Urazy tkanek
Urazy tkanek
miękkich
miękkich
Rany
Rany
Rana jest przerwaniem ciągłości tkanek
Rana jest przerwaniem ciągłości tkanek
pod wpływem urazu
pod wpływem urazu
Czynniki uszkadzające to uraz:
Czynniki uszkadzające to uraz:
• Mechaniczny
• Termiczny
• Chemiczny
• Energia promienista
Rodzaje ran
Rodzaje ran
(mechanizm uszkodzenia)
(mechanizm uszkodzenia)
•
Otarcie naskórka
Otarcie naskórka
– uraz działa równolegle lub stycznie do
powierzchni skóry.
•
Stłuczenie
Stłuczenie
– wylew śródskórny, bez uformowanego krwiaka.
•
Rana cięta
Rana cięta
– uraz jest zadany ostrym narzędziem, brzegi rany są
gładkie, równe, bez widocznych obumarłych tkanek. Obficie krwawi. Goi
się najszybciej ze wszystkich ran.
•
Rana rąbana
Rana rąbana
– jest podobna do ciętej, ale większa i głębsza. Widać
uszkodzone tkanki. Towarzysza jej obrażenie głębiej położonych tkanek.
•
Rana szarpana
Rana szarpana
– przedmiot, który ją powoduje rozrywa tkanki. Brzegi
są nierówne ze zniszczonymi tkankami.
Rodzaje ran
Rodzaje ran
•
Rana tłuczona
Rana tłuczona
– jest zadana tępym narzędziem, działającym prostopadle
do powierzchni tkanek. Brzegi są nierówne ze zmiażdżonymi tkankami.
Krwawienie jest zwykle skąpe.
•
Rana miażdżona
Rana miażdżona
– jest zadana przedmiotem o dużej masie. Towarzyszy
jej rozległa martwica otaczających tkanek. Krwawienie jest zwykle małe.
•
Rana kłuta
Rana kłuta
– jest zadana długim, wąskim narzędziem. Otwór zewnętrzny
jest mały. Może drążyć do narządów wewnętrznych.
•
Rana płatowa
Rana płatowa
– rana jest zadana narzędziem działającym ukośnie do
powierzchni skóry. Płat może być uszypułowany. Ukrwienie płata zależy od
szerokości szypuły.
•
Rana z ubytkiem skóry
Rana z ubytkiem skóry
– towarzyszy jej ubytek skóry. Wymaga
pokrycie przeszczepem skóry lub płatem przesuniętym.
Rodzaje ran
Rodzaje ran
•
Rana postrzałowa
Rana postrzałowa
– rana ślepa lub na przestrzał. Uszkodzenie
dotyczy kanału rany jak również otaczających tkanek. Stopień
uszkodzenie zależy głównie od prędkości pocisku.
•
Rana kąsana
Rana kąsana
– może być zadana przez zwierzę lub człowieka.
Goją się źle i mogą prowadzić do poważnych powikłań.
•
Rana zatruta
Rana zatruta
– powstaje na skutek ukąszenia przez żmiję lub
owada.
•
Rana z ubytkiem skóry
Rana z ubytkiem skóry
– towarzyszy jej ubytek skóry. Wymaga
pokrycie przeszczepem skóry lub płatem przesuniętym.
Rodzaje ran
Rodzaje ran
(ryzyko zakażenia)
(ryzyko zakażenia)
•
Rana czysta
Rana czysta
– nie ma objawów zakażenia rany i ryzyko zakażenia jest
niskie, np. rany po strumektomii, mastektomii
•
Rana skażona
Rana skażona
– nie ma objawów zakażenia rany, ale ryzyko zakażenia
jest wysokie, np. rany po zabiegach z otwarciem przewodu pokarmowego
lub dróg żółciowych.
•
Rana zakażona
Rana zakażona
– rana z objawami zakażenia, np. urazowe rany
zastarzałe.
