BEZPIECZEŃSTWO
BEZPIECZEŃSTWO
MIĘDZYNARODOWE
MIĘDZYNARODOWE
Opracował Dr Marek Gąska
TEMAT: Bezpieczeństwo
TEMAT: Bezpieczeństwo
międzynarodowe
międzynarodowe
ZAGADNIENIA:
ZAGADNIENIA:
• Definicja bezpieczeństwa międzynarodowego.
• Bezpieczeństwo międzynarodowe a narodowe.
• Bezpieczeństwo międzynarodowe jako proces
wielopłaszczyznowy.
• Wzbogacenie treści bezpieczeństwa międzynarodowego o
potrzebę utrzymania pokoju.
• Bezpieczeństwo międzynarodowe jako podstawowy warunek
istnienia i rozwoju wspólnoty międzynarodowej.
• Siła zbrojna w systemie bezpieczeństwa międzynarodowego.
• Teoretyczne koncepcje organizowania systemu
bezpieczeństwa międzynarodowego.
ISTOTA BEZPIECZEŃSTWA
ISTOTA BEZPIECZEŃSTWA
MIĘDZYNARODOWEGO
MIĘDZYNARODOWEGO
Swobodny
Swobodny
rozwój
rozwój
Pokojowa
Pokojowa
współpraca
współpraca
międzynarodowa
międzynarodowa
Przetrwanie
Przetrwanie
(wzrost zakresu przedmiotowego i przestrzennego,
względność, dynamiczny charakter, subiektywizm i
obiektywizm )
BEZPIECZEŃSTWO
BEZPIECZEŃSTWO
MIĘDZYNARODOWE
MIĘDZYNARODOWE
Studium o koncepcjach bezpieczeństwa 26 sierpnia 1985 r. ,
którego autorami jest 13 ekspertów rządowych, określa
bezpieczeństwo międzynarodowe jako stan, w którym państwa
uważają, że nie zagraża im atak militarny, presja polityczna lub przymus
gospodarczy i wobec tego są zdolne do swobodnego rozwoju i postępu.
Wedle studium „bezpieczeństwo” stanowi wynik i sumę
bezpieczeństwa każdego i wszystkich państw – członków wspólnoty
międzynarodowej; odpowiednio do tego międzynarodowe
bezpieczeństwo nie może być zapewnione bez pełnej współpracy
międzynarodowej. Niemniej bezpieczeństwo międzynarodowe jest
pojęciem względnym niż absolutnym”.
„Bezpieczeństwo międzynarodowe- stwierdzają autorzy
studium – wymaga określonej równowagi między elementami
wojskowymi i pozawojskowymi oraz między interesami narodowymi i
międzynarodowymi”.
KONCEPCJE ORGANIZOWANIA SYSTEMU
KONCEPCJE ORGANIZOWANIA SYSTEMU
BEZPIECZEŃSTWA
BEZPIECZEŃSTWA
MIĘDZYNARODOWEGO
MIĘDZYNARODOWEGO
SOJUSZE POLITYCZNO-WOJSKOWE,
RÓWNOWAGA SIŁ
BEZPIECZEŃSTWO ZBIOROWE
„RZĄD ŚWIATOWY” LUB „PAŃSTWO ŚWIATOWE”
ROZBROJENIE
POLITYKA NIEZAANGAŻOWANIA
DWA RODZAJE SYSTEMÓW
DWA RODZAJE SYSTEMÓW
MIĘDZYNARODOWYCH WEDLE RAYMONDA
MIĘDZYNARODOWYCH WEDLE RAYMONDA
ARONA
ARONA
HOMOGENICZNY:
HOMOGENICZNY:
PAŃSTWA NALEŻĄ DO TEGO SAMEGO
TYPU, SĄ POSŁUSZNE TEJ SAMEJ KONCEPCJI
POLITYKI.
