BIBLIA I MITOLOGIA

BIBLIA

Biblia ma uniwersalną wartość, dla

chrześcijan jest świętą księgą, a dla

wszystkich, niezależnie od wiary,

jest wybitnym dziełem literackim

zawierającym wzorce osobowe.

Biblia jest zbiorem różnorodnych

gatunków literackich, które zyskały

wielu naśladowców. Są to m.in.:

psalmy, pieśni, listy, przypowieści.

BIBLIA



Stary Testament

powstawał na przełomie XIII

w p.n.e. do I w n.e.

- zawiera 46 ksiąg

- Pięcioksiąg – Tora

1. Księga Rodzaju

2. Księga Wyjścia

3. Księga Kapłańska

4. Księga liczb

5. Księga Powtórzonego Prawa

- Księgi historyczne

- Księgi prorockie

- Księgi dydaktyczne

- napisany w języku hebrajskim

i aramejskim



Nowy Testament

powstał w I w n.e.

- zawiera 27 ksiąg

4 Ewangelie

Dzieje Apostolskie

Listy Apostolskie

Apokalipsa św. Jana

napisany w języku

hebrajskim i

greckim

TŁUMACZENIA

Wulgata – tłumaczenie na język

łaciński IVw.

Septuaginta – tłumaczenie na język

grecki IIw.

Biblia Tysiąclecia – XXw. n.e. (1965r.)

Biblia ks. Wujka –XVIw.

Biblia królowej Zofii XVw.

POSTACIE



Stary Testament:

Abraham

Samuel

Izajasz

Mojżesz

Noe

Dawid

Salomon

Kain i Abel

Hiob



Nowy Testament:

Jezus

Maryja

Józef

Jan Chrzciciel

Elżbieta

Judasz

Piłat

12 apostołów

DEFINICJA

PRZYPOWIEŚĆ

– utwór

narracyjny, w którym

postacie i wydarzenia

mają charakter

symboliczny

CECHY PRZYPOWIEŚCI



należy do literatury

moralistycznej



ma prostą fabułę



dwie warstwy znaczeniowe



zawiera ukryty sens



ma charakter ponad czasowy

Każda przypowieść jest

sama w sobie

zamkniętym obrazem,

ale żadna z nich

pojedynczo nie

stanowi całości obrazu.

Nowy

Testament

jest skarbnicą przypowieści.

Chrystus przytacza wiele opowieści o

charakterze dydaktycznym, pouczającym.

Chrystus uczy swych słuchaczy poprzez

pokazanie im konkretnych przykładów, to nie

sucha teoria, ale historia, która może spotkać

każdego. Chrystus nie opowiada przypowieści

tylko po to, by umilić czas słuchaczom, On chce

ich czegoś nauczyć, przekazać im pewną

mądrość. W historiach tych zostało zawarte

pouczenie moralne, filozoficzne, etyczne, a także

światopoglądowe. Warunkiem zrozumienia

przypowieści jest przejście od warstwy treści

dosłownej do znaczenia ukrytego.

PRZYPOWIEŚCI



„

Przypowieść o Synu marnotrawnym”

(Łk

15, 11-32)



„

Przypowieść o talentach”

(Mt 25, 14-30)



„

Przypowieść o ziarnku maku”



„

Przypowieść o uczniach z Emaus” (

Łk 10,

25-37)



„

Przypowieść o chwaście”

(Mt 13, 24-43)



„

Przypowieść o ziarnku gorczycy”

(Mt 4, 26-

34)



„

Przypowieść o skarbie i perle”

(Mt 13, 44-

52)



„

Przypowieść o sieci”

(

Mt 13, 24-31)



„

Przypowieść o lampie”

( Mk 4, 21-22)



„

Przypowieść o mierze”

(Mk. 4, 24-25)



„

Przypowieść o zasiewie”

(Mk 4,26-29)



„

Przypowieść o przewrotnych

rolnikach”

(Mt 21, 33 – 43)



SYMBOL

–

element świata

przedstawionego (postać,

wydarzenie, sytuacja,

przedmiot), który ma znaczenie

zarówno dosłowne, jak i

ukryte( znaczeń ukrytych może

być więcej niż jedno).

ALEGORIA –

upostaciowanie jakiejś

myśli w sztuce i literaturze;

obraz mający poza dosłownym –

sens przenośny; przenośnia, np.

alegoria sprawiedliwości –

kobieta z przepaską na oczach, z

mieczem i wagą.

SYMBOLIKA



W przypowieści o Synu

Marnotrawnym:

Ojciec

– sprawiedliwy, miłosierny,

mądry, rozsądny, dobry, szczodry,

rozumiejący słabość młodego syna,

przebaczający, hojny,

││

BÓG

Document Outline