Czynniki zagrożenia
biologicznego
Prof. UŚ dr hab. Zofia
Piotrowska-Seget
Katedra Mikrobiologii UŚ
e-mail: zofia.piotrowska-
seget@us.edu.pl
T
T
o drobnoustroje komórkowe oraz jednostki bezkomórkowe
o drobnoustroje komórkowe oraz jednostki bezkomórkowe
zdolne do replikacji lub przenoszenia materiału
zdolne do replikacji lub przenoszenia materiału
genetycznego (bakterie, grzyby, wirusy); drobnoustroje
genetycznego (bakterie, grzyby, wirusy); drobnoustroje
zmodyfikowane genetycznie; hodowle komórkowe; pasożyty
zmodyfikowane genetycznie; hodowle komórkowe; pasożyty
wewnętrzne człowieka; priony, które mogą być przyczyną
wewnętrzne człowieka; priony, które mogą być przyczyną
choroby
choroby
, alergii (uczulenia) lub zatrucia.
, alergii (uczulenia) lub zatrucia.
CZYNNIKI BIOLOGICZNE
CZYNNIKI BIOLOGICZNE
To takie mikro- i makroorganizmy oraz takie
To takie mikro- i makroorganizmy oraz takie
struktury i substancje wytwarzane przez te
struktury i substancje wytwarzane przez te
organizmy, które występując w środowisku pracy
organizmy, które występując w środowisku pracy
wywierają szkodliwy wpływ na organizm ludzki i
wywierają szkodliwy wpływ na organizm ludzki i
mogą być przyczyną chorób pochodzenia
mogą być przyczyną chorób pochodzenia
zawodowego.
zawodowego.
Definicja ta obejmuje drobnoustroje:
Definicja ta obejmuje drobnoustroje:
wywołujące choroby zakaźne (utożsamiane do niedawna z tą grupą
wywołujące choroby zakaźne (utożsamiane do niedawna z tą grupą
czynników),
czynników),
wywołujące choroby i dolegliwości o podłożu alergicznym, toksycznym i
wywołujące choroby i dolegliwości o podłożu alergicznym, toksycznym i
nowotworowym,
nowotworowym,
organizmy spełniające funkcje wektorów chorobotwórczych zarazków
organizmy spełniające funkcje wektorów chorobotwórczych zarazków
toksyny bakteryjne i mykotoksyny,
toksyny bakteryjne i mykotoksyny,
alergeny białkowe w wydalinach roztoczy oraz alergeny uwalniające się w
alergeny białkowe w wydalinach roztoczy oraz alergeny uwalniające się w
wyniku przemysłowego przetwarzania tkanek roślinnych i zwierzęcych)
wyniku przemysłowego przetwarzania tkanek roślinnych i zwierzęcych)
•
Biologiczne szkodliwości zawodowe stanowią bardzo ważny
Biologiczne szkodliwości zawodowe stanowią bardzo ważny
(chociaż wciąż niedoceniany) problem medycyny pracy i
(chociaż wciąż niedoceniany) problem medycyny pracy i
zdrowia publicznego.
zdrowia publicznego.
•
W skali całego świata co najmniej kilkaset milionów ludzi
W skali całego świata co najmniej kilkaset milionów ludzi
narażonych jest w czasie pracy na działanie tych czynników
narażonych jest w czasie pracy na działanie tych czynników
(kraje strefy
(kraje strefy
tropikalnej i subtropikalnej).
tropikalnej i subtropikalnej).
•
W wielu krajach strefy umiarkowanej notuje się również
W wielu krajach strefy umiarkowanej notuje się również
znaczną liczbę
znaczną liczbę
przypadków chorób pochodzenia zawodowego wywołanych
przypadków chorób pochodzenia zawodowego wywołanych
przez czynniki
przez czynniki
biologiczne
biologiczne
.
.
Polska - czynniki biologiczne są przyczyną większości chorób
Polska - czynniki biologiczne są przyczyną większości chorób
uznanych za zawodowe w populacjach rolników i pracowników
uznanych za zawodowe w populacjach rolników i pracowników
służby
służby
zdrowia
zdrowia
W Europie i Ameryce Pn najwięcej chorób pochodzenia
zawodowego, wywoływanych przez czynniki biologiczne
przypada na
choroby układu oddechowego, będące skutkiem wdychiwania
pyłów organicznych, zawierających alergeny i toksyny,
pochodzenia drobnoustrojowego, roślinnego i zwierzęcego
AKTY PRAWNE
W związku z rosnącym znaczeniem
W związku z rosnącym znaczeniem
biologicznych szkodliwości zawodowych,
biologicznych szkodliwości zawodowych,
Wspólnota (Unia) Europejska wydała
Wspólnota (Unia) Europejska wydała
odpowiednie zalecenia dla państw
odpowiednie zalecenia dla państw
członkowskich.
członkowskich.
