Definicja, funkcje i patologie
instytucji medycznej. Pojęcie
instytucji totalnej
Instytucja
– celowo powołane lub spontanicznie
ukształtowane urządzenie społeczne, wyposażone w
materialne i niematerialne środki działania, na których opiera
się wykonywanie specjalistycznych czynności integrujących
dążenia ludzi, regulujących zachowania i zaspakajających
określone potrzeby społeczne
Daje prawo do:
-Kreowanie
sposobów działanie
w imieniu grupy
- Działania w imieniu
grupy
- działań
interpersonalnych
- popierania grupy
Posiada:
-Cele, funkcje, zakres
spraw, które załatwia
-Określone czynności
dopuszczalne do
załatwiania określonych
celów
-Środki i urządzenia
potrzebne do wykonania
działań
-Sankcje
Szpital jako organizacja formalna
• Funkcjonowanie według wcześniej ustanowionych
kodeksów, regulaminów, statutów; schematy
organizacyjne, normy, sankcje
• Hierarchiczny układ pozycji i relacji
interpersonalnych
• Służbowy sposób komunikacji
• Bezosobowy, racjonalny, profesjonalno-
funkcjonalny charakter
• Realizacja określonych zadań
• Przywództwo ustanowione lub narzucone
w trybie administracyjnym
Szpital jako instytucja społeczna
• Ścisły podział obowiązków i zadań
• Zhierarchizowana struktura oparta na
autorytetach (autorytety profesjonalne i
administracyjne)
• System formalnej komunikacji
• Duży system regulacji prawnych i
wewnętrznej kontroli
• Dualizm podejścia, dobór pacjentów,
wynikający ze specjalizacji
danego szpitala
Zmienne stanowiące o efektywności
działania szpitala
wg T. Parsonsa
Wymagania stawiane pracownikom szpitala
Identyfikacja z celami szpitala
Współpraca zespołu
Presja związana z wykonywaniem zadania
Zróżnicowanie pracy, wynikające ze specyfiki szpitala
Funkcje szpitala
• Diagnozowanie
• Leczenie
• Pielęgnacja i rehabilitacja
• Funkcja edukacyjno-wychowawcza;
promowanie zdrowia
• Edukacja studentów i personelu
• Badania naukowe
• Integracja przedstawicieli różnych profesji
związanych z medycyną
Instytucja totalna
– organizacja społeczna (zakład,
placówka), prowadząca określony rodzaj działalności, dążąca
do ograniczania swych członków i uformowanie ich według
określonych wzorców
(symbolika charakteru totalnego)
I. domy starców, przytułki itp.
II. Sanatoria przeciwgruźlicze, szpitale psychiatryczne,
leprozoria
III. Zakłady poprawcze, więzienia, obozy dla jeńców
wojennych, obozy koncentracyjne
IV. Koszary wojskowe, internaty, obozy pracy, osady
kolonistów, majątki z punktu widzenia
mieszkającej w ich pomieszczeniach służb itp.
V. opactwa, klasztory, zakony itp.
Władza
• Charakter grupowy
• Odpowiedzialność za pacjentów
• Nadużywanie kar i ich specyfika
• Za wykroczenie w jednej dziedzinie stosuje się sankcje
także w innych
• Napiętnowanie od pierwszych dni pobytu
• „obróbka ludzi” pod przykrywką resocjalizacji
• Manipulacja pacjentem
• Dbanie o porządek (strzyżenie na zero, usuwanie zębów,
usuwanie macicy lesbijką, stosowanie lobotomii)
• Przezwyciężanie wrogości podwładnych (karanie pacjentów)
- zyskanie opinii surowego i brutalnego
• „cykl zaangażowania”
Cechy organizacji totalnych
• Przełamanie barier, które oddzielają miejsce spania, zabawy i pracy
• Izolacja od świata, społeczność zamknięta; własny, osobniczy świat
pacjentów
• Powszechna równość, generalizacja np. uniformizacja wyglądu zewnętrznego
• Specyficzny porządek – zasadniczy podział na „podwładnych” i „personel”
(dystans społeczny)
• Codzienny plan ogólny nadzorowany pod ścisłą kontrolą personelu – wymóg
dostosowania się, presja, dyscyplina, groźba kary
• Depersonalizacja - ścisłe ograniczenie w zakresie posiadania rzeczy
osobistych, prywatności (kontrola)
• Ograniczenie kontaktów osobistych
• Otępianie uwarunkowane odpowiednimi zakazami i nakazami, które
stymulują psychikę pacjencie
• Żargon wśród podwładnych
• Długoterminowa hospitalizacja
• Pozostawiane piętna na pacjencie i członkach jego rodziny
Cel:
zniwelowanie tożsamości członków organizacji
Mechanizmy:
! proces degradacji
- deprywacja osobowości
- poniżanie
- ograniczanie
- ubliżanie
- wymuszanie okazywania szacunku
personelowi
- upokarzanie współtowarzyszy
! Przekształcanie jaźni
-
włączanie w życie wewnętrzne instytucji, gdzie
obowiązują reguły i regulamin
- system nagród i przywilejów (błahe, nieliczne, o
dużym znaczeniu dla podwładnych; prowadzące do
obsesji pacjentów)
- represje i kary (surowsze od kar znanych z
„normalnego świata”)
„Ratowanie” własnej osobowości i
radzenia sobie z mechanizmami
instytucji totalnej
• Rozróbki, dokuczanie personelowi
• Wtórne przystosowanie – techniki, które nie mają na celu
sprzeciwiania się personelowi, lecz umożliwiają podwładnym
uzyskanie zakazanych gratyfikacji, z wykorzystaniem odpowiednik
kruczków, haczyków, technik, pobłażliwości
• Bratanie się
• Wycofywanie się z sytuacji
• Bunt – skutkuje często zastosowaniem technik łamania
podwładnych przez personel (np. lobotomii)
• Zadomowienie
• Konwersja
• Głębokie przekonania religijne lub polityczne, nieznajomość języka
Cel: zmniejszenie rozbieżności między środowiskiem naturalnym a
światem instytucji
Różnice między instytucjami totalnymi
1. Sposób rekrutacji – dobrowolna, półdobrowolna
lub przymusowa
2. Stopień przenikalności instytucji (proces
deprywacji i uniformizacji)
3. Stopień podtrzymywania więzi strukturalnych z
instytucją i między pacjentami po opuszczeniu
jednostki
….
dziękuję za uwagę