Spawacz
Ergonomia - projekt
Radosław Wachowiak
Tomasz Walkowiak
Kierunek: ZiIP
Wydział: BMiZ
Semestr: 4
Rok akademicki:
2010/11
Część 1
Opis stanowiska
Opis stanowiska
• Spawacz to pracownik, który spawa lub
przecina łukiem elektrycznym części i
elementy konstrukcyjne wykonane ze stali,
żeliwa, metali nieżelaznych i ich stopów,
używając elektrycznego źródła ciepła.
• Spawacz wykonuje zadania polegające na
spawaniu i cięciu metali i ich stopów
różnymi metodami oraz lutowaniu
palnikiem gazowym.
• Spawacz usuwa wady i niezgodności
spawalnicze powstałe w procesie spawania.
Konserwuje maszyny, urządzenia, sprzęt i
osprzęt stanowiący wyposażenie
stanowiska spawalniczego.
• Przygotowuje elementy do spawania przez
ich cięcie, prostowanie, ukosowanie,
czyszczenie, sczepianie. Posługuje się
narzędziami ślusarskimi do przygotowania
łączonych elementów do spawania i
usuwania uchybień spawalniczych w
wykonanych złączach.
Spawacz - zdjęcia
Zadania wzrokowe i
oświetlenie
• Oświetlenie zależne od miejsca spawania:
– Na hali produkcyjnej: dobre oświetlenie
– Nietypowe miejsca pracy: oświetlenie niedostateczne
(praca w ciasnych korytarzach, zbiornikach)
• Duża możliwość zmęczenia wzroku
• Konieczność koncentracji wzroku w jednym
punkcie przez długi okres czasu
• Należy stosować specjalne okulary, przyłbice i
tarcze chroniące oczy przed promieniowaniem
Czas pracy
• Praca jednozmianowa
• Czas pracy 8 godzin (7
00
-15
00
) z przerwami
co 2 godz.
• Należy stosować przerwy w pracy na
odpoczynek i ćwiczenia dla zapobiegania
urazom wynikającym z przeciążenia
układu mięśniowo – szkieletowego.
• Podczas przerwy w pracy w zamkniętych
przestrzeniach lub zbiornikach pracownicy
powinni wychodzić z tych zbiorników lub
przestrzeni.
Pozycja ciała
• Praca spawacza/przecinacza odbywa
się często w wymuszonej pozycji
ciała np. stojącej, pochylonej,
kucznej, co może powodować bóle
pleców, ramion, rąk i nóg.
• Możliwość dolegliwości bólowych
wynikających z przeciążenia układu
mięśniowo-szkieletowego
Rodzaj wykonywanych
czynności
• Obsługiwanie i konserwacja narzędzi, maszyn i
urządzeń wykorzystywanych podczas spawania
łukiem elektrycznym,
• przestrzeganie technologii procesów i doboru
parametrów spawania w zależności od rodzaju
konstrukcji,
• przygotowywanie powierzchni do spawania przez
czyszczenie i ukosowanie krawędzi,
• stosowanie odpowiednich metod spawania
łukowego jak: elektrodą otuloną, w osłonie gazów
ochronnych, łukiem krytym i łukiem węglowym
itp.,
• wykonywanie operacji przecinania metali z
wykorzystaniem łuku elektrycznego,
• sprawdzanie jakości wykonywanych prac
spawalniczych na podstawie wyglądu
zewnętrznego oraz na podstawie pomiarów za
pomocą przyrządów i narzędzi do kontroli złącz
spawanych
Czynniki szkodliwe
• Szkodliwe promieniowanie
– Tzw. „oko łukowe” u spawaczy jest wynikiem
krótkotrwałego działania UV na narząd wzroku i objawia
się w postaci zapalenia spojówek i rogówki a nawet
czasowej ślepoty
– Możliwość zaćmy
– Możliwe poparzenia słoneczne, a po wielu latach
ekspozycji także rozwój nowotworów skóry
– Podczas spawania/cięcia łukiem elektrycznym
emitowane jest promieniowanie ultrafioletowe, które
może mieć niekorzystny wpływ na pracownika
• Nadmierny hałas panujący na hali produkcyjnej
• Możliwość upadków, potknięć i uderzeń na hali produkcyjnej
• Poparzenia oraz porażenia prądem
• Dymy spawalnicze
– Pyły i dymy nieorganiczne – możliwość przewlekłego zapalenia oskrzeli i
zwłóknienia płuc (pylica spawaczy elektrycznych)
• A. Wydatek energetyczny
• B. Wysiłek statyczny
• C. Monotypowość ruchów
Część 2
Lp.
Czynności
Czas
trwania
[min]
Wydatek
jednostkowy
[kJ/min]
Wydatek na
czynność [kJ]
1.