Pierwszym i podstawowym dokumentem
Pierwszym i podstawowym dokumentem
określającym kierunki prac legislacyjnych
określającym kierunki prac legislacyjnych
państw Wspólnoty w zakresie ochrony
państw Wspólnoty w zakresie ochrony
pracowników przed szkodliwymi czynnikami
pracowników przed szkodliwymi czynnikami
biologicznymi była Dyrektywa
biologicznymi była Dyrektywa 90/679/EWG z
90/679/EWG z
dnia 26 listopada 1990 r.
dnia 26 listopada 1990 r.
Dokument ten stanowi szczegółowe rozwinięcie
Dokument ten stanowi szczegółowe rozwinięcie
Dyrektywy 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989
Dyrektywy 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989
r. (siódma Dyrektywa indywidualna) określającej
r. (siódma Dyrektywa indywidualna) określającej
kierunki działań legislacyjnych państw
kierunki działań legislacyjnych państw
członkowskich WE (wówczas EWG) w kierunku
członkowskich WE (wówczas EWG) w kierunku
poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w
poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w
środowisku pracy.
środowisku pracy.
Dyrektywa 90/679/EWG
Dyrektywa 90/679/EWG
w sprawie ochrony pracowników
w sprawie ochrony pracowników
przed szkodliwymi czynnikami biologicznymi składa się z
przed szkodliwymi czynnikami biologicznymi składa się z
:
:
•
dokumentu podstawowego z dnia 26 listopada 1990 r.
dokumentu podstawowego z dnia 26 listopada 1990 r.
-
-
zawiera
zawiera
preambułę, 21 artykułów i pięć załączników (I, II, IV,
preambułę, 21 artykułów i pięć załączników (I, II, IV,
V, VI)
V, VI)
•
czterech późniejszych dokumentów nowelizujących
czterech późniejszych dokumentów nowelizujących
.
.
Te
Te
krótkie dyrektywy wnoszą poprawki i uzupełnienia do listy
krótkie dyrektywy wnoszą poprawki i uzupełnienia do listy
czynników patogennych, stanowiącej załącznik III.
czynników patogennych, stanowiącej załącznik III.
W roku 2000 połączono podstawową dyrektywę z roku 1990
W roku 2000 połączono podstawową dyrektywę z roku 1990
oraz
oraz
dyrektywy uzupełniające w jeden akt prawny, jakim jest
dyrektywy uzupełniające w jeden akt prawny, jakim jest
Dyrektywa
Dyrektywa
2000/54/WE
2000/54/WE
Parlamentu Europejskiego oraz Rady
Parlamentu Europejskiego oraz Rady
Europejskiej z dnia 18
Europejskiej z dnia 18
września 2000 dotycząca ochrony pracowników przed
września 2000 dotycząca ochrony pracowników przed
ryzykiem
ryzykiem
związanym z narażeniem na czynniki biologiczne w miejscu
związanym z narażeniem na czynniki biologiczne w miejscu
pracy
pracy
DYREKTYWA
2000/54/WE
Rozdział I - ogólne zagadnienia i podstawowe definicje
Rozdział II - obowiązki pracodawcy
Rozdział III - kontrola zdrowotna, profilaktyka w zakładach
opieki zdrowotnej, laboratoriach i zakładach przemysłowych,
zagadnienia proceduralne.
Załączniki:
I - lista prac, którym towarzyszyć może narażenie na
biologiczne czynniki szkodliwe,
II - przedstawia znak graficzny ostrzegający przed czynnikami
szkodliwymi,
III - klasyfikacja biologicznych czynników szkodliwych,
IV - precyzuje zalecenia odnośnie badania stanu zdrowia
narażonych pracowników,
V i VI - stosowanie środków bezpieczeństwa i tworzenia stref
bezpieczeństwa w laboratoriach i zakładach przemysłowych,
VII - dotyczy szczepień ochronnych grup zawodowo
narażonych na działanie czynników biologicznych.
Załącznik VIII dotyczy formalnego zastąpienia poprzedniej
Dyrektywy 90/679/EWG przez obecnie obowiązującą
Dyrektywę 2000/54/WE.
Załączniki:
1. Klasyfikacja szkodliwych czynników
2. Wykaz prac narażających
pracowników na działanie czynników
biologicznych
3. Wzór znaku ostrzegającego przed
zagrożeniem biologicznym
4. Środki hermetyczności i stopnie
hermetyczności dla laboratoriów,
zwierzętarni, pomieszczeń
izolacyjnych dla ludzi i zwierząt
5. Środki hermetyczności i stopnie
hermetyczności w procesach
przemysłowych
KLASYFIKACJA i WYKAZ SZKODLIWYCH
KLASYFIKACJA i WYKAZ SZKODLIWYCH
CZYNNIKÓW BIOLOGICZNYCH
CZYNNIKÓW BIOLOGICZNYCH
Zagrożenia biologiczne w środowisku pracy klasyfikować można na
Zagrożenia biologiczne w środowisku pracy klasyfikować można na
podstawie zasad systematyki przyrodniczej – począwszy od
podstawie zasad systematyki przyrodniczej – począwszy od
najprostszych (wirusy, bakterie) do aż do organizmów najwyżej
najprostszych (wirusy, bakterie) do aż do organizmów najwyżej
zorganizowanych (ssaki i wytwarzane przez nie alergeny).
zorganizowanych (ssaki i wytwarzane przez nie alergeny).
