1. Protokół DHCP
- Zasada działania.
- Parametry konfiguracji
- Adresowanie Statyczne
- Adresowanie Dynamiczne
2. Konfiguracja połączenia sieciowego
- Windows
- Ubuntu
(ang. Dynamic Host
Configuration Protocol –
protokół dynamicznego
konfigurowania węzłów) jest to
protokół komunikacyjny
umożliwiający komputerom
uzyskanie od serwera danych
konfiguracyjnych, np. adresu IP
hosta, adresu IP bramy
sieciowej, adresu serwera DNS,
maski podsieci.
Zadaniem tego serwera jest
przydzielanie adresu, z puli
adresów IP umieszczonych w
bazie danych, poszczególnym
klientom sieci na żądanie stacji
roboczej. Owy adres IP
udostępniany jest na okres
ustalony przez administratora
sieci.
Serwer DHCP może dostarczać swoim klientom
dodatkowe dane pozwalające na konfigurację
sieci. Niektóre z dodatkowych opcji:
W celu umożliwienia automatycznego
pobierania adresu IP przez hosta instalowany i
uruchamiany jest serwer DHCP. Automatyczny
przydział adresów ułatwia centralne
zarządzanie siecią w przypadku modyfikacji
ustawień, które dotrą bez kłopotów do
wszystkich klientów sieci. W przypadku, gdy,
serwer DHCP nie odpowiada na żądanie hosta o
przedzielenie adresu istnieje możliwość tzw. "
automatycznego adresowania prywatnego ",
które polega na samoistnym przypisaniu
adresu IP. Tego typu adresowanie stosuje się w
bardzo małych grupach roboczych po to, aby
oszczędzić użytkownikom konieczności
zapamiętywania reguł adresowania i
zminimalizować skutki awarii serwera DHCP.
W przypadku statycznego adresowania IP
konieczne jest ręczne określenie adresów IP dla
każdego komputera w sieci. W średnich i
dużych sieciach metoda ta może być bardzo
pracochłonna i może powodować powstawanie
błędów w przypadku pomyłki przy wpisywaniu
adresu IP, maski podsieci lub adresu serwera
DNS. Administrator lub grupa administratorów
musi dojść do każdego komputera.
Ta metoda konfiguracyjna jest zalecana
jedynie wtedy, gdy automatyczne adresowanie
DHCP jest z jakichś powodów nieopłacalne.
Zakładamy, że nasze połączenie
internetowe wykorzystuje sieć
lokalną połączoną z internetem
poprzez
bramę domyślną
(np.
router) i
protokół sieciowy TCP/IP
,
W takim przypadku konfiguracja
połączenia możliwa jest poprzez
ustalenie właściwości połączenia
lokalnego, a dokładniej
właściwości protokołu
internetowego TCP/IP tego
połączenia,
W systemie
Windows XP
przejście do
konfiguracji odbywa się w
następujących krokach:
1. Wybieramy
Menu Start i Panel
Sterowania
2. Klikamy opcję
Połączenia
sieciowe
3. Wybieramy
Połączenie lokalne
,
klikamy na nim prawym klawiszem
myszy i przechodzimy do opcji
Właściwości
.
4. Na karcie
Właściwości
widoczna jest nazwa karty
sieciowej oraz lista
zainstalowanych protokołów
sieciowych.
Zazwyczaj zainstalowane
protokoły to:
- Klient sieci Microsoft
Networks,
- Udostępnianie plików i
drukarek w sieci Microsoft
Network,
- Harmonogram pakietów
QoS,
- Protokół internetowy TCP/IP.
Istnieje oczywiście możliwość doinstalowania nowych
protokołów oraz usuwania aktualnie zainstalowanych, a
także zmiana ich właściwości.
Protokoły sieciowe:
›
Klient sieci Microsoft Networks i
Udostępnianie plików i drukarek
– umożliwia
udostępnienie zasobów np. plików, drukarek
innym komputerom w sieci lokalnej poprzez
tzw. Otoczenie sieciowe,
›
Harmonogramowanie pakietów QoS
– QoS to
Quality of Service czyli funkcje zapewniające
jakość usług, wykorzystywane przede
wszystkim w aplikacjach multimedialnych
takich jak wideokonferencje i telefonia IP.
