Polityka społeczna
Rafał Kowalczyk
Administracja publiczna III rok
Rodzaje świadczeń
społecznych
1. ŚWIADCZENIA PIENIĘŻNE:
a) zasiłek stały,
b) zasiłek okresowy,
c) zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy,
d) zasiłek i pożyczka na ekonomiczne
usamodzielnienie,
Rodzaje świadczeń
społecznych
2. ŚWIADCZENIA NIEPIENIĘŻNE:
a) praca socjalna,
b) bilet kredytowany,
c) składki na ubezpieczenie zdrowotne,
d) składki na ubezpieczenia społeczne,
e) pomoc rzeczowa, w tym na ekonomiczne usamodzielnienie,
f) sprawienie pogrzebu,
g) poradnictwo specjalistyczne,
h) interwencja kryzysowa,
i) schronienie,
j) posiłek,
k) niezbędne ubranie,
l) usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania, w ośrodkach wsparcia
oraz w rodzinnych domach pomocy,
m) specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania oraz w
ośrodkach wsparcia,
n) mieszkanie chronione,
o) pobyt w domu pomocy społecznej,
p) pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w
tym w mieszkaniu chronionym, pomoc w uzyskaniu zatrudnienia
Zabezpieczenia osób
niepełnosprawnych
Zabezpieczeniem niepełnosprawnych
jest:
świadczenie pieniężne, np. renta
socjalna
świadczenie niepieniężne, np. ZAZ,
ZPCh
Minimum socjalne
Minimum socjalne – wskaźnik
określający koszty utrzymania
gospodarstw domowych na podstawie
"koszyka dóbr" służących do zaspokojenia
potrzeb bytowo-konsumpcyjnych na
niskim poziomie. Przyjęte składniki
koszyka wystarczają nie tylko dla
podtrzymania życia, lecz dla posiadania i
wychowania dzieci, a także dla
utrzymania minimum więzi społecznych.
Minimum socjalne
Do pierwszej grupy składników zaliczają
się wydatki na mieszkanie, żywność,
odzież, obuwie, ochronę zdrowia i
higienę; do drugiej grupy - koszty
komunikacji i łączności (np. dojazdy do
pracy), wydatki na kształcenie i
wychowanie dzieci, na kontakty rodzinne
i towarzyskie oraz skromne uczestnictwo
w kulturze. Jest to więc model
zaspokajania potrzeb na poziomie
"minimalnego dobrobytu". Minimum
socjalne nazywane jest też "granicą
wydatków gospodarstw domowych,
mierzącą godziwy poziom życia".
Minimum socjalne
W Polsce minimum socjalne szacowane jest
przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych od
1981 na podstawie uchwały Rady Ministów.
IPiSS ustala wartość koszyka minimum
socjalnego oddzielnie dla 6 typów
pracowniczych gospodarstw domowych (od
rodziny 1-osobowej do 5-osobowej) oraz 2
typów gospodarstw emeryckich (1- i 2-
osobowych). Koszyk minimum socjalnego
określony jest ilościowo (minimalna ilość
danych dóbr i usług według norm zużycia,
zalecanych przez naukowców) i wartościowo
(koszt nabycia danych ilości dóbr i usług). W
ten sposób otrzymujemy obraz niezbędnych
kosztów utrzymania gospodarstw domowych
na poziomie standardu minimum socjalnego.
Minimum socjalne
Według opracowania IPiSS (na
podstawie danych GUS z badań nad
warunkami życia gospodarstw
domowych), w 2004 blisko 60%
Polaków (prawie 23 mln osób) żyło
poniżej opracowanego przez ten
instytut minimum socjalnego.
Zasiłki
Zasiłek - świadczenie pieniężne lub
materialne wypłacane przez instytucje
państwa i organizacje non-profit ich
beneficjentom. W Polsce istnieje kilka
rodzajów zasiłków, a głównymi
instytucjami dystrybuującymi je są
gminy za pomocą MOPS-ów (zasiłki z
pomoc społecznej, zasiłek rodzinny,
zasiłek pielęgnacyjny) oraz ZUS.
Zasiłek pogrzebowy
Wypłacają oddziały ZUS. Zasiłek ten przysługuje w razie
śmierci:
• ubezpieczonego,
• osoby pobierającej emeryturę lub rentę,
• osoby, która w dniu śmierci nie miała ustalonego prawa do
emerytury lub renty, ale spełniała warunki do jej uzyskania i
pobierania,
• osoby, która pobierała zasiłek chorobowy, świadczenie
rehabilitacyjne, zasiłek macierzyński lub zasiłek w
wysokości zasiłku macierzyńskiego za okres po ustaniu
tytułu ubezpieczenia,
• oraz członka rodziny ubezpieczonego lub osoby pobierającej
emeryturę lub rentę.
Zasiłek pogrzebowy przysługuje rodzinie zmarłego w
wysokości 200% przeciętnego wynagrodzenia.
W okresie od marca do maja 2008 jego wysokość wynosiła
5799,66 zł a od grudnia 2010 do lutego 2011 wynosi
6406,16 złotych. Od 1 marca 2011 wynosić będzie 4000 zł.
