Analiza spektralna stali

Ciało ogrzane do wysokiej temperatury,
poddane wyładowaniu elektrycznemu lub
naświetlane promieniowaniem o odpowiedniej
długości fali – samorzutnie emituje
promieniowanie elektromagnetyczne.

Jeżeli promieniowanie to zawiera się w
zakresie
ok. 380 – 780 nm ( od ultrafioletu do
podczerwieni),
wtedy można je zaobserwować w postaci
światła widzialnego.

Analiza spektralna stali

Zarejestrowany obraz promieniowania
wysyłanego przez świecące ciało, nazywa
się widmem emisyjnym.

Rozgrzane ciała stałe lub ciecze emitują
widmo ciągłe, czyli wysyłają fale
elektromagnetyczne o różnych długościach.
Pojedyncze, nie oddziaływujące ze sobą atomy
danego pierwiastka, znajdującego się w stanie
gazowym emitują widma liniowe, a gazy
składające się z wieloatomowych,
oddziaływujących ze sobą cząsteczek emitują
widmo pasmowe.

Analiza spektralna stali

Obrazem widma rozczepionego na szczelinie
lub pryzmacie są w przypadku widma liniowego
ostre, wąskie, barwne prążki.
W widmie pasmowym w pewnych obszarach
prążki są zagęszczone i tworzą barwne pasma,
a w widmie ciągłym prążki częściowo się na
siebie nakładają tworząc zbiór barw
przechodzących w sposób ciągły, jedna w
drugą.

Długości emitowanych fal są typowe dla
atomów danego rodzaju i można je
uporządkować w charakterystyczne dla tych
atomów serie.

Analiza spektralna stali

Analiza widma pozwala ustalić rodzaj i ilość
pierwiastka (skład chemiczny jakościowy i
ilościowy danej substancji) na podstawie
charakteru widma, poprzez położenie linii i
pasm oraz natężenia.