały przykład rozwijania się

sprawności chwytania

Rozwój sprawności motorycznej i

artystycznej



Umiejętność rysowania kształtów pojawia

się w określonej kolejności:



rysowanie linii wertykalnych (poziomych)



rysowanie linii horyzontalnych (pionowych)



Krzyże, kwadraty, trójkąty, romby



Izolacjonizm- tendencja dzieci do

tworzenia kształtów jako niezależnych

znaków na papierze.



( ok. 3,5-4 roku życia dzieci potrafią łączyć

figury w kształty)

Przykład:

Rozwój emocjonalny dziecka w

okresie wczesnego

dzieciństwa

Rozwój emocjonalny u dziecka w wieku

przedszkolnym charakteryzuje się dużą

dynamiką. Oprócz rozpoznawania emocji

dziecko potrafi także o nich mówić.

Rozwój emocjonalny



Wraz z dorastaniem dziecka i jego
rozwojem emocjonalnym obserwuje się
wzrost reakcji związanych z oporem,
manifestowaniem swojego „ja”,
wyrażaniem słowami swojego
niezadowolenia czy niezadowolenia.



Dziecko coraz lepiej rozumie emocje

własne i innych osób, zdobywa zdolność

regulowania ekspresji własnych emocji

.



Dziecko potrafi ocenić przyczyny
podstawowych reakcji emocjonalnych, co
istotne, zwracając uwagę na czynniki
zewnętrzne wywołujące emocje, a nie na
wewnętrzne (wraz z dorastaniem zasada ta
ulega odwróceniu)



Pojawiają się emocje takie jak; duma, wstyd,
wina, zazdrość. Do rozwoju niektórych z nich
potrzebna jest interakcja z otoczeniem



Wybuchy złości stają się rzadsze



Pojawiają się uczucia estetyczne, moralne i
intelektualne. Nie brakuje również uczuć i
emocji związanych z życiem w grupie
rówieśników, uczuć społecznych.

Rozwój umysłowy



Progresywne zmiany rozwojowe w zakresie
poznania umożliwiają w okresie wczesnego
dzieciństwa przyspieszenie rozwoju
językowego.



Nabywanie języka stymuluje zarówno
proces opanowywania słów, jak i myślenia.



Myślenie jest bardziej rozwinięte,
zwłaszcza pod względem stopnia
udoskonalania i przetwarzania pojęć. Staje
się ono bardziej metodyczne i zamierzone.



Dzieci stają się zdolne do zrozumienia
pozoru i fałszywych przeświadczeń.

Piagetowskie stadium myślenia

przedpojęciowego



Myślenie przedpojęciowe –> 2. – 4. rok
życia



Jest ono częścią dłuższego stadium
myślenia przedoperacyjnego -> 2. – 7. rok
życia



Myślenie przedpojęciowe jest podstawą
późniejszego funkcjonowania poznawczego.

Działania poznawcze:



Zdolność do wykorzystania funkcji

symbolicznej



Egocentryzm



Animizm



Artyficjalizm



Sprawiedliwość immanentna

Funkcja symboliczna



Zdolność do odróżniania znaczeń
referencjalnych (odniesieniowych)
reprezentacji np. słów od przedmiotów
odniesienia czyli tego, co jest
reprezentowane np. obiekt.



Umożliwia zmiany w intelektualnym
funkcjonowaniu dzieci; ich inteligencja staje
się coraz bardziej plastyczna i wytwórcza.

Egocentryzm



Tendencja do myślenia, że inne osoby
postrzegają świat z tej samej perspektywy
co dziecko.



Mowa egocentryczna – dziecko
skoncentrowane na własnych myślach, nie
potrafi się wsłuchać w wypowiedzi
rówieśników.



Zabawa równoległa

Animizm



Przypisywanie życia obiektom nieożywionym

Artyficjalizm



Mniemanie, ze wszystko na świecie,
łącznie z naturalnymi rzeczami i
zdarzeniami, jest przez kogoś zrobione.



-> niebo pomalowane przez kogoś na
niebiesko, góry zbudowane przez silnych
ludzi

Sprawiedliwość immanentna



Pogląd, według którego świat wyposażony
jest we wbudowany kodeks czy system
prawa i porządku.



Gdy pojawi się coś nieprzyjemnego,
dziecko stara się wyjaśnić, dlaczego tak się
stało.

Rozwój pojęć



Spostrzeganie – działanie poznawcze
pozwalające jednostce wydobyć z otoczenia
i zinterpretować istotne dla niej informacje



Narastająca umiejętność wykrywania różnic
w kształcie, wielkości oraz przestrzeni
przyczynia się do coraz głębszego
zrozumienia świata fizycznego.

Pojęcie kształtu i wielkości



Rozpoznawanie kształtu jest wynikiem
uczenia się przez doświadczenie



Z powodu niedostatecznego rozwoju
stałości percepcyjnej oraz egocentryzmu
obiekty zdają się zmieniać w trakcie ruchu.