Zapoznanie się z instrukcją
(czytanie rys.)
10
2,5
2,5
25
0
2.
Sprawdzenie oprzyrządowania
20
7,1
8,6
172
1,5
3.
Ukosowanie i czyszczenie
elementów
60
2,1
10,5
630
8,4
4.
Ustawienie elementów spawanych
20
2,5
12,6
252
10,1
5
Spawanie w pozycji kucznej
145
2,1
12,4
1798
10,3
6.
Spawanie w pozycji stojącej
145
3,3
14,4
2088
11,1
7.
Przerwa organizacyjna
45
1
1
45
0
8.
Pomiary i sprawdzanie
15
2,5
7,5
112,5
5
9.
Sprzątanie i porządkowanie
stanowiska pracy
20
3,3
9,8
196
6,5
480
5318,5
A. Wydatek energetyczny
• Ocena wydatku energetycznego:
• 5318,5 kJ/8h – obciążenie średnie –
38
pkt
• 145 min dziennie pracy w pozycji kucznej,
wymuszonej, lekko pochylonej
• Stopień obciążenia: duży – 65 pkt.
• 145 min dziennie pracy w pozycji stojącej,
wymuszonej, lekko pochylonej
• Stopień obciążenia: duży – 85 pkt.
• Średni stopień obciążenia statycznego pracy
spawacza to: duży –
75 pkt
.
• Ocena monotypowości ruchów roboczych
wg Kirschnera bierze pod uwagę liczbę
stereotypowych powtórzeń i wielkość sił
przy wykonywanej pracy.
• Ocena: monotypowość mała –
7 pkt.
• Ocena obciążenia fizycznego pracą= wydatek
energetyczny + wysiłek statyczny
+monotypowość ruchów.
• WF = WE + OS + MRR
• WF = 38 + 75 + 7 = 120 pkt.
• 120 pkt.
– wysiłek średni
Ocena obciążenia psychicznego
Część 3
Ocena obciążenia
psychicznego
Ocena wielkości obciążenia psychicznego dla
indywidualnego człowieka jest bardzo trudna.
Stan psychiczny zależy od:
• stanu zdrowia
• wieku
• uzdolnień
• zmęczenia
• stanu emocjonalnego
itp.
Ocena szacunkowa
Ocena obejmuje:
• wysiłek psychiczny
– uzyskiwanie informacji (złożoność,
wieloznaczność, napięte czuwanie itp.)
– podejmowanie decyzji (charakter decyzji
prosty, złożony, konfliktowy, presja czasu,
konieczność zachowania precyzji itp.)
– wykonywane czynności (jednoczesność
ruchów, możliwość wyłączania wzroku itp.)
• monotonia pracy
Stanowi monotonii
sprzyjają:
• Mały zakres obserwacji
• Ogólny brak pobudliwości
• Tylko okazyjnie potrzebne zmiany
pozycji
• Obecność jednostajnego,
rytmicznego bodźca
• Brak możliwości ruchu ciała
• Ciepłe pomieszczenie robocze
Ocena szacunkowa
• We wszystkich etapach procesu pracy
istotnymi parametrami wysiłku psychicznego
w odniesieniu do informacji, decyzji i
czynności są:
– Złożoność
– Zmienność
– Powtarzalność
– Ważność
– Dokładność
– Szybkość przebiegu danego zjawiska
Wysiłek psychiczny
• Zwiększa się przy wzroście
złożoności, zmienności i ważności
odbieranej informacji oraz
dokładności i szybkości odbioru
• Zmniejsza się przy informacjach
powtarzających się.
Uzyskiwanie informacji
Czy określony czynnik może stanowić problem?
Rodzaj czynnika
Ocena
wystąpienia
czynnika
Złożoność informacji
1
Wyróżnienie z tła poszczególnych sygnałów
2
Wieloznaczność informacji – możliwość fałszywego
interpretowania napływającej informacji
1
Rodzaj napływającej informacji (np. zbyt krótki sygnał, duże
tempo napływu informacji, koniczność zachowania stałej uwagi
w oczekiwaniu na informacje)
3
Utrudniony odbiór informacji (przeszkody)
3
SUMA:
10
Skala 0- 5 (0 – problem nie występuje, 5 – problem jest
ekstremalnie istotny)
Ocena obciążenia
wynikającego z
podejmowania decyzji
Rodzaj czynnika
Ocena
wystąpienia
czynnika
Charakter decyzji - trudność (proste, złożone, konfliktowe,
odpowiedzialne)
2
Częstotliwość występowania poszczególnych decyzji
1
Presja czasu
2
Podejmowanie decyzji na podstawie wielu zmiennych (wielu
informacji)
1
Konieczność zachowania precyzji w podejmowaniu decyzji
5
SUMA:
11
Skala 0- 5 (0 – problem nie występuje, 5 – problem jest
ekstremalnie istotny)
Ocena obciążenia wynikająca z
wykonywania czynności
Rodzaj czynnika
Ocena
wystąpienia
czynnika
Położenie urządzeń sterowniczych w zasięgu nóg i rak (łatwość
dostępu)
4
Jednoczesność ruchów, wymagana koordynacja, podzielność
uwagi podczas wykonywanych czynności
1
Konieczność zachowania ciągłej uwagi podczas wykonywania
czynności
5
Ocena prawidłowości rozmieszczenia urządzeń sterowniczych
(np. sterowanie od lewej do prawej w kolejności realizacji danej
sekwencji, ruch w prawo – zwiększanie, w lewo zmniejszanie
itp..)
