Złamanie
Całkowite lub częściowe przerwanie
ciągłości tkanki kostnej.
Do złamania dochodzi gdy siła urazu
przekroczy granicę wytrzymałości
tkanki.
Szkielet człowieka zbudowany jest z ok.
206 kości:
• płaskie (łopatka, mostek)
• różnokształtne (kości nadgarstka,
żuchwy)
• płaskie (kość ramienna,
łokciowa, udowa, piszczelowa,
strzałkowa)
Rodzaje złamań
a) Z zachowaniem ciągłości powłok
zewnętrznych:
• otwarte – z przerwaniem
ciągłości skóry
• zamknięte - bez przerwania
ciągłości skóry
b) Przebieg płaszczyzny złamania
Złamanie- mechanizm
• Bezpośredni uraz mechaniczny przy
upadku lub uderzeniu- z. poprzeczne,
podłużne lub wieloodłamowe
• Pośrednio w wyniku przeniesienia sił
uszkadzających- z. skośne i spiralne,
powstają z oderwania wyrostka
łokciowego, rzepki, kolców
biodrowych
Złamania szczególne
1 Złamanie zmęczeniowe (marszowe,
przeciążeniowe)
• kości śródstopia, strzałka i piszczel
• ból, objawy miejscowe słabo
zaznaczone
• objawy radiologiczne zwykle o kilka
tygodni opóźnione
Złamania szczególne
2 Złamanie patologiczne
przerwanie ciągłości kości w
wyniku błahego urazu
osteoporoza, torbiele kości,
nowotwory kości,zaburzenia
hormonalne, wrodzona łamliwość
kości
Złamanie - objawy
• Zaburzenie czynności i przymusowe
ułożenie kończyny
• ból i bolesność pośrednia
• krwiak, siniec, obrzęk
• zniekształcenie zarysów kończyny
• patologiczna ruchomość wzdłuż kości
długich
• trzeszczenie i tarcie odłamów kostnych
Złamanie - objawy
towarzyszące
• Uszkodzenie przyległych stawów
• uszkodzenie mechaniczne mięśni
• przemieszczenie odłamów
kostnych
Złamanie -doraźna pomoc
Zapobieganie powikłaniom:
• przemieszczeniu odłamów
• przebiciu skóry
• uszkodzeniu naczyń i nerwów
• zakażeniu
Złamanie -doraźna pomoc-
algorytm postępowania
1 Zbadaj chorego w celu poznania
obrażeń w pozycji powypadkowej
2 Określ miejsce największej bolesności,
poszukaj objawów złamania
3 Podejrzewając złamanie ułóż chorego w
pozycji na plecach, nie wykonuj
zbędnych ruchów kończyną
4 Rozpoznajesz złamanie kości:
Rozpoznajesz złamanie
kości:
Zamknięte:
5 środki przeciwbólowe
6 przy wyraźnym zgięciu
istnieje ryzyko
przebicia skóry przez
odłam, lekko
wyprostuj kończynę,
nie uciskaj na miejsce
złamania
7 unieruchomienie
8 transport
Otwarte:
5 środki przeciwbólowe
6 rozetnij ubranie na
chorej kończynie
7 połóż na ranę jałowy
opatrunek i umocuj go
8 gdy odłam złamania
wystaje ponad skórę,
nie staraj się go
wprowadzić do rany
9 unieruchomienie
9 transport
Złamanie-
unieruchomienie
Zasada Potta:
w celu unieruchomienia złamanej
kości należy unieruchomić dwa
sąsiadujące z nią stawy
w celu unieruchomienia złamania
w obrębie stawu, należy
unieruchomić dwie graniczące z
nim kości
Cele unieruchomienia:
• Zabezpieczenie przed dalszym
przemieszczaniem odłamów i uszkodzeniem
sąsiednich narządów, naczyń i nerwów
• zniesienie i łagodzenie bólu (walka ze
wstrząsem urazowym)
• zabezpieczenie przed przesuwaniem się
warstw tkanek względem siebie, co może
sprzyjać wystąpieniu krwiaka, obrzęku i
zakażenia
• zabezpieczenie przed przebiciem skóry
przez odłamy
Unieruchomienie
1. Ułożenie
2. Szyna Kramera
3. szyna próżniowa
4. chusta trójkątna
5. inne
Złamania unieruchamiane
ułożeniem
1. Złamanie żuchwy
2. Złamanie żeber
3. Złamanie kręgu
4. Złamanie miednicy
Złamania unieruchamiane
obłożeniem odpowiednimi
przedmiotami
1. Złamanie kości udowej
2. Złamania podudzia
3. Złamanie kostki przyśrodkowej
Złamania unieruchamiane
chustą trójkątną
1. Złamanie obojczyka
2. Złamanie w obrębie stawu
ramiennego
3. Złamanie kości ramiennej
4. Złamanie kości przedramienia
5. Złamanie w obrębie dłoni
Unieruchomienie
Szyna Kramera
• modeluj szynę na zdrowej kończynie
• zakładaj szynę przy pomocy drugiej
osoby
• wymość szynę watą i osłoń występy
kostne
• kontroluj ucieplenie i ukrwienie
obwodowych odcinków kończyn
• szyna musi być odpowiedniej długości
• unieruchomienie musi być wygodne dla
chorego
Unieruchomienie
Przy braku specjalistycznego sprzętu:
• kończynę górną ustala się przez
przywiązania jej do tułowia-
złamane ramię do klatki piersiowej z
przedramieniem zgiętym pod kątem 90st.
