Metody obserwacji

komórek

Olaf Ciebiera

• Światło musi zostać skupione na

obiekcie przez soczewki kondensora

• Preparat musi być odpowiednio

przygotowany

• Udogodnienia:

– Obserwacja żywych komórek
– Wykorzystanie barwników

• Ograniczenia:

– Max rozdzielczości 200 nm
– Bardzo cienkie skrawki

Mikroskop fluorescencyjny

• Światło przechodzi przez dwa rodzaje

filtrów

1. Filtruje światło przed dotarciem do

preparatu, przepuszczając długości fali
takie, które pobudzają znacznik
fluorescencyjny

2. Zatrzymuje światło przepuszczając

tylko te fale które emitowane są przez
znacznik

• Udogodnienia:

– wyznakowanie interesujących

elementów

– Znaczniki sprzężone z cząsteczkami

przeciwciał

• Ograniczenia

– Stosunkowo niska rozdzielczość

Mikroskop konfokalny

• Urządzenie składa się ze skanera

dwuosiowego, trzech laserów,
mikroskopu fluorescencyjnego,
układu detekcji światła, stacji
komputerowej oraz oprogramowania
pobierania i składania obrazów
symulacji 2D i 3D.

• Promień lasera pada na lustro

dichroiczne o selektywnym odbiciu fal
świetlnych

• Wiązka przechodzi przez lustra

skanujące, które dzięki minimalnym
ruchom obrotowym mogą nią kierować

• Obiektyw skupia wiązkę w jednym

punkcie, która wzbudza wyznakowany
barwnikiem preparat co powoduje emisję
dłuższej fali świetlnej

• Wiązka powraca tą samą drogą przez

lustra skanujące i dichroiczne, po czym
natrafia na przesłonę z niewielkim
otworem

• Wreszcie wiązka dociera do

fotopowielacza - urządzenia
wzmacniającego padający sygnał.

• Taki sygnał zostaje zamieniony przez

przetworniki analogowo-cyfrowe na
postać cyfrową i przeanalizowany przez
komputer.

• Udogodniania

– Obraz określonej głębokości preparatu
– Ostry dwuwymiarowy obraz płaszczyzny

miejsca ogniskowania. Połączenie
różnych płaszczyzn daje obraz
trójwymiarowy

Transmisyjny mikroskop

elektronowy

• Mikroskop elektronowy — mikroskop

wykorzystujący do obrazowania wiązkę

elektronów, który pozwala na

dostrzeganie obiektów nawet milion razy

cieńszych niż ludzki włos (0,1 nm).

Mikroskop elektronowy pozwala badać

strukturę materii na poziomie atomowym.

Dzięki niemu możliwa jest obserwacja

organelli komórkowych i wirusów. Próbka

znajduje się w próżni i najczęściej jest

pokrywana warstewką metalu. Wiązka

elektronów przemiata badany obiekt i

trafia do detektorów. Urządzenia

elektroniczne odtwarzają na podstawie

zmierzonych sygnałów obraz badanej

próbki. Pierwszy mikroskop elektronowy

skonstruował w 1931 r. Ernst Ruska razem

z Maksem Knollem w Berlinie.

• Rejestrowane są

elektrony

przechodzące

przez próbkę.

Próbka w takim

mikroskopie musi

być cienką płytką

o grubości

mniejszej od 0,1

mikrometra.

• Obserwacja

składników

komórek

• Udogodnienia

– Obraz prześwietlający komórkę
– Wysoka rozdzielczość
– Duża czułość

• Ograniczenia

– Obserwacje po stworzeniu mikro

cienkich fragmentów preparatu

– Brak obserwacji przyzyciowych

Skaningowy mikroskop

elektronowy

• Preparat pokryty cienką warstwą złota
• Obraz powierzchni i faktury preparatu
• Duża rozdzielczość i głębia ostrości

• Udogodnienia

– Obraz powierzchni komórki
– Wysoka rozdzielczość
– Duża czułość i głębia ostrości

• Ograniczenia

– Brak obserwacji przyżyciowych