2
SUMA:
12
Skala 0- 5 (0 – problem nie występuje, 5 – problem jest
ekstremalnie istotny)
Ocena obciążenia wynikająca z
wykonywania czynności
• Suma punktów:
33
• Ocena słowna:
wysiłek średni
Ocena monotonii pracy
Kryteria oceny monotonii
Wystąpienie
czynnika
Niezmienność procesu pracy
1
Niezmienność warunków otoczenia
1
Konieczność ciągłego zachowania uwagi
1
Negatywny wpływ łatwości pracy (brak
zaangażowania intelektu, praca nużąca, nudna)
1
Ilość czynników negatywnych
4
0 – czynnik nie występuje, 1 – czynnik występuje
Ocena monotonii pracy
• Liczba elementów:
4
• Ocena słowna:
Duża
Całkowita ocena obciążenia psychicznego to
duże
, dla
wysiłku psychicznego średniego i dużej monotonii
Część 4
Ocena zgodności
stanowiska z cechami
antropometrycznymi
człowieka
Definicje
Antropometria - zespół technik dokonywania
pomiarów ciała ludzkiego.
W ocenie przestrzennych rozwiązań stanowisk
pracy, należy uwzględnić kinematykę
ruchów człowieka w odniesieniu do:
• układu: powierzchnia - przestrzeń robocza
-przestrzeń odpoczynkowa,
• wysokości i kształtu obszaru pracy,
• ukształtowania pola widzenia,
• usytuowania środków i przedmiotów pracy,
• pozycji człowieka przy pracy.
Prowadzenie oceny antropometrycznej przy
zastosowaniu danych antropometrycznych
polega na porównaniu parametrów
wymiarowych badanych struktur (maszyn,
urządzeń, stanowisk pracy) z ekstremalnymi
cechami wymiarowymi użytkowników,
wyrażonymi kwantylami: górnym i dolnym.
Powoduje to konieczność ujmowania w
liczbach wymiarów i proporcji człowieka. Do
ustalenia tych wartości wykonywane są
pomiary cech antropometrycznych populacji
ludności, dla której projektuje się określone
urządzenia lub przedmioty, względnie
pomiary pewnej grupy osób przyszłych
użytkowników produkowanych urządzeń i
wyrobów.
Stanowisko pracy
• Z uwagi na to, że opisywany przez
nas spawacz nie ma ściśle
określonego stanowiska pracy,
dlatego nie możemy w pełni ocenić
go pod względem
antropometrycznym.
• Pozycja pracy to kuczna, stąd nie
analizujemy siedziska.
Porównanie przyrządów
spawalniczych z cechami
antropometrycznymi człowieka
• Spawarka ARC 400B
• Wymiar konstrukcyjny: wys. 580 mm
• Wymiar na rysunku 159 (dolny
ręki w pozycji stojącej)
• Wymiary z tablic: 688 (C5♂) – 777 (C95♀)
• Uwagi: Wysokość uchwytu spawarki za
niska – w celu przesunięcia należy
się pochylić
• Przyłbica spawalnicza
• Wymiar mocowania: 500 – 600 mm
• Wymiar na rysunku: 12
• Uwagi: Regulowana przyłbica zgodna jest z
cechami antropometrycznymi człowieka
Porównanie przyrządów
spawalniczych z cechami
antropometrycznymi człowieka
• Uchwyt elektrodowy
• Wymiar:
średnica: 40 – 60 mm
długość: 120 mm
Porównanie przyrządów
spawalniczych z cechami
antropometrycznymi człowieka
• Młotek
• Rękojeść „sprężyna”
• Wymiar:
średnica: 40 mm
długość: 90 mm
Porównanie przyrządów
spawalniczych z cechami
antropometrycznymi człowieka
• Kleszcze uniwersalne
• Wymiar:
rozpiętość: 80 mm
długość rękojeści: 90 mm
Porównanie przyrządów
spawalniczych z cechami
antropometrycznymi człowieka
Granice maksymalnego zasięgu
rąk
• Drobne przedmioty używane podczas
spawania (młotek, kleszcze, elektrody) nie
znajdują się w granicy obszaru normalnego
ze względu na brak miejsca. Cały obszar
normalny zajmuje przedmiot spawany.