•
Rana stara
Rana stara
– rana, która nie została zaopatrzona przez 12-24 godziny
Rodzaje ran
Rodzaje ran
(głębokość)
(głębokość)
•
Otarcia i zadrapania
Otarcia i zadrapania
- uszkodzeniu ulega jedynie
naskórek i powierzchowne warstwy skóry właściwej.
•
Rany powierzchowne
Rany powierzchowne
– nie przekraczają tkanki
podskórnej.
•
Rany głębokie
Rany głębokie
– uszkodzenie przekracza tkankę
podskórną.
Rodzaje ran
Rodzaje ran
•
Rany proste
Rany proste
- dotyczą przeważnie powłok (zawsze ocena
czy nie penetrują głębiej)
•
Rany złożone
Rany złożone
– ranie towarzyszy uszkodzenie ścięgien,
kości, stawów, nerwów, naczyń, jam ciała, narządów
wewnętrznych.
•
Rany powikłane
Rany powikłane
– ranie towarzyszy, zakażenie, ropień,
ropowica przyranna.
Tam gdzie dobre ukrwienie tam dobre gojenie.
Tam gdzie dobre ukrwienie tam dobre gojenie.
Nie ma gojenia, gdy zakażenie.
Nie ma gojenia, gdy zakażenie.
Nie szyjemy pod napięciem.
Nie szyjemy pod napięciem.
Wycinamy oszczędnie (łatwiej wyciąć niż dokonać
Wycinamy oszczędnie (łatwiej wyciąć niż dokonać
rekonstrukcji).
rekonstrukcji).
Kot gęsto szyje, ten często pruje.
Kot gęsto szyje, ten często pruje.
Duży chirurg - duże cięcie, mały chirurg – małe cięcie.
Duży chirurg - duże cięcie, mały chirurg – małe cięcie.
Leczenie
Leczenie
ran
ran
(podstawowe zasady)
(podstawowe zasady)
•
Zatamowanie
Zatamowanie
krwawienia
krwawienia
:
:
- ucisk na miejsce krwawiące (nie wata, nie lignina)
- krwawienie tętnicze – ucisk ręką na tętnicę doprowadzającą
krew
do danego obszaru.
t. ramienna - w rowku m. dwugłowego
t. udowa - w pachwinie
t. pachowa - w dole pachowym
•
Zabezpieczenie rany przed wtórnym zakażeniem:
Zabezpieczenie rany przed wtórnym zakażeniem:
- ranę przemyć solą fizjologiczną, okolicę rany spirytusem,
założyć
jałowy opatrunek.
Pierwsza
Pierwsza
pomoc
pomoc
•
Unieruchomienie
Unieruchomienie
– zmniejsza ból, działa p. bólowo,
zabezpiecza przed wtórnym urazem, fizjologiczne
ustawienie kończyny.
•
Złagodzenie bólu
Złagodzenie bólu
– unieruchomienie, elewacja kończyny,
leki p. bólowe, najlepiej parenteralnie.
•
Amputacja urazowa
Amputacja urazowa
– kikut bliższy – jałowy opatrunek,
część amputowana – obłożyć wodą z lodem (+2 do+4
st.C).
Pierwsza pomoc
Pierwsza pomoc
•
Znieczulenie
Znieczulenie
– nasiękowe, rzadziej przewodowe.
Lignokaina 1%-2%, + Bupiwakaina (przedłuża czas znieczulenia),
+ Adrenalina (ischemia, zmniejszenie krwawienia; nie stosować
adrenaliny na palce, nos, małżowinę uszną).
•
Oczyszczenie ran
Oczyszczenie ran
- obfite przepłukanie solą fizjologiczną
lub wodą utlenioną.
•
Tamowanie krwawienia
Tamowanie krwawienia
– uniesienie kończyny, ucisk,
koagulacja, podwiązanie naczynia.
•
Usunięcie ciał obcych
Usunięcie ciał obcych
- złe gojenie, ryzyko infekcji.
