Kończyna dolna
Kończyna dolna
- budowa
- budowa
(łac. membrum inferior)
W skład kończyny dolnej
W skład kończyny dolnej
wchodzi:
wchodzi:
31 kości, które dzielą się na:
31 kości, które dzielą się na:
-
kości obręczy kończyny dolnej
kości obręczy kończyny dolnej
-
kości kończyny dolnej wolnej
kości kończyny dolnej wolnej
Obręcz kończyny dolnej, w przeciwieństwie do
Obręcz kończyny dolnej, w przeciwieństwie do
obręczy
obręczy
kończyny górnej, zbudowana jest bardzo mocno i
kończyny górnej, zbudowana jest bardzo mocno i
składa się z dwóch kości miednicznych i kości
składa się z dwóch kości miednicznych i kości
krzyżowej. Łączą się one ze sobą tworząc mocny
krzyżowej. Łączą się one ze sobą tworząc mocny
pierścień kostny, zwany
pierścień kostny, zwany miednicą.
miednicą.
Kości obręczy kończyny dolnej
Kości obręczy kończyny dolnej
Kość miedniczna (
Kość miedniczna (łac.
os
os
coxae
coxae
)
)
kość wchodząca w skład obręczy kończyny
kość wchodząca w skład obręczy kończyny
tylnej (dolnej) (łac.
tylnej (dolnej) (łac.
cingulum extremitatis
cingulum extremitatis
posterioris
posterioris
), jest
), jest kością
parzystą. Kości
miedniczne łączą się ze sobą w części
miedniczne łączą się ze sobą w części
przedniej za pomocą
przedniej za pomocą spojenia łonowego
(łac.
(łac.
symphysis pubica
symphysis pubica
), w części tylnej
), w części tylnej
łączą się z
łączą się z kością krzyżową
.
.
Dwie kości miednicze i kość krzyżowa (łac.
Dwie kości miednicze i kość krzyżowa (łac.
os sacrum
os sacrum
) tworzą miednice (łac.
) tworzą miednice (łac.
pelvis
pelvis
).
).
Każda z kości miednicznych składa
Każda z kości miednicznych składa
się z:
się z:
(łac.
(łac.
os ilium
os ilium
),
),
(łac.
(łac.
os ischii
os ischii
),
),
(łac.
(łac.
os pubis
os pubis
).
).
Kość biodrowa
Kość biodrowa
os ilium
os ilium
) - u człowieka
składa się z talerza i trzonu
,
które na powierzchni wewnętrznej oddzielone są przez kresę łukowatą (
które na powierzchni wewnętrznej oddzielone są przez kresę łukowatą (
linea
linea
arcuata
arcuata
). Trzon posiada powierzchnię zewnętrzną i wewnętrzną. Talerz
). Trzon posiada powierzchnię zewnętrzną i wewnętrzną. Talerz
posiada powierzchnię pośladkową (leżącą na zewnątrz) oraz krzyżowo-
posiada powierzchnię pośladkową (leżącą na zewnątrz) oraz krzyżowo-
biodrową (po stronie wewnętrznej). Na powierzchni pośladkowej znajdują się
biodrową (po stronie wewnętrznej). Na powierzchni pośladkowej znajdują się
3 kresy pośladkowe: przednia, tylna i dolna. Ograniczają one miejsca
3 kresy pośladkowe: przednia, tylna i dolna. Ograniczają one miejsca
przyczepu 3 mięśni
: dużego, średniego i małego. Powierzchnia
: dużego, średniego i małego. Powierzchnia
krzyżowo-biodrowa wytwarza dół biodrowy, ku tyłowi od którego znajduje się
krzyżowo-biodrowa wytwarza dół biodrowy, ku tyłowi od którego znajduje się
powierzchnia uchowata i guzowatość biodrowa. Dół biodrowy stanowi
powierzchnia uchowata i guzowatość biodrowa. Dół biodrowy stanowi
miejsce przyczepu mięśnia biodrowego
. Powierzchnia uchowata pokryta jest
. Powierzchnia uchowata pokryta jest
i łączy się za pomocą stawu krzyżowo-biodrowego
(
(
). Ruchomość tego połączenia jest bardzo
). Ruchomość tego połączenia jest bardzo
ograniczona. Guzowatość biodrowa zaś stanowi miejsce przyczepu mięśni.
ograniczona. Guzowatość biodrowa zaś stanowi miejsce przyczepu mięśni.
