r 22 07 L7NEEYHM6HXGPJ6XUA2SYDMTM7YGOP7D76CW73A


Rozdział 22.
Tworzenie i projektowanie
stron WWW: zalecenia
i przeciwwskazania
Ten rozdział nie będzie poświęcony ani znacznikom HTML, ani sposobom
konwertowania plików z jednego dziwnego formatu w inny. W zasadzie poznałeś już
wszystkie tajniki projektowania kodu HTML stron WWW. Czas teraz na to, co
nieuchwytne  to co sprawia, że strona nie jest jedynie przypadkowym zlepkiem
znaczników, tekstu i grafiki.
Wzbogacony o wiedzę zdobytą w ostatnich kilku rozdziałach, mógłbyś już w zasadzie
odłożyć tę książkę na bok i przystąpić do samodzielnego przygotowywania swojej
strony. To jednak, czego nauczysz się teraz sprawi, że Twoje strony będą doskonalsze.
Czy istnieje lepsza motywacja, by kontynuować czytanie?
W rozdziale znajdziesz podpowiedzi dotyczÄ…ce tworzenia ciekawie napisanych i dobrze
zaprojektowanych stron WWW. Dowiesz się, co jest zalecane, a czego należy unikać
w konstrukcji strony. Oto szczegółowa tematyka:
kiedy stosować standardowe znaczniki HTML 3.2, kiedy nowe znaczniki HTML 4.0,
kiedy arkusze stylów, kiedy rozszerzenia HTML, a kiedy kombinację tych
możliwości,
jak pisać strony WWW, by były przejrzyście zorganizowane i łatwe w czytaniu,
kwestie dotyczÄ…ce projektowania i wyglÄ…du stron WWW,
kiedy umieszczać na stronach połączenia i dlaczego,
efektywne korzystanie z obrazów,
najróżniejsze ciekawostki i podpowiedzi.
650 Część 8. Projektowanie efektywnych stron WWW
Stosowanie rozszerzeń HTML
W przeszłości, zanim firmy tworzące przeglądarki nie zaczęły uszczęśliwiać nas coraz
nowszymi znacznikami, bycie projektantem stron WWW było całkiem proste. Do
dyspozycji miałeś wyłącznie znaczniki mieszczące się w standardzie HTML 2.0, a
większość przeglądarek sieciowych bez trudu radziła sobie z czytaniem stron
utworzonych w oparciu o ten standard. Teraz sprawy znacznie się skomplikowały.
Musisz posługiwać się nie jedną grupą znaczników a kilkoma. Oto one:
znaczniki HTML 2.0,
opcje HTML 3.2 i HTML 4.0, takie jak tabele, wycinki, tła i kolor, które
są obsługiwane przez większość przeglądarek, ale nie przez wszystkie,
HTML 4.0 i związane z nim możliwości, takie jak kaskadowe arkusze stylów,
Dynamiczny HTML i układy ramek,
XHTML 1.0, proponowane rozszerzenie języka HTML 4.0 stwarzające możliwość
rozbudowy znaczników HTML i przygotowujące dokumenty HTML na przyszłe
wymagania WWW,
pluginy i inne obiekty osadzone wykorzystujące pliki i dane zewnętrzne (względem
przeglÄ…darki),
znaczniki specyficzne dla danego typu przeglÄ…darek (np. dla Netscape czy Internet
Explorera), które mogą, ale wcale nie muszą, zostać uwzględnione w oficjalnej
specyfikacji HTML  w tym przypadku obsługa tych znaczników również zależy
od typu przeglÄ…darki,
inne technologie (takie jak SMIL Boston, synchronizowany język multimedialny),
które w przyszłości mogą się stać specyfikacjami W3C, a które na razie nie
są w ogóle obsługiwane lub są obsługiwane tylko przez nieliczne przeglądarki.
Jeśli czujesz się nieco bezradny, gdy musisz dokonać wyboru, wiedz, że nie jesteś
w tym odczuciu odosobniony. Autorzy i projektanci stron WWW, tacy jak Ty, starajÄ…
się posortować ten bałagan i wybrać z niego to, co nada stronom pożądany przez nich
kształt. Dynamiczny HTML oraz kaskadowe arkusze stylów dostępne w HTML 4.0
oraz XHTML 1.0, bez wątpienia dają większe możliwości odnośnie układu strony.
Jednak do momentu, gdy więcej przeglądarek będzie obsługiwało te technologie,
wykorzystanie ich może ograniczyć ilość osób, które będą mogły oglądać je w sposób
zamierzony przez twórcę.
Wybór strategii stosowania rozszerzeń HTML jest jedną z ważniejszych decyzji, którą
podejmujesz, przystępując do tworzenia stron WWW. Aby lepiej Ci to zobrazować,
załączam rysunek 22.1, przedstawiający Twoje możliwości wyboru w postaci kontinuum,
mieszczącego się pomiędzy konserwatywnym a eksperymentalnym sposobem podejścia.
Nie traktuj punktów krańcowych tego kontinuum w kategoriach wartościujących  podejście
konserwatywne nie jest gorsze od eksperymentalnego i odwrotnie. Obie opcje majÄ… swoje
zalety, podobnie zresztą, jak i rozwiązanie mieszczące się gdzieś w środku.
Rozdział 22. Tworzenie i projektowanie stron WWW 651
Rysunek 22.1.
Kontinuum podejść
do tworzenia
stron WWW
Przed pojawieniem się standardu HTML 4.0, przedstawione powyżej kontinuum miało
postać linearną. Ta starsza wersja kontinuum jest reprezentowana przez lewą krawędz
trójkąta przedstawionego na rysunku 22.1.
Konserwatywny projektant stron WWW chce, by jego strony miały maksymalnie sze-
roką grupę odbiorców. Stosuje więc HTML 2.0, bowiem jest to standard. Nie twierdzę,
że konserwatywny twórca jest nudny. Można stworzyć wspaniałe strony za pomocą
znaczników standardu HTML 2.0, które będą miały ponadto tę przewagę nad stronami
korzystającymi z zaawansowanych opcji, że ich obsługa jest praktycznie bezproblemo-
wa we wszystkich przeglÄ…darkach, tym samym majÄ… one potencjalnie najszersze rzesze
czytelników.
