Integracja

Integracja

Integracja jest pojęciem wieloznacznym i różnorako interpretowanym.

Pochodzi od łacińskiego słowa „integratio” , co oznacza proces scalania,

łączenia się kilku elementów w całość, fuzję, zjednoczenie.

Przyczyny integracji na

Przyczyny integracji na

świecie

świecie

Wyróżnia się cztery

Wyróżnia się cztery

grupy przyczyn

grupy przyczyn

międzynarodowej

międzynarodowej

integracji gospodarczej.

integracji gospodarczej.

• wzrost efektywności

gospodarowania,

• przesłanki polityczne,
• przesłanki społeczno-ekonomiczne,
• pozostałe przesłanki

Warunki integracji

Warunki integracji

gospodarczej

gospodarczej

Wyróżnia się cztery takie

Wyróżnia się cztery takie

warunki:

warunki:

• położenie geograficzne
• komplementarność struktur

gospodarczych

• odpowiednia infrastruktura
• prointegracyjna polityka

ekonomiczna

Modele i formy integracji

Modele i formy integracji

gospodarczej

gospodarczej

- model integracji międzynarodowej

- model integracji ponadnarodowej

Balassa definiując zjawisko

Balassa definiując zjawisko

integracji gospodarczej

integracji gospodarczej

wskazał na następujące

wskazał na następujące

formy:

formy:

- strefa wolnego handlu
- unia celna
- wspólny rynek
- unia monetarną
- unia gospodarcza
- unia polityczna

Dotychczas polityka

Dotychczas polityka

integracji wypracowała

integracji wypracowała

kolejne etapy integracji:

kolejne etapy integracji:

Strefa wolnego handlu

Strefa wolnego handlu

Przykładem strefy wolnego

handlu jest

EFTA (Europejskie

Stowarzyszenie Wolnego Handlu) CEFTA czy

NAFTA (członkowie: USA, Kanada, Meksyk).

Unia celna

Unia celna

Przykładem tej formy integracji

jest:

Pakt Andyjski obejmujący

Boliwię, Kolumbię, Ekwador, Peru i

Wenezuelę

Wspólny rynek

Wspólny rynek

Unia Gospodarcza i

Unia Gospodarcza i

Walutowa

Walutowa

(EMU- Economic and Monetary Union)

Decydujące

Decydujące były tzw.

pakiety Delorsa, których

wprowadzenie oznaczało

realizację drogi do UGW

w trzech etapach:

I etap

I etap

• realizowany w latach 1990–1993

charakteryzowało znoszenie barier w
przepływie kapitałowym (banki, firmy
ubezpieczeniowe), włączenie walut
państw członkowskich do ESW oraz
coraz silniejsza koordynacja polityk
gospodarczych

II etap (1994–1998)

II etap (1994–1998)

• zakładał osiąganie przez poszczególne

kraje tzw. kryteriów konwergencji,
uniezależnianie się banków centralnych
od rządów, utworzenie Europejskiego
Instytutu Walutowego następnie
przekształconego w Europejski Bank
Centralny oraz wyrównanie różnic w
poziomie rozwoju poszczególnych
gospodarek narodowych.

Ostatni, III etap

Ostatni, III etap

• realizowany w latach 1999–2002

doprowadził do funkcjonowania
Europejskiego Systemu Banków
Centralnych, wprowadzenia do
obiegu euro i wycofania walut
narodowych w 12 spośród 15 krajów
Unii.

Główne cechy wprowadzonej w

Główne cechy wprowadzonej w

życie UGW to:

życie UGW to:

• stabilna waluta,
• stabilne ceny,
• kontrola i współpraca w dziedzinie

polityki gospodarczej (ale jeszcze nie
wspólna polityka w tym zakresie),

• unikanie wysokiej inflacji i zadłużenia

budżetowego państw członkowskich,

• utrzymanie niezależności Europejskiego

Banku Centralnego

• i wreszcie wprowadzenie wspólnej

waluty.

Unia polityczna

Unia polityczna

Próby integracji międzynarodowej to

nie odkrycie XX wieku, po II Wojnie

Światowej rola międzynarodowych

organizacji gospodarczych wyraźnie

wzrosła. Pełnią one funkcje regulacyjne

w ramach gospodarki światowej,

ustalają pewne wzorce, zalecenia,

normy postępowania. Do

najważniejszych finansowe organizacji

międzynarodowych należą:

Międzynarodowy Fundusz Walutowy,

Bank Światowy, Europejski Bank

Odbudowy i Rozwoju.

W krajach rozwiniętych i

wysokorozwiniętych integracja

przebiega odmiennie niż w krajach

niskorozwiniętych. Najpełniej

ukształtowanym typem integracji jest

Unia Europejska

Unia Europejska.

