background image

Aparat ruchu

Aparat ruchu

zasady funkcjonowania

zasady funkcjonowania

mgr Małgorzata Sochanek

background image

Układ Ruchu człowieka stanowi:

aparat więzadłowo-stawowy,
kostny ( bierny ukł. ruchu ),
tkanka mięśniowa ( czynny aparat 
ruchu ).

Ilość tkanki mięśniowej stanowi ponad 40% masy 

ciała.  

background image

Czynność ruchu jest wypadkową 

działania trzech układów:

 mięśniowy, 
 nerwowy, 
kostny (szkielet)

background image

Aparat stawowo – 

Aparat stawowo – 

więzadłowy 

więzadłowy 

Ukł. stawowy jest to zespół tkanek 

zapewniających połączenie stykających 

się ze sobą kości i umożliwiających ich 

wzajemny ruch.

Różny rodzaj połączeń stawowych ma 

znaczenie w ruchomości poszczególnych 

partii naszego ciała.

background image
background image
background image
background image
background image

Aparat stawowo – 

Aparat stawowo – 

więzadłowy 

więzadłowy 

•połączenia płaskie: 

np. staw krzyżowo- biodrowy

background image

Aparat stawowo – 

Aparat stawowo – 

więzadłowy 

więzadłowy 

• połączenia zawiasowe:

np. staw łokciowy

background image

Aparat stawowo – 

Aparat stawowo – 

więzadłowy 

więzadłowy 

• połączenie obrotowe:

np. staw promieniowo- łokciowy

background image

Aparat stawowo – 

Aparat stawowo – 

więzadłowy 

więzadłowy 

• połączenia kuliste:

np. staw biodrowy, staw ramienny

background image

Aparat stawowo – 

Aparat stawowo – 

więzadłowy 

więzadłowy 

• połączenia owalne

np. promieniowo- nadgarstkowy 

background image

Aparat stawowo – 

Aparat stawowo – 

więzadłowy 

więzadłowy 

• połączenia siodełkowe:

np. staw   nadgarstkowo- śródręczny 
kciuka

background image

Aparat stawowo – 

Aparat stawowo – 

więzadłowy 

więzadłowy 

Wraz z ukł. kostnym stanowi podporę 

całego ciała i osłania części miękkie 

ciała.

Tkanka kostna tworzy rodzaj sztywnego i 

wytrzymałego rusztowania do 

przymocowania tkanek i narządów o 

budowie wiotkiej.

Pewna część elementów kostnych 

odgrywa rolę dźwigni ułatwiających 

przemieszczanie się określonych części 

ciała i wspomagających siłę skurczu 

mięśni.

background image

Aparat czynny ruchu

Aparat czynny ruchu

Czynny układ ruchu to zespół narządów 

kurczliwych - mięśni - poruszających 

ruchomo całym szkieletem człowieka.

background image

Mamy trzy typy tkanki 

mięśniowej:

 mięśnie poprzecznie prążkowane - 
mięśnie te przyczepione są do kości 
szkieletu - stąd noszą nazwę mięśni 
szkieletowych. 

background image

•  mięśnie gładkie - posiadają 

zdolność kurczenia się, są 
wytrzymałe, skurcz nie jest 
gwałtowny, może się utrzymywać 
przez dłuższy czas - mięśnie te są 
bardzo wytrzymałe. Występują w 
ścianach naczyń krwionośnych, jelita, 
przewodu pokarmowego, oku 

background image

•  mięsień swoisty serca - jak nazwa 

wskazuje występuje w sercu, różni 
się od mięśni poprzecznie 
prążkowanych obecnością wstawek i 
tworzeniem rozgałęzień łączących się 
z włóknami przebiegającymi obok.

background image

Mięśnie szkieletowe

Mięśnie szkieletowe

Zachowanie tych mięśni zależy od naszej 

woli 

(w przeciwieństwie do mięśni gładkich 

trzewi).

