Europejski Fundusz

Społeczny

Agnieszka

Wrońska

Europejski Fundusz Społeczny (EFS)

jest jednym z funduszy strukturalnych

UE.

Został stworzony, by redukować

różnice w zamożności i jakości życia

we wszystkich państwach

członkowskich i regionach UE.

EFS zajmuje się promocją zatrudnienia w UE



środki finansowe są dzielone pomiędzy państwa

członkowskie i regiony,w których rozwój

gospodarczy jest mniej zaawansowany



kluczowy element strategii UE 2020 na rzecz

wzrostu gospodarczego i zatrudnienia



w okresie 2007-2013 około 75 miliardów euro

trafi do państw członkowskich i regionów

W 1951 Francja, Niemcy, Włochy, Belgia, Holandia i

Luksemburg podpisały traktat paryski ustanawiający EWWiS.

Jednym ze skutków było powstanie Funduszu na rzecz

przekwalifikowania i przesiedlenia robotników EWWiS,

prekursora EFS.

W 1957 traktatem rzymskim ustanowiono EWG, a wraz z nią

EFS w celu rozwijania możliwości zawodowych we

Wspólnocie.

W latach 50. i 60. Włosi stali się głównymi beneficjentami EFS

w zakresie dotacji na przekwalifikowanie i przesiedlanie

pracowników. Niemcy Zachodnie korzystały z EFS w celu

przekwalifikowywania osób, które uległy wypadkowi

w miejscu pracy.

EFS zreformowano w 1971: finansowanie ukierunkowano na

konkretne grupy i kategorie osób, a budżet zwiększono.

EFRR utworzono w 1975 roku: skupiał się na tworzeniu

infrastruktury w regionach opóźnionych w rozwoju, EFS na

pomocy ludziom w zdobywaniu nowych umiejętności.

Oba fundusze określono nazwą „fundusze strukturalne”.

W latach 70. EFS skoncentrował działania na konkretnych

grupach zaangażowano pracodawców i związki zawodowe,

indywidualne przedsiębiorstwa. Wprowadzono system

uprzedniego zatwierdzania wniosków.

W 1988 UE przeszła z rocznego budżetowania na

średniookresową perspektywę budżetową. Państwa

członkowskie zaczęły wymieniać się danymi i strategiami

zatrudnienia, aby EFS był lepiej zintegrowany z ich politykami

rynku pracy.

UE uzgodniła w 1994 r. strategię zatrudnienia, a traktat

amsterdamski doprowadził do opracowania w 1997 roku ram

dla wytycznych oraz wspólnej strategii zatrudnienia.

EFS przeniósł nacisk z bezrobocia na zatrudnienie.

Ustanowiono 3 główne programy wspólnotowe:

EUROFORM

HORIZON

NOW

Ustanowiono nowe programy:

YOUTHSTART- pomagający młodym ludziom bez kwalifikacji w

zdobyciu pierwszej pracy;

INTEGRA - pomagający takim grupom, jak samotni rodzice,

osoby bezdomne, uchodźcy, więźniowie i byli więźniowie w

znalezieniu stałej pracy i zwalczający dyskryminację ze względu

na rasę

ADAPT - wspomagający ludzi w dostosowywaniu się do zmian w

biznesie i przemyśle;

strategia lizbońska

W 2000 roku UE przyjęła strategię lizbońską zmierzającą do uczynienia

z UE najbardziej zaawansowanej gospodarki opartej na wiedzy do
roku 2010.

Wśród zamierzeń tego programu znalazło się osiągnięcie stopy

zatrudnienia na poziomie 70% dla całej Unii oraz ponad 60% dla
kobiet.

Następnie dodano jeszcze jeden cel: zwiększenie do 2010 roku stopy

zatrudnienia starszych pracowników do 50%.

W 2000 roku rozpoczęto realizację inicjatywy EQUAL jako laboratorium

rozwijającego nowe sposoby zwalczania dyskryminacji i nierówności
na rynku pracy.

W obecnym okresie 2007–2013 priorytetem jest zwiększanie zdolności

adaptacyjnych pracowników, przedsiębiorstw i przedsiębiorców.

Jak uczestniczyć w działaniach EFS?

Środki EFS są dostępne za pośrednictwem państw członkowskich i

regionów. EFS nie finansuje projektów bezpośrednio z Brukseli.

Każde państwo członkowskie, wraz z KE, ustala co najmniej

jeden Program Operacyjny finansowania z EFS dla okresu 2007-
2013.

Podobnie jest w przypadku tych regionów, które posiadają własne

Programy Operacyjne (nie wszystkie regiony je mają).

Programy Operacyjne ustalają priorytety dla działań EFS i cele do

zrealizowania.

Programy Operacyjne wdrażane są poprzez projekty prowadzone

przez uczestniczące w nich organizacje, („beneficjenci”).

Beneficjent tworzy plan projektu, wnioskuje o dofinansowanie, jeśli

je otrzyma, wprowadza projekt w życie.

Beneficjent a uczestnik

Beneficjentami projektów EFS mogą być podmioty, takie jak

organa administracji publicznej, organizacje pozarządowe i
partnerzy społeczni działający w dziedzinie zatrudnienia
oraz integracji społecznej.

Uczestnicy projektów EFS to osoby biorące udział w

projektach i czerpiące z tego korzyści, np. uczestnicząc w
szkoleniach w zakresie nowych umiejętności lub otrzymując
porady dotyczące znalezienia zatrudnienia.

