Slajd 1

Komutacja pakietów

Komutacja  pakietów  (packet  switching)  –
polega  na  wymianie  informacji  w  postaci
grup  elementów  binarnych  o  ograniczonej
długości,

zwanych

pakietami.

Informacje o większej długości niż

długość pakietu są dzielone i numerowane
odpowiednio do długości informacji i
pojemności pakietu.

Sieci pakietowe

Sieć  pakietowa  transportuje  dane  (lub  głos
w postaci  cyfrowej)  poprzez  siatkę  wzajemnie
powiązanych  łączy.  Terminu  "pakiet"  używamy
w różnym  znaczeniu,  gdyż  dane  mogą  być
przesyłane:

w ramkach (sieci Frame Relay),
w komórkach sieci (sieci ATM),
w datagramach (sieć IP).

Przez  pakiet  rozumieć  będziemy  po  prostu  blok
informacji,  przesyłany  między  dwoma  punktami
przez  siatkę  łączy.  Istotną  właściwością  sieci
pakietowej  jest  możliwość  realizacji  połączeń  typu
"każdy-z-każdym"

Zalety sieci pakietowych

 Lepsze wykorzystanie łączy sieci,
 Łatwiejsze buforowanie informacji w węzłach sieci,
 Wystąpienie przekłamań w transmisji wykrywane

jest z dokładnością do pakietu,

 Retransmisja dotyczy tylko

fragmentów, w

fragmentów, w których

wykryto błędy.

Wprowadzanie informacji

Węzły Tranzytowe

Biegun Sieci

Terminal

abonencki

Węzły tranzytowe

Odbierają i buforują nadchodzące pakiety,
Testują poprawność przybyłych pakietów,
Wyznaczają kierunek przesyłania pakietu,
W razie potrzeby retransmitują pakiet.

Sposób

pracy:

„Przechowaj i podaj

dalej”

„Store and forward”

Bieguny sieci

Spełnia te same funkcje co węzły

tranzytowe,

Dokonują segmentacji i defragmentacji

przesyłanych wiadomości

Defragmentacja – zestawianie
otrzymanych fragmentów w całość

Segmentacja – dzielenie

wiadomości na mniejsze

fragmenty

Pakiet

Adres

docelowy

Adres

docelowy

Numer

pakietu

Numer

pakietu

Info

dodatkowe

Info

dodatkowe

Nagłówek

Pole danych

Suma

kontrolna

Suma

kontrolna

Pakiet

Pakiet jest fragmentem przenoszonej
informacji, określonej długości,
zawierający szereg dodatkowych
informacji niezbędnych do prawidłowego
przesłania go przez sieć.

Zasada działania węzła

tranzytowego

Zasada działania węzła

tranzytowego

28
27

Bufor

wejściowy

Nagłówek

Pole danych

Suma

kontrolna

Suma

kontrolna

Adres

docelowy

Adres

docelowy

Numer

pakietu

Numer

pakietu

Info

dodatkowe

Info

dodatkowe

Dystrybut

informacji

Biegun końcowy sieci

Defragmentacja

Szeregowanie

kolejności

Dobór trasy pakietu w sieci

Proces znajdowania optymalnej trasy dla
pakietu przez sieć (od nadawcy do odbiorcy)
nazywany jest procesem trasowania lub z
angielskiego routingiem.

W tym procesie nie bierze się pod uwagę fizycznej
odległości pomiędzy węzłami sieci lecz wnoszone
przez każde z nich opóźnienie transmisji.

Długość łącza

Długość łącza zależy od:
Liczby pakietów oczekujących aktualnie na

wysłanie w danym kierunku,

Średniego rozmiaru pakietu,
Szybkości transmisyjnej kierunku.

Dobór trasy pakietu w sieci

Metoda wstępnego trasowania drogi

Polega na zaplanowaniu drogi przejścia pakietu przez sieć
jeszcze przed jego wysłaniem.

WADA: wymagana znajomość stanu każdego węzła

sieci.

Metoda dynamicznego trasowania drogi

Wyznaczenie kierunku przesyłania pakietu jest
wyznaczane w każdym węźle tranzytowym sieci,
w której pakiet się aktualnie znajduje.

Scentralizowany system

doboru trasy pakietu w sieci

Scentralizowany system

doboru trasy pakietu w sieci

Podejście zakłada istnienie specjalnego,

dodatkowego systemu zarządzania siecią, do
którego przekazywane są (w czasie
rzeczywistym) informacje o bieżącym stanie
sieci.

Połączenia wirtualne

sieciach

pakietowych

mogą

być

stosowane wirtualne połączenia:
stałe,
komutowane.

Połączenia wirtualne

Połączenie wirtualne jest "logicznym" kanałem
komunikacyjnym,

utworzonym

pomiędzy

dwoma punktami końcowymi.
Taki sposób zestawiania połączeń gwarantuje
dostarczenie

pakietów

w odpowiedniej

kolejności - dzięki temu, że wszystkie
przekazywane są tą samą drogą.
Pozwala to także na zapewnienie odpowiedniej
niezawodności transmisji danych w sieci.

Zestawianie kanału

wirtualnego

Zestawianie kanału

wirtualnego

kie

t C

Tradycyjna sieć IP

Połączenia wirtualne

Komutowane połączenie wirtualne (switched
virtual circuit)

jest tymczasowym połączeniem,

dostępnym na żądanie, utrzymywanym tylko
w czasie transmisji i likwidowanym natychmiast
po jej zakończeniu.

Stałe połączenie wirtualne (permanent virtual
circuit)

jest tworzone (przed udostępnieniem)

przez

firmę

dostarczającą

usług

telekomunikacyjnych i utrzymywane w sposób
ciągły.

Sieć X.25

Jest to najstarsza technologia tworzenia
rozległych sieci pakietowych.

X.25 jest, zalecanym przez komitet CCITT (ITU),

protokołem  definiującym  połączenia  terminali  oraz
komputerów  z siecią  opartą  na  komutacji  pakietów.
W sieciach  z komutacją  pakietów  (packted-switching
networks)  pakiety  dostarczane  są,  poprzez  sieć,  do
węzłów  docelowych.  W wielu  instytucjach  łączność
z odległymi  oddziałami  zapewniają  sieci  na  bazie
protokołu  X.25  (zastępując  łącza  komutowane  lub
dzierżawione).

Sieci na bazie X.25 charakteryzują się
przepustowością do 64 kb/s (po modyfikacji
protokołu

w 1992,

szybkość

została

zwiększona do 2 Mb/s).

Sieć X.25

- Kolpak

Sieć X.25

- Kolpak

Siec Kolpak powstała z
inicjatywy PKP, by zaspokoić
potrzeby przedsiębiorstwa
związane z transmisja
danych. Sieć obsługuje trzy
główne systemy
informatyczne PKP:

aplikację kierującą
przewozami i ułatwiającą
zarządzanie
przedsiębiorstwem – SKPZ,

system rezerwacji miejsc i
sprzedaży biletów KURS’90,

Pocztę elektroniczną.

Document Outline