HETEROGENICZNY:
HETEROGENICZNY:
PAŃSTWA SĄ ZORGANIZOWANE ZGODNIE
Z RÓZNYMI ZASADAMI I ODWOŁUJĄ SIĘ DO
SPRZECZNYCH WARTOŚCI
TRZY RODZAJE POKOJU WEDLE
TRZY RODZAJE POKOJU WEDLE
RAYMONDA ARONA
RAYMONDA ARONA
RÓWNOWAGA
RÓWNOWAGA
HEGEMONIA
HEGEMONIA
IMPERIUM
IMPERIUM
POKÓJ JEST BARDZIEJ LUB MNIEJ TRWAŁYM ZAWIESZENIEM,
OPARTYCH O PRZEMOC FORM RYWALIZACJI MIĘDZY JEDNOSTKAMI
POLITYCZNYMI.
DIALEKTYKA ANTAGONIZMU TO:
a) ODSTRASZANIE,
b) PERSWAZJA,
c) DZIAŁANIA WYWROTOWE
DEKLARACJA O UMOCNIENIU
DEKLARACJA O UMOCNIENIU
BEZPIECZEŃSTWA
BEZPIECZEŃSTWA
MIĘDZYNARODOWEGO, UCHWALONA NA
MIĘDZYNARODOWEGO, UCHWALONA NA
XXV SESJI ZO ONZ 16 XII 1970 r.
XXV SESJI ZO ONZ 16 XII 1970 r.
POTWIERDZA POWSZECHNĄ I BEZWARUNKOWĄ MOC OBOWIĄZUJĄCĄ CELÓW KARTY NZ,
JAKO PODSTAWY STOSUNKÓW MIĘDZY PAŃSTWAMI,
POTWIERDZA ZASADĘ ZAKAZU UŻYCIA SIŁY
I NIEDOPUSZCZALNOŚCI ZDOBYWANIA SIŁĄ TERYTORIÓW INNYCH PAŃSTW,
POTĘPIA KOLONIALIZM ORAZ APELUJE O UDZIELENIE POMOCY NARODOM WALCZĄCYM O
WYZWOLENIE SPOD DOMINACJI KOLONIALNEJ,
WZYWA MOCARSTWA ATOMOWE DO POŁĄCZENIA WYSIŁKÓW
W CELU ZAHAMOWANIA WYŚCIGU ZBROJEŃ i ROZPOCZĘCIA PROCESU ROZBROJENIA,
POTWIERDZA ZASADĘ UNIWERSALNOŚCI ONZ,
UWYPUKLA KLUCZOWĄ ROLĘ I ODPOWIEDZIALNOŚĆ
RB ONZ ZA UTRZYMANIE POKOJU I BEZPIECZEŃSTWA MIĘDZYNARODOWEGO ORAZ
KONIECZNOŚĆ WYKONYWANIA JEJ REZOLUCJI,
POTWIERDZA POPIERANIE WSPÓŁPRACY MIĘDZYNARODOWEJ, REGIONALNEJ,
SUBREGIONALNEJ I DWUSTRONNEJ MIĘDZY PAŃSTWAMI, STOSOWNIE DO POSTANOWIEŃ
KARTY NZ,
POTWIERDZA UZNANIE ZASADY RÓWNOŚCI, SUWERENNOŚCI
I NIEPODLEGŁOŚCI PAŃSTW ZA JEDEN Z NAJWAŻNIEJSZYCH CZYNNIKÓW UMACNIAJĄCYCH
BEZPIECZEŃSTWO MIĘDZYNARODOWE.
SYSTEM BEZPIECZEŃSTWA
SYSTEM BEZPIECZEŃSTWA
MIĘDZYNARODOWEGO
MIĘDZYNARODOWEGO
Istota:
Istota:
Czynniki kreatywne
Czynniki destruktywne
podstawy
podstawy
Kompromis
Kompromis
(możliwość ewolucji
względna stabilizacja)
Interesy państw
Zdolności
adaptacyjne
Interesy państw
Dynamika
wewnętrzna
Polityczno-
Polityczno-
terytorialne
terytorialne
Status quo
Status quo
Regulacje
Regulacje
stosunków
stosunków
międzynarodowych
międzynarodowych
Mechanizmy
Mechanizmy
ochrony
ochrony
bezpieczeństwa
bezpieczeństwa
Interesy uczestników stosunków międzynarodowych to
pożądane stany rzeczywistości międzynarodowej, dla
których osiągnięcia podejmują oni działania i mobilizują
środki. Interesy te są zawsze skierowane na zewnątrz,
poza systemy wewnętrzne, a ich realizacja zależy od
interesów
i
aktywności
innych
uczestników.
