Optymalna

strategia rynkowa

banku

Struktura wykładu:

• Co nowego w sytuacji banku komercyjnego?
• W którym kierunku banki zmierzają?
• Czy efektywność strategiczna i efektywność

bieżąca, to sprzeczność?

• Co jest głównym operacyjnym celem banku?
• Na czym polega strategia rynkowa banku?
• Czy można dziś mówić o optymalnej strategii

rynkowej banku komercyjnego?

• jeśli tak, to jak ją znajdować

– w monopolu bankowym,
– w duopolu bankowym,
– w oligopolu bankowym?

Co nowego w otoczeniu
banku komercyjnego?

• Rewolucja w obszarze techniki

komputerowej i telekomunikacyjnej,

• Globalizacja działania podmiotów

gospodarczych,

• Wielka potęga ponadnarodowych

korporacji,

• Bezprecedensowa ostrość konkurencji

W jakim kierunku banki
zmierzają?

• Efektywność strategiczna
• Wzrost potęgi kapitałowej,
• Ponadnarodowość

Czy efektywność bieżąca i
strategiczna, to
sprzeczność?

• Tak, jeśli nie zapewnić

nadrzędności efektywności
strategicznej nad bieżącą.

• Niezbędne jest stosowanie

ograniczeń i wymuszeń
strategicznych względem
działalności bieżącej.

Co jest głównym
operacyjnym celem banku
komercyjnego?

Maksymalizacja

wyniku

finansowego

Strategia rynkowa banku
– co to jest?

• Warunki „sprzedaży” produktów

bankowych; w szczególności

Ogół stóp

procentowych

Praktyka bankowa

• Banki nie optymalizują, jak dotąd,

strategii rynkowych.

• Praktyka ustalania stóp procentowych

polega na opartym o monitoring

posunięć banków konkurencyjnych

kształtowaniu stóp procentowych.

• Tymczasem optymalizacja stóp

procentowych wydaje się już

wykonalna, przy współczesnej

technice komputerowej.

Istota problemu

• Znaleźć taką strategię rynkową banku,

która zmaksymalizuje wynik finansowy,
przy uwzględnieniu warunków
ograniczających; w szczególności
równowagi pomiędzy popytem i podażą
środków finansowych

Klucz do optymalizacji:

Identyfikacja

funkcji podaży i
popytu na kapitał

Jak optymalizować

strategię rynkową w

monopolu

bankowym?

Najprostszy przykład
monopolu bankowego

Założenia:
• Pozyskiwanie kapitału wyłącznie

poprzez lokaty terminowe,

• Lokowanie kapitału wyłącznie w

kredytach

• Oddziaływanie na popyt i podaż

pieniądza wyłącznie poprzez stopy
procentowe

Funkcja popytu na

pieniądz

ax

Qe

)

x

(

q





gdzie
x – stopa procentowa kredytowa,
Q, a – parametry wykładniczej funkcji
popytu na kapitał kredytowy; Q,a>0

Krzywa popytu na

pieniądz

stopa kredytowa

p

o

p

yt

k

re

d

yt

o

w

y

Funkcja podaży pieniądza

gdzie
y – stopa procentowa
depozytowa,
P, b – parametry wykładniczej
funkcji podaży kapitału;
P,a>0

by

Pe

)

y

(

p



Krzywa podaży pieniądza

stopa depozytowa

p

o

d

a

ż

p

ie

n

ią

d

z

a

Problem banku:

przy spełnieniu warunku

ograniczającego

gdzie
W(x,y) – wynik finansowy,
K – koszty własne banku (potraktowane

jako stałe)

max

K

)

y

(

yp

)

x

(

xq

)

y

,

x

(

W









)

y

(

p

)

r

(

)

x

(

q



 1

Powierzchnia wyniku finansowego

Stopa
kredytowa

Stopa

depozytowa

Wynik
finansowy

Optymalna strategia
banku:

Rozwiązanie uzyskano przy użyciu

metody Lagrange’a.









a

b

r

a

Q

r

P

ln

*

x

1

1

1

























  





b

b

r

a

Q

r

P

ln

r

*

y

1

1

1

1

























Jak optymalizować

strategię rynkową

banku w duopolu

bankowym?