Organizacje i przedsiębiorstwa także mogą uczestniczyć w

projektach EFS, np. poprzez doskonalenie zawodowe
pracowników lub szkolenia dla kadry kierowniczej z
zakresu nowych procedur roboczych.

Zasady EFS

EFS oparty jest na zasadach współfinansowania i

współzarządzania.

Współfinansowanie - pomocy finansowej UE zawsze muszą

towarzyszyć fundusze krajowe, publiczne lub prywatne,
stopień interwencji UE zależy od sytuacji na miejscu, może
wynosić od 50% do 80% całkowitych kosztów projektu.

Współzarządzanie - wytyczne dla działań EFS są określane na

szczeblu europejskim, podczas gdy wdrażaniem na miejscu
zajmują się odpowiednie władze krajowe lub regionalne w
państwach członkowskich.

Władze te przygotowują Programy Operacyjne oraz wybierają i

kontrolują projekty.

Zakres EFS

Cel konwergencji:

Obejmuje wszystkie regiony z PKB na mieszkańca poniżej 75%

średniej UE. Państwa i regiony kwalifikujące się otrzymują ponad
80% finansowania z UE.

Cele w dziedzinie konkurencyjności i zatrudnienia w

regionach:

Obejmuje wszystkie regiony UE nie kwalifikujące się do celu

konwergencji.

W całej Unii EFS zapewnia pomoc w podziale na 5 kluczowych

dziedzin:



Zwiększanie integracji społecznej przez zwalczanie dyskryminacji i
ułatwianie dostępu do rynku pracy dla osób w niekorzystnej sytuacji;



Zwiększanie zdolności adaptacyjnych pracowników i przedsiębiorstw;



Zwiększanie dostępu do zatrudnienia i uczestnictwa w rynku pracy;



Wspieranie partnerstw na rzecz reform w obszarze zatrudnienia i
integracji;



Zwiększanie i poprawa inwestycji w kapitał ludzki, w szczególności
poprzez poprawę systemów edukacyjnych i szkoleniowych.

•

Cele konwergencji:

Regiony konwergencji: z PKB na mieszkańca poniżej 75%

średniej dla UE (w okresie 2007-2013)

Regiony pomocy przejściowej „phasing out”: z PKB na

mieszkańca powyżej 75% średniej dla UE-25 lecz poniżej 75%

średniej dla UE-15 (w okresie 2007-2013)

•

Cele w dziedzinie konkurencyjności i zatrudnienia

w regionach:

Regiony pomocy przejściowej „phasing in”: z PKB na mieszkańca

poniżej 75% średniej dla UE-15 (w okresie 2000-2006), lecz

powyżej 75% średniej dla UE-15 (w okresie 2007-2013)

Poziom finansowania z EFS jest zróżnicowany w zależności od

poziomu PKB w poszczególnych regionach.

Poziom PKB na mieszkańca w Polsce jest wciąż poniżej 75%

średniej dla UE-25, przez co Polska w całości zakwalifikowana

została do celu konwergencji

 EFS w Polsce, 2007-2013

Polska otrzyma w latach 2007-2013 największą alokacje

środków EFS spośród państw członkowskich.

Wieloletni Program Operacyjny – pod nazwą „Kapitał Ludzki”

– służy do zarządzania tym funduszem. Obejmuje obszary
EFS, takie jak zatrudnienie, wykluczenie społeczne i
kwalifikacje siły roboczej, wyzwania z dziedziny edukacji i
szkoleń.

Program Operacyjny KL będzie także wspierał dobre

rządzenie, służbę zdrowia i rozwój obszarów wiejskich.

10 priorytetów

Priorytet 1 : Zatrudnienie i integracja społeczna

Priorytet 2 : Poprawa potencjału adaptacyjnego

pracowników i przedsiębiorstw oraz poprawa stanu

zdrowia osób pracujących

Priorytet 3 : Wysoka jakość systemu oświaty

Priorytet 4 : Szkolnictwo wyższe i nauka

Priorytet 5 : Dobre rządzenie

Priorytet 6 : Rynek pracy otwarty dla wszystkich

Priorytet 7 : Promocja integracji społecznej

Priorytet 8 : Regionalne kadry gospodarki

Priorytet 9 : Rozwój wykształcenia i kompetencji w

regionach

Priorytet 10 : Pomoc dla wszystkich instytucji

zaangażowanych w zarządzanie i wdrażanie EFS

Kilka poprzednich projektów EFS

w Polsce, 2000-2006

„Szkoła marzeń” – zwiększenie

szans edukacyjnych uczniów

z wiejskich szkół

podstawowych, gimnazjów i

szkół ponadgimnazjalnych;

szkoły, gdzie 35% uczniów

mieszka na terenach

wiejskich; dotacje na

zwiększanie szans

edukacyjnych; szkolenia dla

kadry nauczycielskiej; 250

000 godzin dodatkowych

szkoleń i zajęć

pozalekcyjnych dla 85 000

uczniów i 5 000 nauczycieli.

„Profesjonalna mama” –

programy integracji

zawodowej matek dzieci

niepełnosprawnych;

uczestniczyło 160

bezrobotnych matek

niepełnosprawnych dzieci;

szkolenia służące rozwojowi

ich kwalifikacji; wsparcie

psychologiczne; kursy e-

learningowe online na temat

samozatrudnienia; portal

wymiany informacji;

polepszenie ich sytuacji na

rynku pracy.