Są zdolne do wyzwolenia siły oraz 

wykonania pracy mechanicznej. 

FENOMEN MIĘŚNI PRĄŻKOWANYCH

Mięsień poprzecznie prążkowany 

charakteryzuje się trzema możliwościami:

kurczy się 

jest elastyczny 

jest pobudliwy

background image

Mięśnie szkieletowe

Mięśnie szkieletowe

• schemat napięcia mięśnia skurczu

background image

skurcz mięśnia

• Skurcz następuje dzięki występowaniu miofibryli, czyli 

włókienek kurczliwych zbudowanych z łańcuchów 
polipeptydowych. 

• Włókienko jest zbudowane z szeregowo ułożonych 

segmentów sarkomerów.

• Sarkomer składa się z miofilamentów cienkich – aktyny, i 

dwukrotnie grubszych- miozyny.

Z

 mechanicznego punktu widzenia skrucenie 

się sarkomeru (i całego mięśnia) polega na 

przesunięciu nitek miozyny względem aktyny

 

background image
background image

Mięśnie szkieletowe

Mięśnie szkieletowe

Te trzy potencjalne możliwości działają w 

połączeniu z układem nerwowym

Bowiem układ nerwowy i mięśniowy 

współpracują ze sobą na zasadzie 

sprzężenia zwrotnego. To znaczy, że jeden 

zależy od drugiego. Mięsień reaguje na 

sygnał płynący z układu nerwowego czyli 

na hasło: kurczysz się - mięsień się kurczy 

jednocześnie wysyła informację do układu 

nerwowego, że polecenie zostało 

wykonane. Układ nerwowy odbiera tą 

informację i z udziałem struktur rdzenia 

kręgowego i zaawansowanych pięter 

nerwowych programuje kolejne czynności 

ruchowe.

background image

łuk odruchowy

Pobudzenie biegnie po łuku odruchowym, 

który jest drogą jaką przebywa impuls 

nerwowy         

 

od receptora do efektora.

Składa się z :

 receptora- narządu ruchu

 aferentnego (dośrodkowego) włókna nerwowego

 ośrodka nerwowego

 eferentnego (odśrodkowego) włókna nerwowego

 efektora- narządu wykonawczego

background image
background image

Typy pracy mięśni 

1. izometryczna-  praca statyczna, gdy siła skurczu mięśni 

zwiększa jedynie ich napięcie , lecz nie przybliża ich 
przyczepów  końcowych (brak zmiany dł. mm.)

• ten rodzaj skurczu powoduje  zwiększenie masy 

mięśniowej

• prowadzi  do przeciążeń statycznych
2. izotoniczna-  praca dynamiczna, prowadząca do wzrostu 

napięcia mięśniowego oraz zbliżenia przyczepów 
mięśniowych

• polega na wykorzystaniu naprzemiennej zdolności  do 

skurczu i rozkurczu

• ten rodzaj pracy  dla poprawy funkcji aparatu  ruchu
3. izokinetyczna- praca o charakterze mieszanym

background image

Rodzaje pracy mięśni

1.

praca koncentryczna – dochodzi do 

zbliżania się przyczepów, a tym samym 
skracania mięśni.

• przykładem jest praca przeciwko sile grawitacji
2.praca ekscentryczna – przyczepy oddalają 

się.

• przykładem jest praca polegająca na 

powolnym opuszczaniu części ciała, 
poruszających się zgodnie z kierunkiem siły 
grawitacji

background image

Mm. toniczne (posturalne):

 spełniają funkcję stabilizującą
 na przeciążenia reagują skróceniem
 histologicznie mają czerwona barwę
 ze względu na metabolizm nazywane ST ( wolno 

kurczliwe), energię czerpią z procesów oksydacyjnych 
trójglicerydów (cykl Krebsa)

 charakteryzuje je wysoki próg pobudliwości
 sa włóknami wolno kurczliwymi
 wolno ulegają zmęczeniu
 podstawową ich rolą jest długotrwałą praca stabilizacyjna  

w związku z czym nazywane są mięśniami posturalnymi!