Odzwierciedlają one zależności między uczestnikami a ich
środowiskiem zewnętrznym.
(I. Popiuk Rysińska, uczestnicy stosunków
międzynarodowych, ich interesy i oddziaływania, w:
Stosunki międzynarodowe ... red. Haliżak E., Kuźniar R. )
INTERESY WYRAŻAJĄ TRZY PODSTAWOWE
INTERESY WYRAŻAJĄ TRZY PODSTAWOWE
RELACJE:
RELACJE:
Po pierwsze, określają pożądane stany stosunków
między uczestnikami a jego środowiskiem
(przede wszystkim zapewnienie przetrwania i
rozwoju).
Po drugie, interesy wyrażają pożądane stany
zjawisk i procesów międzynarodowych oraz
środowiska międzynarodowego (np. ochrona
pokoju)
Po trzecie, interesy określają pożądane przez
uczestników
statusy,
pozycje
i
role
międzynarodowe (właściwe miejsce wśród innych
uczestników i odpowiadające temu funkcje).
TYPOLOGIA
INTERESÓW
DOKONANA
PRZEZ
J.
TYPOLOGIA
INTERESÓW
DOKONANA
PRZEZ
J.
KUKUŁKĘ
KUKUŁKĘ
1) INTERESY EGZYSTENCJALNE: 2) INTERESY KOEGZYSTENCJALNE
a) CAŁOŚCI,
A) AUTONOMICZNOŚCI,
b) BEZPIECZEŃSTWA,
B) SUWERENNOŚCI,
c) PEWNOŚCI,
C) UCZESTNICTWA,
d) PRZETRWANIA,
D) WSPÓŁŻYCIA,
e) IDENTYFIKACJI,
E) WSPÓŁPRACY,
f) ROZWOJU,
F) KORZYŚCI,
g) PRZYSTOSOWANIA,
G) WZAJEMNOŚCI,
h) PERSPEKTYWY
H) POZYCJI.
I) ROLI,
J) NORMATYWIZACJI
3) INTERESY FUNKCJONALNE:
a)SKUTECZNOŚCI,
b)SPRAWNOŚCI,
c) FORMACJI,
d)REGULACJI,
e)INNOWACJI.
(J. Kukułka, Problemy teorii stosunków międzynarodowych, Warszawa 1978,
s. 265; oraz Wstęp do nauki o stosunkach międzynarodowych, ISM UW,
Warszawa 2003, s. 151-152).
TEMAT: Regionalizm w sferze
TEMAT: Regionalizm w sferze
bezpieczeństwa.
bezpieczeństwa.
Instytucjonalizacja bezpieczeństwa
Instytucjonalizacja bezpieczeństwa
europejskiego.
europejskiego.
ZAGADNIENIA:
ZAGADNIENIA:
1. Geneza i ewolucja współpracy w ramach KBWE do 1989 r.
2. Proces instytucjonalizacji bezpieczeństwa i współpracy w latach 90-tych
XX wieku:
a) mechanizm euroatlantycki,
b) mechanizm WNP,
c) mechanizm współpracy subregionalnej,
d) mechanizm paneuropejski.
3. Ewolucja koncepcji Europejskiej Tożsamości Bezpieczeństwa i Obrony
(ESDI):
a) przesłanki koncepcji Europejskiej Tożsamości Bezpieczeństwa i
Obrony,
b) rozwój koncepcji ESDI,
c) redefinicja koncepcji ESDI – proklamowanie Europejskiej Polityki
Bezpieczeństwa i Obrony -ESDP,
d) funkcjonowanie zachodnioeuropejskiego mechanizmu
bezpieczeństwa
4. Nowe wyzwania, zagrożenia i perspektywy bezpieczeństwa
europejskiego u progu XXI wieku.