Zakaźne zapalenie

wątroby psów

(choroba Rubartha)

Łukasz Adaszek

Klinika Chorób Zakaźnych

Wydź. Med. Wet. Lublin

Zakaźne zapalenie

wątroby

• Jest to wirusowa choroba psów,

charakteryzująca się bardzo
zróżnicowanym przebiegiem,
wywoływana przez wirus DNA,
adenovirus typu 1 (CAV-1).

• Jest on spokrewniony z CAV-2,

który wywołuje u psów kaszel
kenelowy.

Czynnik eyiologiczny

(wrażliwość na czynniki

chemiczne i fizyczne)

.

• Temp 60°C - 3-6 min.
• wytrzymuje pH w granicach 6-8,5
• Jest wrażliwy na promieniowanie

UV

• Ulega szybko inaktywacji pod

wpływem 1-3% podchlorynu sodu i
2% sody kaustycznej.

Epizootiologia

• Choroba występuje na całym świecie
• Chorują psy, psowate i niedźwiedzie.
• Najostrzej przebiega u szczeniąt do 2 tyg.

Życia (100% upadków)

• Źródłem choroby są zwierzęta chore,

ozdrowieńcy, oraz z bezobjawową
postacią zakażenia.

• Do zakażenia dochodzi drogą alimentarną

Epizootiologia c.d.

• Wirus znajduje się we wszystkich

wydzielinach i wydalinach
osobników chorych.

• Ozdrowieńcy wydalają wirus przez

6 m-cy wraz z moczem.

Patogeneza

• Pierwotnie wirus namnaża się w

migdałkach i kępkach Peyera.

• Następnie atakuje węzły chł; i droga

krwi i limfy roznoszony jest po
organizmie.

• Docelowymi narządami są: wątroba,

nerki, śledziona i płuca.

• Upośledzona zostaje funkcja tych

narządów (zwłaszcza wątroby)

Patogeneza c.d.

• Powstają ogniska martwicy w miąższu

wątroby oraz dochodzi do zaburzeń
krzepliwości krwi.

• Na skutek stymulacji uk.immunologicznego

powstają kompleksy antygen-Ig, które
mogą osadzać się w nerkach (kłębuszkowe
zapal. nerek), rogówce (niebieskie oko).

• W przebiegu choroby może rozwijać się

DIC.

Objawy kliniczne

• Okres inkubacji 2-9 dni.
• Pierwsze objawy są niespecyficzne

(wzrost temp., przyspieszenie
tętna, oddechów, apatia, brak
apetytu itp.)

• Przekrwienie błony śluzowej j.

ustnej (mogą wystąpić wybroczyny)

Objawy kliniczne c.d.

• Zapalenie spojówek,

światłowstręt, wypływy z oczu

• Bolesność jamy brzusznej w

okolicy wątroby i jej powiększenie

Objawy kliniczne c.d.

Objawy kliniczne c.d.

Objawy kliniczne c.d.

Objawy kliniczne c.d.

• Wymioty, biegunka

Objawy kliniczne c.d.

• Niekiedy pojawiają się wybroczyny na skórze

brzucha.

• Obrzęk tk. podskórnej.
• Powiększenie węzłów chł.
• Skórcze toniczno kloniczne
• Samoistne powstawanie krwiaków i wybroczyn.
• Po 1- 3 tyg. po przechorowaniu u 5-10% psów

rozwija się zmętnienie rogówki, samoistnie
ustępujące.

Objawy kliniczne c.d.

Objawy kliniczne c.d.

• żółtaczka

Badania laboratoryjne

• Leukopenia
• W moczu obecność białka i bilirubiny
• Hipoglikemia
• Wzrost aktywności enzymów

wątrobowych AST, ALT, AP.

• Gdy dochodzi do zaburzenia funkcji

nerek rośnie poziom mocznika i
kreatyniny w surowicy krwi.

•Bilirubinemia

Zmiany sekcyjne

• Wybroczyny na błonach śluzowych i

surowiczych oraz w tkance podskórnej.

• Zgrubienie ścian woreczka żółciowego

z nalotem włóknika

• Powiększenie śledziony i węzły

chłonne.

• Zmiany zapalne i martwicowe w

nerkach i wątrobie.

Zmiany sekcyjne c.d.

Rozpoznawanie

• Sytuacja epizootyczna.
• Badanie kliniczne.
• Izolacje wirusa z krwi, moczu i hodowla na

komórkach lub identyfikacja metodą PCR.

• Pośmiertnie można wykazać ciałka

wtrętowe metodą IF w skrawkach wątroby
i nerek

• Testy serologiczne ELISA i immunodyfuzji.

Postępowanie

• Transfuzja krwi uzupełnia czynniki

krzepnięcia

W przypadkach gdy hematokryt spadnie poniżej

wartości 25% wskazana jest transfuzja krwi !

• Dobór dawcy:
- pies klinicznie zdrowy
- najlepiej tej samej rasy,
- najlepsze psy nie posiadające krwinkowych

antygenów DEA 1,1 oraz DEA 1,2

- pobierać można około 20 ml krwi / kg m.c. co 3 tyg.

• Płyn transfuzyjny

• 2 g cytrynianu sodu zmieszane z 100 ml 5%

glukozy lub dekstrozy.

• Krew do transfuzji mieszamy z płynem w stosunku

2/3 krwi, 1/3 płynu.

• Mieszaninę podawać dożylnie z prędkością 1-2

krople/sekundę dwukrotnie co 48 h (5-20 ml/kg
m.c.).

• Krew do transfuzji może być przechowywana w

temp. 4-6 °C przez 21 dni

Postępowanie c.d

• Dożylne podawanie płynów

wieloelektrolitowych

• Kontrolowanie poziomu glukozy i w

razie potrzeby wyrównywanie go.

• Obniżanie poziomu amoniaku we

krwi (dieta ubogobiałkowa,
podawanie wit. C, wlewy
doodbytnicze)

Postepowanie c.d.

• Antybiotykoterapia,
• Stosowanie maści oftalmogicznych

z atropiną.

Zapobieganie

• W pierwszym roku życia zaleca się

co najmniej 2 immunizacje w
wieku 8-10 tyg., a następnie 11-13
tygodni.

• Następnie psa należy poddawać

szczepieniu co roku.