Zasięg wzroku
• Polem optymalnego widzenia jest obszar przestrzeni, w
której umieszczamy elementy najczęściej w czasie pracy
obserwowane jak dokumenty czy ekran monitora. Pole
widzenia tworzy stożek o kącie wierzchołkowym około 30`,
którego osią jest symetryczna, centralna linia pola widzenia
na wprost oczu, pod kątem 15` w dół od poziomej linii oczu
pracownika.
W centralnej linii widzenia
spawacza znajduje się punkt
spawania (koniec elektrody,
łuk elektryczny, jeziorko
spawalnicze i materiał spawany).
Zalecane odległości płaszczyzn
pracy od oczu
W pracy spawacza odległość
płaszczyzny pracy wynosi ok. 250 – 350 mm
Konieczność zastosowania przestrzeni
pomiędzy wierzchem dłoni trzymającej
rękojeść a
dowolnymi elementami stanowiska
• Ten element jest trudny do oceny ze względu na
charakterystykę pracy spawacza. Czasem wystąpi
konieczność spawania w trudnodostępnych
miejscach gdzie przestrzeń między wierzchem
dłoni jest ograniczona elementem spawanym.
Średnica rękojeści jest zmienna i zależna od
metody spawania jak i używanych przyrządów.
Pozycja dłoni
Pozycja dłoni
wymagana
na stanowisku
spawacza
zgodna jest z
cechami
antropometryczny
mi
Człowieka.
Wymiary rękojeści
Wymiary rękojeści
• Zawory, gałki i pokrętła na spawarce
o wymiarach 50 mm mieszczą się w
przedziale 38 – 100 mm, a więc
zgodne są z cechami
antropometrycznymi człowieka
• Rękojeść kleszczy o wymiarach 80
mm mieszczą się w przedziale <100
mm, a więc zgodne są z cechami
antropometrycznymi człowieka
Lista kontrolna stanowiska
pracy
Pytanie
Tak
NIe
Czy przestrzeń pracy pozwala na pełen zakres ruchów?
x
Czy jest dostępne mechaniczne wspomaganie i
wyposażenie?
x
Czy powierzchnie pracy można pochylać lub ustawiać pod
kątem?
x
Czy pracownicy mają możliwość zmiany pozycji podczas
pracy?
x
Czy wszystkie elementy stanowiska pracy są widoczne z
wygodnej pozycji?
x
Czy konstrukcja stanowiska pracy redukuje lub eliminuje:
-Zginanie lub skręcanie nadgarstka?
-Sięganie powyżej stawu barkowego?
-Obciążenie statyczne mięsni?
-Unoszenie łokci
x
Wnioski
• Strefa robocza jest dostatecznie przestrzenna, niezależnie od pozycji
pracownika. Jest dość miejsca na nogi, kolana , stopy i łokcie.
• umieszczenie przyrządów, przedmiotów pracy ułatwia prawidłową
postawę przy pracy, a także odpowiada kolejności i częstości
wykonywanych ruchów
• pozycja pracownika pozwala na osiągnięcie właściwej, ze względu na
charakter
czynności, odległości oczu od obszaru zadania wzrokowego
• Powierzchnia przycisków jest dość duża, a opór przycisków i na
rękojeści nie jest zbyt mały aby przy częstym używaniu nie był
przyczyną błędów
• Różne rozmiary uchwytów w szerokim zakresie ułatwiają dopasowanie
narzędzi do rozmiarów rąk pracowników. Uchwyty, w które
wyposażone narzędzia, wykonano z odpowiednich materiałów
izolacyjnych.
Środowisko pracy
Część 5
Jakie zagrożenia wiążą się z
wykonywaniem tego zawodu?
• Spawacze łukiem elektrycznym narażeni
są na poparzenia odpryskującymi,
gorącymi kawałkami metalu.
• Podczas spawania/cięcia łukiem
elektrycznym emitowane jest
promieniowanie ultrafioletowe, które może
mieć niekorzystny wpływ na pracownika.
• Narażenie spawacza na dymy spawalnicze
podczas wykonywania prac powoduje
skutki zdrowotne.
Jakie zagrożenia wiążą się z
wykonywaniem tego zawodu?
