Przemiana materii i
energii w mięśniach
• całokształt reakcji biochemicznych
zachodzących w komórkach
organizmu, związany z przepływem
materii, energii i informacji,
zapewniający organizmowi wzrost,
ruch, rozmnażanie, wrażliwość i
pobudliwość.
Dwa kierunki przemian
metabolicznych
METABOLIZM
Anabolizm (asymilacja
Przyswajanie)
Katabolizm (dysymilacja,
rozkład )
Anabolizm
• obejmuje reakcje syntezy (biosyntezy)
związków organicznych (złożonych) ze
związków prostych (substraty).
Reakcje te wymagają dostarczenia
energii, w wyniku czego w produktach
gromadzi się więcej energii niż jest
zawarte w substratach. Do
podstawowych reakcji anabolicznych
zalicza się biosyntezę białek,
tłuszczów i cukrów.
Katabolizm
• obejmuje reakcje rozkładu
złożonych związków organicznych
na produkty proste. Wyzwolona z
tych związków energia jest
kumulowana w postaci ATP.
Przykładem typowej reakcji
katabolicznej jest oddychanie
wewnątrzkomórkowe, czyli
utlenienie biologiczne glukozy
• Anabolizm (asymilacja) i katabolizm
(dysymilacja) przebiegają w organizmie
równocześnie i wzajemnie są od siebie uzależnione.
-Procesy kataboliczne to reakcje egzoergiczne
(wyzwalają energię), a procesy anaboliczne to reakcje
endoergiczne (pochłaniają energię). Wszystkie
procesy metaboliczne przebiegają z udziałem
enzymów i skłądników pokarmowych regulujących
(biopierwiastki, witaminy), które pełnią funkcje
biokatalizatorów (wpływają na tempo reakcji
biochemicznych).
-W organizmach młodych, rozwijających się, procesy
anaboliczne (asymilacji, A) przewyższają procesy
dysymilacji, D (katabolizmu): A>D.
Adenozynotrójfosforan –
najważniejszy przenośnik
energii
• Ogromną rolę w przemianie materii pełni
ATP
• związek zbudowany z adeniny (A), rybozy ®
i 3 reszt kwasu fosforowego (P); zawiera
dwa wiązania wysokoenergetyczne;
• stale odnawiany w procesie oddychania
wewnątrzkomórkowego.
• Synteza ATP odbywa się głównie w
mitochondriach w wyniku fosforylacji,
polegającej na przyłączaniu przez ADP
Adenozynodifosforowy
kwas
• ATP jest aktywnym czynnikiem
fosforylującym - łatwo odszczepia jedną
resztę kwasu ortofosforowego(V)
przekształcając się w
.
• składa się z
,
i dwóch reszt
.
• substrat -----> ATP ---> ADP -----> produkt
energia
• Następnie ADP ulega przemianie w ATP
podczas fosforylacji
.
Fosforylacja substratowa
• Fosforylacja, reakcja chemiczna zachodząca w
organizmach żywych przy udziale
zwanych kinazami, prowadząca do wytworzenia
związku wysokoenergetycznego -
i reszty
ortofosforanowej(V), będącego bezpośrednim
źródłem energii we wszystkich procesach
endoergicznych.
• Następuje przyłączenie reszty kwasu
ortofosforowego do związków chemicznych
połączona ze zmianąstopnia utlenienia atomu, do
którego ta grupa bezpośrednio się przyłącza
• Związki, którym dostarczone zostają reszty
fosforanowe, uzyskują wyższy poziom energetyczny.
• Ze względu na przeważający
charakter włókien mięśniowych
w danym mięśniu poprzecznie
prążkowanym (szkieletowym),
wyróżniamy mięśnie:
Mięśnie białe (szybkie)
• posiadają większą ilość włókienek
kurczliwych (
,
) oraz większą
ilość zgromadzonego
i enzymów
niezbędnych do uwalniania energii w
warunkach beztlenowych (
),
przy niskiej zawartości
(różowego
barwnika oddechowego, stąd też ich
jaśniejszy kolor).