Projektant, który nie jest konserwatywny, lecz jednocześnie nie jest eksperymentato-
rem, będzie wykorzystywał znaczniki dostępne w standardzie HTML 3.2. W momencie
pojawienia się tego standardu był on tym, czym aktualnie jest XHTML 1.0. Choć sta-
nowił ogólnie przyjęty standard, to jednak twórcy stron WWW musieli poczekać, aby
przeglądarki udostępniły jego możliwości. Niemniej jednak projektanci byli gotowi pod-
jąć ryzyko i założyć, że większość użytkowników korzysta z jednej z dwóch najnowszych
przeglądarek, które w tamtym czasie obsługiwały już większość znaczników HTML 3.2.
Eksperymentator natomiast chce kontroli nad układem strony, którą dają mu bardziej
zaawansowane znaczniki i jest gotów poświęcić część potencjalnych odbiorców swych
stron, aby móc skorzystać z tych możliwości. Takie eksperymentalne strony projekto-
wane są zazwyczaj z myślą o jednej przeglądarce (najwyżej dwóch lub trzech typach),
testowane są także w jednej. Często można znalezć na eksperymentalnej stronie infor-
mację, że  These Pages Are Best Read Using Browser X (do odczytu tych stron najle-
piej zastosować przeglądarkę X). Próba skorzystania z innej przeglądarki niż wskazana
może spowodować, że strona nie będzie się nadawała do odczytu, ale równie dobrze
może się prezentować całkiem niezle.
Aby obsłużyć te różne podejścia, definicje HTML 4.0 jak i XHTML 1.0 udostępniają trzy
różne  werjse HTML-a, a główne różnice pomiędzy HTML-em 4.0 a XHTML-em 1.0
zostały opisane w niniejszej książce. Trzy nowe  wersje HTML-a zostały przedstawio-
ne z prawej strony kontinuum z rysunku 22.1. Poniżej skrótowo opisałam każdą z nich:
652 Część 8. Projektowanie efektywnych stron WWW
HTML 4.0 lub XHTML 1.0 Transitional  jest przeznaczony głównie dla
konserwatywnych projektantów WWW, którzy chcą obsługiwać jak największą
ilość istniejących przeglądarek. Odpowiada to tej grupie użytkowników, którzy
we wcześniejszej  liniowej  wersji kontinuum, wykorzystywali znaczniki
HTML 2.0. Znaczniki te wciąż stanowią absolutne minimum, podstawę możliwości
funkcjonalnych przeglądarek. Jednak aktualnie najczęściej wykorzystywane są
przeglądarki zgodne z HTML 3.2, a zatem, bezpiecznie można założyć, iż to właśnie
specyfikacja HTML 3.2 stanowi dolną, podstawową granicę możliwości
przeglądarek. Zdecydowana większość stron WWW, jakie stworzyłeś i stworzysz
w tej książce, można zaliczyć do tej kategorii;
HTML 4.0 lub XHTML 1.0 Frameset  to zalecane rozwiÄ…zanie dla wszystkich
projektantów stron WWW tworzących strony przeznaczone dla przeglądarek
zgodnych ze standardem HTML 3.2, którzy jednocześnie chcą prezentować witryny
przy wykorzystaniu układów ramek. (We wcześniejszej wersji kontinuum układy
ramek należały raczej do jego  eksperymentalnej części.) Według mnie, aktualnie
jest to podejście pośrednie. Choć ta  wersja języka daje możliwość użycia większej
liczby znaczników niż  wersja pośrednia (Transitional), to jednak wciąż istnieje
wiele przeglądarek, które nie są w stanie obsługiwać układów ramek;
HTML 4.0 lub XHTML 1.0 Strict  przeznaczona dla projektantów WWW,
który lubią eksperymentować i chcą tworzyć swoje strony, opierając się ściśle
na specyfikacjach HTML 4.0 i XHTML 1.0. Oznacza to rezygnacjÄ™ ze wszystkich
znaczników uznanych za  przestarzałe i określanie postaci dokumentów wyłącznie
przy użyciu kaskadowych arkuszy stylów.
Choć specyfikacje HTML 4.0 oraz XHTML 1.0 stanowią ogromny krok w kierunku za-
spokojenia oczekiwań wszystkich projektantów WWW, to jednak wciąż istnieje ten
 najwyższy punkt kontinuum, oznaczający prawdziwych eksperymentatorów, wyko-
rzystujących możliwości wykraczające poza formalne specyfikacje. Producenci prze-
glądarek wciąż wzbogacają swoje produkty o nowe, eksperymentalne możliwości, a po-
stępowi projektanci stron WWW są chętni do ich wykorzystywania. Te osoby używają
najnowszych i najlepszych wersji swych ulubionych przeglÄ…darek i projektujÄ… strony
wykorzystujące znaczniki dostępne wyłącznie w tych przeglądarkach.
Wydaje się, że złotym środkiem pomiędzy interesującym rozwiązaniem a liczbą czytel-
ników jest zachowanie równowagi. Wiedząc z góry, czego możesz się spodziewać po
rozszerzeniach HTML w przeglądarkach, które je obsługują oraz w tych, które sobie
z nimi nie radzą, możesz wprowadzać do swoich stron modyfikacje, umożliwiające wy-
korzystanie zalet obu typów. W efekcie Twoje strony nadal będą czytelne i użyteczne
w starszych przeglądarkach zainstalowanych na większości platform, ale ponieważ ko-
rzystają także z nowszych opcji, będą atrakcyjne również w nowych przeglądarkach,
które je obsłużą. Obecnie oznacza to zastosowanie znaczników HTML standardów 3.2
i 4.0 tam, gdzie nie można osiągnąć założonego celu za pomocą znaczników HTML 2.0.
Musisz mieć jednak pełną świadomość efektu obecności znaczników wyższych stan-
dardów na stronie wyświetlanej w przeglądarkach, które ich nie obsługują.
