Prawo dyplomatyczne

Dyplomacja 

• jest narzędziem prowadzenia polityki 

zagranicznej.

• Wywodzi się ono od greckiego diploma, które to 

słowo oznaczało tabliczki wręczane w starożytnej 
Grecji posłańcom w celu potwierdzenia ich 
pełnomocnictw

Przez dyplomację

• należy rozumieć specyficzną treść i formę 

działania państwa

• oraz zespół osób oficjalnie 

reprezentujących państwo w jego 
stosunkach z innymi podmiotami prawa 
międzynarodowego

KONWENCJA WIEDEŃSKA O 

STOSUNKACH DYPLOMATYCZNYCH

   przystąpiło do niej190 państw

Polska podpisała ja w 1965 r

Cele konwencji

• zebranie praktyki państw w zakresie prawa 

dyplomatycznego 

• pozwala państwom na podpisywanie umów 

dwustronnych regulujące stosunki dyplomatyczne

• państwa mają swobodę zawierania stosunków 

dyplomatycznych

 

przedstawicielstwo dyplomatyczne

 

Stosunki dyplomatyczne

 

• stosunki dyplomatyczne są regulowane przez 
• zespół norm prawa dyplomatycznego regulowane 

przez

• Konwencję wiedeńską o stosunkach 

dyplomatycznych z 18 kwietnia 1961 r 

• normy kurtuazyjne 
• normy prawa wewnętrznego

 

prawo legacji

• jest to prawo wysyłania własnych 
czynne prawo legacji
• i przyjmowania obcych przedstawicieli 

dyplomatycznych

bierne prawo legacji
• ustanawianie stosunków dyplomatycznych jest 

uregulowane umową dwustronną

Funkcje misji dyplomatycznych

 

•

a) reprezentowanie państwa wysyłającego w państwie 

przyjmującym

• b) ochronę w państwie przyjmującym interesów państwa 

wysyłającego i jego obywateli, w granicach ustalonych przez 

prawo międzynarodowe

• c) prowadzenie rokowań z rządem państwa przyjmującego 

d) zaznajamianie się wszelkimi legalnymi sposobami z warunkami 

panującymi w państwie przyjmującym i z rozwojem zachodzących 

w nim wydarzeń oraz zdawanie z tego sprawy rządowi państwa 

wysyłającego

• e) popieranie przyjaznych stosunków pomiędzy państwem 

wysyłającym a państwem przyjmującym oraz rozwijanie pomiędzy 

nimi stosunków gospodarczych, kulturalnych i naukowych 

reprezentowanie państwa 

wysyłającego w państwie 

przyjmującym

• szef misji dyplomatycznej 
• kontroluje 
• i koordynuje działalność wszystkich placówek, 

biur i przedstawicielstw w państwie przyjmującym

• oświadczenia szefa misji maja charakter oficjalny

ochrona interesów państwa 

wysyłającego i jego obywateli

• misja dyplomatyczna 
• sprawuje opiekę dyplomatyczną nad obywatelami 

będącymi na terytorium państwa pobytu

• kontroluje realizowanie umów międzynarodowych

prowadzenie rokowań z władzami 

państwa przyjmującego

• Zadaniem misji jest 
• wyjaśnianie problemów spornych 
• prowadzenie rokowań
• zawieranie porozumień

Zdobywanie informacji o państwie 

pobytu

• zdobywanie legalnymi sposobami
• dozwolonymi przez miejscowe prawo pełnych i 

rzetelnych danych o państwie przyjmującym 

rozwijanie przyjaznych stosunków

• rozwijanie stosunków poprzez propagowanie 

współpracy gospodarczej, naukowej lub 
kulturalnej

• podejmowanie działań na rzecz promocji swojego 

kraju

szefów misji

 

dzielimy na

• ambasadorów i nuncjuszów (przedstawiciel 

Stolicy Apostolskiej), akredytowanych przy głowie 
państwa przyjmującego

• posłów nadzwyczajnych i ministrów 

pełnomocnych oraz internuncjuszów – 
akredytowanych przy głowie państwa

• charges d’affaires – akredytowani przy ministrze 

spraw zagranicznych

• charges d’affaires ad interim – pracownicy 

dyplomatyczni misji kierujący nią w czasie 
okresowej nieobecności czy choroby szefa

zagadnienia precedencji

 

• oznacza pierwszeństwo między szefami 

placówek; 

