Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
1/11
Podstawy Fizyki - Optyka
podręczniki:
• E. Hecht „Optics”, Addison-Wesley (1974+)
• A.N. Matveev „Optics”, Moskva (1985), „Optika” po ros. (1985)
• D. Meschede „Optics, Light and Lasers”, Wiley-VCH (2004)
• G. Chartier „Introduction to Optics”, Springer (2005)
• F.A.Jenkins, H.E.White, „Fundamentals of Optics”,
McGraw-Hill (1976)
• F.C. Crawford, „Fale”, PWN (1973)
• Feynmana Wykłady z Fizyki (zwłaszcza t. II, cz.2), PWN (1968 +)
• R.P. Feynman „QED – osobliwa teoria światła i materii”, PIW (1992)
• D. Halliday, R. Resnick, „Fizyka”, PWN
• J. Ginter „Fizyka fal”, PWN (1993)
• J. Petykiewicz „Optyka falowa”, PWN (1986)
+ czasopisma „Świat Nauki”, „Wiedza i Życie”, „Postępy
Fizyki”
+ internet
+ seminaria naukowe, Krakowskie Konwersatorium
Fizyczne PTF
www.if.uj.edu.pl/pl/ZF
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
2/11
niech się stanie światłość.
Rzekł
Bóg:
I stała się światłość...
Antyk :
Antyk :
cząstki (Pitagoras)
cząstki (Pitagoras)
promień biegnący od oka (Platon)
promień biegnący od oka (Platon)
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
3/11
Hipotezy nt. natury
Hipotezy nt. natury
światła
światła
1. Strumień cząstek ?
- przenoszenie energii
- odbicie
- załamanie
ale zmiany koloru (kryształy, warstwy, pryzmat)
polaryzacja, dyfrakcja, interferencja
2. Fale ?
znane fale
mechaniczne
ale te muszą mieć jakiś ośrodek (sprężysty)
nie rozchodzą się w próżni, a światło owszem!
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
4/11
Izaak Newton (1642-1727)
popierał koncepcję
korpuskularną
Autorytet Newtona opóźnił rozwój
teorii falowej światła o
100 lat
Christian Hyughens (1629-1695)
sformułował koncepcję falową
August Fresnel (1788-1827)
– słuszność koncepcji falowej
(interferencja i dyfrakcja)
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
5/11
Przełom
– odkrycie
fal elektro-
magnetycznych (EM)
główna trudność – jakiego typu fale (co faluje?)
i jaki ośrodek (koncepcja eteru)
teoria: J.C. Maxwell (1831 – 1879)
doświadczenie: H. Hertz (1857 – 1894)
doświadczenia z elektrycznością – powiązanie badań
nad promieniowaniem (światłem) z własnościami
ładunków elektrycznych
unifikacja oddziaływań
doświadczenia z elektrycznością – powiązanie badań
nad promieniowaniem (światłem) z własnościami
ładunków elektrycznych
unifikacja oddziaływań
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
6/11
S
P
Podstawowe doświadczenia nad interferencją
światła
doświadczenie Younga
gdy I
1
= I
2
= I
I(P) =
I
max
= 4I interferencja konstruktywna
I
min
= 0 interferencja destruktywna
gdy tylko jedna droga – brak prążków
gdy tylko jedna droga – brak prążków
(światło + światło = ciemność !!!)
I(P) = I
1
+I
2
+2I
1
I
2
cos
SP
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
7/11
- emisja z K z wydajnością 10-30%
V = Q/C
C 10 pF
V =1.6
–13
C/10
–12
=10mV
K
A
ok. – 1000 V wzgl.
np. 12 dynod
- całkowite wzmocnienie I
A
/I
K
= (3-4)
12
10
6
e = - 1.6x10
-13
C
- przyspieszenie przez ok. 100 V
zwiększ E
kin
emisja wtórna, powielenie 3-4 x
- fotopowielacz liczy fotony, ściślej co ~ trzeci foton (<1)
- fotopowielacz liczy fotony, ściślej co ~ trzeci foton (<1)
np.
Fotopowielacz
A
R
C
Interferencja z licznikami fotonów
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
8/11
Interferencja z licznikami
fotonów
• poszczególne zliczenia
– rejestracja indywidualnych
fotonów (cząstki
cząstki
)
• rozkład prawdopodobieństw
pojawienia się fotonów
– fala
fala
Dualizm
Dualizm
: światło zachowuje się jak fala lub strumień cząstek (fotonów)
w różnych warunkach doświadczalnych
jest równocześnie i cząstką i falą
ekran macierz liczników fotonów
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
9/11
http://www.iap.uni-bonn.de/
oll/graphik/kap5/heyoung.pdf
dotyczy wszelkich obiektów – również fal materii (fale de Broglie)
Dośw. z interferencją wiązki atomów He:
m
h
dB
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
10/11
Nietrywialne (kwantowo-mechaniczne) aspekty
interferencji:
Interferometr Macha-Zendera
• rozróżniam drogi (np. przez polaryzatory)
• fotony mają swobodę wyboru drogi –
są prążki
są prążki – jest interferencja
do interferencji konieczna nierozróżnialność trajektorii,
stanów pośrednich pomiędzy stanem początkowym (źródło)
i stanem końcowym (punkt na ekranie)
do interferencji konieczna nierozróżnialność trajektorii,
stanów pośrednich pomiędzy stanem początkowym (źródło)
i stanem końcowym (punkt na ekranie)
I(P) = |E
1
+E
2
|
2
= |E
1
|
2
+ |E
2
|
2
+ E
1
E
2
*
+ E
1
*
E
2
1
2
I(P) = |E
1
+E
2
|
2
= |E
1
|
2
+ |E
2
|
2
+ E
1
E
2
*
+ E
1
*
E
2
0
„sumuję amplitudy”
„sumuję prawdopodobieństwa”
E
1
E
2
–
brak prążków
brak prążków
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 1
11/11
E
2
• Gumka kwantowa (quantum
eraser)
informację o tym, jaką drogę przebył foton można post-factum
usunąć - „wymazać” za pomocą „gumki kwantowej”
E
1
• interferencja pojedynczych fotonów:
pojedynczy foton na płytce światłodzielącej się nie połowi
– zawsze leci albo w jednym, albo w drugim ramieniu interferometru,
a mimo to po uśrednieniu wielu zdarzeń powstaje obraz interferencyjny