Do czynników szkodliwych zaklasyfikować można ogółem
Do czynników szkodliwych zaklasyfikować można ogółem
622 czynników lub grup czynników
622 czynników lub grup czynników
6 prionów , 132 wirusy, 181 bakterii, 74 grzyby, 83 pasożyty,
6 prionów , 132 wirusy, 181 bakterii, 74 grzyby, 83 pasożyty,
77 czynników roślinnych i 69 czynników zwierzęcych, innych
77 czynników roślinnych i 69 czynników zwierzęcych, innych
niż pasożyty.
niż pasożyty.
Załącznik do dyrektywy UE w sprawie zagrożeń biologicznych w
Załącznik do dyrektywy UE w sprawie zagrożeń biologicznych w
środowisku pracy obejmuje
środowisku pracy obejmuje
ogółem 379 czynników, w większości
ogółem 379 czynników, w większości
zakaźnych.
zakaźnych.
Podzielono je na następujące grupy:
Podzielono je na następujące grupy:
•
wirusy (128)
wirusy (128)
•
bakterie (151)
bakterie (151)
•
grzyby (30)
grzyby (30)
•
pasożyty (70)
pasożyty (70)
Ze
Ze
względu na stopień zagrożenia czynniki biologiczne dzielą się na
względu na stopień zagrożenia czynniki biologiczne dzielą się na
cztery
cztery
grupy.
grupy.
Kry
Kry
teriami zaklasyfikowania czynników biologicznych do
teriami zaklasyfikowania czynników biologicznych do
poszczególnych
poszczególnych
grup
grup
zagrożenia są:
zagrożenia są:
•
zdolność do wywoływania choroby u człowieka oraz ciężkość
zdolność do wywoływania choroby u człowieka oraz ciężkość
jej przebiegu
jej przebiegu
•
możliwość rozprzestrzeniania się choroby w populacji
możliwość rozprzestrzeniania się choroby w populacji
•
możliwość zastosowania skutecznej profilaktyki
możliwość zastosowania skutecznej profilaktyki
KLASYFIKACJA i WYKAZ SZKODLIWYCH
KLASYFIKACJA i WYKAZ SZKODLIWYCH
CZYNNIKÓW BIOLOGICZNYCH
CZYNNIKÓW BIOLOGICZNYCH
Grupa
zagroże
nia
Wystąpienie
choroby
Możliwość
rozprzestrze
nienia w
populacji
Profilaktyka
i/lub
leczenie
1
Mało
prawdopodobne
Bez
znaczenia
Nie jest
wymagane
2
Możliwe
Bez
znaczenia
Nie jest
wymagane
3
Istotne
zagrożenie
pracowników
ciężką chorobą
Wysoce
prawdopodo
bne
Zazwyczaj
możliwe
4
Istotne
zagrożenie
pracowników
ciężką chorobą
Wysoce
prawdopodo
bne
Zazwyczaj
możliwe
KLASYFIKACJA i WYKAZ SZKODLIWYCH
KLASYFIKACJA i WYKAZ SZKODLIWYCH
CZYNNIKÓW BIOLOGICZNYCH
CZYNNIKÓW BIOLOGICZNYCH
Grupa zagrożenia 1
Grupa zagrożenia 1
Czynniki biologiczne należące do tej grupy zazwyczaj nie wywołują
Czynniki biologiczne należące do tej grupy zazwyczaj nie wywołują
chorób u ludzi. Niezbędnym warunkiem bezpieczeństwa w przypadku
chorób u ludzi. Niezbędnym warunkiem bezpieczeństwa w przypadku
pracy z czynnikami należącymi do grupy zagrożenia 1 jest
pracy z czynnikami należącymi do grupy zagrożenia 1 jest
przestrzeganie ogólnych zasad higieny.
przestrzeganie ogólnych zasad higieny.
Do
Do
tej
tej
grupy zagrożenia zalicza się:
grupy zagrożenia zalicza się:
•
osłabione szczepy bakterii stosowane do produkcji szczepionek oraz
osłabione szczepy bakterii stosowane do produkcji szczepionek oraz
osłabione
osłabione
szczepionki żywe,
szczepionki żywe,
•
szczepy bakterii przeznaczone do celów laboratoryjnych np.:
szczepy bakterii przeznaczone do celów laboratoryjnych np.:
Escherichia coli
Escherichia coli
K12 oraz szczepy wykorzystywane w celach produkcyjnych,
K12 oraz szczepy wykorzystywane w celach produkcyjnych,
•
drożdże stosowane w celach produkcyjnych.
drożdże stosowane w celach produkcyjnych.
Grupa zagrożenia 2
Grupa zagrożenia 2
Czynniki biologiczne, które mogą wywoływać choroby u ludzi,
Czynniki biologiczne, które mogą wywoływać choroby u ludzi,
mogą być niebezpieczne dla pracowników, ale
mogą być niebezpieczne dla pracowników, ale
rozprzestrzenianie ich u ludzi w populacji ludzkiej jest mało
rozprzestrzenianie ich u ludzi w populacji ludzkiej jest mało
prawdopodobne. Zazwyczaj istnieją w stosunku do nich
prawdopodobne. Zazwyczaj istnieją w stosunku do nich
skuteczne metody profilaktyki lub leczenia.
skuteczne metody profilaktyki lub leczenia.