• Praca spawacza/przecinacza odbywa
się często w wymuszonej pozycji ciała
(spawanie w podwójnych zbiornikach
itp.), co może powodować bóle
pleców, ramion, rąk i nóg.
• Praca spawacza/przecinacza często
wymaga przenoszenia ciężkich
narzędzi i elementów, co może być
przyczyną urazów kręgosłupa.
Czynniki środowiska pracy związane z
wykonywanym zawodem oraz ich
możliwe skutki dla zdrowia
1. Czynniki mechaniczne
środowiska pracy
spawacza
Czynnik
Działania profilaktyczne
Prąd elektryczny – możliwość
porażenia w przypadku
wadliwie działającego sprzętu
elektrycznego
Należy sprawdzić drabinę
przed wejściem na nią. Nigdy
nie należy wchodzić na
niestabilnie ustawioną drabinę
lub drabinę o śliskich
szczeblach
Śliskie, nierówne
nawierzchnie, drabiny,
podesty – możliwość urazów w
wyniku poślizgnięcia,
potknięcia i upadku, w tym
upadku z wysokości
Należy sprawdzić stan
techniczny urządzeń
elektrycznych przed pracą
oraz zlecać uprawnionemu
pracownikowi naprawę
ewentualnych uszkodzeń i
okresowy przegląd urządzeń.
Czynnik
Działania profilaktyczne
Bardzo wysoka temperatura
iskier w kontakcie z palnymi
materiałami (np. benzyną,
olejem, farbą, drewnem,
acetylenem, wodorem) –
możliwość poparzeń i urazów
na skutek pożaru, wybuchu
Należy stosować specjalne
okulary, przyłbice i tarcze
chroniące oczy przed
promieniowaniem, pyłami,
opiłkami metali, iskrami oraz
środki ochrony układu
oddechowego, ochronniki
słuchu, odzież ochronną oraz
rękawice ochronne.
Opiłki metalu, iskry, krople
kwasów - możliwość urazów
mechanicznych oczu i twarzy
1. Czynniki mechaniczne
środowiska pracy
spawacza
2. Czynniki fizyczne
środowiska pracy
spawacza
Czynnik
Działania profilaktyczne
Nadmierny hałas – możliwość
uszkodzenia słuchu
Stosowanie zatyczek do uszu,
nauszników, ekranów
dźwiękoszczelnych
Niedostateczne oświetlenie
miejsca pracy zwłaszcza
podczas prac w nietypowych
miejscach (ciasnych
korytarzach, zbiornikach itp.) -
możliwość zmęczenia wzroku
Doświetlanie miejsca pracy
specjalnymi lampami
Promieniowanie ultrafioletowe
- możliwość zaćmy, poparzeń
słonecznych, a po wielu latach
ekspozycji także rozwoju
nowotworów skóry
Stosowanie odzieży ochronnej,
specjalnych okularów, przyłbic
i tarcz chroniących oczy
3. Czynniki chemiczne
środowiska pracy
spawacza
Czynnik
Działania profilaktyczne
Pyły i dymy nieorganiczne –
możliwość przewlekłego
zapalenia oskrzeli i
zwłóknienia płuc (pylica
spawaczy elektrycznych)
Należy stosować specjalne
przyłbice i tarcze chroniące
przed pyłami, opiłkami metali,
iskrami oraz środki ochrony
układu oddechowego, Należy
zainstalować wentylację
wywiewną i klimatyzację w
celu zapobiegania
zanieczyszczeniu powietrza i
stresowi cieplnemu.
Dymy metali (w szczególności
cynku) - możliwość
występowania tzw. gorączki
odlewniczej (stan
podwyższonej temperatury
ciała podobny w przebiegu do
grypy)
Czynnik
Działania profilaktyczne
Beryl - możliwość rozwoju
zmian nowotworowych
Należy stosować specjalne
przyłbice i tarcze chroniące
przed pyłami, opiłkami metali,
iskrami oraz środki ochrony
układu oddechowego, Należy
zainstalować wentylację
wywiewną i klimatyzację w
celu zapobiegania
zanieczyszczeniu powietrza i
stresowi cieplnemu.
Mangan, kadm, związki
chemiczne wchodzące w skład
ekranów ochronnych (argon,
hel, dwutlenek węgla) a także
chrom, nikiel, stal i inne
metale - możliwość zatrucia
3. Czynniki chemiczne
środowiska pracy
spawacza
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRÓW PRACY I OPIEKI
SPOŁECZNEJ ORAZ ZDROWIA
z dnia 2 listopada 1954 r.
w sprawie bezpieczeństwa i
higieny pracy przy spawaniu i
cięciu metali.
(Dz. U. z dnia 16 listopada 1954 r.)