Leczenie ran
Leczenie ran
•
Wycięcie zmiażdżonych i martwych tkanek
Wycięcie zmiażdżonych i martwych tkanek
•
Szycie rany
Szycie rany
- bez napięcia, nie za gęsto, nie za mocno,
skóra szew niewchłanialny, tkanka podskórna szwy
wchłanialne (3-0, 4-0).
•
Leczenie zakażenia
Leczenie zakażenia
- posiew z rany.
•
Unieruchomienie kończyny
Unieruchomienie kończyny
- odpowiednie ustawienie.
•
Ocena ukrwienia, unerwienia, ruchów czynnych
Ocena ukrwienia, unerwienia, ruchów czynnych
-
bardzo ważne na początku leczenia.
Leczenie ran
Leczenie ran
•
Wycięcie rany
Wycięcie rany
•
Rozcięcie rany
Rozcięcie rany
•
Zeszycie rany
Zeszycie rany
- pierwotne – natychmiast po urazie (szew pierwotny)
- pierwotne odroczone – 3-4 dni po urazie (szew pierwotny
odroczony)
- wtórne – po ustąpieniu zakażenia (szew wtórny rany)
Kiedy nie szyjemy rany?
Kiedy nie szyjemy rany?
• po upływie 6 godz. od urazu (wyjątek głowa)
• rany powikłane
• po ugryzieniu przez człowieka, psa
Leczenie
Leczenie
ran
ran
Leczenie ran
Leczenie ran
•
Otarcie naskórka
Otarcie naskórka
– na twarzy, szyi, rękach, nogach – leczenie na
otwarto. Inne okolice jałowy opatrunek, nie zmieniać zbyt często.
Obowiązuje profilaktyka p. tężcowa.
•
Rany drążące do mięśni
Rany drążące do mięśni
– szerokie rozcięcie lub wycięcie.
Wycięcie tkanek martwych, szycie powięzi (?). Drenaż. Elewacja
kończyny, antybiotyk. Codziennie opatrunek. Obserwacja pod kątem
zakażenia beztlenowcami.
•
Rana z uszkodzeniem ścięgien
Rana z uszkodzeniem ścięgien
– leczenie w szpitalu, często w
warunkach sali operacyjnej. Bardzo ważne wczesne rozpoznanie
uszkodzenia ścięgien zginaczy i prostowników.
Leczenie ran
Leczenie ran
Rana z uszkodzeniem nerwów
Rana z uszkodzeniem nerwów
– bardzo ważne wczesne
rozpoznanie uszkodzenia nerwów (rekonstrukcja?)
N. łokciowy
N. łokciowy – niemożność przywiedzenia kciuka do wskaziciela,
przywodzenie i odwodzenie palców jest niemożliwe (ręka
szponista).
N. promieniowy
N. promieniowy – niemożność wyprostowania palców i nadgarstka
(ręka opadająca)
N. pośrodkowy
N. pośrodkowy – niemożność zgięcia w stawach międzypaliczkowych
bliższych, niemożność zgięcia kciuka i wskaziciela we
wszystkich stawach (ręka błogosławiąca)
Leczenie
Leczenie
ran
ran
•
Ugryzienie przez psa
Ugryzienie przez psa
– rany nie szyjemy, ew. szew pierwotny
odroczony (dociągamy po 3-4 dniach). Unieruchomienie, antybiotyk.
Pamiętać o wściekliźnie. Obowiązuje profilaktyka p. tężcowa.
•
Stłuczenie
Stłuczenie
– na skutek urazu nie doszło do uszkodzenia skóry, kości i
innych narządów. Unieruchomienie (ale nie za długo, szczególnie u
osób starszych). Rtg w zależności od wskazań.
•
Podbiegnięcie krwawe
Podbiegnięcie krwawe
– uszkodzenia nn. krwionośnych, bez
uformowanego zbiornika. Maść z heparyną.
•
Krwiak
Krwiak
- uszkodzenia nn. krwionośnych, z uformowanym zbiornikiem.
