Państwo a biznes
VI
Wpływ polityki stabilizacyjnej
na przedsiębiorstwa
Polityka stabilizacyjna – polityka
antykryzysowa – przywrócenie
równowagi w gospodarce, powrót do
zrównoważonego rozwoju
- Polityka fiskalna, progowy system
podatkowy, ulgi podatkowe
- Polityka monetarna, rządowe papiery
wartościowe, stopy %
- Rynek pracy, zasiłki
- Ograniczenie wydatków rządowych
Wprowadzenie pakietów
antykryzysowych w UE
• Kryzys zaufania
• Spowolnienie gospodarcze
• Kryzys finansowy
• Kryzys gospodarczy
• Przyczyny kryzysu początku XXI wieku
generalnie zostały zdiagnozowane
• W chwili obecnej naukowcy – głównie
ekonomiści i przedsiębiorcy z sektora MSP
wnikliwie analizują strukturę zaistniałego
zjawiska
Wprowadzenie pakietów
antykryzysowych w UE
• „leczenie choroby” (opracowanie i
wdrożenie programów antykryzysowych
na poziomie makro – przez największe
organizacje i stowarzyszenia światowe
(ONZ, Bank Światowy, Centralny Bank
Europejski, G-20) tak i mikro – przez
poszczególne rządy na całym świecie.
• Centralny Bank Europejski z siedzibą we
Frankfurcie nad Menem w Niemczech w
ramach walki z kryzysem jest w fazie
powołania nowej jednostki kontrolującej
rynek finansowo-bankowy w Europie.
Wprowadzenie pakietów
antykryzysowych w UE
• Przypadek Unii Europejskiej jest szczególnym,
ponieważ koordynacja gruntownie
przemyślanych działań antykryzysowych
powinna się odbywać równolegle na poziomie
centralnym i lokalnym.
• Jest to pewnego rodzaju wyzwanie, ze
względu na różnorodność i kondycję
gospodarek narodowych. Biorąc powyższe
pod uwagę oraz cele UE, zdajemy sobie
sprawę złożoności zadania.
Wprowadzenie pakietów
antykryzysowych w UE
• Kraje najbardziej dotknięte kryzysem-
Łotwa, Estonia i Litwa (wielokrotnie niższa
liczba ludności)
• Pomimo, że państwa te w okresie
ostatniego ożywienia gospodarczego
wykazywały się najwyższym wzrostem w
regionie (wzrost PKB nawet 10%), to
obecnie są to państwa najmocniej dotknięte
przez światowy kryzys gospodarczy.
• Przypadek Polski i Niemiec
Łotwa
• krytyczna sytuacja!
• Rozpoczęcie kryzysu było efektem
doprowadzenia dużej nierównowagi
ekonomicznej w latach 2005 - 2007. Była ona
wynikiem gwałtownej i agresywnej ekspansji
kredytowej, co oznacza, że wzrost gospodarczy
w tamtym okresie powstawał przy silnym
lewarowaniu kredytem bankowym.
• Łotewski sektor bankowy powiązany był przede
wszystkim z bankami skandynawskimi, które
odniosły poważne straty na skutek obecnej
recesji, a to spowodowało niemalże całkowite
odcięcie środków dla banków na Łotwie.
Łotwa
• Dla Łotwy, która prowadziła bardzo
ekspansywną politykę fiskalną połączoną z
silnym kredytowaniem gospodarki przez
banki oznaczało to finansową zapaść.
Spadek liczby udzielanych kredytów
doprowadził do spowolnienia gospodarczego,
co natychmiast odbiło się na wpływach do
budżetu. Jest to kolejny fakt, który świadczy
o błędnym funkcjonowaniu polityki
gospodarczej Łotwy. Według teorii Keynesa
duże wydatki państwa w trakcie dobrej
koniunktury są nie wskazane, ponieważ nie
powodują one wykorzystania mnożnika.
Łotwa
• Łotwa otrzymała pożyczkę w wysokości 7,5 mld
euro. Wypłata wyżej wymienionych środków
dokonana została w dwóch transzach. Pierwszą
transzę upadające państwo otrzymało w
pierwszej połowie 2009 r. Otrzymanie pierwszej
transzy związane było z warunkiem braku
redukcji transferów socjalnych, czyli od
wywiązania się z warunków umowy zależeć
miało otrzymanie drugiego transferu. Łotwa
złamała te warunki, obcięła transfery socjalne o
10%, (zmniejszenie świadczeń dla emerytów).
Pomimo tego, że warunki umowy multilateralnej
nie zostały dotrzymane do wypłaty drugiej
transzy doszło w drugiej połowie 2009r.
Łotwa
• Według niektórych szacunków jesienią 2009
wstrzymane zostałyby wszelkie wypłaty dla sfery
budżetowej czyli oświaty, administracji, służby
zdrowia. To wywołałoby szczególnie
niebezpieczny stan w regionie i mogłoby stać się
zagrożeniem zarówno ekonomicznym jak i
społecznym dla reszty Europy.
Kilkudziesięcioprocentowe bezrobocie wsparte
kompletnym paraliżem organów państwowych
oraz brakiem jakiejkolwiek pomocy z zewnątrz
byłoby czymś do tej pory niespotykanym.