Związane jest to z dużymi wymaganiami tych
usług co do szerokości pasma przesyłowego i
wartości opóźnień istniejących w sieci. Dzięki
QoS aplikacja może zażądać od sieci
przydzielenia odpowiedniej przepustowości i
innych zasobów koniecznych do
przeprowadzenia transmisji.
Protokoły sieciowe:
›
Protokół internetowy TCP/IP
– to właściwie dwa
protokoły
TCP
(Transport Control Protocol) i
IP
(Internet Protocol).
›
Protokół TCP realizuje warstwę transportową
sieci tzn. zapewnia poprawny przebieg
transmisji pakietów w sieci dzięki zastosowaniu
sum kontrolnych i numerów sekwencyjnych
pakietów. Dla pakietów, które nie dotarły
poprawnie do miejsca docelowego, wysyłane
jest żądanie ich retransmisji.
›
Protokół IP realizuje warstwę sieci
tzn.
organizuje ruch sieciowy wspomagając wybór
odpowiednich tras przesyłania pakietów
pomiędzy miejscem źródłowym i docelowym.
Każdy komputer w sieci internet posiada adres
IP, dzięki któremu jest identyfikowany.
Konfiguracja
protokołu
TCP/IP
:
- Klikamy na
opcję Protokół
internetowy
(TCP/IP) i
wybieramy
opcję
Właściwości.
Konfiguracja protokołu TCP/IP:
Podstawowe informacje, które musi posiadać
system do prawidłowego działania sieci to:
-
adres IP
– to 32 bitowy ciąg cyfr identyfikujący
dane urządzenie sieciowe (zwykle kartę
sieciową) w komputerze np. 192.168.1.2,
-
maska sieciowa
– jest wykorzystywana do
podziału sieci na tzw. podsieci, standardowa
maska dla adresów klasy C to 255.255.255.0,
-
adres bramy domyślnej
(np. routera) – jest to
adres urządzenia poprzez które komputery w
sieci lokalnej komunikują się z internetem bądź
innymi sieciami lokalnymi np. 192.168.1.1,
-
adresy DNS
(Domain Name Server) – serwer
DNS umożliwia zamianę nazwy domenowej (np.
) na adres IP (74.125.43.106).
Konfiguracja protokołu TCP/IP
:
Informacje te mogą być wprowadzone
ręcznie przez użytkownika lub też
automatycznie pobrane z tzw. serwera DHCP
(którym może być też router). Protokół DHCP
automatycznie przyznaje urządzeniu adres
IP, odpowiednią maskę i adres bramy
domyślnej.
Ręczna konfiguracja wymaga podania w
oknie właściwości adresu IP, maski podsieci i
adresu bramy domyślnej. Konieczne jest też
ustalenie jednego lub dwóch adresów
serwerów DNS.
W przypadku istnienia usługi DHCP wystarczy
zaznaczyć Uzyskaj adres IP automatycznie i
Uzyskaj adres serwera DNS automatycznie.
Sieć powinna zostać skonfigurowana
automatycznie podczas instalacji systemu. Jeżeli
jednak tak sie nie stało, można to zrobić ręcznie.
Przechodzimy do
System
>
Administracja
>
Sieć
tam wybieramy połączenie i klikamy na
właściwości
. Ustawiamy połączenie na aktywne a
w konfiguracji wybieramy
DHCP
. Zapisujemy
ustawienia.
Możesz także ręcznie
podać ustawienia sieci
(podobnie jak w XP)takie
jak adres IP, maskę, bramę
i adresy DNS.
T. Parker, M. Sportack, TCP/IP - Księga
eksperta, wyd. II, HELION, Gliwice 2002
J. Ścisławski, Klient sieci Windows
Server 2003, PC World Komputer, luty
2004
Wikipedia.org