Do grupy tej należą np.:
Do grupy tej należą np.:
•
bakterie np.: laseczka tężca wywołuje tężec, gronkowiec
bakterie np.: laseczka tężca wywołuje tężec, gronkowiec
złocisty
złocisty
wywołuje zakażenie układowe i skóry,
wywołuje zakażenie układowe i skóry,
•
grzyby np.: bielnik biały wywołuje grzybicę skóry i błon
grzyby np.: bielnik biały wywołuje grzybicę skóry i błon
śluzowych,
śluzowych,
wirusy np.: wirus choroby Heinego-Medina wywołuje chorobę
wirusy np.: wirus choroby Heinego-Medina wywołuje chorobę
Heinego-
Heinego-
Medina, HAV- wirus zapalenia wątroby typu A.
Medina, HAV- wirus zapalenia wątroby typu A.
Obejmuje czynniki, które mogą wywoływać u ludzi ciężkie choroby,
są niebezpieczne dla pracowników, a rozprzestrzenianie ich w
populacji
ludzkiej jest bardzo prawdopodobne. Zazwyczaj istnieją w stosunku
do nich
skuteczne metody profilaktyki lub leczenia.
Do grupy tej należą np.:
- bakterie np.: prątek gruźlicy wywołuje gruźlicę,
- grzyby np.: drożdżowiec skórny wywołuje grzybicę
- wirusy np.: wirus żółtej gorączki wywołuje żółtą febrę.
Grupa zagrożenia
Grupa zagrożenia
3
3
Grupa zagrożenia 3*
Obejmuje czynniki, które stanowią ograniczone zagrożenie dla
pracowników, gdyż do zakażenia nimi nie dochodzi zazwyczaj drogą
powietrzną. Do grupy tej należą np.:
• bakterie np.: pałeczka czerwonki wywołuje czerwonkę,
• wirusy np.: HIV - ludzki wirus upośledzenia odporności
wywołuje AIDS - zespół nabytego upośledzenia odporności
immunologicznej,
• pasożyty np.: tasiemiec bąblowcowy wywołuje bąblowicę
wątroby, płuc, mózgu.
Grupa zagrożenia 4
Grupa zagrożenia 4
Obejmuje czynniki, które wywołują u ludzi ciężkie choroby, są
Obejmuje czynniki, które wywołują u ludzi ciężkie choroby, są
niebezpieczne dla pracowników, a rozprzestrzenienie
niebezpieczne dla pracowników, a rozprzestrzenienie
czynników w populacji ludzkiej jest bardzo prawdopodobne.
czynników w populacji ludzkiej jest bardzo prawdopodobne.
Zazwyczaj nie istnieją w stosunku do nich skuteczne metody
Zazwyczaj nie istnieją w stosunku do nich skuteczne metody
profilaktyki lub leczenia.
profilaktyki lub leczenia.
Do grupy tej zakwalifikowano wyłącznie wirusy
Do grupy tej zakwalifikowano wyłącznie wirusy
•
wirus Ebola wywołuje gorączkę Ebola,
wirus Ebola wywołuje gorączkę Ebola,
•
wirus Lassa wywołuje gorączkę Lassa,
wirus Lassa wywołuje gorączkę Lassa,
•
wirus ospy prawdziwej wywołuje ospę prawdziwą.
wirus ospy prawdziwej wywołuje ospę prawdziwą.
