Niewydolność
oddechowa
Rola i zadania pielęgniarki w opiece
nad pacjentem z niewydolnością
oddechową
Niewydolność oddechowa
Charakteryzuje się niedostatecznym
utlenowaniem krwi w płucach oraz
hiperkapnią
To stan, w którym z powodu zaburzeń
wymiany gazów w płucach dochodzi do
spadku prężności tlenu (hipoksemia) lub
spadku prężności tlenu i wzrostu
prężności dwutlenku węgla we krwi
tętniczej (hipoksemia z hiperkapnią)
Przyczyny niewydolności
oddechowej
Płucne
Choroby płuc, opłucnej, oskrzeli
Pozapłucne
Dotyczą aparatu mięśniowo-kostnego
Dotyczą OUN i CUN
Uszkodzenie ośrodka oddechowego
Objawy niewydolności
oddechowej
Nagłe wystąpienie duszności
Niepokój
Narastająca sinica
Uruchamianie dodatkowych mięśni
oddechowych
Ból w klatce piersiowej
Słyszalny świst
Całkowity brak oddechu
Wydłużony wydech w stanie
astmatycznym
Okresy niewydolności
oddechowej
OKRES I
Zdarzenie, czynnik wywołujący – brak objawów klinicznych
OKRES II
Hiperwentylacja
OKRES III
Oddech przyspieszony, powyżej 20 oddechów na minutę
Gazometrycznie – całkowita niewydolność oddechowa
W badaniu rtg – obrzęk śródmiąższowy
OKRES IV
Hipoksja
Śpiączka
Wstrząs
Niewydolność krążenia związana z hipoksją
Rozpoznawanie niewydolności
oddechowej
Wywiad, obserwacja
Gazometria
Badanie rtg klatki piersiowej
TYPY ZACHOWAŃ PACJENTÓW
Typ walczący
Typ niewalczący
Postępowanie z pacjentem
z niewydolnością oddechową
W miarę możliwości usunąć przyczynę
Podanie tlenu
Zapewnienie spokoju
Wyrównanie kwasicy
W przypadku odmy konieczność nakłucia
jamy opłucnowej
Leczenie farmakologiczne stanu
astmatycznego
Farmakoterapia w zatorze tętnicy płucnej
Rola i zadania pielęgniarki
Opanowanie duszności
Opanowanie niepokoju
Współudział we wdrożeniu leczenia
farmakologicznego (TLEN!!!)
Zalecenie gimnastyki oddechowej
Zastosowanie inhalacji
Zapewnienie higienicznych warunków
pacjentowi odkrztuszającemu
Pomoc przy ewentualnym transporcie
pacjenta do innego oddziału