• Ten typ mięśni kurczy się szybciej i silniej,
lecz szybko traci rezerwy energetyczne i
ulega zmęczeniu. Przy krótkotrwałych
wysiłkach o dużym nasileniu organizm
“używa” tych właśnie mięśni.
Mięśnie czerwone
• Mięśnie zawierające włókna
czerwone (zawierające duże ilości
mioglobiny i dlatego pobierające
energię z procesów tlenowych tj. np.
) stanowią większość w
organizmie człowieka i są używane
podczas dłudotrwłych wysiłków w
umiarkowanym nasileniu.
Glikoliza
• (szlak Embdena – Meyerhofa-Parnasa)
• - proces
rozkładu cukrów do
, którego celem jest
pozyskanie energii pod postacią
i
. Substratami dla
procesu mogą być:
,
,
i
. Proces glikolizy może
zachodzić zarówno w warunkach tlenowych, jak i
beztlenowych, proces przemiany - dostarczający
energii w postaci ATP. Produktem końcowym
tego procesu jest kwas mlekowy. Jest to
skomplikowany proces chemiczny w którym
uczestniczy 11 enzymów.
• W pierwszym etapie następuje fosforylacja
) różnych sacharydów
• W drugim etapie zachodzą
(z udziałem NAD)
dostarczające energii, która jest częściowo
magazynowana w cząsteczkach powstającego
ATP oraz następuje wytworzenie kwasu
pirogronowego.
• W warunkach beztlenowych, np. podczas
pracy mięśni, gdy następuje spadek stężenia
tlenu w tkankach, zachodzi trzeci etap
glikolizy: kwas pirogronowy ulega
(przy udziale NADH) do
kwasu mlekowego
.
NADH utleniony ponownie do NAD+ może
ponownie brać udział w przemianie.
Cykl Corich
• cykl Corich, cykl
,
przemiany mleczanu podczas intensywnego
wysiłku fizycznego: pirogronian wytwarzany
w mięśniach podczas → glikolizy zostaje
przekształcony w mleczan, który dyfunduje
do krwi i jest przez nią transportowany do
wątroby, gdzie w procesie →
glukoneogenezy ulega przekształceniu w
glukozę, roznoszoną następnie przez krew
do mięśni i innych tkanek; c. C. przesuwa
część obciążenia metabolicznego z
pracujących mięśni do wątroby.
Cykl Corich
Cykl krebsa
• Wspólny szlak utleniania cząsteczek
będących źródłem energii dla
organizmu takich białka ,kwasy
tłuszczowe,węglowodany
• Funkcje :
• Dostarczanie energii w postaci GTP
• Dostarczanie ważnych prekursorów
do syntezy innych cząsteczek
Cykl Krebsa
• Cykl kwasu cytrynowego, to cykliczny szereg reakcji
. Stanowi końcowy etap
, czyli organizmów oddychających
.
zachodzi następująco: acetylo-CoA łączy się z kwasem
szczawiooctanowym, z czego powstaje kwas cytrynowy
oraz wolny koenzym A (CoA). Kwas cytrynowy w wyniku
reakcji kondensacji zostaje przekształcony w kwas
izocytrynowy, a ten w wyniku odwodorowania i
dekarboksylacji w alfa-ketoglutaran, który po kolejnej
dekarboksylacji i odwodornieniu daje bursztynylo-CoA.
Bursztynylo-CoA przekształca się w bursztynian a reakcji
tej towarzyszy fosforylacja substratowa (GDP›GTP lub
ADP›ATP) i wydzielenie wolnego CoA. Bursztynian
przechodzi dalej w fumaran, co związane jest z
redukcjaFAD do FADH2. Następnie w reakcji hydratacji
(przyłączania wody) powstaje jabłczan, który oddając
wodór przekształca się w szczawiooctan zamykający cykl.
Cykl Krebsa