Nieustannie wyjaśniam w tej książce, które znaczniki są częścią specyfikacji HTML 4.0,
oraz jak wygląda ich obsługa w poszczególnych przeglądarkach. Zaprezentowałem tak-
że dla każdego ze znaczników alternatywne rozwiązania, z których możesz skorzystać
Rozdział 22. Tworzenie i projektowanie stron WWW 653
tam, gdzie obsługa znacznika nie jest możliwa. Uzbrojony w tę wiedzę możesz zabrać
się za eksperymentowanie z poszczególnymi znacznikami i przeglądarkami, aby zoba-
czyć efekty kombinacji na swoich stronach.
Stosując rozszerzenia i starając się zarazem zachować kompatybilność z wieloma prze-
glądarkami, musisz przetestować pliki w tych wszystkich przeglądarkach, które są dla
Ciebie istotne. Większość przeglądarek jest bezpłatna lub dostępna w postaci oprogra-
mowania typu shareware. Wystarczy odnalezć je w Sieci, ściągnąć i zainstalować. Dzięki
testom uzyskasz pojęcie o tym, jak różne przeglądarki interpretują poszczególne znacz-
niki, które z rozszerzeń jest uniwersalne, a które wymaga alternatywnych rozwiązań dla
starszych wersji przeglądarek. Dowiesz się również, które znaczniki możesz spokojnie
stosować, bez obawy o ich interpretację przez inne przeglądarki.
Publikowanie w sieci
Publikowanie w sieci nie różni się od zwykłego pisania. Chociaż to, co piszesz, nie jest
przesyłane w postaci zamkniętego w kopercie listu, jest jednak jakąś formą publikacji
i stanowi odbicie Ciebie i Twojej pracy. A ponieważ to, co piszesz, jest prezentowane
w sieci, jest więc bardziej ulotne dla Twoich czytelników i wymaga stosowania się do
pewnych zasad dobrego pisania, bowiem Twoi czytelnicy nie będą pobłażliwi.
Sieć jest pełna informacji, czytelnik nie poświęci Ci swojego czasu, jeśli uraczysz go
stroną zle zorganizowaną i pełną błędów. Po paru chwilach walki z taką stroną podda
się i przejdzie do innych stron. W końcu do dyspozycji ma ich kilkanaście milionów.
Nie twierdzę, że musisz stać się profesjonalnym pisarzem, by stworzyć dobrą stronę
WWW, ale parę rad jak pisać, by strona była łatwa do czytania i zrozumienia, na pewno
Ci siÄ™ przyda.
Pisz jasno i zwięzle
Jeśli nie tworzysz Wielkiej Powieści Sieciowej, nie licz, że czytelnicy zjawią się na
Twoich stronach tylko dla okrąglutkich zdań. Najlepszym sposobem, aby to, co piszesz
było efektowne, jest stworzenie tekstu jasnego i zwięzłego, zaprezentowanie poszcze-
gólnych kwestii i na tym koniec. Zaciemnianie tego, co przekazujesz, dodatkowymi
słowami sprawi, że Twój punkt widzenia gdzieś się zagubi.
Jeśli nie masz książki Strunka i White a zatytułowanej  The Elements of Style , powi-
nieneś ją kupić. Kupić, przeczytać, następnie przeczytać jeszcze raz, przypomnieć so-
bie, oddychać nią, włożyć pod poduszkę, pokazać przyjaciołom, zacytować i uczynić
z niej swoje życie  oto moja rada. Nie ma lepszego przewodnika niż ona.
654 Część 8. Projektowanie efektywnych stron WWW
Organizuj strony w sposób przejrzysty
Nawet jeśli Twoja proza jest niezwykle jasna, zwięzła i ekscytująca, prawdopodobień-
stwo, że czytelnik rozpocznie czytanie od samego początku strony i przeczyta wszystko
bardzo uważnie aż do samego końca, jest raczej niewielkie. Przejrzysta organizacja
strony oznacza, iż czytelnik już na pierwszy rzut oka orientuje się, jakie kwestie są po-
ruszane na stronie. W zależności od tego, czego czytelnik oczekuje od Twojej strony,
będzie on  skanował głównie te elementy, które rzucają się mu w oczy  nagłówki,
połączenia i inne wyróżnione w tekście wyrazy. Być może przeczyta kilka akapitów,
a następnie przejdzie dalej. Pisząc i organizując strony w sposób ułatwiający takie  ska-
nowanie , pomożesz czytelnikom uzyskać potrzebne im informacje w najszybszy sposób.
Oto zalecenia, którymi powinieneś się kierować.
Podsumowując temat, korzystaj z nagłówków. Zwróć uwagę na sposób, w jaki w tej
książce stosowane są nagłówki. Dzięki nim możesz szybko znalezć interesujący Cię
temat. Ta sama zasada stosuje siÄ™ do stron WWW;
Stosuj listy. Wspaniale nadajÄ… siÄ™ do podsumowania odnoszÄ…cych siÄ™ do siebie
pozycji. Ilekroć masz powiedzieć coś w rodzaju  każdy kij ma dwa końce lub
 zastosuj następującą procedurę , skojarz to z listą numerowaną lub wypunktowaną;
Nie zapominaj o menu zawierającym połączenia. Forma listy sprawia, że menu
zawierające połączenia ma wszystkie zalety listy, będąc ponadto więcej niż
doskonałym narzędziem nawigacji;
Nie ukrywaj ważnych informacji w tekście. Jeśli chcesz poczynić istotną uwagę,
niech pojawi się ona u góry strony lub na początku akapitu. Długie akapity czyta się
gorzej, a ich skuteczność w przekazywaniu informacji jest mniejsza. Im głębiej
w treści akapitu umieścisz swoją uwagę, tym mniej prawdopodobne, że ktokolwiek
jÄ… przeczyta.
Rysunek 22.2 przedstawia tę technikę pisania, której powinieneś unikać.
Rysunek 22.2.
