Odmiedniczkowe zapalenie nerek

Odmiedniczkowe

zapalenie nerek

Istota choroby

: forma śródmiąższowego

zapalenia nerek, w którym proces zapalny

obejmuje błonę śluzową kielichów, miedniczki

nerkowej oraz często moczowody i pęcherz

moczowy.

Występowanie

: wszystkie gatunki- najczęściej

psy i bydło.

Etiopatogeneza

Tło bakteryjne

: bydło, psy- Corynebacterium renalae, E.coli,

Proteus, Staphylococcus, Streptococcus.

Zakażenie

: droga urogenna, rzadko hematogenna.

Czynniki sprzyjające zakażeniu

: utrudniony odpływ moczu,

zapalenie prostaty, częste cewnikowanie, guzy pęcherza,

wysoka ciąża, ciężki poród.

Zmiany zapalne nerek

: obrzęk, bolesność, utrudnione

oddawanie moczu. U bydła martwica brodawek nerkowych.

Etiopatogeneza cd.

Objawy kliniczne

Postać ostra

bydło

- utrata lub brak apetytu, brak

przeżuwania, spadek mleczności, niepokój, uderzanie

kończynami o brzuch, badanie per rectum –

bolesność!!! Zmiany w moczu: zmętnienie,

konsystencja ciągliwa, ciężar właściwy prawidłowy,

później niski, ph zasadowe, niewielki białkomocz (+, +

+), zmiany w osadzie: leukocyturia, ropomocz,

komórki nabłonkowe (okrągłe), komórki z dróg

wyprowadzających mocz (wielokątne), komórki z

miedniczek i moczowodów (klinowate).

Postać ostra

psy

– osowienie, brak apetytu,

ostrożny, chwiejny chód, wzrost ciepłoty 40 C,

częstomocz, bolesność.

Etiopatogeneza cd.

Postać przewlekła

bydło

– wychudzenie, spadek

mleczności, okresowo niepokój (bolesność), niestrawność

wtórna, pragnienie zwiększone, badanie per rectum: nerki

powiększone, konsystencji miękkiej, zatarcie budowy

brodawek, zgrubienie moczowodów ( fizjologicznie

niewyczuwalne), zgrubienie ściany pęcherza moczowego.

Zmiany w moczu: zmętnienie, skrzepy krwi, okresowy

krwiomocz, grudki ropy, ciężar właściwy niski, ph zasadowe,

dużo leukocytów i komórek nabłonkowych.

Postać przewlekła

psy

– wychudzenie, brak apetytu,

bladość błon śluzowych, wielomocz, częstomocz, wzmożone

pragnienie, może prowadzić do marskości nerek!!! Zmiany w

moczu: wodojasny, ciężar właściwy niski, niewielki

białkomocz, leukocyturia, komórki nabłonkowe, obecne

bakterie. Choroba może prowadzić do niewydolności i

mocznicy.

Badania dodatkowe

Badanie biochemiczne

: wzrost poziomu mocznika i

kreatyniny, zaburzenia w stężeniach elektrolitów.

Leczenie:

ma sens tylko w postaci ostrej!!! Antybiotyki,

sulfonamidy wg antybiotykogramu ( posiew), antybiotyki

wybierać o szerokim spektrum, stosować przez okres

minimum 10 dni i w maksymalnych dawkach.

Leczenie objawowe

: wyrównać zaburzenia w gospodarce

wodno- elektrolitowej i kwasowo-zasadowej,

(odpowiednio dobrane płyny), zioła: działają

moczopędnie i odkażająco ( Urosept, Urogran).

Dieta ubogobiałkowa

, o niskiej zawartości fosforu, bez

NaCl.

Witaminy

: głównie A, B, C.

Krwiomocz Pęcherzowy

Bydła

Choroba

powstaje na tle zatrucia paprocią orlicą pospolitą,

skrzypem, świetlikiem lekarskim, głównie u bydła.

Objawy

– pojawiają się po 1-2 miesiącach, obserwuje się

krwawienia z pęcherza moczowego co prowadzi do anemii,

spadku apetytu, objawów niestrawności. Obserwuje się wyciek

śluzowo-surowiczy z nosa, drobne wybroczyny na całym ciele

( głównie błona śluzowa nosa), obrzęk krtani ( rzężenia

krtaniowe, duszność), krew w kale.

Leczenie

: zapobieganie!!! (żywienie), płukanie pęcherza

moczowego ( związki akrydynowe 1-3%), antybiotyki ( wtórne

infekcje bakteryjne).

Zmiany anatomopatologiczne

– zgrubienie ścian pęcherza,

krwotoczny stan zapalny, nowotwory pęcherza, zmiany zapalne

w moczowodach (zgrubienie ścian), powiększenie nerek.

Zapalenie Pęcherza

Moczowego

Występuje na skutek infekcji wstępujących dróg

moczowych, zakażeń hematogennych, limfogennych

oraz zstępujących np.odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Przyczyny

: bakteryjne (E.coli, Pseudomonas, Proteus),

spadek odporności (zaburzenia hormonalne,

metaboliczne), schorzenia neurologiczne (porażenia,

niedowłady), kamica pęcherza, nowotwory oraz SUK

(zapalenie idiopatyczne), uporczywa „toaleta”,

cewnikowanie.

Objawy kliniczne

Wywiad

: częstomocz, częste parcie na mocz, bardzo rzadko

bolesne moczenie, ostre przypadki – krwiomocz.

Badanie kliniczne

: brak odchyleń od normy, zwykle pusty,

niekiedy tkliwy pęcherz.

Badanie moczu:

białkomocz, leukocyturia, ropomocz,

krwinkomocz (głównie świeże), ph zasadowe, osad: fosforany

amonowo magnezowe.

Badania dodatkowe

: hematologia i biochemia – przy braku

objawów ogólnych brak zmian.

Leczenie

Zawsze należy dążyć do ustalenia

przyczyny schorzenia!!!

Leczenie

przeciwbakteryjne stosować minimum 7

dni – istotne jest pierwsze 48-72 godziny

leczenia!!! – brak poprawy zmienić leki.

Kontrola bakteriologiczna

: 3-5 dzień leczenia, 7-

10 dni po zakończeniu.

Leczenie cd.

Leki rozkurczowe i/lub przeciwbólowe

: Ditropan

5 mg 3xdz u psów, No-Spa 10 mg/kota, 20-40

mg/psa, Metamizol, Tolfedina.

Leki i hydroterapia dopęcherzowa

: antybiotyki,

heparyna, lignokaina (nasilona produkcja

glikozoaminoglikanów- wiążą wodę i utrudniają

adhezję bakterii ze środowiska moczu).

Dieta

po ustaleniu przyczyny (nasilić diurezę,

rozpuścić kamienie!!!).

Document Outline