Duże, objawy uciskowe wymagają odbarczenia. Drenaż jak najkrócej –
ryzyko infekcji. Zropiały krwiak – nacięcie i drenaż do czasu
ustąpienia wysięku ropnego.
•
Rychłozrost
Rychłozrost
– gojenie pierwotne.
•
Ziarninowanie
Ziarninowanie
– gojenie wtórne.
•
Odroczone
Odroczone
zamknięcie
zamknięcie
– gojenie pierwotne odroczone.
O procesie gojenia decyduje rodzaj rany, pierwsza pomoc,
O procesie gojenia decyduje rodzaj rany, pierwsza pomoc,
prawidłowe zaopatrzenie chirurgiczne.
prawidłowe zaopatrzenie chirurgiczne.
Gojenie ran
Gojenie ran
•
Gojeniu ran sprzyjają:
Gojeniu ran sprzyjają:
- dobre ukrwienie,
- brak zakażenia,
- brak ciał obcych,
- brak martwych tkanek,
- dobre przyleganie brzegów rany.
•
Gojenie ran utrudniają:
Gojenie ran utrudniają:
Czynniki miejscowe:
- niedokrwienie tkanek,
- zakażenie rany i otoczenia,
- obecność ciał obcych i martwych tkanek,
- oddalenie brzegów rany.
Gojenie ran
Gojenie ran
•
Gojenie ran utrudniają:
Gojenie ran utrudniają:
Czynniki ogólne:
- wstrząs,
- niedokrwistość,
- niedobiałczenie,
- niedobór witamin (głównie C),
- niedożywienie,
- wyniszczenie,
- chemioterapia,
- radioterapia,
- sterydoterapia.
Gojenie ran
Gojenie ran
•
Rozejście rany
Rozejście rany
- na skutek zakażenie, ciała obcego, krwiak,
zbyt wczesne usunięcie szwów, czynniki ogólne.
•
Krwawienie
Krwawienie
z rany
z rany
– zsunięcie podwiązki, zaburzenia
hemostazy.
•
Krwiak w ranie
Krwiak w ranie
– zła hemostaza, opróżnienie, drenaż.
•
Ropień w ranie
Ropień w ranie
– zakażenie krwiaka, złe oczyszczenie rany.
Opróżnienie, drenaż.
•
Blizna przerostowa
Blizna przerostowa
– nadmierny rozrost tkanki łącznej
(skłonności osobnicze, zbyt duże napięcie zszytej rany).
Powikłania gojenia ran
Powikłania gojenia ran
Oparzenia
Oparzenia
Głębokość oparzenia
Głębokość oparzenia
•
Oparzenie I stopnia
Oparzenie I stopnia
: tylko naskórek; zaczerwienienie, goi się bez
blizny
•
Oparzenie II stopnia
Oparzenie II stopnia
:
- powierzchowne (IIA): cała grubość naskórka i powierzchowne
warstwy skóry właściwej, pęcherze, niewielkie blizny.
- głębokie (IIB): cała grubość naskórka i skóra właściwa, bez
przydatków; pozostawia rozległe blizny.
•
Oparzenie III stopnia
Oparzenie III stopnia
: głębsze warstwy skóry.
Oparzenia pośredniej grubości skóry (I i IIA)
Oparzenia pośredniej grubości skóry (I i IIA) – goją się samoistnie.
Oparzenia pełnej grubości skóry (IIB i III)
Oparzenia pełnej grubości skóry (IIB i III) – wymagają pokrycia
przeszczepem.
Oparzenia
Oparzenia
Rozległość oparzenia
Rozległość oparzenia
Reguła „9”. Głowa, kk górna 9%; kk dolna 18%; tułów 36%;
lub ręka chorego 1%.
Hospitalizacja jest niezbędna, gdy:
Hospitalizacja jest niezbędna, gdy:
Oparzenie II stopnia > 10%, wszystkie oparzenia III stopnia, oparzenia
elektryczne, twarzy, oczu, uszu, rąk, stóp, krocza, dróg oddechowych.