TÄ™ stronÄ™ trudno
 skanować
Rozdział 22. Tworzenie i projektowanie stron WWW 655
Ponieważ niemal wszystkie informacje na tej stronie prezentowane są w formie akapi-
tów, czytelnicy muszą przeczytać całość, aby odszukać to, o co im chodziło.
Jak poprawić stronę z rysunku 22.2? Spróbuj przerobić ją tak, aby czytelnicy mogli od
razu wyłapać główne kwestie. Rozważ te uwagi:
zawarte na stronie dwa akapity w rzeczywistości dotyczą dwóch odrębnych
tematów,
cztery składowe drinków to świetna okazja do wprowadzenia listy.
Rysunek 22.3 pokazuje, jak mogłaby wyglądać taka korekta.
Rysunek 22.3.
Ta trudna
w odbiorze strona
została odrobinę
poprawiona
Twórz strony, będące samodzielnymi całościami
Przygotowując strony pamiętaj, że Twoi czytelnicy mogą  wskoczyć na dowolną
z nich. Może się zdarzyć, że podzielisz dokument tak, iż część czwarta pojawia się po
części trzeciej, ale nie ma pomiędzy nimi połączeń. Niech ktoś z Twoich czytelników
utworzy połączenie prowadzące do części czwartej. Wówczas inni będą trafiać do czę-
ści czwartej, nie będąc nawet świadomymi, że część trzecia w ogóle istnieje.
Bądz więc ostrożny, pisząc każdą ze stron i staraj się, by stanowiły one odrębne całości.
Oto rady, które powinny Ci pomóc:
Niech Twoje tytuły będą opisowe. Tytuł powinien informować nie tylko o temacie
strony, ale także o jej pozycji względem innych stron prezentacji, której jest częścią;
Umieść na stronie połączenia nawigacyjne. Jeśli strona jest tematycznie związana
ze stroną poprzednią, to umieść na niej połączenie, które pozwoli wrócić na tę stronę
(być może należy także umieścić na niej połączenie do strony nadrzędnej);
Unikaj jako zdań otwierających zdań typu:  Możesz rozwiązać ten problem
poprzez&  ,  Po wykonaniu tego zrób&  i  Korzyści tej metody to&  ,
gdy informacje, do których się odnosisz, są na innej stronie, wyrazy  to, tego, ten ,
nic nie wnoszą, wpędzają jedynie czytelnika w konfuzję;
656 Część 8. Projektowanie efektywnych stron WWW
Ostrożnie stosuj wyróżnienia
Wyróżnienia należy stosować sporadycznie. Akapity zawierające tekst pogrubiony, kur-
sywę i wyrazy pisane samymi wielkimi literami są nieczytelne i to zarówno, gdy stosu-
jesz te elementy często, jak i wówczas, gdy wyróżniasz w ten sposób długie fragmenty
tekstu. Najskuteczniejsze jest wyróżnianie krótkich wyrazów (takich jak I, TO, BUT,
LUB, ORAZ, itp.).
Tekst prezentacyjny połączenia jest także formą wyróżnienia. Staraj się więc, by był
krótki. Unikaj przekształcania całych akapitów w połączenia.
Rysunek 22.4 stanowi ilustrację szczególnie złego stosowania wyróżnień w tekście.
Rysunek 22.4.
Zbyt wiele wyróżnień
Jeśli usuniemy pogrubienie tekstu i skrócimy tekst prezentacyjny połączeń, czytelnik
nie będzie tak rozpraszany jak poprzednio (zobacz rysunek 22.5).
Rysunek 22.5.
Mniej wyróżnień
Szczególnie oszczędnie powinieneś stosować wyróżnienia tam, gdzie tekst porusza się
lub zmienia, na przykład, gdy korzystasz na stronie z opcji Marquee, migającego tekstu
bądz animacji. O ile animacja nie jest centralnym elementem strony, ruch i dzwięk tak-
że powinny być oszczędnie używane, aby reszta strony nie rozpraszała.
Nie stosuj terminologii typowej dla danego typu przeglÄ…darek
Unikaj w swoim tekście odwoływania się do charakterystycznych opcji specyficznych
przeglądarek. Nie stosuj słownictwa przytoczonego poniżej:
 kliknij tutaj  cóż bowiem mają począć użytkownicy przeglądarek, które nie są
obsługiwane za pomocą myszy? Bardziej stosowne będzie ogólne wyrażenie:
Rozdział 22. Tworzenie i projektowanie stron WWW 657
 Wybierz to połączenie (oczywiście powinieneś przede wszystkim unikać
określenia  tutaj );
 by zapisać stronę, rozwiń menu File i wybierz Save  każda przeglądarka
ma swoje specyficzne menu i inne sposoby osiągania tego samego celu. Jeśli
to możliwe, unikaj odwoływania się do specyfiki działania danej przeglądarki;
 skorzystaj z przycisku Back, by powrócić do poprzedniej strony  poprzednia
uwaga jest słuszna także i w tym wypadku. Zestawy przycisków w różnych
przeglądarkach mogą się różnić, podobnie jak metody przemieszczania się wstecz.
Jeśli zależy Ci, by czytelnicy byli w stanie powrócić do poprzedniej
lub jakiejkolwiek innej strony, stosuj połączenia.
Sprawdzaj ortografię i składnię
Wymaganie korygowania stron pod względem poprawności ortograficznej i gramatycz-
nej może wydawać się czymś oczywistym, ale widziałam w sieci tak wiele stron z błę-
dami obu rodzajów, że uwaga ta warta jest zapamiętania.
Proces projektowania stron WWW i udostępniania ich w sieci przypomina pod pewny-
mi względami cykl wydawniczy książki, czasopisma czy też proces produkcyjny jakie-
goś produktu. Publikowanie w sieci jest oczywiście znacznie łatwiejsze, niż wydawanie
książek i czasopism, ale łatwość nie może oznaczać niechlujności.
Tysiące ludzi będzie czytało i badało udostępnione przez Ciebie treści. Błędy ortogra-
ficzne i gramatyczne zle odbijÄ… siÄ™ na Twojej pracy, na Tobie i poruszanej przez Ciebie
tematyce. Czytelnicy mogą się poczuć na tyle zirytowani, że poprzestaną na przegląd-
nięciu strony głównej, nawet jeśli poruszana przez Ciebie tematyka jest fascynująca.