Zasiłek macierzyński
Zasiłek macierzyński przysługuje kobiecie objętej
ubezpieczeniem chorobowym. Wypłacany jest
przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy i
od 1 stycznia 2009 r. okres ten wynosi:
• 20 tygodni przy urodzeniu jednego dziecka,
• 31 tygodni przy urodzenia dwojga dzieci przy
jednym porodzie,
• 33 tygodnie przy urodzeniu trojga dzieci przy
jednym porodzie,
• 35 tygodni przy urodzeniu czworga dzieci przy
jednym porodzie,
• 37 tygodni przy urodzeniu pięciorga i więcej
dzieci przy jednym porodzie.
Zasiłek dla bezrobotnych
Bezrobotni otrzymują zasiłek w wysokości 717 zł
brutto przez pierwsze 3 miesiące i 563 zł brutto przez
resztę uprawnionego okresu. Są to kwoty bazowe.
Bezrobotny ma niższą stawkę (80%), jeśli jego staż
pracy jest mniejszy niż 5 lat, i wyższą stawkę (120%),
jeśli jego staż przekracza 20 lat. Okres pobierania
zasiłku zależy od stopy bezrobocia w danym powiecie.
Jeśli jest on niższy od 150% średniej krajowej stopy
bezrobocia to okres ten wynosi 6 miesięcy (w innym
wypadku wynosi on 12 miesięcy). Zasiłek jest
wypłacany zawsze przez 12 miesięcy, jeśli bezrobotny
ma więcej niż 50 lat lub ma 20 lat stażu (pełnych
składek). Zasiłek przysługuje tylko tym osobom, które
maja urzędowy status bezrobotnego, nie mogą
znaleźć zatrudnienia odpowiadającego kwalifikacjom
oraz płaciły przez 365 dni w ostatnich 18 miesiącach
pełne składki na Fundusz Pracy (lub w tych terminach
pracowały w innych krajach Unii Europejskiej).
Zasiłek chorobowy
Obowiązkowe ubezpieczenie chorobowe dotyczy:
• pracowników,
• członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni
kółek rolniczych,
• osób odbywających służbę zastępczą.
Dobrowolne ubezpieczenie chorobowe funkcjonuje w
odniesieniu do:
• osób wykonujących pracę nakładczą,
• osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej
lub umowy – zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług,
do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy
dotyczące zlecenia oraz osoby z nimi współpracujące,
• osób prowadzących pozarolniczą działalność oraz osoby z nimi
współpracujące,
• osób wykonujących odpłatnie pracę, na podstawie
skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia
wolności lub tymczasowego aresztowania,
• duchownych.
Zasiłek chorobowy
• Pracownik niezdolny do pracy z powodu choroby lub
odosobnienia w związku z chorobą zakaźną zachowuje
prawo do wynagrodzenia, łącznie do 33 dni w roku
kalendarzowym. Pracownik, który ukończył 50 rok życia w
roku poprzedzającym okres niezdolności do pracy
zachowuje prawo do wynagrodzenia przez 14 dni.
• Pracownik zyskuje prawo do zasiłku chorobowego
finansowanego ze środków Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych począwszy od 34/15 dnia niezdolności do
pracy w roku kalendarzowym. Zasiłek chorobowy
przysługuje osobie ubezpieczonej, która stała się niezdolna
do pracy w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.
• Osoba ubezpieczona obowiązkowo nabywa prawa do
zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego
ubezpieczenia chorobowego, a wyjątkowo od początku
zatrudnienia (np. wypadek w drodze do pracy lub ponad
10-letni staż w pracy). Ubezpieczony dobrowolnie zyskuje
prawo do zasiłku po upływie 90 dni nieprzerwanego
ubezpieczenia
Zasiłek chorobowy
Okres zasiłkowy wynosi maksymalnie 182
dni (Jeżeli niezdolność do pracy jest
spowodowana gruźlicą [kod literowy „D”
w zaświadczeniu o czasowej niezdolności
do pracy] okres zasiłkowy może być
przedłużony do 270 dni. Od 1 stycznia
2009 r. również ubezpieczone, których
niezdolność do pracy przypada na okres
ciąży mają prawo do zasiłku chorobowego
przez okres do 270 dni.).
Zasiłek chorobowy
•
Jeżeli przyczyną niezdolności do pracy jest wypadek w drodze
do pracy lub z pracy, zasiłek chorobowy w wysokości 100%
wypłaca się na podstawie dokumentów potwierdzających.
Jeżeli niezdolność do pracy wynika z późniejszych następstw
zaistniałych w stanie zdrowia w związku z wcześniej
stwierdzonym wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy,
zasiłek chorobowy przysługuje w wysokości 100% podstawy
wymiaru. Związek tej niezdolności z wypadkiem powinien być
potwierdzony zaświadczeniem lekarskim.
•
Jeśli występują okoliczności uprawniające do zasiłku
chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru, a zasiłek
przysługuje z więcej niż jednego tytułu, zasiłek chorobowy
przysługuje w tej wysokości z każdego z tych tytułów.
•
Jeżeli pracownik po wykorzystaniu okresu zasiłkowego
pozostanie niezdolny do pracy, ale dalsze leczenie i
rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy,
przysługuje mu świadczenie rehabilitacyjne.
Zasiłek chorobowy
Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego
wynosi:
• 90% podstawy wymiaru zasiłku
chorobowego za okres pierwszych
trzech miesięcy (90 dni);
• 75% podstawy wymiaru zasiłku za
pozostały okres;
• 100% podstawy wymiaru zasiłku
chorobowego – jeżeli niezdolność do
pracy przypada w okresie ciąży.