Proces integracji rozpoczął się od utworzenia

Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali w 1952roku. W

1958r. powołano Europejską Wspólnotę Gospodarczą

EWG. Krajami założycielskimi były Francja, Włochy,

RFN, Belgia, Holandia, Luksemburg. W 1973 wspólnota

powiększyła się o 3 kraje Wielką Brytanię, Danię i

Irlandię. W 1981 przystąpiła do niej Grecja, a w 1987

została przyjęta Hiszpania i Portugalia. Po zmianach

zakresu swej działalności i przyjęciu nowych członków

od 1 listopada 1993r. (Traktat w Maastvich) organizacja

przyjęła nową nazwę – Unia Europejska. Od 1995r.

nowymi członkami UE zostały państwa takie jak:

Finlandia, Szwecja i Austria. Natomiast 1 maja br. do UE

przyjęta została m.in. Polska, jak również: Czechy,

Węgry, Słowacja, Estonia, Cypr, Litwa, Łotwa, Słowacja

i Malta. Kraje stowarzyszone uzyskuję m.in. zwolnienie

z cła na określone towary eksportowe na rynku UE,

otrzymują pomoc na realizację różnych projektów

gospodarczych.

Poza UE istnieje bardzo

Poza UE istnieje bardzo

wiele organizacji

wiele organizacji

międzynarodowych, które

międzynarodowych, które

współpracują ze sobą, są to

współpracują ze sobą, są to

m. in.:

m. in.:

ONZ

ONZ

Organizacja Narodów

Organizacja Narodów

Zjednoczonych

Zjednoczonych

Międzynarodowy Fundusz

Międzynarodowy Fundusz

Walutowy

Walutowy

(IMF- International Monetary
Fund)

Międzynarodowy Bank

Międzynarodowy Bank

Odbudowy i Rozwoju

Odbudowy i Rozwoju

(IBRD- International Bank for

Reconstruction and Development)

Organizacja Krajów

Organizacja Krajów

Eksportujących Ropę

Eksportujących Ropę

Naftową

Naftową

(OPEC- Organization of the Petroleum

Exporting Countries)

;

DO OPECu należy 12

DO OPECu należy 12

państw:

państw:

(Algieria, Angola, Arabia Saudyjska,

Ekwador, Irak, Iran, Katar, Kuwejt,

Libia, Nigeria, Wenezuela i

Zjednoczone Emiraty Arabskie)

Północnoamerykańskie

Północnoamerykańskie

Porozumienie o Wolnym

Porozumienie o Wolnym

Handlu

Handlu

(NAFTA- North American Free Trade

Agreement)

Europejskie Stowarzyszenie

Europejskie Stowarzyszenie

Wolnego Handlu

Wolnego Handlu

(EFTA- European Free Trade
Association)

Organizacja Paktu

Organizacja Paktu

Północnoatlantyckiego

Północnoatlantyckiego

( NATO- North Atlantic Treaty
Organization)

Globalizacją

Globalizacją

można nazwać proces ujednolicenia

kulturalnego i gospodarczego
poszczególnych państw świata, następujący
w wyniku rozwoju techniki. Dzięki temu
procesowi wzrasta siła międzynarodowych
korporacji, ale też powoduje to narzucenie
tych samych produktów, stylu konsumpcji
czy spędzania wolnego czasu. Za początki
globalizacji powszechnie przyjmuje się lata
dziewięćdziesiąte XIX wieku.

Po zakończeniu II wojny światowej

Po zakończeniu II wojny światowej

pojawiły się korzystne warunki dla

pojawiły się korzystne warunki dla

rozwoju globalizacji, a zaliczyć do

rozwoju globalizacji, a zaliczyć do

nich można:

nich można:

• dynamiczne powstawanie nowych

technologii,

• spadek kosztów transportu (statki

kontenerowe, efektywne samoloty),

• łatwiejszy przepływ informacji i komunikacja

w skali międzynarodowej,

• stopniowe ujednolicenie wymogów i potrzeb

nabywców,

• powstawanie ugrupowań gospodarczych,
• liberalizacja gospodarek wielu krajów.

Na procesy

Na procesy

globalizacyjne,

globalizacyjne,

niewątpliwy wpływ miały

niewątpliwy wpływ miały

i mają organizacje

i mają organizacje

międzynarodowe:

międzynarodowe:

• Bank Światowy
• Organizacja Współpracy

Gospodarczej i Rozwoju

• OECD (Organizacja Współpracy

Gospodarczej i Rozwoju )

• Międzynarodowy Fundusz Walutowy

Bez integracji nie możliwy

byłby postęp tak szybki i w

tak wielu dziedzinach jak

obecnie. Integracja

powoduje wzrost

efektywności

gospodarowania co

prowadzi do wzrostu

dochodu narodowego a to

daje możliwości

unowocześniania

gospodarki.