Otoskopia w praktyce
lekarza rodzinnego
Definicja otoskopii:
Proces diagnostyczny
polegający na przyrządowym
wziernikowaniu ucha, mający
na celu oglądanie oraz ocenę
przewodu słuchowego
zewnętrznego oraz błony
bębenkowej.
Technika otoskopii
• Wyjaśnić pacjentowi swoje zamierzenia i potrzebę badania.
• Badamy zawsze prawym okiem.
• Źródło światła, oko badającego oraz badane ucho powinny znajdować się
zawsze na jednej wysokości, a oko badającego możliwie blisko otworu
wziernika.
• Różnice poziomów między badanym przedmiotem i okiem badającego
wyrównuje się używając do badań krzesełek z podnoszonymi siedzeniami.
• Wszystkie ruchy konieczne do obejrzenia całej błony bębenkowej należy
wykonywać wyłącznie głową badanego.
• Wziernik uszny powinien być maksymalnie szeroki.
• Wziernik wprowadza się do miejsca, w którym przewód chrzęstny
przechodzi w kostny.
• U dorosłych małżowinę uszną odciąga się do góry i tyłu, a u niemowląt i
małych dzieci do dołu i tyłu.
• Badając ucho prawe, trzymamy małżowinę uszną lewą ręką, a prawą
wziernik; w przypadku ucha lewego odwrotnie.
Najczęstsze schorzenia
uszu w praktyce lekarza
rodzinnego:
• ostre zapalenie przewodu słuchowego
zewnętrznego
• ostre zapalenie ucha środkowego
• surowicze zapalenie ucha środkowego
• czop woskowinowy w przewodzie
słuchowym zewnętrznym
• ciało obce w przewodzie słuchowym
zewnęrznym
• urazowe przebicie błony bębenkowej
Anatomia ucha
Schemat błony
bębenkowej ucha prawego
I-kwadrant górno-przedni
II-kwadrant przednio-
dolny
III-kwadrant tylno-dolny
IV-kwadrant górno-tylny
Prawidłowa błona
bębenkowa ucha prawego
Zapalenie ucha
zewnętrznego
Może mieć
charakter
ograniczony
(czyrak przewodu
słuchowego
zewnętrznego w
obrębie jego
chrzęstnej
części),lub rozlany
(dotyczy wówczas
części chrzęstnej i
kostnej przewodu)
Grzybica ucha
zewnętrznego
Zakażenie Candida lub Aspergillus niger może
nastąpić z powodu przedawkowania kropli
antybiotykowych lub steroidowych, w cukrzycy,
przy zastosowaniu ogólnym leków
immunosupresyjnych, na skutek zanieczyszczenia
ucha podczas kąpieli w brudnej wodzie
Grzybicze zapalenie ucha-
2
• Dotyczy głównie
kostnej części
przewodu,
rozciągając się
również na błonę
bębenkową
Czop woskowinowy w
przewodzie słuchowym
zewnętrznym
Objawy:
-upośledzenie słuchu
-uczucie ciała obcego
-szum w uchu
-zjawiska odruchowe:
kaszel, zawroty głowy
Objawy zwykle
występują nagle po
kąpieli lub umyciu
twarzy
Ostre zapalenie ucha
środkowego
• Choroba powszechna u dzieci.
• Wygląd błony bębenkowej jest różny
zależnie od etapu choroby.
• We wczesnym etapie błona bębenkowa
jest wciągnięta i różowa z poszerzonymi
naczyniami na rękojeści młoteczka , w
miarę postępu choroby uwypukla się, staje
się żywoczerwona i ostatecznie może ulec
perforacji z następowym wyciekiem ropy
do przewodu słuchowego zewnętrznego
Ostre zapalenie ucha
środkowego w okresie
kataralnym
Ostre zapalenie ucha środkowego z
charakterystycznym uwypukleniem
błony bębenkowej
Ostre zapalenie ucha
środkowego z perforacją-
1
Perforacje
centralne mogą
być bezpiecznie
obserwowane
przez pewien
czas przez
lekarza
rodzinnego.
Mogą się zagoić
samoistnie.
Ostre zapalenie ucha
środkowego z perforacją-2
Całkowity ubytek błony bębenkowej
powstały z poszerzania się
perforacji centralnej
Perforacja brzeżna z
widocznym perlakiem
•
Wszystkie przypadki
podejrzane o
perforację brzeżną
lub perlaka powinny
być kierowane do
badania pod
mikroskopem i
ewentualnego
leczenia
operacyjnego !
Zapalenie wysiękowe ucha
środkowego- obraz
otoskopowy
• naczynia krwionośne układają się
promieniście i na obwodzie błony
bębenkowej
• błona bębenkowa w kolorze miodu
• brak refleksu świetlnego
• obecność płynu i pęcherzyków powietrza
za błoną bębenkową
• rękojeść młoteczka w pozycji poziomej
• rozdwojenie refleksu świetlnego
Zapalenie wysiękowe ucha
środkowego-1
Zapalenie wysiękowe ucha
środkowego-2
Perforacja urazowa błony
bębenkowej
• przyczyny-wybuch,
tępy uraz
• lokalizacja-tylny
kwadrant części
napiętej
• zwykle mała o
ostrych, wyraźnych
brzegach
• większość goi się
spontanicznie
Tympanoskleroza-
zwapnienie błony
bębenkowej
• Płytka zwapnienia ma
postać białego złogu
umiejscowionego w
obrębie błony
bębenkowej.
• Jest wynikiem
pozapalnego
odkładania się grubych
włókien kolagenu w
środkowej warstwie
błony bębenkowej
•Dziękuję
Państwu
za uwagę