 na przeciążenia reagują skróceniem – przykurcze mm

background image

Mm. fazowe (dynamiczne):

 odpowiedzialne za wykonywanie ruchów dynamicznych
 wykorzystywane do funkcji ruchowych
 posiadają większą ilość włókien szybko kurczliwych
 szybko ulegają zmęczeniu
 cechuje je niski próg pobudliwości
 ze względu na metabolizm wyróżnia się:
• włókna białe FTA(szybko kurczl. typu A), czerpiące energię z 

glikolizy mleczanowej

• włókna różowe FTB (szybko kurczl. typu B), o metaboliźmie 

mieszanym beztlenowo-oksydacyjnym 

Cechą tych mięśni w warunkach  obciążeń nieprawidłowych jest 

tendencja do szybkiego obniżania  tonusu spoczynkowego, ich 
osłabienie i tzw. funkcjonalne niedowłady

background image

Najważniejsze mm. toniczne:

1. mm. piersiowy większy,
2. mm. biodrowo-lędźwiowy
3. mm. prosty uda
4. mm. gruszkowaty
5. mm. przywodziciele
6. mm. długi szyi
7. mm. czworoboczny część zstępująca
8. mm. dźwigacz łopatki
9. mm. najszerszy grzbietu
10.mm. czworoboczny lędźwi
11.mm. dwugłowy uda
12.półbłoniasty, półścięgnisty
13.mm. trójgłowy łydki
14.mm.proste głowy
15.mm. skroniowy, żwacz, skrzydłowy boczny i przyśrodkowy
16.mm. prosty grzbietu w odc. C i L

background image

Najważniejsze mm. fazowe:

1. mm. pośladkowy średni i mały
2. mm. prostownik grzbietu w odc. Th
3. mm. równoległoboczny
4. mm. prosty brzucha
5. mm. skośny brzucha
6. mm. obszerny boczny i przyśrodkowy
7. mm. czworoboczny część środ. i wstęp.
8. mm. piszczelowy przedni
9. mm. strzałkowy
10. mm. nad. i podgnykowe
11. mm. pochyłe (czasami przyjmuja charakter  tonicznuch)
12. mm. poprzeczny brzucha

background image

Mm. o typie mieszanym:

Mm. , których nie można jednoznacznie 

sklasyfikować jako toniczne lub fazowe (sa ciągle 
badane).Zaliczamy tu:

1. mm. naprężacz powięzi szerokiej
2. mm. dwugłowy ramienia
3. mm. trójgłowy ramienia
4. mm. mostkowo-obojczyk.-sutkowy 

background image

analiza stawu kolanowego

• kości 
• więzadła
• torebka stawowa
• mięśnie

background image
background image
background image
background image

Bibliografia:

• 1. Błaszczyk J.W. Biomechanika kliniczna: podręcznik dla studentów 

medycyny i fizjoterapii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 
2004

• 2. Grottel K., Celichowski J. Organizacja mięśni i sterowanie 

ruchem: część I i II, Wyd.2 Poznań 2002

• 3. Kinalski Kompendium rehabilitacji i fizjoterapii. Urban & Partner, 

Wrocław 2002

• 4. Nowotny J., Saulicz E.: Niektóre zaburzenia statyki ciała i ich 

korekcja, wyd. Akademii Wychowania Fizycznego „Remark”, 
Katowice 1990

• 5. Nowotny J.: Edukacja i reedukacja ruchowa, Wyd. Kasper Kraków 

2003

• 6. Nowotny J.: Podstawy fizjoterapii. Podstawy teoretyczne i 

wybrane aspekty praktyczne, wyd. Kasper, Kraków 2004.

• 7. Talaga J.: Sprawność fizyczna ogólna. Testy. Wyd. Zysk i s-ka, 

2004

• 8. Internet.


Document Outline