złamane przedramię wyprostowane w
łokciu wzdłuż ciała
• kończynę dolną ustala się przez
przywiązanie jej ze zdrowa kończyną
Złamanie żebra
• Stabilizacja żeber rękami i zachęcanie
do kaszlu
• Obwiązanie klatki piersiowej opaską
elastyczną lub specjalnym przylepcem
• leki przeciwbólowe
• leki przeciwkaszlowe
• u osób starszych: nie stosować
bandażowania, podać antybiotyk
Oparzenie (combustio) - zmiany miejscowe powstają
pod wpływem szkodliwego działania czynnika
termicznego lub chemicznego.
PODZIAŁ
Oparzenie I* - obejmuje jedynie naskórek.
Chory zgłasza ból, uczucie pieczenia, swędzenia.
Zaczerwienienie i obrzęk skóry, zaczerwienienie blednie
przy ucisku
.
Oparzenie II* typu A – obejmuje całą grubość
naskórka i część skóry właściwej
chory odczuwa ból. Skóra jest zaczerwieniona, obrzęknięta,
blednie przy ucisku, tworzą się pęcherze wypełnione treścią
surowiczą.
Oparzenie II* typu B – obejmuje całą grubość
naskórka oraz głębokie warstwy skóry właściwej.
Chory odczuwa ból. Częściowe zniszczenie zakończeń
nerwowych powoduje, że powierzchnia oparzenia jest mniej
bolesna niż w I* i II*. Skóra ma barwę czerwoną i nie blednie
przy ucisku.
Oparzenie III* - uszkodzenie wszystkich warstw
skóry ze zniszczeniem przydatków, niekiedy
tkanki tłuszczowej powięzi i mięśni.
chory nie odczuwa bólu. Zachowane jest tylko czucie głębokie.
Powierzchnia oparzenia jest sucha, twarda, biało-szara lub
brunatna. Objaw blednięci przy ucisku nie występuje.
Oparzenia IV* = zwęglenie tkanek w oparzeniu III*
Rozległość oparzeń
1. Reguła dłoni
2. Reguła Wallace’a (dziewiątek)
3. Reguła piątek
Podział ciężkości oparzeń
Oparzenia ciężkie:
• Oparzenie II* - powyżej 25% ciała u dorosłych
• Oparzenie II* - powyżej 20% ciała u dzieci
• Oparzenie III* - powyżej 10% ciała
• Oparzenie rąk, twarzy, oczu, uszu, stóp,
krocza
• Oparzenia dróg oddechowych
• Oparzenie elektryczne
• Oparzenie powikłane innym, dużym urazem
Podział ciężkości oparzeń
Oparzenia średnie:
• Oparzenie II* - od 15-25% ciała u dorosłych
• Oparzenie II* - od 10-20% ciała u dzieci
• Oparzenie II* - od 2-10% ciała
Oparzenie lekkie:
• Oparzenie II* - poniżej 15% ciała u dorosłych
• Oparzenie II* - poniżej 10% ciała u dzieci
• Oparzenie III* - poniżej 2% ciała
Pierwsza pomoc
1. Chronić samego siebie przed płomieniami,
dymem, gazem i innymi niebezpieczeństwami
2. Usunąć poszkodowanego z miejsca wypadku
3. Przewrócić poszkodowanego na ziemię (nie
pozwolić na ucieczkę)
4. Stłumić palącą lub ćmiącą odzież poprzez
szczelne owinięcie kocem lub płaszczem, a w
razie ich braku przetoczyć poszkodowanego po
ziemi
5. Jak najszybciej usunąć ubranie przesiąknięte
gorącym płynem bądź parą bez odrywania na siłę
rzeczy przylepionych lub wtopionych w skórę
Pierwsza pomoc
6.
Sprawdzić drożność dróg oddechowych oraz
podstawowe funkcje życiowe, zabezpieczyć
drogi oddechowe rurką ustno-gardłową i ew.
położyć poszkodowanego w pozycji bocznej
ustalonej
7.
Ustalić źródło i rodzaj oparzenia, informacje
te przekazać dalej z poszkodowanym
8.