EPIDEMIOLOGI
EPIDEMIOLOGI
A
A
Biologiczne czynniki występują głównie w następujących
Biologiczne czynniki występują głównie w następujących
środowiskach pracy:
środowiskach pracy:
1)
1)
Leczenie chorych i opieka nad nimi
Leczenie chorych i opieka nad nimi
2)
2)
Laboratoria mikrobiologiczne i analityczne
Laboratoria mikrobiologiczne i analityczne
3)
3)
Hodowla i leczenie zwierząt
Hodowla i leczenie zwierząt
4)
4)
Przechowalnictwo i przetwórstwo surowców roślinnych i
Przechowalnictwo i przetwórstwo surowców roślinnych i
zwierzęcych
zwierzęcych
5)
5)
Leśnictwo i przemysł drzewny
Leśnictwo i przemysł drzewny
6)
6)
Zbieranie i przetwórstwo odpadów
Zbieranie i przetwórstwo odpadów
7)
7)
Przemysł biotechnologiczny
Przemysł biotechnologiczny
Największe zagrożenie występuje w grupie pracowników
Największe zagrożenie występuje w grupie pracowników
•
ochrony zdrowia – czynniki zakaźne, (głównie wirusy, bakterie), ale
ochrony zdrowia – czynniki zakaźne, (głównie wirusy, bakterie), ale
również
również
alergeny zwierzęce (pracownicy zwierzętarni)
alergeny zwierzęce (pracownicy zwierzętarni)
•
przemysłu rolno-spożywczego i drzewnego – czynniki alergizujące i
przemysłu rolno-spożywczego i drzewnego – czynniki alergizujące i
immunotoksyczne (także zakaźne np.: zarazki chorób odzwierzęcych)
immunotoksyczne (także zakaźne np.: zarazki chorób odzwierzęcych)
Stosunkowo niedawno zwrócono uwagę na inne zagrożenia
Stosunkowo niedawno zwrócono uwagę na inne zagrożenia
wynikające z możliwością kontaktu z materiałami, na
wynikające z możliwością kontaktu z materiałami, na
których (najczęściej w wyniku długotrwałego
których (najczęściej w wyniku długotrwałego
przechowywania w środowisku wilgotnym) może
przechowywania w środowisku wilgotnym) może
występować obfity wzrost bakterii i grzybów
występować obfity wzrost bakterii i grzybów
1)
1)
Konserwatorzy zabytków
Konserwatorzy zabytków
2)
2)
Archeolodzy
Archeolodzy
3)
3)
Bibliotekarze
Bibliotekarze
4)
4)
Pracownicy przemysłu maszynowego (mgła olejowa) i
Pracownicy przemysłu maszynowego (mgła olejowa) i
górnicy
górnicy
DZIAŁANIE NA ORGANIZM LUDZKI
Szkodliwe czynniki biologiczne mogą
wykazywać w stosunku do osób
narażonych zawodowo działanie:
1. Zakaźne
2. Alergizujące
3. Toksyczne
4. Drażniące
5. Rakotwórcze
CHOROBY ZAWODOWE
WYWOŁYWANE PRZEZ CZYNNIKI
BIOLOGICZNE
Do najczęstszych chorób należą:
A) Choroby alergiczne i immunotoksyczne
płuc
:
•
alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych
•
astma oskrzelowa
•
syndrom toksyczny wywołany pyłem organicznym (Organic Dust
Toxic Syndrome, ODTS)
B) Choroby alergiczne i immunotoksyczne
górnych dróg oddechowych
:
•
alergiczny nieżyt nosa
•
pyłkowica
•
podrażnienie błon śluzowych
C) Choroby skóry o podłożu alergicznym
D) Zapalenie spojówek o podłożu alergicznym lub toksycznym
E) Choroby zakaźne i inwazyjne
F) Nowotwory górnych dróg oddechowych
ALERGIA
Alergia - spowodowana jest nieprawidłową reakcją układu
odpornościowego na pewne czynniki.
Układ ten chroni człowieka przed procesami dezintegracji, wywołanymi
różnymi czynnikami wewnętrznymi i zewnętrznymi. W tym przed
agresją drobnoustrojów, stanowiąc system obrony organizmu przed
infekcjami.
Układ immunologiczny może jednak reagować nie tylko na próby ataku ze
strony niebezpiecznych drobnoustrojów, lecz również na każdą obcą
substancję.
Każdą substancję, która pobudza odpowiedź układu odpornościowego,
nazywamy antygenem, a tę odpowiedź - reakcją immunologiczną.
Nie każdy antygen jest w rzeczywistości zagrożeniem.
Zdarza się jednak, że system odpornościowy reaguje nawet na "niewinną"
obcą substancję tak, jak gdyby był to czynnik infekcji. Wówczas
antygen nazywamy alergenem, a reakcję organizmu – reakcją
alergiczną
Budowa przeciwciał IgE
Miejsca wiązania antygenu
Miejsce wiązania do
komórek
tucznych
cukry
Region
stały
Region
zmienny
Rola IgE w astmie oskrzelowej
http://www.rhinitis.de/bilder/n_anim1b.gif
ALERGENY
Najbardziej pospolitymi alergenami są:
Alergeny wziewne:
•
białka roztoczy kurzu domowego
•
pyłki roślin - szczególnie wiatropylnych drzew, traw i chwastów
•
sierści zwierząt domowych.
Alergeny pokarmowe:
•
orzechy
•
czekolada
•
owoce cytrusowe
•
mleko.
Alergeny zawodowe:
•
lateks u pracowników medycznych
•
mąka w piekarnictwie i wiele innych.
Alergeny kontaktowe:
•
biżuteria
•
zapięcie zegarka
•
sprzączka paska
•
metalowe guziki z zawartością chromu lub niklu.
ALERGENY
Alergeny najczęściej przedostają się od organizmu przez:
skórę,
błony śluzowe – górnych dróg oddechowych i przewodu
pokarmowego
Pierwszy kontakt z alergenem zwykle nie powoduje odpowiedzi
alergicznej, ale prowadzi do wytworzenia swoistych przeciwciał.
Kolejne zetknięcie się z tym samym czynnikiem uczulającym zwykle
wywołuje reakcję, czasem o gwałtownym i groźnym dla życia
przebiegu.
Objawy: (w kilka minut po kontakcie z alergenem)
wysypka, rumień, bąble na skórze, gwałtowne wycieki z nosa, zatkania
nosa, pieczenie i łzawienie spojówek, biegunki.
Groźna objawy - atak astmy z dusznością i kaszlem lub nawet wstrząsu.