Najprostszy przykład duopolu

bankowego

Założenia:
• Pozyskiwanie kapitału wyłącznie

poprzez lokaty terminowe,

• Lokowanie kapitału wyłącznie w

kredytach,

• Oddziaływanie na popyt i podaż

pieniądza wyłącznie poprzez stopy
procentowe

Funkcja kierującego się ku bankowi

popytu na pieniądz

gdzie
q

1

(x

1

,x

2

) – popyt na kapitał kredytowy

kierujący się ku pierwszemu bankowi,

x

1

,x

2

– odpowiednio stopa kredytowa

pierwszego i drugiego banku,

Q, ,  - parametry wykładniczej funkcji

popytu

)

x

x

(

x

Qe

)

x

,

x

(

q

2

1

1

2

1

1













Powierzchnia kierującego się ku
bankowi popytu na pieniądz

0

0

,0

6

0

,1

2

0

,1

8

0

0

,0

6

0

,1

2

0

,1

8

q1(x1,x2)

x2

x1

Funkcja kierującej się ku bankowi
podaży pieniądza

gdzie
p

1

(y

1

,y

2

) – podaż kapitału kierująca się ku

pierwszemu bankowi,

y

1

,y

2

– odpowiednio stopa depozytowa

pierwszego i drugiego banku,

P, ,  - parametry wykładniczej funkcji

podaży kapitału





2

1

1

2

1

1

y

y

y

Pe

)

y

,

y

(

p











Powierzchnia kierującej się ku
bankowi podaży pieniądza

0

0

,0

4

0

,0

8

0

,1

2

0

,1

6

0

,2

0

0,08

0,16

p1(y1,y2)

y2

y1

Problem banku:

Przy spełnieniu warunku ograniczającego

gdzie
W

1

– wynik finansowy pierwszego banku,

K

1

- koszty własne pierwszego banku

max

K

)

y

,

y

(

p

y

)

x

,

x

(

q

x

W









1

2

1

1

1

2

1

1

1

1

)

y

,

y

(

p

)

r

(

)

x

,

x

(

q

2

1

1

2

1

1

1



Optymalna strategia banku w
duopolu

:

• Rozwiązanie uzyskano przy użyciu

metody Lagrange’a

)

)(

r

(

y

x

)

)(

r

(

P

)

r

(

Q

ln

)

)(

r

(

x

*



























































































1

1

1

1

1

1

1

1

2

2

1









































































2

2

1

1

1

1

1

1

y

x

)

)(

r

(

P

)

r

(

Q

ln

)

)(

r

(

r

y

*

Jak optymalizować

strategię rynkową

banku w oligopolu

bankowym?

Ogólny model problemu strategii rynkowej
banku:

 





 

















































M

m

m

N

n

mn

y

m

y

mn

m

y

m

m

m

I

i

iJ

j

ij

x

i

x

ij

i

x

i

i

i

i

i

K

e

P

y

e

Q

s

x

s

W

1

1

1

1

1





 







































M

m

m

N

n

n

y

m

y

mn

m

y

m

m

m

i

J

j

j

x

i

x

ij

i

x

i

i

e

P

y

r

e

Q

1

1

1

1

Podsumowanie:
Cechy zaprezentowanego
podejścia

• Kompleksowe sformułowanie problemu w

ujęciu optymalizacyjnym, z możliwością

dowolnego rozbudowywania,

• Uwzględnienie w modelu oddziaływania

ofert konkurencyjnych,

• Oparcie postępowania na

identyfikujących stan rynku finansowego

funkcjach popytu i podaży pieniądza.