Przepisy ogólne
Hala produkcyjna:
• Spawanie i cięcie metali powinno odbywać się w specjalnie na ten cel
przeznaczonym pomieszczeniu (spawalni), oddzielonym od innych
pomieszczeń.
• W spawalni powinno przypadać co najmniej 15 m[3] objętości
pomieszczenia na każdego pracownika najliczniejszej zmiany.
• Wysokość pomieszczenia spawalni nie może być mniejsza niż 3,75 m.
• Na każde stanowisko robocze w spawalni powinno przypadać co
najmniej 4 m[2] powierzchni podłogi, przy czym odległość między
stanowiskami roboczymi, nie licząc szerokości przejść powinna
wynosić co najmniej 1 m.
• Spawalnie powinny być zbudowane z materiału niepalnego.
• Na stanowiskach roboczych należy zapewnić dostateczne oświetlenie.
• Spawalnie powinny posiadać wentylację zapewniającą usuwanie
powietrza zanieczyszczonego substancjami szkodliwymi, oraz dopływ
świeżego powietrza.
WYKAZ WARTOŚCI
NAJWYŻSZYCH
DOPUSZCZALNYCH
NATĘŻEŃ CZYNNIKÓW
SZKODLIWYCH DLA
ZDROWIA W ŚRODOWISKU
PRACY
2.1 Hałas
• Poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-
godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy nie
może przekraczać 85 dB, a odpowiadająca mu
ekspozycja dzienna nie może przekraczać
wartości 3,64 x 10
3
Pa
2
x s
lub
poziom ekspozycji na hałas odniesiony do
tygodnia pracy nie może przekraczać wartości 85
dB, a odpowiadająca mu ekspozycja tygodniowa
nie może przekraczać wartości 18,2 x 10
3
Pa
2
x s.
2. Czynniki fizyczne
• Maksymalny poziom dźwięku nie może
przekraczać wartości 115 dB
• Szczytowy poziom dźwięku nie może przekraczać
wartości 135 dB.
• W przypadku gdy ze względów technicznych nie
ma możliwości zmniejszenia hałasu poniżej
wartości określonych w pkt 1.3-1.5, pracownicy są
obowiązani stosować ochronniki słuchu dobrane
do wielkości charakteryzujących hałas. Strefy
pracy wymagające stosowania ochronników
słuchu należy oznakować i odgrodzić, a dostęp do
nich ograniczyć.
2.1 Hałas
2. Czynniki fizyczne
• Drgania działające na organizm człowieka przez kończyny górne
są charakteryzowane przez sumę wektorową skutecznych,
ważonych częstotliwościowo przyspieszeń drgań wyznaczonych
dla trzech składowych kierunkowych X, Y, Z.
• Wartość sumy wektorowej skutecznych, ważonych przyspieszeń
drgań wyznaczonych dla trzech składowych X, Y i Z nie może
przekraczać 2,8 m/s2, przy 8-godzinnym działaniu drgań na
organizm człowieka.
• Dla ekspozycji trwających 30 minut i krócej maksymalna
dopuszczalna wartość sumy wektorowej skutecznych, ważonych
częstotliwościowo przyspieszeń drgań wyznaczonych dla trzech
składowych kierunkowych X, Y i Z nie może przekraczać 11,2 m/s
2
.
• Wartości podane w stosuje się, jeżeli inne szczegółowe przepisy
nie określają wartości niższych.
2.2 Drgania
2. Czynniki fizyczne
2.3 Mikroklimat gorący
• Mikroklimat gorący na stanowiskach pracy jest
charakteryzowany przez wskaźnik obciążenia
termicznego WBGT w °C.
• Dopuszczalne wartości wskaźnika obciążenia
termicznego WBGT, umożliwiające realizację
podstawowych funkcji przez pracownika na danym
stanowisku pracy, nie mogą przekraczać wartości
podanych w tabeli 2.
• 1.3. W przypadku stanowisk pracy chronionej
wartości podane w tabeli 2 należy obniżyć zgodnie
z zaleceniami lekarza lub innymi przepisami
szczegółowymi.
2. Czynniki fizyczne
Tabela 2
*) Poziom metabolizmu organizmu pracownika w czasie wykonywania
czynności roboczych wzrasta wraz z ciężkością pracy.
2. Czynniki fizyczne
2.4 Promieniowanie
podczerwone
• Zagrożenie pracowników promieniowaniem podczerwonym rozpatruje
się z punktu widzenia możliwości uszkodzenia termicznego skóry oraz
siatkówki, soczewki i rogówki oka.