Choroby alergiczne i
immunotoksyczne płuc
1. Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych
Najczęściej wywołane przez alergeny drobnoustrojowe
, występujące w pyłach organicznych.
Choroba ta obejmuje wiele jednostek:
płuco rolnika, płuco młucącego, choroba słodowników,
płuco hodowcy ptaków
Wdychiwane alergeny powodują uczulenieą limfocytów T,
aktywację makrofagów płucnych i wydzielanie
mediatorów reakcji zapalnej inicjując szereg
niekorzystnych procesów
zmiany zapalne w pęcherzykach płucnych
Zmiany ziarniakowate i
zwłóknienia
Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych
(alveolitis allergica) pochodzenia zawodowego
Jednostka chorobowa
Źródło pyłu
Przyczyna
Płuco rolnika
Butwiejące siano
Promieniowc
e
Płuco hodowców ptaków
Odchody ptaków
Swoiste
białka
Bagassoza
Trzcina cukrowa
Promieniowc
e
Płuco stolarzy
Dąb, cedr, sosna,
mahoń
Pyły drzewne
Płuco kuśnierzy
Skóry zwierzęce
Pył futer
Płuco spawaczy
Kalafonia topników
Kalafonia
Płuco operatorów maszyn Aerozole płynów
Płyny
skażone
Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych
Rozpoznanie różnicowe: zapalenie płuc o podłożu
bakteryjnym lub wirusowym, gruźlica (tomografia
komputerowa)
Leczenie: przerwanie ekspozycji na czynniki,
kortykosteroidy
Profilaktyka:
- niedopuszczanie do przedostania się czynników
patogennych do płuc
-stosowanie przeciwpyłowych osłon indywidualnych
- nieskładowanie niewysuszonego siana
Choroby alergiczne i
immunotoksyczne płuc
2.
Astma oskrzelowa pochodzenia zawodowego
Choroba ta najczęściej uwarunkowana jest
występowaniem predyspozycji osobniczej przejawiającej
się zwiększonym wytwarzaniem swoistych przeciwciał z
klasy IgE.
Przyczyna tej astmy są najczęściej wysokocząsteczkowe
(20-50 kilodaltonów) alergeny glikoproteinowe lub
proteinowe, pochodzące z roślin, grzybów pleśniowych,
roztoczy, owadów i ssaków.
Czynniki astmogenne oraz zawody
eksponowane
Rodzaj czynnika
Zawód lub
stanowisko
pracy
Testy
skórn
e
Testy specyficzne
zwierzęta
laboratoryjne
laboranci
+
IgE
Norki, drób
hodowcy
+
Testy inhalacyjne
IgE
świnie – białko
moczu
rzeźnicy
IgE, ekspozycja
roztocza zbóż
magazynier
+
Testy inhalacyjne
pszczoły
pszczelarze
+
IgE
Aspergillus
Alternaria
piekarze, rolnicy +
IgE
Rhizopus
nigricans
górnicy węgla
+
IgE, Testy
inhalacyjne
mąka
piekarze,
młynarze
+
IgE, Testy
inhalacyjne
tytoń
fabryki
papierosów
+
ekspozycja
CZYNNIKI ASTMOGENNE
ETIOLOGA ASTMY
• Astma będzie dużym problemem zdrowotnym w XXI wieku
• Liczba zachorowań na astmę gwałtownie wzrasta (podwaja się co 10
lat)
• U ok. 15% chorych astma powstała w związku z wykonywaną pracą (w
ocenie
środowiska pracy konieczne jest przeanalizowanie wszystkich
czynników
chemicznych, biologicznych i drażniących drogi oddechowe, które
występują
w określonych procesach technologicznych jako produkty wyjściowe lub
końcowe).