• Łotwa w UE – stabilność zagrożona!
• w trakcie wdrażania euro (widełki – kurs wysoki –
eksport)
Estonia
• Rok 2007 - inflacja przekroczyła niebezpieczny
poziom 7%
• Poważny spadek sprzedaży detalicznej oraz
poziomu zaufania konsumentów, który miał
miejsce w drugiej połowie 2006 r. powinien był
skłonić Estończyków do podjęcia działań
prewencyjnych.
• Estonia była państwem o bardzo liberalnych
przepisach podatkowych (prostota i
przejrzystość systemu finansowego,
praktycznie całość wydatków o charakterze
inwestycyjnym można odliczyć od dochodu).
Estonia
• To, co jest podstawową przewagą Estonii nad
np. Łotwą to uporządkowany stan finansów
publicznych. Sektor ten od wielu lat generował
coroczne nadwyżki budżetowe
• Pozwoliło to na przyjęcie w lutym 2009 r.
rozbudowanej listy wydatków budżetowych
mających na celu przeciwdziałanie recesji.
Działania Estonii w przeciwieństwie do
pozostałych państw nadbałtyckich są
interwencjami rządowymi o charakterze
inwestycyjnym, wysokonakładowym
nastawionym głównie na poprawę sytuacji na
rynku pracy oraz wsparcie niskiego popytu
wewnętrznego Economic Forecast Spring 2009
Estonia
• Przyczyna znaczącego spadku popytu
wewnętrznego jest taka sama jak
pozostałych państwach nadbałtyckich,
czyli drastyczne załamanie się rynku
kredytowego, co spowodowało odcięcie
konsumentów od dodatkowych środków i
główne źródło kreowania popytu
konsumpcyjnego przesunęło do funduszu
płac. Państwo to podobnie jak Litwa i
Łotwa posiada sektor bankowy będący pod
silnym wpływem banków skandynawskich
Litwa
• Na Litwie poważne spadki zaczęły się w
2008 r. Objawiały się poprzez spadek
inwestycji (zwłaszcza w budownictwie),
popytu globalnego (kreowanego przez
inwestycje), oraz krajowej konsumpcji
(wyposażenie mieszkań)
• rynek litewski podobnie jak rynki
sąsiadujące uzależniony był od kredytów
jednak w znacznie mniejszym stopniu
• Wraz ze wzrostem importu następował
spadek popytu krajowego
Litwa
• Działania podejmowane przez rząd
litewski mogą wzbudzać pewne
wątpliwości, ponieważ podejmowane
przezeń działania owocują spadkiem
inflacji, jednak procentują również
przyczynianiem się do spadku popytu
krajowego, który to powoduje spadek
dochodów budżetowych i pogarszanie się
kondycji przedsiębiorstw produkujących
na rynek krajowy.
Polska
• Główne założenia pakietu antykryzysowego obejmują wsparcie
rynku pracy oraz przedsiębiorców poprzez m in.:
• - rozwiązania dotyczące możliwości rozliczania czasu pracy w
okresie dwunasto miesięcznym
• - lepszego traktowania doby pracownika
• - rozwiązania dla pracowników wychowujących dzieci do
czternastego roku życia. Ci pracownicy będą mogli ustalić
ruchomy czas pracy
• - wprowadzenie „postojowych”, tzn czasowe obniżenie czasu
pracy bez konieczności dokonywania wypowiedzenia. Państwo w
ramach tego gwarantuje dopłaty do pracowników przez sześć
miesięcy
• - refundacja dla pracowników szkoleń lub studiów podyplomowych
• - zwolnienia podatkowe dla zakładowych organizacji związkowych
wypłacających zapomogi
• - zwolnienia z opodatkowania kwot wypłaconych z funduszu
socjalnego na działalność socjalną
Niemcy
• Program naprawczy zakłada m in.:
• - dopłatę obywatelom kupującym nowe auta pod
warunkiem ze złomowania starych
• - szczególne wsparcie małych i średnich
przedsiębiorstw w kraju
• - stabilizacje sytuacji na rynku finansowo-bankowym
powołując Fundusz Stabilności Rynku Finansowego
• - zmuszenie instytucji finansowych do zwiększenia
akcji kredytowych
• Powstają również w celach stabilizacyjnych mniej
popularne pomysły, na przykład przymusowego
dokapitalizowania i częściowej nacjonalizacji banków.
Tak jak i w przypadku Polski w Niemczech także uważa
się że „czarne dni” jeszcze mogą być przed nimi
Pakiety antykryzysowe
• Bardzo istotną role pełni europejski plan
naprawy gospodarczej i jego realizacja. Do
podstawowych założeń europejskiego
planu naprawy gospodarczej należą
działania mające na celu osiąganie efektów
krótko, średnio oraz długo okresowych. W
perspektywie krótkookresowej za
podstawowe przyjmuje się pobudzanie
popytu przez, odzyskanie zaufania
obywateli, oraz w średnio i długookresowej
perspektywie gromadzenie oszczędności i
przekształcenie ich w inwestycje
Dziękuję za
uwagę!