• W przypadku ekspozycji oczu przez czas dłuższy niż 10 sekund
napromieniowanie źródeł emitujących głównie IR-A (780-1.400 nm),
skuteczna luminancja energetyczna źródła nie może przekraczać
wartości określonej zależnością:
Gdzie:
Lλ - gęstość widmowa luminancji energetycznej,
Rλ - względna skuteczność widmowa wywoływania termicznych uszkodzeń
siatkówki,
Dλ - szerokość pasma promieniowania,
α - wymiar kątowy źródła promieniowania,
2. Czynniki fizyczne
2.5 Oświetlenie
• Według normy PN-EN 12464-1:2003
(U) określającej wymagania
jakościowe i ilościowe dotyczące
oświetlenia pomieszczeń i stanowisk
pracy znajdujących się wewnątrz
budynków.
2. Czynniki fizyczne
2.5 Oświetlenie
UGR
L
– wartośc graniczna ujednoliconego wskaźnika olśnienia
2. Czynniki fizyczne
2.6 Promieniowanie
ultrafioletowe
• Zagrożenie pracowników promieniowaniem
nadfioletowym charakteryzowane jest przez
wartości skuteczne napromienienia oka i skóry.
• Najwyższa dopuszczalna wartość skuteczna
napromienienia oka i skóry w ciągu dobowego
wymiaru czasu pracy, bez względu na długość
jego trwania, wynosi 30 J x m
2
.
• 2.3. Dodatkowo, najwyższe dopuszczalne
całkowite (nieselektywne) napromienienia oka
promieniowaniem pasma 315-400 nm wynosi
10.000 J x m
2
w ciągu dobowego wymiaru czasu
pracy.
2. Czynniki fizyczne
3.1 Szkodliwe substancje
chemiczne wydzielane podczas
spawania
• Wchłanianie emitowanej substancji do organizmu w znacznym
stopniu zależy od formy, w jakiej dana substancja występuje w
powietrzu. Gazy i pary wchłaniają się do organizmu na drodze
dyfuzji i rozpuszczają się w płynach ustrojowych. Pyły w zależności
od wielkości ziaren, osadzają się w różnych partiach dróg
oddechowych; duże ziarna osadzają się przed krtanią, drobniejsze
docierają do tchawicy, jeszcze drobniejsze do oskrzeli i odgałęzień
oskrzelików. Ta część układu oddechowego pokryta jest
nabłonkiem migawkowym, który powoduje, że osadzone cząstki
transportowane są ze śluzem w kierunku krtani i przełyku, skąd
mogą zostać usunięte ze śliną.
3. Czynniki chemiczne
• Możliwość częściowego usunięcia tych substancji powoduje, że
stanowią one mniejsze zagrożenie od substancji o wysokim
stopniu zdyspergowania, która dociera do pęcherzyków płucnych,
skąd nie może już być usunięta i w całości jest wchłaniana.
• Efekt działania substancji toksycznej zależy od pochłoniętej dawki,
która w pewnym przybliżeniu zależy od stężenia tej substancji we
wdychanym powietrzu i czasu narażenia. W celu ochrony zdrowia
pracowników przyjęto normatywy higieniczne określające
maksymalne stężenia poszczególnych substancji które przy
ośmiogodzinnej ekspozycji powtarzającej się przez cały okres
aktywności zawodowej pracownika nie powinny spowodować
ujemnych skutków zdrowotnych dla niego, ani dla jego przyszłych
pokoleń.
3.1 Szkodliwe substancje
chemiczne wydzielane podczas
spawania
3. Czynniki chemiczne
W Polsce ustanowiono trzy rodzaje normatywów higienicznych:
• Najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) – wartość średnia
ważona z 8 godzin.
• Najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh) wartość
średnia stężenia, która może występować w środowisku pracy
nie dłużej niż 15 minut i nie częściej niż dwa razy w czasie
zmiany roboczej, w odstępie czasu nie krótszym niż 1 godzina.
• Najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe (NDSP), stężenie,
które nie może być przekroczone w żadnym momencie.
3.1 Szkodliwe substancje
chemiczne wydzielane podczas
spawania
3. Czynniki chemiczne
3. Czynniki chemiczne
Lp.
