Slajd 1

Opracowanie



Anna Kolasińska



Barbara Miotła



Estera Moiczek



Barbara

Naliwajko



Kamila Pliszka



Agata Potempa



Monika Sobczyk



Marzena

Szkliniarz



Agnieszka

Szymczak



Bartosz Gaj



Łukasz Jurkowski

Założenia metody Ruchu

Rozwijającego Weroniki

Sherborne



Rozwijanie
świadomości
własnego ciała i
usprawniania
ruchowego,

W Polsce metoda ta

wykorzystywana jest w

placówkach dla dzieci



upośledzonych umysłowo,



autystycznych,



z wczesnym mózgowym porażeniem

dziecięcym,



z zaburzeniami emocjonalnymi i

zaburzeniami zachowania,



z niekorzystnych środowisk

wychowawczych (domy dziecka),



głuchych i niewidomych.

Prowadząc zajęcia metodą

Weroniki Sherborne terapeuta

powinien kierować się kilkoma

zasadami:



Uczestniczenie w zajęciach jest
dobrowolne (możesz dziecko zachęcać),



Postaraj się nawiązać kontakt z dzieckiem
(wzrokiem, dotykiem),



Zajęcia powinny być dla dziecka przyjemne
i dawać radość z aktywności ruchowej,



Bierz udział we wszystkich ćwiczeniach –
baw się



Przestrzegaj praw dziecka do swobodnej,
własnej decyzji,

Prowadząc zajęcia metodą

Weroniki Sherborne terapeuta

powinien kierować się kilkoma

zasadami:



Miej poczucie humoru,



Nie krytykuj dziecka,



Chwal dziecko nie za efekt, co za jego
starania i wysiłek,



Unikaj stwarzania sytuacji rywalizujących,



Rozszerzaj krąg doświadczeń społecznych
dziecka,



Większość, szczególnie początkowych
ćwiczeń, prowadź na podłodze,

Prowadząc zajęcia metodą

Weroniki Sherborne terapeuta

powinien kierować się kilkoma

zasadami:



Zaczynaj od ćwiczeń prostych,
stopniowo je utrudniając,



Zmniejszaj udział swojej inicjatywy na
rzecz coraz aktywniejszego udziału
dziecka,



Proponuj na przemian ćwiczenia
dynamiczne i relaksacyjne,



Miej zawsze na uwadze samopoczucie
dziecka.

Prowadząc zajęcia metodą

Weroniki Sherborne terapeuta

powinien kierować się kilkoma

zasadami:



We wszystkich ćwiczeniach dbaj o to,
aby dziecko znalazło się także w pozycji
dominującej,



Zaplanuj początek ćwiczeń tak, aby
zawierał propozycję ćwiczeń - spotkań
dających poczucie bezpieczeństwa,
oparcia i bliskiego kontaktu,



Na zakończenia zajęć proponuj
ćwiczenia wyciszające, uspokajające.

Program zajęć powinien uwzględniać

następujące czynniki:



zajęcia można stosować jako
oddziaływanie indywidualne, jednakże
zaleca się prowadzenie ich w formie pracy
grupowej;



grupa nie może być zbyt liczna, ze względu
na swobodę i bezpieczeństwo dziecka w
grupie –Wiek uczestników nie jest
ograniczony;

Program zajęć powinien uwzględniać

następujące czynniki:



skład grupy powinien być stały;



zajęcia powinny odbywać się
systematycznie, minimum raz w
tygodniu, czas trwania – około 1
godziny;

Program zajęć powinien uwzględniać

następujące czynniki:



partnerami dzieci poddawanych działaniom
terapeutycznym mogą być ich rodzice,
młodzież czy starsze dzieci chętne do
współpracy;



należy zadbać o odpowiednie warunki
lokalowe (przestrzeń, odpowiednie podłoże,
świeże powietrze), najlepiej jeśli uczestnicy
ćwiczą boso, ponieważ daje to im najlepszy
kontakt z podłogą i poczucie oparcia o nią;

Program zajęć powinien uwzględniać

następujące czynniki:



prowadzeniem grupy powinny

zajmować się dwie osoby, które mogą

sobie wzajemnie pomagać w czasie

zajęć i w przygotowywaniu programu

oraz wspólnie analizować to, co

wydarza się w ich trakcie;



należy zadbać o właściwy klimat w

grupie, ponieważ oznacza on poczucie

bezpieczeństwa i wzajemne zaufanie.

W programie ćwiczeń

ruchowych Weronika

Sherborne wyróżnia

następujące grupy

ćwiczeń

wspomagających rozwój

dziecka:

Ćwiczenia prowadzące do

poznania własnego ciała:

• Wyczuwanie brzucha, pleców,

pośladków

• Wyczuwanie nóg w ruchu i siedząc
• Wyczuwanie łokci
• Wyczuwanie twarzy
• Wyczuwanie całego ciała

Ćwiczenia ułatwiające

nawiązanie kontaktu i

współpracy z partnerem i z

grupą:

• Ćwiczenia „z” w parach
• Ćwiczenia „przeciwko” w

parach

• Ćwiczenia „razem” w parach
• Ćwiczenia „razem” w grupie

Ćwiczenia pozwalające

zdobyć pewność siebie i

poczucie bezpieczeństwa w

otoczeniu:

• Ćwiczenia indywidualne
• Ćwiczenia w parach
• Ćwiczenia w grupie

Ćwiczenia twórcze

• Pozwalają nawiązać i pogłębić stosunki

międzyludzkie, poznać sytuacje, których
ćwiczący nie doświadczyłby ze względu na
swoje fizyczne i psychiczne ułomności. Na
szczególną uwagę zasługują ćwiczenia
twórcze w formie tańca. Ćwiczenia
"twórcze" i tańce - to działania, które dają
możliwość uwolnienia się od wewnętrznych
napięć, niepokojów.

Korzyści wynikające ze

stosowania metody

Weroniki Sherborne:

poczucie bezpieczeństwa
rozluźnienie, relaks, rozładowanie
napięcia
„dawanie” i „branie”
akceptacja samego siebie
poczucie siły i własnej wartości
bliski kontaktu z innymi ludźmi
poczucie własnej energii
satysfakcja związana z wysiłkiem
fizycznym

Korzyści wynikające ze

stosowania metody

Weroniki Sherborne:

mobilizacja do pokonywania trudności,
do sprawdzania się w trudnej sytuacji
poznanie swojego ciała
odkrywanie własnych możliwości
odczucie energii własnej i energii
drugiego człowieka
zaufanie do siebie i innych
doznawanie przyjemności, radości,
zabawy