Przy współistnieniu urazu wielonarządowego
usunąć najgroźniejsze dla życia
niebezpieczeństwo, np. zaopatrzyć krwotok
zewnętrzny, zaopatrzyć odmę opłucnową
Pierwsza pomoc
9. Zdjąć pierścionki, obrączki, bransoletki, zegarki
gdyż później może to się okazać niemożliwe ze
względu na obrzęki
10.Jak najszybciej przystąpić do chłodzenia
powierzchni oparzonej- reguła 15
11.Nie zdejmować pęcherzy i naskórka
12.Osłonić ranę pooparzeniową jałowym
opatrunkiem
13.Zastosować w miarę możliwości opatrunki
hydrożelowe
14.Zabezpieczyć przed nadmiernym wychłodzeniem
W przypadku oparzenia dróg oddechowych zabiegiem
nierzadko ratującym życie jest tracheostomia. W ramach
pomocy lekarskiej dokonuje się chirurgicznego
opracowaniu rany oparzeniowej z odbarczeniem tkanek
miękkich i usunięciem ich spalonych części.
Bezwzględnie
należy
podać
anatoksynę
i surowicę przeciwtężcową.
Oparzenia prądem
elektrycznym
Charakter i nasilenie obrażeń zależy od:
• Natężenia prądu
• Napięcia prądu
• Rodzaju prądu
• Oporności skóry (wilgotności, grubości,
unaczynienia)
• Powierzchni kontaktu (zwiększenie przekroju drogi
przepływu powoduje mniejsze wydzielanie ciepła i
mniejsze uszkodzenie tkanek)
• Drogi, przez którą przepłynął prąd
• Czasu przepływu prądu
• Współistniejących urazów
Oparzenia prądem
elektrycznym
Mechanizmy urazu elektrycznego:
• Bezpośredni kontakt (dochodzi do niego w wyniku
przepływu prądu przez ciało ofiary, która została
włączona w obwód elektryczny)
• Łuk elektryczny (powstaje jako iskra pomiędzy nie
stykającymi się obiektami o różnych napięciach.
Wyzwala się temperatura 2500*)
• Błysk elektryczny (powstaje, gdy prąd elektryczny
uderzający w ciało ofiary spływa po jej powierzchni
nie docierając do głębszych tkanek- zjawisko
przeskoku- uderzenie pioruna)
• Uraz mechaniczny (spowodowany skurczem mięśni w
wyniku działania prądu zmiennego lub powstały jako
uraz wtórny po odrzuceniu od źródła prądu stałego)
Oparzenia prądem
elektrycznym
1. Prąd zmienny 50-60Hz
szczególnie niebezpieczny:
przy natężeniu 6-9mA skurcz mięśni
zginaczy
przy natężeniu 50-100mA migotanie
komór
Oparzenia prądem
elektrycznym
2. Prąd stały powoduje jeden silny
skurcz mięsni i ofiara zostaje
odrzucona od źródła, wtórne urazy
• Uderzenie bezpośrednie
• Uderzenie w sąsiedztwie
• Porażenie kontaktowe
• Porażenie uziemieniowe
• Oparzenie
• Tępy uraz
Oparzenia prądem
elektrycznym
1. Nagłe zatrzymanie krążenia
2. Oparzenia
3. Urazy oczu
4. Rozerwanie błony bębenkowej
5. Objawy neurologiczne (przejściowe
porażenie kończyn, stałe niedowłady,
dezorientacja i niepamięć, zmiany
osobowości, śpiączka)
ODMROŻENIA
• I° - powierzchowne
– Odrętwienie i zaczerwienienie skóry
z wyraźnym zbielałym lub woskowym
obszarem uszkodzonej tkanki,
• II° - średni,
– pęcherze wypełnione treścią
surowiczą otoczone zaczerwienionym
obszarem obrzękowym,
ODMROŻENIA
• III° - głęboki,
– pęcherze wypełnione krwistym płynem,
– uszkodzenia sięgają głębokich warstw
skóry,
• IV° - ciężki,
– obejmuje tkanki ułożone pod skórą,
mięśnie kości,
– mumifikacja palców lub całej kończyny.
POSTĘPOWANIE
• Szybkie przywrócenie normalnej
temperatury,
• Krążąca woda o temperaturze ok.
40-41°C
• Owinąć suchym materiałem, bez
ucisku,
• Unieść, aby uchronić przed
powstawaniem obrzęków.
Zapewnienie
podstawowych
parametrów życiowych
Oddech :
• uszkodzenie ośrodka oddechowego w
śródmózgowiu
• Skurcz tężcowy mięśni oddechowych
• Często porażenie czynności oddechowej
trwa dłużej niż zatrzymanie krążenia:
chory umiera na skutek wtórnego
zatrzymania krążenia w wyniku hipoksji