Nazwa substancji
chemicznej
Najwyższe dopuszczalne stężenie w
mg/m
3
w zależności od czasu
narażenia w ciągu zmiany roboczej
NDS
NDSCh
NDSP
1
Tlenki żelaza
5
10
-
2
Tlenki glinu
2
16
-
3
Tlenki azotu
5
10
-
4
Ozon
0,15
-
-
5
Ditlenek węgla
9
27
-
6
Tlenek węgla
30
180
-
7
Tlenki miedzi
0,1
0,3
8
Tlenek cynku
5
10
-
3.1 Szkodliwe substancje chemiczne
wydzielane podczas spawania
9
Fosgen COCl
2
0,08
0,16
-
10
Cyjanowodór
-
-
5
11
Bar
0,5
1,5
-
12
Molibden
4
10
-
13
Tlenki chromu
0,5
-
-
14
Nikiel
0,25
-
-
15
Chrom (VI)
0,1
0,3
-
16
Beryl
0,001
0,003
-
17
Kadm
0,01
-
-
18
Formaldehyd
0,5
1
-
19
Mangan
0,3
-
-
20
Kobalt
0,05
0,2
-
21
Ołów
0,05
-
-
22
Fluor
0,05
0,4
-
23
Krzemionka
10
-
-
24
Cyna
2
-
-
Część 6
Propozycje zmian w stanowisku pracy
Każde stanowisko pracy, nawet to
najbardziej ergonomiczne, można
poprawić i dostosować je tak, by
jeszcze bardziej zgodne było z
cechami antropometrycznymi
człowieka, by nie miało wpływu na
pogarszanie stanu zdrowia
pracownika oraz by pracowało mu się
przyjemniej.
Dlatego nasz zespół po
przeanalizowaniu stanowiska pracy
spawacza przygotował szereg zmian,
które naszym zdaniem sprawią, że
pracownik będzie przychodził do pracy
zadowolony, co poprawi jakość
wykonywanej przez niego pracy, czego
efektem będzie wzrost zadowolenia
klientów przedsiębiorstwa.
Zmiany w wyposażeniu
• Aby jeszcze lepiej chronić zdrowie
spawaczy proponujemy zakup
najnowszych sprzętów ochronnych, czyli:
przyłbic, okularów, strojów roboczych,
rękawic, tarcz dźwiękochłonnych, itp.
• Dodatkowo ulepszeniu poddamy także
halę produkcyjną, w której wymienimy
odciągi gazów spawalniczych oraz lepiej
zabezpieczymy i oznakujemy elementy i
miejsca niebezpieczne (kable, styki, itp.)
Zmiany w wyposażeniu
• Spawanie w pozycji stojącej stanowi
40% obciążenia fizycznego pracą,
więc chcemy dążyć do eliminacji lub
ograniczenia tej pozycji
• Aby tego dokonać należy wyposażyć
halę w specjalne dźwigary i
podnośniki, które uniosą i obrócą
element spawany, by odciążyć
pracownika i ułatwić mu dostęp do
miejsca spawania
Zmiany w wyposażeniu
• Bardzo istotna jest także pomoc
spawaczowi w utrzymaniu rąk
podniesionych podczas procesu
spawania. W tym celu każdy
pracownik na spawalni dysponować
powinien zestawem specjalnych
regulowanych podpór
podtrzymujących ręce.
Zmiany w wyposażeniu
• Ważnym elementem jest dostosowanie
narzędzi do cech antropometrycznych. Jak
dowiedliśmy spawarka ma swój uchwyt
umieszczony zbyt nisko co zmusza spawacza
do pochylania się w celu jej przesunięcia
• Nie tylko wyposażenie pracownika w najlepiej
dostosowane narzędzia jest kluczem do
ulepszenia stanowiska pracy. Przydatne jest
także dobre rozmieszczenie tych narzędzi by
znajdowały się one w zasięgu rąk spawacza.
Ochrona zdrowia
• Zdrowie pracowników to chyba
najważniejsza rzecz. Dlatego
sugerujemy, by podczas 8 godzinnej
zmianę częściej organizować
przerwy, podczas których pracownicy
stosować będą ćwiczenia
zapobiegające przeciążaniu układu
mięsniowo-szkieletowego
Ochrona zdrowia
• Częste kontrole lekarskie pomogą
naszym pracownikom na szybkie
wykrycie i wyleczenie problemów
zdrowotnych we wczesnym stadium
• Ciekawym pomysłem jest także
oferowanie pracownikom
zakładowych karnetów na basen aby
zrelaksowali się po ciężkim dniu na
hali produkcyjnej
Eliminacja monotonii
• Ostatnim, lecz równie istotnym
elementem poprawy stanowiska
pracy jest eliminacja dużego stopnia
monotonii. Można tego dokonać
przez zmianę warunków pracy,
elementów, metod, parametrów, oraz
materiałów spawanych
Bibliografia
• www.ciop.pl
• Norma PN-EN 12464-1:2003
• Norma PN-EN 12464-1:2004
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ ORAZ
ZDROWIA z dnia 2 listopada 1954 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy spawaniu i cięciu metali.
(Dz. U. z dnia 16 listopada 1954 r.)
• Ergonomia w projektowaniu stanowisk pracy : materiały pomocnicze do
ćwiczeń projektowych / Ewa Górska, Edwin Tytyk, Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1996