Bez tytułu slajdu

TATRZAŃSKI

PARK

NARODOWY

INFORMACJE OGÓLNE

Położenie

woj. małopolskie

Data utworzenia

1954

Powierzchnia

- leśna

- uprawna

- wodna

211,64 km²

151,91 km²

1,69 km²

2,09 km²

Pow. ochrony

- ścisłej

- częściowej

- krajobrazu

115,14 km²

93,12 km²

3,38 km²

Długość szlaków

turystycznych

245 km

Liczba

odwiedzających

rocznie

2460 tys.

REGIEL DOLNY

Regiel dolny

- piętro lasów mieszanych z

klimatem umiarkowanie chłodnym. Rosną tu
lasy świerkowe i (rzadki już) bukowo-jodłowy,
którego fragmenty spotkać można jeszcze w
dolinach: Strążyskiej i Białego. Las bukowo-
jodłowy jest jednym z najpiękniejszych typów
lasów mieszanych. Oba tworzące go gatunki
mogą rosnąć w dużym zwarciu tworząc
cienisty las złożony z gęsto stojących,
wyniosłych buków i potężnych jodeł,
sprawiając wrażenie siły i majestatu. Kwiaty i
rośliny zielne regla dolnego to m.in.: szarotka
alpejska, krokusy, lilia złotogłów, zimowit
jesienny, goryczka Klusjusa, paprotnica
górska, dziewięćsił bezłodygowy i pierwiosnka
łyszczak.

REGIEL GÓRNY

Regiel górny - piętro borów świerkowych zwieńczone
górną granicą lasu z klimatem chłodnym oraz limba i
modrzew. Obserwując las w jego górnej części, widać, iż
stopniowo staje się on mniej zwarty i bardziej widny.
Gdzieniegdzie pojawiają się ciemne sylwetki dorodnych
drzew odrębnego pokroju, rozrzuconych pojedynczo na
zboczach i pod skałkami. Są to limby, gatunek sosny mający
igły zebrane w pęczki po 5 na każdym pędzie. U naszej
sosny pospolitej stoją zawsze po dwie igły. Tam gdzie
świerk karleje i rozpoczynają się zarośla kosodrzewiny w
krajobrazie górskim pojawia się limba, łagodząc skalną
dzikość i surowość. Limba żyje przeciętnie 300-400 lat, a w
Tatrach osiąga 18m wysokości. Bardzo silnie zakorzeniona,
ochrania świerki przed naporem silnych wiatrów. Wiążąc
śniegi i utrwalając zbocza, zmniejsza niebezpieczeństwo
lawin i usuwisk, chroniąc w ten sposób niżej rosnące bory
świerkowe. Z pośród wielu roślin zielnych i kwiatów
występujących zarówno w reglu dolnym, jak i górnym
warto wymienić owadożerny tłustosz alpejski oraz gatunek
endemiczny Karpat Zachodnich - urdzik karpacki.

PIĘTRO

KOSODRZEWINY

Piętro kosodrzewiny - piętro powyżej górnej granicy lasu o
klimacie bardzo chłodnym. Kosodrzewina należy do
zmiennego gatunku sosny górskiej, w Tatrach występującej
zawsze w formie krzaczastej. Tuż ponad granicą lasu, tworzy
zwarte gąszcza i dorasta do 3m wysokości. Im wyżej jest
niższa i gąszcza jej rozluźniają się, aż w piętrze alpejskim
występują już tylko pojedynczo rozrzucone krzaki, coraz
bardziej karlejące. Kosówka w górach odgrywa doniosłą rolę.
Umacniając zbocza i wiążąc w plątaninie swych konarów i
gałęzi masy śniegu, zmniejsza niebezpieczeństwo lawin,
chroniąc leżące niżej bory świerkowe. Stałym towarzyszem
kosówki jest jarzębina w odmianie nagiej oraz krzaczasta
wierzba śląska. W piętrze kosodrzewiny spotykamy również
szereg ziołorośli i roślin trawiastych. Są to m.in.: modrzyk
górski, róża alpejska, miłosna górska, zawilec narcyzowy,
gołek białawy, lilijka alpejska, pełnik alpejski, omieg górski,
tojad mocny, ostróżka tatrzańska, arcydzięgiel litwor, goryczka
kropkowana, goździk okazały, jaskier skalny, stokrotnica
górska.

PIĘTRO

KOSODRZEWINY -

FLORA

PIĘTRO ALPEJSKIE

Piętro alpejskie - z klimatem umiarkowanie
zimnym i dominacją niskich muraw wysokogórskich.
Liczba gatunków roślinnych w piętrze alpejskim
drastycznie maleje. Występuje tu jeszcze w dolnych
partiach pojedynczo kosodrzewina, lecz od
wysokości 1950 m n.p.m. niemal całkiem zanika, a
główne miejsce zajmują endemiczne wysokogórskie
murawy: boimka dwurzędowa i sit skucina,
pokrywające obszerne połacie, zwłaszcza w Tatrach
Zachodnich. Pośród wielotraw i muraw, piętro
alpejskie osiągają m.in.: dębik ośmiopłatkowy,
sasanka alpejska, dzwonek alpejski, goryczka
wiosenna, driakiew lśniąca, niezapominajka
alpejska, skalnica tatrzańska i zerwa kulista.

PIĘTRO TURNIOWE

Piętro turniowe - wyróżnione jedynie w Tatrach
Wysokich o klimacie zimnym, gdzie dominują
porosty, mchy oraz niskie murawy. W tym
najwyższym piętrze roślinności tatrzańskiej gatunki
roślin kwiatowych kryją się od wichrów i mrozów
pod nagrzewanymi przez słońce skalnymi ścianami i
gzymsami. Spotkać tu można m.in.: zespół turniowy
boimki, skalnicę karpacką, różeniec górski,
pierwiosnkę maleńką, omieg kozłowiec, goryczkę
przezroczystą, starca karpackiego, złocień alpejski,
poduszkowatą lepnicę bezłodygową oraz trawy:
wiechlinę wiotką i kostrzewę niską żyworodną.

TATRZAŃSKI PARK

NARODOWY

UL. CHAŁUBIŃSKIEGO

34-500 ZAKOPANE

Document Outline