Talerz biodrowy ograniczony jest przez grzebień biodrowy, który rozpoczyna
Talerz biodrowy ograniczony jest przez grzebień biodrowy, który rozpoczyna
się kolcem biodrowym przednim górnym, a kończy kolcem biodrowym
się kolcem biodrowym przednim górnym, a kończy kolcem biodrowym
tylnym górnym. Na grzebieniu tym wyróżnia się wargę zewnętrzną, wargę
tylnym górnym. Na grzebieniu tym wyróżnia się wargę zewnętrzną, wargę
wewnętrzną i będącą pomiędzy nimi kresę pośrodkową. Na brzegu przednim
wewnętrzną i będącą pomiędzy nimi kresę pośrodkową. Na brzegu przednim
talerza wyróżnia się kolec biodrowy przedni górny i kolec biodrowy przedni
talerza wyróżnia się kolec biodrowy przedni górny i kolec biodrowy przedni
dolny. Na brzegu tylnym znajduje się kolec biodrowy tylny górny i kolec
dolny. Na brzegu tylnym znajduje się kolec biodrowy tylny górny i kolec
biodrowy tylny dolny oraz wcięcie kulszowe.
biodrowy tylny dolny oraz wcięcie kulszowe.
Kość kulszowa
Kość kulszowa
]
Z Wikipedii
Z Wikipedii
Skocz do: nawigacji
Kość kulszowa
Kość kulszowa
os ischii
os ischii
) - Składa się z trzonu (bierze udział w
) - Składa się z trzonu (bierze udział w
tworzeniu tylnej części panewki) i gałęzi kości kulszowej.
tworzeniu tylnej części panewki) i gałęzi kości kulszowej.
Trzon kości kulszowej (
Trzon kości kulszowej (
corpus ossis ischii
corpus ossis ischii
)
)
]
]
Do tyłu i przyśrodkowo od trzonu odchodzi kolec kulszowy (
Do tyłu i przyśrodkowo od trzonu odchodzi kolec kulszowy (
spina
spina
ischiadica
ischiadica
). Stanowi granice pomiędzy wyżej leżącym wcięciem
). Stanowi granice pomiędzy wyżej leżącym wcięciem
kulszowym większym (incisura ischiadica major) i znajdującym się poniżej
kulszowym większym (incisura ischiadica major) i znajdującym się poniżej
wcięciem kulszowym mniejszym (incisura ischiadica minor).
wcięciem kulszowym mniejszym (incisura ischiadica minor).
Gałąź kości kulszowej (ramus oschi ischii)
Gałąź kości kulszowej (ramus oschi ischii)
]
]
Trzon kości kulszowej przechodzi ku przodowi i przyśrodkowo w gałąź,
Trzon kości kulszowej przechodzi ku przodowi i przyśrodkowo w gałąź,
grubą u swego początku a cieńszą i płaską w miejscu połączenia z gałęzią
grubą u swego początku a cieńszą i płaską w miejscu połączenia z gałęzią
dolną
dolną kości łonowej
. Obie części, trzon i gałąź, są ustawione do siebie pod
. Obie części, trzon i gałąź, są ustawione do siebie pod
kątem prawie prostym, tworząc guz kulszowy (tuber ischiadicum). Jest to
kątem prawie prostym, tworząc guz kulszowy (tuber ischiadicum). Jest to
najniżej położone miejsce miednicy. Zbudowana jest z dwóch kręgów.
najniżej położone miejsce miednicy. Zbudowana jest z dwóch kręgów.
[ukryj]
[ukryj]p
• d
• e
Kość łonowa
Kość łonowa
os pubis
os pubis
) - parzysta kość wchodząca w
) - parzysta kość wchodząca w
skład miednicy. U człowieka posiada trzon i 2 gałęzie:
skład miednicy. U człowieka posiada trzon i 2 gałęzie:
górną i dolną.
górną i dolną.
Trzon kości łonowej tworzy 1/5 panewki stawu
Trzon kości łonowej tworzy 1/5 panewki stawu
biodrowego.
biodrowego.
Gałąź górna posiada powierzchnię górną, dolną i tylną
Gałąź górna posiada powierzchnię górną, dolną i tylną
oraz brzeg przedni i tylny. Brzeg tylny tworzy
oraz brzeg przedni i tylny. Brzeg tylny tworzy
grzebień
grzebień
kości łonowej
kości łonowej
(łac.
(łac.
pecten ossis pubis
pecten ossis pubis
) przedłużający się
) przedłużający się
ku tyłowi w
ku tyłowi w
kresę łukowatą
kresę łukowatą
(łac.
(łac.
linea arcuata
linea arcuata
).
).
Przyśrodkowo i z przodu gałąź górna kończy się
Przyśrodkowo i z przodu gałąź górna kończy się
powierzchnią spojeniową
powierzchnią spojeniową
(łac.
(łac.
facies symphysialis
facies symphysialis
). W
). W
tym miejscu kości łonowe łączą się spojeniem łonowym.
tym miejscu kości łonowe łączą się spojeniem łonowym.
Gałąź dolna kości łonowej posiada powierzchnię
Gałąź dolna kości łonowej posiada powierzchnię
wewnętrzną i zewnętrzną oraz brzeg przyśrodkowy i
wewnętrzną i zewnętrzną oraz brzeg przyśrodkowy i
boczny.
boczny.
Kość udowa
Kość udowa
(łac.