Projektowanie i układ strony
Chociaż w kwestiach projektowania możliwości HTML-a i sieci są raczej ograniczone,
to ciągle jednak wiele masz do dyspozycji. Z drugiej strony, pozbawieni talentu twórcy
także mają szansę stworzenia czegoś naprawdę okropnego.
Naczelną zasadą, którą należy się kierować przy projektowaniu stron WWW, jest zasa-
da maksymalnej prostoty. Zredukuj liczbę elementów, obrazów, nagłówków, linii po-
ziomych i postaraj się, by wzrok czytelnika padał w pierwszej kolejności na najistot-
niejsze części strony.
Niech to będzie kardynalna zasada postępowania. Pamiętaj o niej, czytając następne
podrozdziały, prezentujące inne sugestie dotyczące projektowania i układu strony.
658 Część 8. Projektowanie efektywnych stron WWW
Stosuj nagłówki jako nagłówki
W wielu przeglądarkach graficznych nagłówki wyświetlane są czcionką większą lub
pogrubioną. Z tego względu skorzystanie ze znacznika nagłówka w celu wyróżnienia,
na przykład, ostrzeżenia, uwagi lub fragmentu zwykłego tekstu, jest często kuszące.
Przykład takiego wykorzystania nagłówków pokazany jest na rysunku 22.6.
Rysunek 22.6.
Nieprawidłowe
zastosowanie nagłówka
Nagłówki sprawdzają się najlepiej jako nagłówki, gdyż dominują nad pozostałym tek-
stem i sygnalizują rozpoczęcie nowego tematu. Jeśli naprawdę musisz wyróżnić jakiś
fragment tekstu, rozważ możliwość skorzystania z małego obrazu, linii poziomej lub
jeszcze innej metody. Na rysunku 22.7 pokazany jest alternatywny sposób wizualnego
wyróżnienia tekstu z poprzedniego rysunku.
Rysunek 22.7.
Oto lepszy sposób
wyróżnienia tekstu
Grupuj informacje wiążące się ze sobą
Grupowanie odnoszÄ…cych siÄ™ do siebie informacji to zadanie z pogranicza pisania
i projektowania. Gromadząc takie informacje pod odpowiednimi nagłówkami, tak jak
sugerowałam w podrozdziale   Publikowanie w Sieci , poprawiasz czytelność strony.
Odpowiednie sekcje tematyczne można rozdzielić wizualnie, co podkreśli ich odręb-
ność i zwróci uwagę na logiczny ciąg tematyczny w obrębie sekcji.
Jeśli na stronie WWW istnieje kilka sekcji, spróbuj wymyślić coś, by je oddzielić, na
przykład, za pomocą nagłówków lub linii poziomej
, tak jak pokazano na rysunku
22.8.
Rozdział 22. Tworzenie i projektowanie stron WWW 659
Rysunek 22.8.
Oddzielaj wizualnie
sekcje tematyczne
Stosuj spójny układ
Czytając książkę lub czasopismo zauważyłeś zapewne, że każda strona, każdy rozdział,
mają zazwyczaj ten sam układ. Numery stron umieszczone są tam, gdzie ich oczeku-
jesz, a pierwszy wyraz pojawia siÄ™ zawsze w tym samym miejscu.
Ta sama zasada powtarzalności sprawdza się w odniesieniu do prezentacji WWW. Jed-
nolita forma stron daje czytelnikowi komfort pracy, po przeczytaniu dwóch lub trzech
stron wie już, co i gdzie znajdzie na kolejnej stronie. Jeśli Twój projekt jest zwarty, czy-
telnicy odszukają potrzebne im informacje i będą mogli nawigować bez konieczności
zatrzymywania się na każdej stronie, by określić umiejscowienie elementów.
Oto cechy zwartego układu strony.
konsekwentne stosowanie elementów strony  jeśli na jednej ze stron skorzystałeś
z nagłówka

, by przedstawić główne tematy, w ten sam sposób postępuj
na pozostałych stronach. Jeśli strona rozpoczyna się nagłówkiem podkreślonym
linią poziomą, taki sam układ powinien pojawić się na reszcie stron;
konsekwentne formy nawigacji  na kolejnych stronach umieszczaj menu
nawigacyjne zawsze w tym samym miejscu (zazwyczaj u dołu lub u góry strony)
i staraj się nie zmieniać ich liczby. Jeśli masz zamiar korzystać z ikon
nawigacyjnych, pamiętaj, by na każdej stronie były to te same ikony, ułożone w tym
samym porzÄ…dku;
zewnętrzne arkusze stylów  jeśli chcesz postępować zgodnie z zaleceniami
HTML 4.0, to możesz stworzyć główny arkusz stylów definiujący właściwości tła,
kolory tekstu i połączeń, stosowane kroje czcionek i ich rozmiar, wielkość
marginesów, itd. Stosując ten arkusz stylów, uzyskasz to, że wszystkie strony
wchodzące w skład witryny zachowają spójny wygląd.
660 Część 8. Projektowanie efektywnych stron WWW
Stosowanie połączeń
Bez połączeń strony WWW byłyby beznadziejnie nudne, a znalezienie w sieci czego-
kolwiek interesującego, praktycznie niemożliwe. Jakość Twoich połączeń jest równie
ważna jak samo projektowanie i tworzenie strony. Oto moje przyjacielskie rady odno-
śnie definiowania i stosowania połączeń.
Dbaj o to, by tekst prezentacyjny połączeń
zawartych w menu był opisowy
Jak już wspomniałam wcześniej, stosowanie menu zawierających połączenia to wspa-
niały sposób organizowania strony i połączeń na niej umieszczonych. Gromadząc połą-
czenia na listach lub w strukturach przypominających menu, ułatwisz czytelnikowi
szybkie zorientowanie się w możliwościach wyboru strony.