Pojęcie przestrzeni



Egocentryzm przeszkadza dzieciom w

próbach pojmowania takich dymensji

przestrzennych, jak: blisko, daleko.



Trudności w takich zagadnieniach jak

kierunek i odległość.



Aby dzieci mogły posługiwać się tymi

wymiarami, musza nauczyć się koordynacji

swego egocentrycznego punktu

odniesienia z innymi systemami odniesień.

Pojęcie ilości



Liczby są ważną częścią pojęcia ilości



U dzieci pojawia się luka pomiędzy
zdolnościami do liczenia a zdolnością do
pojęciowego zrozumienia, co jest liczone.



Potrafią one ułożyć przedmioty w jednym
szeregu, ale nie są w stanie rozpoznać
cyfr.

Pojęcie czasu



Małe dzieci odnoszą się niemal wyłącznie
do teraźniejszości. Mają one również
problemy z rozróżnianiem ranka od
popołudnia czy w rozpoznawaniu dni
tygodnia.



Dzieci potrafią nazwać dni z początku i
końca tygodnia.

Teorie rozwoju osobowości

PSYCHOSEKSUALNA TOERIA

ZYGMUNTA FREUDA



Stadium analne rozwoju (wiek od 2-4 lat)



Etap pojawiający się wtedy, gdy dziecko

uświadamia sobie, że w jego organizmie

zachodzą procesy wydalania.



Źródło przyjemności: wydalanie i

zatrzymywanie kału.



Fascynacja odchodami objawiająca się

obserwacją lub obserwacja wydalanej

substancji.



Również tzw. „rozmowy toaletowe”



Rola rodziców w tym okresie: Nadmierne
forsowanie dziecka i traktowanie
„produktów ciała” jako złe i „brudne” może
przyczynić się do zaniżonej samooceny
dziecka, które jest źródłem tego „zła” lub
nadmiernej dbałości w późniejszym
okresie, a ignorowanie- do niechlujstwa.



Przejawem buntu w tym wieku może być
zatrzymywanie lub gwałtowne wydalanie
kału w niewłaściwych momentach.



Interpretacja psychoanalityczna: taki bunt
dziecka może być ujściem dla zdławionych
frustracji i wrogości.

STADIUM FALLICZNE ROZWOJU

WG FREUDA



Stadium falliczne (wiek od 4-6 lat)



Stadium, gdzie dziecięce pragnienia
gratyfikacji przesuwają się ze strefy
analnej na genitalna.



Źródło przyjemności: manipulowanie i
pieszczenie swoich narządów genitalnych.



Tzw. „dziecięca masturbacja” (Freud).

- zgodnie z teoria Freuda chłopcy identyfikują się z

ojcem i naśladują

zachowania ojcowskie, ponieważ rozwinęli

nieświadome uczucia seksualne wobec matki.

Groźba kary za masturbację powoduje przesunięcie

zainteresowań seksualnych chłopców z penisa na

matkę. Rezultatem tej zmiany jest zazdrość o

ojca.

Uczucia seksualne nie są pragnieniem odbywania

stosunków seksualnych, jedynie przytulania się i

miłości.

Zachowania romantyczne, nie pożądliwe. Chłopców

ogarnia lęk, gdy uświadamiają sobie, że ich

zachowanie wiedzie do konfliktu z ojcem.

W bardziej zaawansowanej formie – lęk kastracyjny.

KOMPLEKS EDYPA

KOMPLEKS ELEKTRY

doświadczany przez dziewczynki, polegający

na zazdrości o posiadanego przez

chłopców penisa i poczucie oszukania. Za

ten stan rzeczy obwiniają matkę,

natomiast ojciec jest obiektem ich

seksualnego przywiązania.

Matka jako współzawodniczka w rywalizacji

o uwagę ojca.

PSYCHOSPOŁECZNA TEORIA ERIKA

ERIKSONA



Inicjatywa lub poczucie winy

(wiek od 3-6 lat)



Zgodnie z teoria Eriksona inicjatywa lub
poczucie winy jest kryzysem wczesnego
dzieciństwa.



Osiągnięte przez pierwsze trzy lata życia

poczucie zaufania i autonomii inicjuje u

dziecka

udowadnianie własnej woli. Dzieje się to wraz

ze wzrostem sprawności fizycznej,

wzbogacaniem się zasobu słów oraz ogólna

zdolność do podejmowania nowych zadań.

Przejawy samowoli inspirowane są zazwyczaj

aktami buntu. Dzieci skłonią się ku inicjatywie

lub ku poczuciu winy.



Rola rodziców w tym okresie: ćwiczenie
dziecięcej fizycznej sprawności,
odpowiadanie na pytania przez rodziców
najpewniej narodzi inicjatywę. Jednak jeśli
dziecko poczuje irytację wywołana przez
zadane pytania lub ich fantazjowanie jest
uznawane za stratę czasu, wtedy
najpewniej pojawi się poczucie winy.

Dziękujemy 