MIOPATIE
Pojęcia
• Myositis - zapalenie mięśni – tło
przeciążenie, uraz, zapalenie
reumatyczne, alergiczne, immunologiczne,
bakteryjne, wirusowe
• Myastenia - przemijające osłabienie
mięsni (męczliwość, nużliwość mięśni),
objawiające się szybkim męczeniem
mięśni podczas wysiłku prowadzącym do
osłabienia. Ustępuje po odpoczynku (w
przeciwieństwie do myotoni)
• Myotonia (miotonia) - przetrwały
skurcz mięśnia. Po wykonanym wysiłku
mięsień nie może się natychmiast
rozkurczyć
• Myatonia (miatonia)– zwiotczenie,
zmniejszenie napięcia mięśni
• Myalgia - ból mięśniowy, silnie
wyrażony w ostrych stanach zapalnych
mięsni np. gościec mięśniowy
nawrotowy, słabiej zaznaczony przy
miopatiach - występuje w początkowym
okresie choroby, później słabnie
• Skurcz toniczny (spastyczny) -
długotrwale utrzymujący się skurcz
mlęsm ze zwiększonym ich napięciem
np. przy tężcu, podaniu strychniny
• Skurcze kloniczne - krótkotrwałe,
szybko po sobie następujące skurcz i
rozluźnienie mięsni, np. przy nosówce
• Skurcze toniczno-kloniczne - seria
skurczów, np. przy tężyczce, może
być też wywołana hałasem u koni
chorych na tężec
• Dystrofia mięsni - nieodwracalne
zwyrodnienie mięsni (jedynie miopatie
alimentame, uwarunkowane niedoborem Se i
witaminy E są w pewnym stopniu odwracalne)
• Konwulsje - rytmiczne skurcze całych grup
mięsni, wstrząsające całym ciałem (lub
partiami) np. przy nosówce, tężyczce, w
stanach agonalnych
• Kurcz (crampus) - bolesny, silny, długotrwały
skurcz toniczny mięśnia lub grupy mięsni
• Bezwład, porażenie (paralysis ) -
całkowita, długotrwała utrata zdolności
mięśnia do skurczu
Zaburzenia ruchu obserwowane
przy miopatiach:
• sztywny, szczudłowaty chód,
• chód spętany,
• nietolerancja wysiłkowa,
• szybko następujące męczenie się,
• trwałe osłabienie mięśni,
• niedowłady
Diagnostyka miopatii
I. Badanie kliniczne.
II. Diagnostyka laboratoryjna:
Oznaczanie aktywności enzymów wskaźnikowych w surowicy: CK (kinaza
fosfokreatyniny, CPK), AST, ALT, LDH., GSH-Px)
Oznaczanie stężenia kwasu pirogronowego i kwasu mlekowego we krwi.
Określenie równowagi kwasowo-zasadowej.
Oznaczanie stężenia myoglobiny w osoczu (lub w surowicy).
Oznaczanie stężenia myoglobiny w moczu.
Oznaczanie stężenia kreatyniny w moczu lub oznaczanie stosunku
kreatyna/kreatynina (wzrost wskazuje na miopatie).
III. Metody instrumentalne: EKG, EMG.
IV. Badanie histopatologiczne lub histochemiczne pośmiertnie
Miopatie
Grupa chorób charakteryzująca się
zwyrodnieniem mięśni
poprzecznie prążkowanych.
Miopatie dzielimy na pierwotne i wtórne
Miopatie pierwotne (właściwe)
proces chorobowy rozpoczyna się
we włóknach mięśniowych, nie jest
poprzedzony zmianami w tkance
łącznej i połączeniach nerwowo -
mięśniowych
Tu należy według niektórych miositis
Miopatie
metaboliczne=żywieniowe=zwyradniające=
Equine rhabdomyolysis syndrom ERS
- mięśniochwat porażenny koni (miopatia powvsiłkowa)
- sztywność koni wyścigowych (tying up) (miopatia
powvsiłkowa),
- wysiłkowe nawracające zwyrodnienie mięśni
(Recurrent exertional rhabdomyolysis-RER) (miopatia
powvsiłkowa),
- zaburzenie spichrzenia polisacharydów (Polisaccharide
storage myopathy PSSM)
- PDM - występują enzootycznie prawie u wszystkich
gatunków zwierząt na tle niedoboru wit. E i Se,
uspasabiająco działa nadmiar nienasyconych kwasów
tłuszczowych, szybki wzrost, nadmierny wysiłek i stres
środowiskowy - mięśniochwat enzotyczny
- neuromiopatia ponarkotyczna
- atypowa mioglobinuria koni przebywających na
pastwisku
Miopatie stresowe
- Sprzężenie pobudzająco-skurczowe (Excitation-contraction coupling)
Miopatie
genetyczne=wrodzone
• Wysiłkowe nawracające zwyrodnienie
mm. pop. prążk. - RER
• Okresowe hiperkaliemiczne porażenie
koni ( Hyperkalemiaperiodyc paralysis-
HYPP,HPP)
• Miotonia
• zaburzenie spichrzania polisacharydów
(Polysaccharide storage myopathy-
PSSM)
Miopatie wtórne (objawowe)
proces chorobowy we włóknach mięśniowych poprzedzony
wcześniejszymi zmianami w nerwach, naczyniach, tkance
łącznej.
