ZAKAŹNA I ZARAŹLIWA CHOROBA PROSIĄT W
PIERWSZYCH DNIACH ŻYCIA ORAZ STARSZYCH
ODSADZONYCH I NIE ODSADZONYCH
Kolibakterioza prosiąt
Czynnik etiologiczny
szczepy E.coli:
ETEC (enterotoksyczne) gł czynnik u Su
EPEC (enteropatogenne)
EIEC (enteroinwazyjne)
VTEC (werotoksyczne)
EAEC (enteroagregacyjne)
etiologia
E. coli
Pałeczka Gram -, bez przetrwalników,
posiadająca rzęski lub otoczkę,
Dobry wzrost na podłożach podstawowych w
warunkach tlenowych i beztlenowych
Słaba wytrzymałość na warunki środowiska i
dezynfekcje
Ginie w temp 60 st. C po 20 min, w kale w
temp 0 st. C ponad rok
ETEC
Wytwarzają enterotoksyny: STa i STb, oraz LT
Posiadają fimbrie (przyleganie do kosmków
jelitowych)
Zjadliwe szczepy fimbrialne:
F4(K88+), F5(K99+), F6(987P+), F41, F18
patogeneza
Szczepy nieenterotoksyczne stanowią
naturalną florę jelit grubych .
Odporność z siarą loch
Zakażenie drogą ustną z zanieczyszczeniami
kałem
Bakterie po wniknięciu namnażają się na błonie
śluzowej jelit cienkich i produkują toksyny.
Wystąpienie biegunki, odwodnienie, kwasica i
wzrost poziomu K we krwi
Czynniki ryzyka:
Złe warunki higieniczne
Zbyt niska temperatura (nasilenie jesień/zima)
Czynniki stresowe
Zaburzenia produkcji siary lub pobierania siary
przez prosięta
Objawy kliniczne
Chorują 3 grupy wiekowe:
Noworodki (poniżej 5 dnia życia)
Prosięta w wieku 3 tyg.
Prosięta odsadzone (4-5 tydz. życia)
Okres wylęgania 12-24 godz
Biegunka
Kał początkowo papkowaty, żółty. Bolesne oddawanie.
-> Później wodnista, żółto-brązowa lub szarobiała
Oddawanie staje się bezwolne
Może zawierac niestrawione mleko, śluz, pasemka
krwi
Odwodnienie
Skóra: matowa, szorstka, bez połysku
Spadek masy ciała (w kilka godz. do 40%)
Często zapalenie krocza
Pod koniec otępienie i śpiączka
Śmiertelność 5%- 70%
częściej młodsze
starsze rzadziej chorują i z niższą
śmiertelnością
AP
Wzdęcie jelit cienkich
Zapalenie nieżytowe (lub krwotoczne w
zależności od fazy choroby i szczepu bakterii)
żołądka i jelit cienkich
Obrzęk i przekrwienie krezki
Często w treści jelit niestrawione ścięte
mleko
Rozpoznanie
Objawy klinicze
Badanie AP
Badanie bakteriologiczne
Wymazy z odbytu, treści jelit cienkich,
Badanie laboratoryjne
Posiewy bakteriologiczne
Immunofluorescencja
Immunohistohemiczne
Ag somatyczne i fimbrialne
PCR (Ag fimbrialne i enterotoksyn)
leczenie
Antybiotyki
Gentamycyna, norfloksacyna, enrofloksacyna,
cefalosporyny, sulfonamidy
Roztwory elektrolitowe (per os, dootrzewnowo)
Zakwaszanie wody do picia (kw. mlekowy,
fumarowy)
Probiotyki
Bio Plus2B, Lacto-Sacc
np. Lydium (po pobraniu siary) immunomodulacja
Niekiedy surowica przeciwko ETEC
zapobieganie
Warunki higieniczne:
Czyste, niezagęszczone, ciepłe (30-34 st. C)
porodówki
Odpowiednie żywienie matek
Kontrola odpojenia siarą
Podawanie witamin i glukozy
Immunizacja macior
Inaktywowane bakterie
Podjednostki zawierające Ag fimbrialne i
inaktywowaną LT
Colivac S (5 i 2 tyg przed porodem, prosięta od
6 tyg 2 razy w odstępie 2 tyg),
Porcilis Coli, Neocolipor
Odporność przekazywana z siarą
Autoszczepionki
Zoonoza
Zakażenie bezpośrednie, pokarmowe i
możliwe powietrzno- kropelkowe
Biegunka
Wymioty
Odwodnienie
Na ogół samowyleczenie
ZAKAŹNA, NIEZARAŹLIWA CHOROBA PROSIĄT
Choroba obrzękowa
Choroba obrzękowa
Wywołana przez hemolityczne i
toksynotwórcze szczepy E. coli
Chorują głównie najlepiej odżywione w dobrej
kondycji, szybko rosnące prosięta w okresie od
3 dnia do 2 tyg po odsadzeniu
(najczęściej 2 tydz po odsadzeniu)
Rzadko u prosiąt ssących
Toksyna uszkadzająca ścianę naczyń
krwionośnych
-> obrzęki błony podśluzowej okrężnicy i jelit
grubych i tkanki podskórnej.
