Trypanosoma brucei

gambiense

Świdrowiec gambijski

Angelika

Gawron

Elektroradiologi

a grupa I

1.Budowa, biologia, epidemiologia:

• ma kształt wrzecionowaty w kształcie litery

V,C lub S

• ma długość 14-33 um
• ma szerokość 1-3,5 um
• w osoczu krwi mogą występować dwie formy

morfologiczne; długie i wąskie, z długą wicią
oraz krótkie i szerokie, z wicią krótką

• jądro komórkowe postaci trypomastigota jest

duże, owalne, z centralnie położonym
kariosomem

• kinetoplast umieszczony jest na biegunie

tylnym

• wić tworzy błonę falującą, która w postaci

wolnej wychodzi na biegunie przednim

• postać trypomastigota rozmnaża się przez

podział podłużny

Trypanosoma brucei gambiense

to

podgatunek wiciowca Trypanosoma
brucei, pasożytujący w środkowej i
zachodniej Afryce, gdzie wywołuje
śpiączkę afrykańską, zwaną
również

trypanosomatozą

afrykańską (trypanosomatosis
africana).

Zasięg

geograficzny występowania tej
choroby pokrywa się z zasięgiem
występowania jej przenosiciela –

muchy tse-tse

należącej do rodziny

Glossina.

2.

Cykl życiowy:

 rozwój T. brucei gambiense u much tse-tse

następuje w ich przewodzie pokarmowym

 muchy zarażają się postacią trypomastigota,

która wnika do przestrzeni między błoną

perytroficzną a nabłonkiem wyścielającym jelito i

dzieląc się przechodzi w postacie epimastigota,

które ulegają dalszym podziałom

 okres namnażania się w przewodzie pokarmowym

much trwa 15-35 dni

 następnie pasożyty wędrują przez przełyk i

gardziel do gruczołów ślinowych, gdzie osiągają

postać trypomastigota, która jest formą inwazyjną

 muchy tse-tse od chwili zarażenia są zakaźne

przez cały okres swego życia, który trwa 2-3

miesiące

 zarażenie się człowieka następuje przez skórę

postacią trypomastigota, która wnika do organizmu

ze śliną muchy tse-tse

 u człowieka może również wystąpić

trypanosomatoza wrodzona, w następstwie

przekazania posożyta przez łożysko z matki na

płód

 mucha może także przenosić postacie

inwazyjne mechanicznie przez zabrudzone krwią

narządy gębowe

 wnikające do organizmu postacie

trypomastigota pasożytują początkowo w osoczu

krwi, a następnie w chłonce i w płynie mózgowo-

rdzeniowym

3. Chorobotwórczość:

Śpiączka afrykańska:

 wyróżnia się 3 fazy tej choroby

 faza miejscowa: rozwija się w miejscu

wniknięcia pasożyta w postaci

kilkucentymetrowego nacieku komórek

jednojądrowych; powstały odczyn miejscowy

zanika samoistnie w ciągu miesiąca

 faza uogólniona: pierwotniaki pasożytują w

osoczu krwi i w chłonce; charakterystycznymi

objawami są:

 gorączka

 bezsenność

 bóle głowy

 anemia

 powiększenie węzłów chłonnych, zwłaszcza

karkowych (objaw Winterbottoma)

 zapalenie mięśnia sercowego

 faza neurologiczna: konsekwencja przenikania

pasożyta do przestrzeni podpajęczynówkowej;

objawami są:

 silne bóle głowy

 porażenie nerwów ruchowych

 zaburzenia czucia

 zaburzenie snu i świadomości

 apatia przerywana napadami pobudzenia i

halucynacji

Choroba ta może trwać nawet kilka lat lub kończy

się śmiercią osoby zarażonej już po kilku

miesiącach.

4. Diagnostyka:

o wykrywanie pasożyta następuje podczas badań

mikroskopowych rozmazów z krwi, osadu płynu

mózgowo- rdzeniowego, materiału z biopsji

nacieku, czy też materiału z węzła chłonnego

o w diagnozowaniu stosuje się również badania

serologiczne np. test ELISA i

immunofluorescencje

o niekiedy pobiera się od osób chorych krew i

płyn mózgowo-rdzeniowy, które po zagęszczeniu

wstrzykuje się zwierzętom laboratoryjnym; po

upływie tygodnia poszukuje się świdrowców we

krwi zarażonych zwierząt; wykrycie tych

pierwotniaków u zwierząt potwierdza ich

występowanie u osób chorych

5. Zwalczanie:

Leczenie:

 stosuje się suraminę dożylnie, najpierw w

dawce testowej (100-200mg), a następnie 1g

dożylnie w 1,3,7,14 i 21 dniu leczenia lub

eflornitynę w dawce 300mg na kg masy ciała

cztery razy dziennie przez 14 dni

 następnie w dawce 300mg na kg masy ciała w

ciągu doby doustnie przez 3-4 tygodnie

 w fazie neurologicznej w pierwszych dniach

leczenia choroby podaje się melarsopol dożylnie

trzykrotnie w ilości 3,6mg na kg masy ciała w

ciągu doby, następnie jednorazowo 3,6mg na kg

masy ciała w ciągu doby

 można również stosować eflornitynę w dawce

100mg na kg masy ciała cztery razy przez 14

dni, następnie przez 3-4 tyg. 300mg na kg masy

ciała w ciągu doby

Zwalczanie choroby polega przede

wszystkim na niszczeniu różnych postaci

rozwojowych muchy tse-tse oraz na

wczesnym wykrywaniu i leczeniu

choroby!

Dziękuję za uwagę!