Na przeżycie istotny wpływ mają:
Na przeżycie istotny wpływ mają:
• Wiek > 60 lat
• Oparzenie głębokie > 40%
• Oparzenie dróg oddechowych.
Patofizjologia choroby
Patofizjologia choroby
oparzeniowej
oparzeniowej
Hipowolemia
Hipowolemia
Wstrząs oparzeniowy jest wstrząsem oligowolemicznym
Utrata wody drogą parowania (ml/h): 25+pow.oparzenia (%) x
pow.ciała w m
2
Katabolizm
Katabolizm
Dobowe zapotrzebowanie 6000-8000 kcal/dobę.
25 kcal x m.c. (kg) + 40 kcal x % oparzonej powierzchni
Zakażenie
Zakażenie
Najczęstsza przyczyna zgonów u oparzonych (ryzyko
posocznicy)
Leczenie oparzeń
Leczenie oparzeń
Miejscowe
Miejscowe
Na miejscu wypadku: chłodzenie wodą, jałowy opatrunek.
W szpitalu:
• leczenie bez opatrunku – twarz, krocze, pośladki (I, IIA)
• leczenie przy użyciu opatrunków – pozostałe okolice (I, IIA)
•
wczesna nekrektomia
wczesna nekrektomia
i pokrycie rany auto, allo lub kseno przeszczepami
(IIB, III).
- jednoetapowo
- wieloetapowo (< 30% pow. ciała w 1.etapie, kolejne etapy co 2-4 dni,
leczenie powinno być ukończone do 10. doby od urazu)
Najczęściej stosujemy przeszczepy pośredniej grubości; na twarz
przeszczep pełnej grubości skóry.
Leczenie operacyjne przykurczów wykonujemy najwcześniej po upływie
6-12 miesięcy od urazu (gdy pełna stabilizacja i dojrzałość blizny)
Leczenie oparzeń
Leczenie oparzeń
Ogólne
Ogólne
Płynoterapia:
Płynoterapia:
Reguła Parkland
: 4ml x m.c. (kg) x % oparzonej powierzchni
Reguła Brooka
: 2ml x m.c. (kg) x % oparzonej powierzchni
W 1. dobie w ciągu pierwszych 8 godzin 50% objętości,
Przetaczamy roztwory krystaloidów, pod kontrolą diurezy (30-50ml/godz.)
Walka z zakażeniem:
Walka z zakażeniem:
Miejscowe, antybiotykoterapia
Walka z katabolizmem:
Walka z katabolizmem:
Żywienie doustne, dojelitowe, pozajelitowe (25% białko, 75% węglowodany,
tłuszcze)
Oparzenia elektryczne
Oparzenia elektryczne
• W przypadku zatrzymania krążenia – ABC
• Martwica tkanek i mięśni, hiperkaliemia, hemoglobimuria, mioglobinuria.
zapobieganie niewydolności nerek: forsowanie diurezy (70-100ml/h),
zwalczanie kwasicy (dwuwęglany), hiperkaliemii (furosemid, glukoza
z insuliną, wlewki z Resonium)
• Ryzyko zaburzeń rytmu serca.
• Rozległa, okrężna martwica – fasciotomia.
• Wczesna nekrektomia, pokrycie ubytków przeszczepami.
Oparzenia chemiczne
Oparzenia chemiczne
Kwas – powstaje martwica skrzepowa
Zasada – powstaje martwica rozpływna
Obfite spłukanie bieżącą wodą (30min.)
Dalsze postępowanie zależy od stopnia oparzenia, postępowanie jak
w oparzeniach termicznych
Odmrożenia
Odmrożenia
Patofizjologia
Patofizjologia
• Gromadzenie kryształków lodu w komórkach
• Zaburzenia krzepnięcia
• Uwalnianie mediatorów
Objawy
Objawy
I stopień – bóle, kłucia
II stopień – obrzęki, pęcherze
III stopień – martwica skóry i tkanek leżących głębiej
Leczenie
Leczenie
Ogrzewanie, jałowy opatrunek, nie nacierać zmian, nie masować, nie
smarować maściami, gorącą wodą, termoforem, nie pić alkoholu.