Jednak samo umieszczenie połączeń w menu nie wystarczy. Tworząc menu zawierające
połączenia, musisz dbać o to, by tekst prezentacyjny połączeń nie był zbyt krótki. Nie-
wątpliwie kuszące wydaje się zastosowanie jako tekstu prezentacyjnego nazw plików
lub innych krótkich nazw, jak pokazano na rysunku 22.9.
Rysunek 22.9.
Bardzo ascetyczne menu
No tak, w tym menu mamy połączenia, których tekst prezentacyjny wskazuje nazwę
rzeczywistej strony, ale nie opisuje jej zawartości. Skąd czytelnicy mają wiedzieć, co
jest po drugiej stronie połączenia? Czy, bazując na tak skromnych informacjach, mogą
uznać, że warto skorzystać z połączenia? Z trzech zaproponowanych połączeń tylko
ostatnie (pesto.recipe) zawiera niewielką sugestię, czego można spodziewać po
skoku do wskazanego pliku.
Bardziej sensownie byłoby dodać krótki tekst o zawartości pliku, tak jak pokazano na
rysunku 22.10 lub całkowicie zrezygnować z nazw plików (bo kogo one obchodzą)
i opisać zawartość, zachowując postać menu, przy czym tekst połączenia podświetlić
(rysunek 22.11).
Obie propozycje są lepsze, niż opcja zaprezentowana na rysunku 22.9, bowiem infor-
mują czytelnika o tym, co jest po drugiej stronie połączenia.
Rozdział 22. Tworzenie i projektowanie stron WWW 661
Rysunek 22.10.
Lepsze menu połączeń
Rysunek 22.11.
Jeszcze inne,
lepsze menu linków
Umieszczaj połączenia w tekście
Najlepszym sposobem wprowadzenia połączeń do tekstu jest napisanie tekstu bez połą-
czeń; tak właśnie jest, gdy piszesz tekst, który chcesz wydrukować. Następnie, w napi-
sanym tekście podświetlasz odpowiednie wyrazy, które staną się tekstem prezentacyj-
nym tworzonych połączeń. Pamiętaj, by wstawiając połączenie, nie zburzyć układu
strony. Główną zasadą jest, aby o układzie tekstu nie decydowały połączenia, ale sama
treść. W ten sposób połączenia staną się zródłem dodatkowych lub uzupełniających in-
formacji, z których czytelnicy mogą skorzystać, o ile zechcą.
Rysunek 22.12 przedstawia kolejny przykład stosowania połączeń w tekście. W tym
przypadku sam tekst nie jest istotny, jego rolą jest wspomaganie połączeń. Jeśli stosu-
jesz tekst tylko do ich opisu, rozważ zastąpienie akapitów listami połączeń. Dzięki temu
czytelnicy łatwiej znajdą potrzebne im informacje. Zamiast czytać cały akapit, mogą
szybko przebiec listę wzrokiem, by znalezć potrzebną informację.
Rysunek 22.12.
Te połączenia
nie działają dobrze
662 Część 8. Projektowanie efektywnych stron WWW
Na rysunku 22.13 możesz zobaczyć jeden ze sposobów zmiany wyglądu strony przed-
stawionej w poprzednim przykładzie. Najważniejszymi elementami strony jest tytuł
konferencji oraz nazwy i daty zaplanowanych spotkań. A zatem mógłbyś zmienić wy-
gląd strony w taki sposób, aby właśnie te informacje zostały wyróżnione. Jak możesz
się przekonać na rysunku 22.13, przedstawiając terminarz spotkań w formie tabeli pre-
formatowanego tekstu, można wyróżnić najważniejsze informacje spośród całej zawar-
tości strony.
Rysunek 22.13.
Zmiana postaci połączeń
Chyba najłatwiejszym sposobem stwierdzenia, czy połączenia utworzone są poprawnie,
jest wydrukowanie sformatowanej strony z przeglÄ…darki. Czy w formie wydrukowanej,
pozbawionej hiperpołączeń, akapity mają nadal sens? Jeśli strona sprawia dziwaczne
wrażenie na papierze, tak samo będzie w sieci. Nie zawsze zmiany wprowadzane
w wyglądzie strony muszą być aż tak drastyczne, jak w przedstawionym wcześniej
przykładzie. Czasami wystarczy wprowadzić w tekście niewielkie modyfikacje, by stał
się on czytelny zarówno na papierze, jak na ekranie.
Unikaj używania słowa  tutaj
Powszechny błąd czyniony przez wielu autorów stron WWW w trakcie definiowania
połączeń, to namiętne stosowanie słowa  tutaj . Można wręcz tę skłonność nazwać
syndromem. Syndrom ten to tendencja to tworzenia w tekście połączeń, których tekst
prezentacyjny to jeden wyraz   tutaj . Spójrz na przykłady (podkreślony tekst ozna-
cza tekst prezentacyjny połączenia).
Tutaj znajdziesz informacje na temat oswajania strusi.
Wybierz to połączenie, aby poznać szczegóły budowy silnika.
Rozdział 22. Tworzenie i projektowanie stron WWW 663
Ponieważ na stronie WWW połączenia są podświetlane, bardziej rzucają się w oczy, niż
otaczający je tekst (a języku projektowania graficznego powiedzielibyśmy, że bardziej
przyciągają wzrok). Czytelnicy najpierw zobaczą połączenie, a dopiero potem zacznie
do nich docierać tekst. Spróbuj utworzyć takie połączenia. Na rysunku 22.14 przedsta-
wiony jest przykład potwornego w swym ogromie syndromu  tutaj . Zamknij oczy,
a następnie otwórz je szybko, od razu ujrzysz mnóstwo rzucających się w oczy połączeń
 tutaj , ale dłuższą chwilę zajmie Ci określenie, po co one tam są.
Rysunek 22.14.
Syndrom  tutaj
Spróbuj teraz to samo ćwiczenie przeprowadzić z poprawnie zorganizowanym menu
zawierającym połączenia (patrz rysunek 22.15).
Rysunek 22.15.
Ta sama strona
co poprzednio, ale o ileż
lepsza organizacja!
