Przygotowanie do zabiegu operacyjnego w ginekologii

Na oddziale ginekologii leczone są

kobiety z chorobami narządu rodnego

w każdej fazie życia.

Jedną z metod jest leczenie

operacyjne, które może być

przeprowadzone drogą brzuszną lub

pochwową.

Nie ma dwóch kobiet o takich samych cechach

biologicznych organizmu. Konieczne jest więc

traktowanie każdej pacjentki w sposób

indywidualny.

Na prawidłowy przebieg zarówno

zabiegu operacyjnego, jak i okresu

pooperacyjnego, ma wpływ stopień

przygotowania pacjentki do operacji.

Mówiąc o przygotowaniu chorej do

zabiegu operacyjnego, należy mieć

na uwadze przygotowanie fizyczne i

psychiczne, na każdym z jego

etapów, tj. dalszym i bliższym.

Przygotowanie fizyczne pacjentki

odbywa się w oparciu o ocenę stanu

biologicznego poszczególnych

układów (krążenia, oddechowego,

pokarmowego, moczowo-płciowego),

aktywności i sprawności fizycznej,

funkcjonowania narządu zmysłów i

stanu skóry.

Przygotowanie psychiczne chorej do

zabiegu polega na pomocy w

rozwiązaniu problemów związanych z

jej nastawieniem do operacji,

akceptacją zabiegu przez pacjentkę,

jej męża, rodzinę.

Powinno się ono zaczynać jak

najwcześniej.

Ważne jest przyjęcie do oddziału, które

powinno sprzyjać adaptacji kobiety

do nowych warunków bytowych i

osób w nim przebywających.

Konieczne jest przedstawienie chorej

zespołu terapeutycznego, nawiązanie

z nią kontaktu emocjonalnego oraz

rozmowa z jej rodziną, a także

zapoznanie z innymi pacjentkami

przebywającymi w danej sali.

Gromadzenie danych o pacjentce odbywa się przez wywiad.

Wywiad taki dotyczy:

•

przebytych chorób, zabiegów i operacji, w tym także

ginekologicznych oraz przebiegu okresów pooperacyjnych,

•

chorób współistniejących,

•

objawów, z którymi pacjentka zgłosiła się do szpitala,

•

przeszłości położniczej, czyli liczby przebytych porodów i

poronień,

•

wiedzy pacjentki i jej rodziny na temat istoty choroby,

zabiegu operacyjnego, rodzaju znieczulenia w czasie

zabiegu,

•

możliwości uzyskania pomocy i wsparcia ze strony

najbliższych,

•

pełnionych ról społecznych,

•

wyznania religijnego.

Przez cały okres pobytu w szpitalu pielęgniarka prowadzi

bieżącą obserwację i ocenę podstawowych parametrów

stanu ogólnego. Podczas rozmów z kobietą i prowadzenia

obserwacji stara się ocenić:

•

stan nawodnienia ustroju,

•

stan uzębienia pacjentki i możliwości przeżuwania,

połykania pokarmów,

•

aktywność fizyczną i motywację chorej do ruchu, jeżeli nie

ma przeciwwskazań,

•

stan skóry pacjentki pod katem zmian (zapalnych,

predyspozycji do tworzenia odleżyn),

•

stan narządów zmysłu, tj. zaburzenia widzenia, słuchu,

równowagi, obniżenia wrażliwości na dotyk,

•

nastawienie chorej do operacji i zespołu terapeutyczno-

pielęgnującego oraz stosunek rodziny do hospitalizowanej.

Udział personelu pielęgniarskiego w

badaniach diagnostycznych to

jeszcze inny sposób na zdobywanie

zaufania chorej, a także możliwość

świadczenia pomocy i wspierania jej,

poprzez wyjaśnianie celowości

wykonywanych badań, pytanie o

zgodę, indywidualne przygotowanie

do nich.

Do ważniejszych zadań należy również

pobieranie materiałów do badań

laboratoryjnych (krwi, moczu,

wymazu z pochwy) oraz udział w

farmakoterapii, a także sprawdzenie

raz jeszcze określenia grupy krwi i

czynnika Rh. W przypadku braku

takiej informacji konieczne jest

pobranie krwi na badanie.