Ciepłe kąpiele, unikanie ucisku, leki przeciwzakrzepowe, rozszerzające
naczynia, z amputacją nie należy się spieszyć (samoistna demarkacja)
Tężec
Tężec
• Każda rana może być zanieczyszczona laseczkami tężca.
• Najczęściej po zabrudzaniu ziemią, nawozem w ranach niedokrwionych,
głębokich, drążących do mięśni, zawierających ciało obce, martwe tkanki.
• Po namnożeniu w ranie bakterie wydzielają do krwi neurotoksynę, która
drogą nn. obwodowych dostaje się do rogów przednich rdzenia
kręgowego.
Objawy
Objawy
• Występują w okresie od 3 dni do 3 tygodni.
• Zwiastuny: pocenie, niepokój,
bóle, mrowienie w ranie.
• Objawy: napięcie mm. żwaczy, sztywność karku,
szczękościsk.
Tężec
Tężec
Leczenie
Leczenie
• Opracowanie rany (< 6 godz.), poważnym błędem jest stosowanie
tylko szczepień.
• Antybiotyk.
• Leczenie objawowe rozwiniętego tężca.
Zapobieganie
Zapobieganie
U osób szczepionych
• < 1. roku od ostatniego szczepienia – nic
• 5 – 8 lat – uodpornienie bierne (anatoksyna)
• > 8 lat – uodpornienie czynno-bierne (antytoksyna-anatoskyna)
U osób nieszczepionych
• uodpornienie czynno-bierne (antytoksyna-anatoskyna)
Wścieklizna
Wścieklizna
• Zakażenie wścieklizną grozi po ugryzieniu przez chore zwierzę domowe
(pies, kot) lub dzikie (lis, wiewiórka).
• Kontakt śliny zwierzęcia nawet przy niewielkim uszkodzeniu skóry
lub błon śluzowych.
• Czynnik etiologiczny: wirus z grupy Rhabdoviridae.
Objawy
Objawy
Występują w okresie do 2 miesięcy od pogryzienia.
Mrowienia wokół miejsca ugryzienia, nudności, gorączka, bóle karku.
Po kilku dniach znaczne pobudzenie, ślinotok, wodowstręt, kurcze mięśni,
zgon po ok. tygodniu.
Leczenie
Leczenie
Nie ma leku p. wściekliźnie.
Próba uodpornienia czynno-biernego ( 0-3-7-14-30 dni ).
Obserwacja zwierzęcia przez 10 dni.
Zgorzel gazowa
Zgorzel gazowa
• Zakażenie bakteriami beztlenowymi.
• Duże ryzyko przy ranach głębokich, drążących do mięśni, z martwicą.
Objawy
Objawy
Dysproporcja między zmianami miejscowymi (trzeszczenie, obrzęk,
zasinienie, niewielka ilość posokowatej wydzieliny) a stanem ogólnym
(zaburzenia świadomości, zaburzenia oddechowe, wstrząs, niewydolność
wielonarządowa).
Leczenie
Leczenie
Najważniejsze jest szerokie rozcięcie rany, kontrola głębokości penetracji
rany. Otwarcie wszystkich zachyłków.
Antybiotyk, początkowo empirycznie, potem zgodnie z posiewem.
Dalsze leczenie objawowe.
Krwiak podpaznokciowy
Krwiak podpaznokciowy
– nakłucie płytki paznokciowej
gorącym
spinaczem biurowym, ewakuowania krwiaka.
Wbity haczyk wędkarski
Wbity haczyk wędkarski
– przekłuć skórę i odciąć grot.
Obrączka na obrzękniętym palcu
Obrączka na obrzękniętym palcu
– okręcenie palca nitką
do najbliższego stawu i ściągnięcie obrączki.
Szczególne sytuacje
Szczególne sytuacje