(łac.
femur
femur
) — kość kończyny
) — kość kończyny
dolnej będąca elementem wspierającym
dolnej będąca elementem wspierającym
tkanki miękkie uda. Jest to kość długa,
tkanki miękkie uda. Jest to kość długa,
dlatego wyróżnić w niej można trzon i dwa
dlatego wyróżnić w niej można trzon i dwa
końce: koniec bliższy i koniec dalszy.
końce: koniec bliższy i koniec dalszy.
Jednocześnie jest to najdłuższa z kości
Jednocześnie jest to najdłuższa z kości
długich organizmu. Występuje u człowieka i
długich organizmu. Występuje u człowieka i
zwierząt. U człowieka jest ustawiona
zwierząt. U człowieka jest ustawiona
pionowo, u zwierząt w kierunku przednio-
pionowo, u zwierząt w kierunku przednio-
dolnym.
dolnym.
Kość udowa (femur)
Kość udowa (femur)
a) Koniec bliższy:
a) Koniec bliższy:
- głowa kości udowej (caput ossis femoris)
- głowa kości udowej (caput ossis femoris)
- szyjka kości udowej (collum femoris)
- szyjka kości udowej (collum femoris)
- krętarz większy (trochanter maior)
- krętarz większy (trochanter maior)
- krętarz mniejszy (trochanter minor)
- krętarz mniejszy (trochanter minor)
- grzebień międzykrętarzowy (crista
- grzebień międzykrętarzowy (crista
intertrochanterica)
intertrochanterica)
b) Trzon (corpus)
b) Trzon (corpus)
c) Koniec dalszy:
c) Koniec dalszy:
- nadkłykieć przyśrodkowy (epicondylus medialis)
- nadkłykieć przyśrodkowy (epicondylus medialis)
- nadkłykieć boczny (epicondylus lateralis)
- nadkłykieć boczny (epicondylus lateralis)
- dół międzykłykciowy (fossa intercondyliaris)
- dół międzykłykciowy (fossa intercondyliaris)
- kłykieć przyśrodkowy (condylus medialis)
- kłykieć przyśrodkowy (condylus medialis)
- kłykieć boczny (condylus lateralis)
- kłykieć boczny (condylus lateralis)
Miednica
Miednica
Miednica
Miednica
kobieca
kobieca
Miednica
Miednica
męska
męska
Kości kończyny dolnej
Kości kończyny dolnej
wolnej
wolnej
Kość udowa,
Kość udowa,
Kość piszczelowa,
Kość piszczelowa,
Kość strzałkowa,
Kość strzałkowa,
Kości stopy
Kości stopy
Kość udowa
Kość udowa
przednia grupa mięśni udowych : mm. czworogłowy uda (m. quadriceps femoris), stawowy, m. krawiecki (m. sartorius) –
zginają staw biodrowy. Mięsień czworogłowy uda składa się z 4 głów, przednia to m. prosty uda, pozostałe to tzw. mm.
obszerne uda
tylna grupa mięśni udowych
zginacze: mm. dwugłowy uda (m. biceps femori), półścięgnisty (semitendinosus) i półbłoniasty (semimembranosus).
Zginają nogę w stawie kolanowym, mm. dwugłowy jako jedyny obraca podudzie w bok.
grupa przyśrodkowych mięśni udowych - mięśnie przywodzące, szczególnie rozwinięte u człowieka: m. grzebieniowy, mm.
przywodziciele: długi, krótki i wielki oraz m. zasłaniacz zewnętrzny
Mięśnie uda (musculi femoris)
prostowniki stopy: (przednie) m.
piszczelowy przedni, m. prostownik
palucha i m. prostownik palców
długi - prostują dogrzbietowo stopę
mięśnie strzałkowe: (boczne) mm.
strzałkowe długi i krótki -
wieloczynnościowe
zginacze stopy: m. trójgłowy łydki
(m. triceps surae), składający się z
m. brzuchatego o 2 głowach (m.
gastrocnemius) i m.
płaszczkowatego łydki (m. soleus),
kończą się na ścięgnie Achillesa
(tendo Achillis). Zaliczamy tu
również m. piszczelowy tylny,
podeszwowy (słaby mięsień) oraz
zginacz palucha długi i zginacz
palców długi
m. biodrowo-
lędźwiowy
m. przywodziciel
długi
m. grzebieniowy
m. krawiecki
m. smukły
m. dwugłowy
uda
m. pośladkowy wielki i
średni
m. czworogłowy uda: m. prosty
i mm. obszerne uda (boczny,
przyśrodkowy, pośrodkowy)
pasmo biodrowo-
piszczelowe
m. napinający powięź
szeroką
Mięśnie goleni (goleń -
crus)
m. prostownik długi
palców
m. strzałkowy
długi
m. strzałkowy
krótki
m. podeszwowy
m. brzuchaty – głowa
boczna
m. płaszczkowaty
ścięgno piętowe
m. brzuchaty –
głowa
przyśrodkowa
m. prostownik długi
palucha
m. piszczelowy przedni
Cechami wybitnie
ludzkimi w budowie
kończyny dolnej jest
rozrost mięśni
pośladkowych,
przywodzicieli uda, m.
czworogłowego uda i
trójgłowego łydki