Ponieważ słowo  tutaj nic nie mówi o samym połączeniu, Twoi biedni czytelnicy mu-
szą analizować tekst przed i za połączeniem, by samemu określić, co oznacza sławne
 tutaj . Jeśli akapit zawiera wiele połączeń  tutaj lub podobnych, nic nie mówiących,
zmusza to czytelnika do ciężkiej pracy.
Zamiast połączenia w takiej formie:
Tutaj znajdziesz informacje na temat oswajania strusi.
lepszym rozwiązaniem byłoby takie:
Palo Alto Zoo udzieli Ci informacji na temat oswajania strusi.
Połączenia  tworzyć czy nie tworzyć
Podobnie jak w przypadku umieszczania grafiki, ilekroć tworzysz połączenie, zastanów
się nad powodami łączenia dwóch stron lub sekcji. Czy połączenie będzie użyteczne?
Czy rzeczywiście da czytelnikowi dostęp do dodatkowych informacji? Czy zbliży go do
celu? Czy połączenie jest istotne z punktu widzenia omawianych treści?
664 Część 8. Projektowanie efektywnych stron WWW
Każde połączenie musi służyć określonemu celowi. Twórz połączenia z istotnych po-
wodów. Tylko dlatego, że gdzieś na stronie pojawia się słowo kawa, nie musisz tworzyć
połączenia do strony głównej kompanii kawowej. Być może byłoby to całkiem miłe, ale
jeśli połączenie nie miałoby związku z bieżącą zawartością, wprowadzałoby czytelnika
w głębokie zdziwienie.
Ten podrozdział opisuje pewne, użyteczne na stronach WWW, kategorie połączeń. Jeśli
Twoje połączenia nie mieszczą się w żadnej z tych kategorii, zastanów się nad powo-
dami umieszczania ich na stronie.
Dziękuję Nathanowi Torkingtonowi za jego  Taxonomy of Tags opublikowaną w liście
dyskusyjnej www talk, która zainspirowała ten podrozdział.
Połączenia lokalnej nawigacji wskazują czytelnikom ścieżki, którymi mogą się prze-
mieszczać po Twoich stronach WWW: naprzód, wstecz, wyższy poziom, strona głów-
na. Połączenia te często są reprezentowane przez ikony nawigacyjne, takie jak pokazane
na rysunku 22.16.
Rysunek 22.16.
Połączenia
lokalnej nawigacji
Połączenia zewnętrzne, pokazane na rysunku 22.17, różnią się od lokalnych tym, że
z tekstu połączenia nie wynika, iż nastąpi przeniesienie do innej strony. Menu zawiera-
jące połączenia to najlepszy przykład połączeń takiego typu. Podświetlony tekst połą-
czenia to wskazówka, że wybranie go dostarczy dodatkowych informacji na wskazany
tekstem prezentacyjnym temat, aczkolwiek sam tekst tego nie mówi. Główną różnicę
pomiędzy połączeniami lokalnymi a zewnętrznymi widać na wydruku, jeśli wydruku-
jesz stronę zawierającą oba typy połączeń, bardzo możliwe jest, że nie będziesz w stanie
stwierdzić, dokąd prowadzą połączenia zewnętrzne.
Rysunek 22.17.
Połączenia zewnętrzne
Rozdział 22. Tworzenie i projektowanie stron WWW 665
Połączenia zewnętrzne mogą być zorganizowane w struktury przypominające spis treści.
Wyrazy lub definicje wspaniale nadają się na połączenia, szczególnie, gdy tworzysz du-
że prezentacje zawierające glosariusze. Aącząc pierwsze wystąpienie wyrazu z jego de-
finicją, możesz wyjaśnić jego znaczenie tym czytelnikom, dla których wyraz nie jest
znany, nie rozpraszając tych, którzy wiedzą, co on znaczy. Rysunek 22.18 prezentuje
ten typ połączenia.
Rysunek 22.18.
Połączenia definicje
Ostatnim omawianym typem połączeń są połączenia do informacji dodatkowych i uzu-
pełniających. Są one cenne w sytuacji, gdy dodatkowy tekst, umieszczony na stronie,
odciągałby uwagę od podstawowego tematu. Odpowiadają one stopkom lub przypisom
w tekście drukowanym (patrz rysunek 22.19). Mogą prowadzić do odnośników do in-
nych prac lub do dodatkowych informacji, które są interesujące, ale nie związane bezpo-
średnio z omawianym tematem.
Rysunek 22.19.
Połączenia stopki
Uważaj, by nie przesadzić z ilością połączeń do definicji i dodatkowych informacji. Je-
śli będzie ich zbyt wiele, czytelnicy nie będą mieli czasu na śledzenie tematu podsta-
wowego. Unikaj tworzenia połączeń przy każdej okazji, powinny się one pojawiać tylko
tam, gdzie rzeczywiście prowadzą do ważnych informacji wiążących się z Twoim tek-
stem. Unikaj także powielania połączeń, na przykład, tworząc połączenia od każdego
wystąpienia na stronie liter WWW do strony głównej W3C. Jeśli do tego samego miej-
sca strony prowadzą dwa połączenia lub więcej, rozważ rezygnację z któregoś z nich.
Czytelnik będzie miał do dyspozycji pozostałe połączenia, jeśli temat go zainteresuje.
Obrazy
W rozdziale 7.   Wykorzystywanie obrazów, koloru i tła dowiedziałeś się już
wszystkiego na temat tworzenia obrazów i korzystania z nich na stronach WWW. Teraz
czas na podsumowanie.
666 Część 8. Projektowanie efektywnych stron WWW
Nie przesadz z liczbą obrazów
Wstawiając obrazy na stronę WWW, zachowaj umiar. Oprócz tego, że każdy dodatkowy
obraz to dodatkowy czas ładowania strony, zbyt wiele obrazów na stronie sprawia wraże-
nie przeładowania i bałaganu, a na dodatek odwraca uwagę od kwestii, którą poruszasz.
Czasami twórcy stron WWW uważają, że im więcej obrazów wstawią na stronę, tym bę-
dzie ona lepsza. Rysunek 22.20 prezentuje przykład przeładowania strony obrazami.