Wyróżniamy:
1. zapalenie mięśni,
2. miopatie toksyczne
3. miopatie neurogenne
4. miopatie niedokrwienne
5. miopatie polekowe
Miopatie zwyrodniające -
ERS
• Predysponowane są konie z
zaburzeniami metabolicznymi,
biochemicznymi, hormonalnymi,
żywieniowymi, krążenia, z infekcjami
• Czynniki usposabiające:
temperament zwierzęcia, żywienie,
pora roku, pogoda
• Główny czynnik: wysiłek fizyczny
Patogeneza mięśniochwatu
•
Czynniki sprzyjające czynniki wyzwalające (ruch)
(przerwa w pracy +dobre żywienie)
gwałtowna glikogenoliza+ opóźnione uruchomienie kapilar
nadmierne gromadzenie kwasu mlekowego
zwyrodnienie hialinowe koagulopatia kwasica metaboliczna
(DIC)
CK , AST
m.szkielet. Serce mikrozawały zagęszczenie krwi
zaburzenia rytmu przyspieszony oddech
Ból, mioglobinuria nacisk na nacz.
Ruch ukł. Współcz. Dalsze upośledzenie krążenia
Zaleganie atonia kanaliki nerkowe śmierć
Odleżyny Białkomocz
mocznica
Kliniczne stopnie zaawansowania mięśniochwatu koni
Objawy
kliniczne
STOPIEŃ
1 2 3 4
5
ruch
Lekka
sztywność,
krótki krok
Niechęć do
ruchu
Niezdolność
do ruchu
Niezdolność
do ruchu,
przejściowe
zaleganie
Gwałtowne
zaleganie
mięśnie
Bez zmian
Często bez
zmian
+/- twarde i
obrzękłe,
reakcja na
omacywanie
Twarde i
obrzękłe,
mogą nie
reagować na
omacywanie
Twarde +/-
osłabione,
wyniszczenie
Nadmiernie
silne poty
-
+/-
+
++
++
Wzrost
tętna i
oddechu
-
+/-
++ ++ +++
obj.
Zaburzeń
żoł. Jelit.
-
+/-
+
++
+++
Zabarwieni
e moczu
-
+/-
+
++
+++
Resztę doczytać z
artykułu!!!!!!!!!!!!!!!!
Sztywność koni
wyścigowych
• Jest to lżejsza forma mięśniochwatu
porażennego, nie ma ustalonej etiologii
• Chorują głównie konie w treningu
wyścigowym 3-4 letnie, najczęściej klacze
• Brak ostrych objawów, występuje sztywny
krok, niechęć do poruszania się, szybkie
męczenie, utrata kondycji, ataksja,
zmienna kulawizna zadnich kończyn
Sztywność koni
wyścigowych
• Rozpoznanie stawiamy na podstawie objawów
i wyników lab.-wzrost aktywności enzymów
mięśniowych w surowicy (CPK< AspAT)
• Leczenie objawowe, długie ok. 4 tyg, powolne
wdrażanie do pracy
-płyn Ringera 10-20l i.v
-Se: 30-50mg/konia
-Vit E: 2-10,0/ konia
-Dantrolene: 2mg/kg m.c. w płynie fizjolog. p.o.
-fenytoina: 15-25mg/kg m.c. w dawce
podzielonej co 12h w płynie fizjolog.p.o.
Diagnoza różnicowa niektórych
miopatii
Związ
ek z
przer
wą w
pracy
Predyspozycja
Zacho
rowan
ie
Dotkn
ięty
region
mm.
Miogl
obinu
ria
Wzros
t
aktyw
n.
Enzym
mm.w
sur.
Śmierteln
ość
Wiek
Płeć
Ras
a
M.P.
+
5-10l sam
ce
r.
Cięż
kie
pojed
yncze
zad
+
+
30%
P.D.M
-
Od3
m do
5l
-
ara
b
Seryj
ne
Wszys
tkie
syme
trycz
nie
+
+
Do 100%
Sz.K.W.
+
3-5l
klac
ze
Kłu
saki
pojed
yncze
krzyż
+/-
+
-
OHkPK
_
-
sam
ce
Quo
rter
Hor
ses
pojed
yncze
wszys
tkie
-
?
sporadyc
znie
Wesołych Świąt!!!