Zmiany inwolucyjne w narządzie wzroku :
Osłabienie wzroku występuje na drugim miejscu
upośledzeń narządów zmysłu.
1. Dalekowzroczność czyli zmniejszona siła
akomodacji oka
2. Osłabienie przystosowania do ciemności
3. Zmniejszenie ostrości wzroku
Seminaruim III
Zmiany inwolucyjne i patologiczne narządów zmysłu.
Zakres sprawności akomodacyjnej oka zmniejsza
się stopniowo z wiekiem. W wieku 20 lat soczewki
mają zakres zdolności akomodacyjnej 10 D, w wieku
ok..60 lat wartość ta spada poniżej 2D, powyżej 75 r.ż
ok. 0,75D. Gorsza akomodacja oka przejawia się w
niewygodnym patrzeniu z bliska. Soczewka staje się
mniej sprężysta, promień krzywizny wydłuża się.
Słabnie ostrość wzroku ok. 50 r.ż- przyczyną jest
prawdopodobnie zwężenie źrenic.
Zakres sprawności akomodacyjnej oka zmniejsza
się stopniowo z wiekiem. W wieku 20 lat soczewki
mają zakres zdolności akomodacyjnej 10 D, w wieku
ok..60 lat wartość ta spada poniżej 2D, powyżej 75 r.ż
ok. 0,75D. Gorsza akomodacja oka przejawia się w
niewygodnym patrzeniu z bliska. Soczewka staje się
mniej sprężysta, promień krzywizny wydłuża się.
Słabnie ostrość wzroku ok. 50 r.ż- przyczyną jest
prawdopodobnie zwężenie źrenic.
Zaćma
nie powoduje całkowitej ślepoty, prowadzi do narastania
łagodnej lub umiarkowanej utraty widzenia.
Z czasem zaćma powoduje poważne ograniczenie widzenia.
Przyczyną są zmiany w obrębie soczewki ( zmętnienie- cataracta),
która ulega nadmiernemu i szybkiemu starzeniu się. Często występuje
obuocznie, lecz stwierdza się znaczne różnice między obu soczewkami
Występuje powszechnie w starszym wieku, ma podłoże genetyczne
częściej występuje u osób z cukrzycą oraz leczonych steroidami.
Leczenie tych pacjentów jest operacyjne.
Chorobowe przyczyny ślepoty nabytej w późnym okresie życia:
1. Zaćma
2. Jaskra
3. Starcze zwyrodnienie plamki
4. Cukrzycowe i nadciśnieniowe zmiany siatkówkowe
5. Uszkodzenie szlaków wzrokowych jako powikłanie udaru mózgu.
6. Zapalenie tętnicy skroniowej
Jaskra- glaukoma: choroba wywołana jest wzrostem
ciśnienia śródgałkowego, które powoduje ucisk tarczy
nerwu wzrokowego i ubytki w polu widzenia.
Problemy osób niedowidzących i niewidomych:
1. Ograniczenie samodzielności i uzależnienie od osób drugich.
2. Nauka codziennych czynności - rehabilitacja.
3. Funkcjonalne urządzenie mieszkania.
4. Pobyt w placówkach opiekuńczych i innych.
Objawy: ostre - ból oka, czasem z wymiotami, zamazane
widzenie, obrzęk rogówki, źrenica jest rozszerzona i nie
reaguje na światło.
Postać podstępna - utrata widzenia na skutek ucisku na
nerw wzrokowy.
Starcze zwyrodnienie plamki: powolne upośledzenie
widzenia, korygowane okularami do czytania.
Zmiany inwolucyjne narządu słuchu:
Przyczyny upośledzenia słuchu:
1. Pierwotne zwyrodnienie narządu spiralnego( Cortiego) z
utratą nabłonkowych
komórek nerwowych,
2. Zmiany w komórkach ślimaka i błony bębenkowej,
3. Niewystarczające ukrwienie dróg słuchowych i skroniowego
płata mózgu.
4. Narażenie na hałas, zmiany metaboliczno-krążeniowe,
zaburzenia dziedziczne,
palenie papierosów, leki ototoksyczne.
Rodzaje osłabienia słuchu:
Starcze przytępienie słuchu- utrata słyszenia wyższych
częstotliwości. Jest to
zmiana związana z wiekiem.
Szum w uszach.
Nieprawidłowe odbieranie głośności- nadwrażliwość na
bardzo głośną
mowę.
Niedosłyszenie, utrata słuchu i głuchota
1. Usunięcie woskowiny z ucha zewnętrznego.
2. Badania audiometryczne , dobranie aparatu słuchowego.
Opieka nad osobą z aparatem słuchowym- umieszczenie aparatu
w uchu, wymiana baterii, dbałość o dobre funkcjonowanie
aparatu.
3. Upośledzenie komunikacji osoby starszej z otoczeniem.
Należy odzywać się do osoby z upośledzonym słuchem tak ażeby
widziała ona twarz i ruchy ust rozmówcy. Mówić nieco wolniej,
średnio głośno, z dobrą artykulacją. Powtórzyć zdanie jeśli nie
zostało dobrze usłyszane. Mówić do chorego od strony aparatu
słuchowego.
Leczenie i pielęgnacja
Leczenie i pielęgnacja
:
:
Osoba niesłysząca uczy się odczytywać mowę z ust. Wypowiadać
proste zdania z normalną głośnością. Niesłyszący odbiera
niewrebalne sygnały płynące od rozmówcy. Można napisać
krótkie zdania na kartce. Mowa takiej osoby może być
niezrozumiała. Należy gestykulować mówiąc do osoby
niesłyszącej.
Nauka języka migowego dla osób sprawnych umysłowo.