Czynnik ryzyka:
błędy żywieniowe (zbyt dużo białka)
stres poodsadzeniowy
zmiana karmy
zanikanie odporności siarowej
Etiologia
Szczepy E. coli produkujące toksynę Shiga
like toxine Stx2e
patogeneza
Źródła zakażenia
kontakt z kałem prosiąt zakażonych
Zakażony pokarm
Możliwe przeniesienie drogą powietrzną (do
1,5 m)
Shiga like toxine
Przedostaje się do krwioobiegu i uszkadza
śródbłonek naczyń doprowadzając do obrzęków (
gł. głowy, szyi, innych miejsc w tkance
podskórnej, żołądka i jelit)
Uszkodzenie naczyń mózgu prowadzi do
powstawania ognisk rozmiękania w pniu mózgu,
obrzęku i niedokrwienia mózgu i objawów
nerwowych (porażenia, niedowłady)
W wyniku uszkodzenia mózgu może dochodzić do
nagłych padnięć
Objawy kliniczne
Zachorowalność ok. 15% (czasem nawet do
50%)
Śmiertelność 50% - 90%
Biegunka
Obrzęki
Objawy nerwowe (chwiejny chód, kulawizna,
konwulsje, przechylanie głowy)
Duszności
Może występować przebieg nadostry -> nagłe
padnięcia
Inne objawy
Często postawa „siedzącego psa”
Leżenie na mostku lub na boku
BRAK gorączki
Choroba trwa 2-5 dni
Choć czasem występują nawroty choroby w
stadzie po ok. 2 tyg
AP
Obrzęki
Błona śluzowa żołądka i jelit przekrwiona,
treść rzadka, czerwonawa
w jamie opłucnowej i otrzewnowej może być
płyn surowiczy z włóknikiem
Mikroskopowo: zwyrodnienie i martwica
warstwy środkowej tętniczek
ogniska rozmiękania w pniu mózgu
diagnostyka
Objawy kliniczne
Wykazanie:
patogennych serotypów 0139, 0141, 0138
toksyny Shiga
Materiał do badania:
Wymazy z odbytu, podwiązana pętla jelit
cienkich, narządy miąższowe
Diagnostyka różnicowa:
Infekcje wirusowe
choroba Aujeszki
wirus encefalomyelitis
Zatrucia Arsenem, ołowiem, rtęcią,
insektycydamia
Bakteryjne zapalenie mózgu
postępowanie
Izolacja
Ograniczenie stresu (zapewnienie spokoju)
Głodówka
Antybiotyki (Antybiogram)
Środki uspokajające (Stresnil,
Chloropromazyna)
Profilaktyka
Przestrzeganie zasad higieny
Odpowiednie żywienie
Zakwaszanie paszy -> przewodu
pokarmowego
Ograniczenie czynników stresgennych
Salmonelloza
Salmonelloza
Formy:
Ostra
Podostra
Chroniczna
Podlega obowiązkowi rejstracji
etiologia
Bakteria Gram - , urzęsione,
Rosną dobrze na podłożach podstawowych w
warunkach tlenowych i względnie
beztlenowych
W temp 12 st. C giną po 15 min, w mięsie Su
do 450 dni, w kale kilka miesięcy
Wrażliwe na odkażanie
Najczęściej: Salmonella enterica serowar
choleraesuis
Też: S. enterica serowar typhimurium
Dotyczy zwierząt w każdym wieku (gł. prosięta
odsadzone powyżej 8 tyg (ostre infekcje S.
choleraesuis u 10-16 tyg))
młode rzadko (odporność siarowa)
zachorowalność 10-50%
śmiertelność 5-10%
Czynniki ryzyka:
Zła higiena, zagęszczenie, stres, inwazje
pasożytnicze, zanieczyszczenia paszy, obecność
myszy szczurów,
Występuje nosicielstwo i siewstwo do 5 mc
Zakażenie gł przez ukł pokarmowy (+
oddechowy)
Wytwarzanie endotoksyn
W postaci ostrej zmiany w żołądku, jelitach
cienkich
W postaci przewlekłej gł w jelicie grubym
Może być postać płucna
Objawy kliniczne
Często bezobjawowo
Postać płucna: (S. choleraesuis) szybkie
szerzenie, posocznica i zap. Płuc
gorączka 40,5 – 41,5 st. C
brak apetytu, duszności, kaszel, zaczerwienienie
skóry, osowiałość
Nagłe padnięcia
Ronienia
Objawy nerwowe (przy zajęciu opon
mózgowych)
Zapalenie stawów
Zapalenie żoładka i jelit
wodnista biegunka koloru żółtego, bez krwi i
śluzu -> uszk. wątroby
W przebiegu podostrym i przewlekłym
biegunka, duszności po wysiłku, ogólne
wyniszczenie
Przed śmiercią zasinienie uszu i podbrzusza
AP
Zasinienia na skórze (uszy, ogon, kończyny,
podbrzusze)
Powiększenie śledziony może być ciemno
czerwona
Przekrwienie płuc
Żółtaczka, w wątrobie rozsiane białe ogniska
martwicze
Nieżytowe lub krwotoczne zap. żołądka i jelit
cienkich, przerost bł. śluz, powiększenie
węzłów krezkowych
AP
W podostrej i przewlekłej
zapalenie dyfteroidalne zapalenie okrężnicy i
jelita ślepego czasem też cienkiego
Płuca przy formie płucnej
rozpoznanie
Badanie kliniczne
Badanie bakteriologiczne
izolacja i identyfikacja
Badanie AP
Materiał do badania
wymazy z odbytu,
migdałki, pęcherzy żółciowy
Namnożenie i identyfikacja
podłoża wybiórczo różnicujące
metody serologiczne
PCR
postępowanie
Przestrzeganie higieny
Zwalczanie gryzoni
Odkażanie
Szczepionki
Salmoporc SCS – żywa S. choleraesuis
lochy 5 i 2 tyg przed porodem
prosięta powyżej 3 tyg
Leczenie
Antybiotyki
enrofloksacyna(Enroxil, Baytril)( min 5 dni),
norfloksacyna, apramycyna,
Preparaty zakwaszające (Acid pack, Acipro,
kw. mlekowy )
Zoonoza
Postać jelitowa ustępuje na ogół po 3-7
dniach
rzadko przebieg ciężki
Możliwe powikłania