Rysunek 22.20.
Zbyt wiele obrazów
Przypomnij sobie moje podpowiedzi z rozdziału 7.   Wykorzystywanie obrazów, ko-
loru i tła . Zanim umieścisz obraz na stronie, zastanów się, czy rzeczywiście jest on
niezbędny. Jeśli jego obecność nic nie wnosi, daj sobie z nim spokój.
Rozdział 22. Tworzenie i projektowanie stron WWW 667
Stosuj tekst alternatywny
Oczywiście, skoro wspominam o obrazach, muszę również przypomnieć, że nie wszyst-
kie przeglądarki mogą je wyświetlać. Wśród potencjalnych odbiorców Twoich stron są
także użytkownicy przeglądarek tekstowych. Projektując strony, powinieneś wziąć ich
pod uwagę. Do wyboru masz dwie możliwości:
zastosowanie atrybutu ALT znacznika tak, by w przeglÄ…darkach tekstowych
grafika była automatycznie zastępowana odpowiednim napisem (w HTML-u 4.0
atrybut ten jest obowiązkowy). Może to być opis zastępowanego obrazu,
jeżeli stworzenie dwóch wersji strony  dla przeglądarek graficznych i dla
tekstowych  jest zbyt pracochłonne, a rezultat nie jest zadawalający, rozważ
możliwość napisania dwóch osobnych stron przeznaczonych dla odpowiednich
typów przeglądarek. Następnie wyposaż swoją stronę główną w opcje wyboru.
Stosuj małe obrazy
Jeśli umieszczasz na stronie obrazy, pamiętaj, że każdy z nich to osobne połączenie
i dodatkowy czas na jego załadowanie. Oznacza to, że każdy z obrazów wydłuża cał-
kowity czas ładowania strony. Staraj się ograniczać liczbę obrazów i dbaj o to, by były
one małe, zarówno pod względem wielkości pliku, jak i rzeczywistych wymiarów.
A oto szczególnie istotne rady:
zasada, jaką należy przyjąć, głosi, iż przy połączeniu modemowym o prędkości 28,8
kb/s strona będzie się ładowała w tempie 2 kB na sekundę. Cała strona (tekst plus
grafika) powinna załadować się w czasie nie dłuższym niż 30 sekund, w innym
bowiem razie ryzykujesz znudzenie czytelników, którzy w efekcie mogą
zrezygnować z dalszego oczekiwania. To ograniczenie czasowe implikuje,
iż zawartość strony nie może przekraczać 60 kB. Staraj się realizować ten wymóg
poprzez stosowanie niewielkich obrazów;
w przypadku większych obrazów, zastanów się, czy nie lepiej zaprezentować
na stronie głównej miniatury obrazów i na ich bazie utworzyć połączenia
do ich większych odpowiedników;
zapisuj pliki GIF z przeplotem.;
przetestuj zapis obrazu w formatach JPEG i GIF i sprawdz, który z nich daje
w efekcie mniejszy plik;
w obrazach o formacie GIF im uboższa paleta kolorów, tym mniejszy plik.
Powinieneś ograniczać liczbę stosowanych kolorów, by uniknąć problemów
z alokacją kolorów;
możesz zmniejszyć fizyczny rozmiar obrazu, przycinając go (czyli wykorzystując
fragment obrazu) lub zmieniając jego skalę (zmniejszając). Przeskalowanie może
spowodować, że pewne szczegóły obrazu staną się nierozpoznawalne;
do dyspozycji masz także atrybuty WIDTH i HEIGHT, umożliwiają one powiększanie
obrazu. Początkowo były to rozszerzenia Netscape, ale obecnie są elementem
standardu HTML 3.2. Rezultat takiego skalowania może znacznie odbiegać
od Twoich oczekiwań, przetestuj procedurę, zanim ją zastosujesz.
668 Część 8. Projektowanie efektywnych stron WWW
Pamiętając o powyższych sugestiach, przyjrzyj się jeszcze raz obrazom umieszczonym
na stronie. Naprawdę chcesz użyć tych wszystkich różnych obrazów, gdyż bardzo Ci się
podobają. W jaki sposób można by zmodyfikować stronę przedstawioną na rysunku 22.20
i poprawić jej wygląd?
Jeśli chodzi o wielkości obrazów, można by nieco zmniejszyć obraz umieszczony na
samym początku strony i służący jako jej logo. Zważywszy, iż jest to w zasadzie wy-
łącznie graficzny nagłówek i nie zawiera żadnych połączeń, możesz przerobić ten obraz
i o połowę zmniejszyć jego wysokość. Dzięki temu, czas pobierania także skróci się
niemal o połowę.
Kolejny problem, jaki trzeba rozwiązać, dotyczy faktu, iż tytuł strony (w tym przypad-
ku, jest nim tytuł witryny) w ogóle nie pojawia się na niej w formie tekstowej. Oznacza
to, że osoby odwiedzające witrynę, które w przeglądarkach wyłączyły wyświetlanie ob-
razów, w ogóle nie będą znały jej nazwy! W poprawionej wersji strony musi się znalezć
tytuł w formie tekstowej.
Dużym problemem są te poziome, graficzne linie. Po pierwsze, jest ich zbyt dużo. Po
drugie, ze względu na swą szerokość zmniejszają znaczenie grafiki tytułowej. Po trze-
cie, odciągają uwagę osób oglądających stronę od listy, gdyż oddzielają do siebie jej
poszczególne punkty. Z tego względu zmniejszymy ilość i wielkość tych obrazów.
Graficzne punkty wyświetlane przed każdym z elementów listy są za duże. Z powodze-
niem można zredukować ich wielkość o 50%. Z reguły wielkość punktów używanych
do oznaczania elementów list nie przekracza 30×30 pikseli.
Punkty oraz tekst został wyśrodkowany na stronie, przez co lista wydaje się być niezor-
ganizowana. Używając obrazów do oznaczania elementów listy, można to zrobić na
kilka różnych sposobów. Możesz zdefiniować obraz jako  oficjalne oznaczenie ele-
mentów listy, używając w tym celu znacznika