• W ocenie indukowania procesu uczuleniowego odnoszenie się do
normatywów
(NDS) jest zbędne
• W ocenie ryzyka astmy zawodowej wielkość narażenia na określony
antygen,
(szczególnie inhalacyjny) ma istotne znaczenie
• Należy uwzględnić ponadto: ciężkość pracy, mikroklimat środowiska
pracy,
wentylację, usytuowanie miejsca pracy, możliwość przenoszenia
zanieczyszczeń pyłowych ze stanowisk sąsiednich
PATOFIZJOLOGIA ASTMY OSKRZELOWEJ
Choroba rozwija się łatwiej u osób szczególnie podatnych
Choroba atopowa (testy z pyłkami traw, Dermatophagoides,
sierść kota)
Atopia dotyczy 25 – 35% populacji ludzkiej, znaczenie ma także
w
przypadku astmy pochodzenia zawodowego – 4 –5 razy więcej
pracowników z atopią jest chorych na astmę
W niektórych regionach nawet 90% chorych może wykazywać
podłoże
atopowe astmy
Inna postać astmy – nieatopowa (wewnątrzpochodna) – brak
reakcji
alergicznej
czynniki ułatwiające penetrację alergenu do układu
oddechowego
(infekcje dróg oddechowych, dym tytoniowy, zanieczyszczenia
powietrza,
SO
2,
spaliny silników, formaldehyd)
(stymulują wytwarzanie IgE przez limfocyty B)
ASTMA PIEKARZY
Najczęściej rozpoznawana astma zawodowa
Alergeny – mąka żytnia, jęczmienna, pszenna
Ponad 40 alergenów (albuminy)
Enzymy dodawane do poprawy procesu pieczenia (1970 r)
-amylaza z grzyba Aspergillus oryzae
Mąka pszenna – roztocza
U piekarzy uczulenie na alergeny roztoczy występują u około
11 – 33%
Częstość uczuleń na mąkę (oceniana na podstawie testów)
waha się od 5 – 25%
Niemal zawsze astmie tej towarzyszy alergiczny nieżyt nosa
Wyraźnie z każdym rokiem ekspozycji wzrasta odsetek
uczulonych na
mąkę (w 2. roku nauki 12%, w 3 roku 19%, w 5 roku 30%)
Rozpoznanie – IgE, testy inhalacyjne
Syndrom toksyczny wywołany pyłem organicznym (gorączka
inhalacyjna, toksyczne zapalenie płuc)
1985 r – atypowe płuco rolnika, gorączka inhalacyjna, gorączka
młynarzy
Rozwija się w wyniku narażenia na pyły organiczne w dużych
stężeniach
Występuje częściej niż płuco rolnika (u 100 osób rocznie)
ODTS występuje po inhalacji pyłów organicznych lub aerozoli
zawierających
duże ilości mikroorganizmów
W indukowaniu nie uczestniczy mechanizm immunologiczny – nie
wykrywa się
przeciwciał
Endotoksyny i mikotoksyny, które uruchamiają kaskadę wyzwalającą
mediatory
zapalne
Syndrom toksyczny wywołany pyłem
organicznym c.d
Choroba ta polega na stymulacji układu odpornościowego
przez szczególnie aktywne substancje (endotoksyna
bakteryjna), z którymi organizm – w przeciwieństwie do
alergii – nie miał wcześniej kontaktu.
ODTS przypomina pod względem objawów alergiczne
zapalenie pęcherzyków płucnych. Cechą różnicującą jest
brak zmian radiologicznych oraz fakt, że choroba ta
występuje u ludzi młodych (poniżej 30-tego roku życia),
uważa się, że jest wywołana dużym stężeniem endotoksyn
lub grzybów pleśniowych (substancji przez nie
wytwarzanych).
ODTS jest choroba częstą – szacuje się, że występuje u 10-
15% rolników skandynawskich.
W Polsce ocenia się, że objawy odpowiadające tej choroby
występują u ponad 50% pracowników chlewni i ponad
40% rolników młócących zboże.
Choroby alergiczne i
immunotoksyczne płuc
Zbliżone do ODTS objawy mają również inne choroby,
mające charakter typowo zawodowy (bawełnica – pył
bawełny), jak też choroby mogące mieć charakter
sporadycznie zawodowy.
Choroby te powstają w rezultacie kontaktu z wilgotnym
powietrzem i/lub substancjami wytwarzanymi przez
pleśnie w miejscu pracy (drukarnie urzędy) i obejmują
takie jednostki chorobowe jak:
•
Gorączka nawilżaczowa
•
Syndrom chorego domu
Białko prionowe - glikoproteina) (PrP), o
masie 32-35kDa występuje we wszystkich
organizmach – stanowi składnik błon
komórek nerwowych i limfocytów
gen kodujący priony PRNP, chromosom 20
gen kodujący priony PRNP, chromosom 20
Zmiana konformacji PrR
C
powoduje
powstanie
białka infekcyjnego PrP
Sc
Prion infekcyjna wielkości 27-30 kDa
PrP
Sc
PRION
PRION
=
= pro
pro
teinaceous
teinaceous in
in
fectious
fectious
particle
particle
Odkrycia chorób prionowych
1730 r.- Wlk. Brytania – znano scrapie =
drapać się
1957 r. –Gajdusek (Nobel 1976r.) odkrywa
pierwsze przypadki kuru
1966 r. – przepasażownie kuru na
szympansy
1968 r. – przepasażowanie CJD na
naczelne
1982 r. – prion, S. Prusiner
Kuru ("śmiejąca się śmierć„) zakaźna
encefalopatia gąbczasta
Plemię Fore
Choroby prionowe
encefalopatie gąbczaste
• Scrapie (kozy, owce)
• Choroba Creutzfeldt’a i Jacoba
• Kuru
• BSE (gąbczasta encefalopatia bydła)
• vCJD
• Śmiertelna rodzinna bezsenność
Wielkość bakterii
Wielkość bakterii
•
Najmniejsze bakterie mają około 0,2
Najmniejsze bakterie mają około 0,2
m (np. komórki bakterii z rodzaju
m (np. komórki bakterii z rodzaju
Chlamydia
Chlamydia
)
)
•
N
N
ajwi
ajwi
ę
ę
ksze
ksze
bakterie mają
bakterie mają
oko
oko
ł
ł
o 600
o 600
m (np.
m (np.