BADANIA LABORATORYJNE

•

zdj

cie rentgenowskie p

uc - u chorych po 40. roku

ycia

(cz

sto wystarczy zdj

cie z ostatnich dwóch lat); w

przypadku podejrzenia lub stwierdzenia nowo tworu

zło

liwego wymagane jest aktualne zdj

cie klatki piersiowej,

•

EKG u chorych bez obci

ążeń

po uko

czeniu 40. r

morfologia krwi,

•

ęż

enie elektrolitów w surowicy krwi, st

ęż

enie glukozy w

surowicy krwi,

•

badanie ogólne moczu,

•

grupa krwi i czynnik Rh, HBs,

•

biocenoza pochwy,

•

cytologia szyjki macicy,

•

zabezpieczenie krwi w dniu poprzedzającym operację.

Dobrze jest omówić z pacjentką przebieg

okresu pooperacyjnego, a w nim czas leżenia

w łóżku, możliwość korzystania z pomocy

personelu medycznego i rodziny, sposób

odżywiania oraz zasadność wczesnego

wykonywania ćwiczeń gimnastycznych w

łóżku. Należy wcześniej nauczyć pacjentkę

wykonywania wszystkich tych ćwiczeń, które

mogą być przydatne w okresie

pooperacyjnym.

Dobrze jest poinformować pacjentkę o

możliwościach zwalczania bólu po operacji

oraz zapewnić, że zawsze może prosić o lek

przeciwbólowy.

PRZYGOTOWANIE BLIŻSZE

Przygotowanie bliższe rozpoczyna się w

dniu poprzedzającym operacje

ginekologiczną i kończy się w chwili

przekazania chorej na blok

operacyjny. Składa się ono, podobnie

jak przygotowanie dalsze, z

przygotowania fizycznego i

psychicznego.

Do fizycznego zalicza się przygotowanie:

przewodu pokarmowego, pola

operacyjnego, higieniczne skóry, drogi

do intubacji i układu moczowo-

płciowego.

Do emocjonalnego natomiast –

kontynuację wcześniej rozpoczętego

przeciwdziałania lękom i niepokojom,

świadczenie wsparcia, a przez to

utrzymanie komfortu psychicznego

kobiety.

Przygotowanie pola operacyjnego polega na

dokładnym jego ogoleniu i zdezynfekowaniu.

Przygotowanie przewodu pokarmowego polega na

wprowadzeniu pewnych ograniczeń w

spożywaniu pokarmów oraz na jego

oczyszczeniu – wykonanie lewatywy lub podanie

innego środka przeczyszczającego.

Kąpiel całego ciała - dwukrotnie (wieczorem i

rano).

W dniu poprzedzającym operację pielęgniarka

uczestniczy w konsultacji anestezjologicznej,

która ma na celu między innymi wybór i

omówienie metody znieczulenia.

Ponadto pobiera materiały do zleconych analiz (krew

na morfologię, ), a także towarzyszy pacjentce

podczas innych, koniecznych jeszcze badań, np.

wykonanie EKG.

Ważne jest umożliwienie pacjentce stałego kontaktu z

rodziną, osobami bliskimi, a także spotkanie z

osobą duchowną.

Zapewnienie dostatecznie długiego snu i wypoczynku

w dniu poprzedzającym operacje ginekologiczną

również jest bardzo ważne. Należy zadbać o dobre

wywietrzenie sali oraz poinformować inne chore o

bezwzględnym przestrzeganiu ciszy nocnej.

Ponadto na zlecenie lekarza można podać lek

nasenny.

W dniu zabiegu należy:

•

sprawdzić ciepłotę ciała, tętno, ciśnienie tętnicze krwi,

a także to czy występuje, np. nieżyt nosa, miesiączka,

•

zapewnić czystą bieliznę szpitalną,

•

poinformować o konieczności usunięcia protez

zębowych i soczewek kontaktowych oraz

zabezpieczyć je,

•

wykonać inne zlecone zabiegi, np. cewnikowanie,

założyć cewnik do pęcherza moczowego na stałe,

•

sprawdzić, czy jest zgoda pacjentki na operacje oraz

kompletność dokumentacji, wyników badań, a także

dostarczonej do oddziału krwi.

Ważne jest by być blisko pacjentki, uspokajać i wspierać.

Document Outline