• Traktat wiedeński ustalił, że:
• w każdej klasie funkcjonariusze dyplomatyczni 

zajmują miedzy sobą miejsce według daty 
urzędowej notyfikacji ich przybycia

Podział personelu misji dyplomatycznej 

• personel dyplomatyczny 
• personel administracyjny i techniczny 
kierownik i pracownicy kancelarii, maszynistki,
lekarze, tłumacze, szyfranci
• służba misji
personel obsługi – kierowcy, dozorcy, 
sprzątaczki zatrudnieni przez państwo 
wysyłające
• prywatna służba 
służba domowa

  personel administracyjny

• 1)    

Sekretarka i pracownicy sekretariatu

• 2)    Szyfrant
• 3)    Archiwista korzystają z przywilejów tak jak 

przedstawiciele dyplomatyczni

• 4)    Tłumacze
• 5)    Lekarz

Agreement

• regulacja zawarta jest w konwencji 
• jest to wyrażenie uprzedniej zgody przez 

państwo przyjmujące na przyjęcie 
przedstawiciela misji dyplomatycznej. 

• Kieruje się go do MSZ państwa 

przyjmującego. List ten składa się z 2 części

• poinformowanie o osobie, kto ma być wysłany
• Informacja w jakiej klasie, będzie pełnić 

funkcję

odmowa

• Państwo wysyłające powinno się upewnić, że 

osoba, którą zamierza akredytować jako szefa 
misji w państwie przyjmującym, otrzymała 
agrément tego państwa. 

Państwo przyjmujące nie jest zobowiązane do 
podania państwu wysyłającemu przyczyn 
odmowy agrément

Państwo przyjmujące

• może w każdym czasie i bez obowiązku 

uzasadnienia swej decyzji zawiadomić państwo 
wysyłające, że szef misji bądź którykolwiek z 
członków personelu dyplomatycznego misji jest 
persona non grata albo że którykolwiek inny z 
członków personelu misji jest osobą niepożądaną

Państwo wysyłające

• odpowiednio do okoliczności bądź odwoła daną 

osobę bądź położy kres jej funkcjom w misji.

• Dana osoba może być uznana za non grata albo 

za niepożądaną przed przybyciem na terytorium 
państwa przyjmującego

Objęcie misji

• Uważa się, że szef misji objął swoje funkcje w 

państwie przyjmującym, gdy złożył swoje listy 
uwierzytelniające bądź gdy notyfikował o swoim 
przybyciu, 

• a wierna kopia jego listów uwierzytelniających 

została złożona w Ministerstwie Spraw 
Zagranicznych państwa przyjmującego lub w 
innym ministerstwie uznanym za właściwe, 
zgodnie z praktyką panującą w państwie 
przyjmującym, która powinna być stosowana w 
jednolity sposób

Szefowie misji dzielą się na trzy klasy, 

a mianowicie:

• a) ambasadorów i nuncjuszów, akredytowanych przy 

głowach państw, oraz innych szefów misji równorzędnego 
stopnia; 

b) posłów, ministrów i internuncjuszów, akredytowanych 
przy głowach państw; 

c) chargé d'affaires, akredytowanych przy ministrach spraw 
zagranicznych. 

2. Poza sprawami pierwszeństwa i etykiety nie będzie się 
czyniło żadnych różnic między szefami misji w zależności od 
ich klasy. 

Koniec misji dyplomatycznej

      

Zakończenie misji na skutek notyfikacji 

      Uznanie za persona non grata 
• Zakończenie misji dyplom. na skutek wypadków 

losowych 

• Dymisja
• Zerwanie stosunków dyplomatycznych

Funkcje przedstawiciela 

dyplomatycznego kończą się

• a) gdy państwo wysyłające notyfikuje państwu 

przyjmującemu, że funkcje przedstawiciela 
dyplomatycznego dobiegły końca

• b) gdy państwo przyjmujące notyfikuje państwu 

wysyłającemu, że odmawia ono uznawania 
przedstawiciela dyplomatycznego jako członka 
misji

Jeżeli stosunki dyplomatyczne między 

dwoma państwami zostały zerwane

• lub też jeżeli misja została na stałe lub czasowo 

odwołana

• a) państwo przyjmujące obowiązane jest, nawet w 

wypadku konfliktu zbrojnego, szanować i ochraniać 

pomieszczenia misji wraz z jej mieniem i archiwami

b) państwo wysyłające może powierzyć pieczę nad 

pomieszczeniami misji wraz z jej mieniem i archiwami 

państwu trzeciemu, które jest do przyjęcia dla 

państwa przyjmującego

c) państwo wysyłające może powierzyć ochronę 

swych interesów oraz interesów swych obywateli 

państwu trzeciemu, które jest do przyjęcia dla 

państwa przyjmującego