Epulopiscium fischelsoni
Epulopiscium fischelsoni
, która zamieszkuje jelito
, która zamieszkuje jelito
ryby
ryby
Acanthurus nigrofuscus)
Acanthurus nigrofuscus)
•
W świecie organizmów żywych
W świecie organizmów żywych
bakterie należą do
bakterie należą do
najmniejszych istot
najmniejszych istot
0,5-5,0 m
Chlamydia trachimatis
Chlamydia trachimatis
Epulopiscium
Epulopiscium
fishelsoni
fishelsoni
Acanthurus
Acanthurus
nigrofuscus
nigrofuscus
Formy bakterii.
Coccus
Diplococcus
Tetracoccus
Streptococcus
Sarcina
Staphylococcus
Bacterium
Bacillus
Vibrio
Spiryllum
Spirochaeta
fioletowy
różowy
Bakterie Gram-
dodatnie
Bakterie Gram-
ujemne
Preparaty bakterii barwione
metodą Grama
Otoczki
•ochrona przed szkodliwymi
czynnikami zewnętrznymi;
•ochrona przed bakteriofagami,
antybiotykami i metalami
ciężkimi;
•ochrona przed fagocytozą
(pochłonięciem i strawieniem
przez komórki żerne krwi i
tkanek)
polimery cukrów, aminokwasów, kwasów uronowych, kwasy organiczne
Mureina
polimer kwasu N-acetylomuraminowego i N-acetyloglukozaminy
połączonych wiązaniami β-1,4;
kwas N-acetylomuraminowy to cukier, który niewystępuje w
komórkach eukariotycznych;
Białka
Fosfolipidy
Cytoplazma
Błona
cytoplazmatyczna
Przestrzeń
periplazmatyczna
Błona
zewnętrzna
Warstwa
powierzchniowych
polisacharydów
LIPOPOLISACHARYD
[LPS; Endotoksyna]
Polisacharydy
Otoczkowe
(Niektóre gatunki lub szczepy)
Antygen wspólny
Enterobacteriaceae
(ECA)
Lipoglikany
Fosfolipidy
Lipoproteiny
Peptydoglikan
Bakterie gramujemne
Lipid A
Rdze
ń
Łańcuch O-
specyficzny
Lipopolisacharyd
Występowanie LPS w środowisku pracy
Głównie w pyłach organicznych skupiają się w
najdrobniejszej frakcji respirabilnej o średnicy ziaren
poniżej 0,1 um
Ryzyko ekspozycji zwiększa termostabilność endotoksyny
– mogą występować w pyle w dużych ilościach po
obumarciu i wyschnięciu wytwarzających je bakterii
Za pomocą czułego testu Limulus stwierdzono, że stężenie
endotoksyn w pyłach i surowcach roślinnych (zboże,
bawełna, zioła) jest wysokie – 10
2
– 10
6
ng/m
3
Za bezpieczny poziom endotoksyn bakteryjnych uznaje się
się stężenie 0,2 ng/ m
3 –
co odpowiada
około 2400
jednostkom endotoksycznym (Endotoxin Units, UE) w 1 m
3
W wielu zakładach przemysłu spożywczego
przerabiających surowce roślinne i zwierzęce oraz w
gospodarstwach rolnych stężenie LPS mieści się w
zakresie 10
2
– 10
5
ng/m
3
Inkluzje
Inkluzje
komórkowe
komórkowe
U gatunków
U gatunków
Bacillus thuringensis
Bacillus thuringensis
występują w cytoplazmie
występują w cytoplazmie
kryształki
kryształki
białka – toksyna owadobójcza
białka – toksyna owadobójcza
.
.
Bacillus thuringensis
Bacillus thuringensis
Kryształki
Kryształki
białka
białka
Konidia, u promieniowców
Konidia, u promieniowców
Formy przetrwalne
Formy przetrwalne
bakterii
bakterii
Endospory
Endospory
Mikrospory, u
Mikrospory, u
Myxobacteriales
Myxobacteriales
•
U rodzaju
U rodzaju
Bacillus (Bacillus subtilis)
Bacillus (Bacillus subtilis)
•
U rodzaju
U rodzaju
Clostridium
Clostridium
Clostridium
Clostridium
novyi
novyi
endospora
endospora
Clostridium
Clostridium
botulinum
botulinum
Cysty, u
Cysty, u
Azotobacter
Azotobacter
czy
czy
Methylocystis
Methylocystis
Egzospory, u
Egzospory, u
bakterii wykorzystuj
bakterii wykorzystuj
ą
ą
cych metan,
cych metan,
Methylosinus trichosporium
Methylosinus trichosporium
Streptomyc
Streptomyc
es
es
Bacillus
Bacillus
subtilis
subtilis
Bacillus -
Bacillus -
endospora
endospora
Plazmidy
Plazmidy
Plazmidy to pozachromosomowe cząsteczki DNA. Występują
niezależnie w cytoplazmie i zdolne są do replikacji niezależnej od
chromosomu bakteryjnego.
W komórce może występować kilka kopii plazmidu.
Plazmidy nie kodują cech, które warunkują podstawowy
metabolizm komórki.
Obecność plazmidu kodującego zdolność do inaktywacji
antybiotyku umożliwia wzrost bakterii w środowisku zawierającym
antybiotyk.