SAMOUCZEK

SAMOUCZEK

PRZYKŁAD

ROZWIĄZANIA

RAMY

ZAPRASZAMY DO NAUKI

W samouczku zostało przedstawione, w jaki sposób użyć programu

RAMA

do obliczania momentów gnących, naprężeń i sił tnących na przykładzie

konkretnej ramy. Podczas pracy z samouczkiem dowiemy się także, jak na

podstawie otrzymanych wyników otrzymać wykresy sił wewnętrznych dla

przykładowej ramy.

PORUSZANIE SIĘ PO SAMOUCZKU:



Każdy ekran podaje instrukcję dotyczącą jednego kroku samouczka.



Każdy krok zawiera ilustrację pokazującą, co powinno być widoczne w

oknie programu RAMA.



Wykonanie instrukcji samouczka zajmuje ok. 15 minut. Aby w dowolnej

chwili przerwać ćwiczenie, w lewym dolnym rogu naciśnij przycisk.



Aby kontynuować pracę z samouczkiem, kliknij przycisk akcji.

WPROWADZENIE

Rama składająca się z belki poziomej i ze słupa pionowego,

jednym końcem utwierdzona a drugim końcem połączona

przegubowo ze ścianą, jest obciążona siłą skupioną

momentem

W zadaniu musimy wyznaczyć wartości reakcji

podporowych oraz sporządzić wykresy sił wewnętrznych.

a / 2

UTWÓRZ NOWY PLIK

Pierwszym krokiem przy rozpoczęciu obliczania zadania jest

utworzenie nowego pliku lub otwarcie już istniejącego. W tym

przypadku tworzymy całkiem nowe zadanie i w tym celu z paska

wybieramy

PLIK,

a następnie opcję

NOWY.

DOBÓR MATERIAŁU

Po utworzeniu nowego pliku przechodzimy do określania rodzaju materiału

z jakiego będą wykonane pręty kratownicy, oraz pole przekroju

poszczególnych.

Aby dobrać materiał z paska

wybieramy

DODAJ

a następnie

zaznaczamy opcję

MATERIAŁ.

OKNO DOBORU

MATERIAŁU

W oknie tym wpisujemy moduł parametry materiału, z którego została wykonana

rama. W pierwszym okienku wyświetlony jest numer materiału, który wpisujemy

w odpowiednie miejsce w kolejnych krokach samouczka. W naszym zadaniu

rama jest wykonana w całości z tego samego materiału, ale można także każdy

element ramy wykonać z różnych rodzajów materiału.

Więcej danych na temat parametrów potrzebnych w tym kroku, można znaleźć w POMOCY!

DODAWANIE WĘZŁÓW

Gdy już określiliśmy rodzaj materiału i przekrój pręta, Przechodzimy

do konstruowania geometrii ramy. Zaczynamy od umiejscowienia węzłów.

Przyjmujmy w myślach punkt początkowy, który umiejscawiamy w lewym

dolnym rogu ekranu. Od ej pory będziemy traktować jako początek układu

współrzędnych. Tak więc kolejne węzły, które będziemy dodawać będą

określone za pomocą pary współrzędnych.

DODAWANIE WĘZŁÓW

CD.

Jest to już ostatni węzeł i teraz możemy przejść do dalszego

konstruowania ramy.

DODAWANIE

ELEMENTÓW

Aby połączyć węzły prętami na pasku

wybieramy

DODAJ

a następnie zaznaczamy opcję

ELEMENT.

W tym kroku wpisujemy numery

węzłów pomiędzy którymi będzie rozpięty element oraz numer materiału

z jakiego wykonany jest dany element.

DODAWANIE PODPÓR

Sprawdziliśmy już wszystkie elementy kratownicy i okazało

się, że są one poprawne. Przechodzimy teraz do następnego

kroku, którym jest podparcie kratownicy. W tym celu z paska

wybieramy

DODA

i zaznaczamy opcję

PODPORĘ

PODPORA PIERWSZA

Na ekranie pojawia się nam okno

WYMUSZONE

PRZEMIESZCZENIA

W oknie tym wpisujemy w którym węźle chcemy podeprzeć ramę,

oraz charakter podpory. Tak więc wpisujemy cyfrę 1, oraz

zaznaczamy

utwierdzenie

kierunkach

zaznaczamy

utwierdzenie

kierunkach

i przemieszczenia w tych kierunkach równe zero. W ten sposób

kratownica została podparta w węźle nr.3 podporą stałą. Ponieważ

rama w tym miejscu jest zamocowana na stałe, więc zaznaczamy

również utwierdzenie obrotu.

PODPORA DRUGA

Aby umiejscowić podporę drugą postępujemy

analogicznie jak przy wpisywaniu podpory pierwszej, z

tą różnicą, że w oknie numeru węzła wpisujemy cyfrę 5.

DODAWANIE OBCIĄŻEŃ

Podpory są już umiejscowione, a więc pozostało nam już tylko

obciążenie belki siłami. W zadaniu występują dwie siły skupione

o różnej wartości. Aby je odpowiednio przyłożyć do ramy

skorzystamy z funkcji

DODAJ

z paska

MENU

oraz opcji

SIŁĘ.

SIŁA PIERWSZA

Pierwszą siłą, którą przykładamy do ramy jest siła skupiona działająca

w kierunku osi Y. W programie

RAMA

przyjęty jest kartezjański układ

współrzędnych i zgodnie z nim wpisujemy wartość siły pierwszej. Znak

minus przy wartości siły oznacza, że siła skierowana jest w dół.

SIŁA DRUGA

Drugą siłą, którą musimy przyłożyć do ramy jest moment

skupiony w węźle numer 2. Aby poprawnie zamocować moment

skupiony, musimy w okienku

Wartość momentu,

wpisać z

odpowiednim znakiem podaną w zadaniu wartość.

WIDOK RAMY

Jeżeli już wprowadziliśmy parametry ostatniej siły i zatwierdziliśmy

je przyciskiem

, pojawi nam się na ekranie gotowa rama.

Możemy teraz sprawdzić, czy jej kształt jest zgodny z założonym

w zadaniu. Jeżeli nie, to wprowadzamy korekty za pomocą funkcji

ZMIEŃ

lub

USUŃ

z paska

DANE OBLICZENIOWE

Jest to ostatnia chwila,

kiedy to możemy sprawdzić

poprawność

danych

poprawność

danych

wprowadzonych przez nas

podczas

poprzednich

podczas

poprzednich

kroków samouczka.

Jeżeli okazuje się, że nie

wszystko jest w porządku

możemy

wprowadzić

możemy

wprowadzić

korektę za pomocą funkcji

DODAJ

ZMIEŃ

USUŃ

Jeżeli wszystko jest

porządku

przechodzimy dalej.

OBLICZENIA

Poprawność

wprowadzonych

parametrów

jest

Poprawność

wprowadzonych

parametrów

jest

sprawdzona i przechodzimy do obliczeń. Z paska

wybieramy

OBLICZENIA

i zaznaczamy funkcję

OBLICZ

Program automatycznie wykonuje wszystkie obliczenia.

WYNIKI OBLICZEŃ

Dzięki

funkcji

Dzięki

funkcji

WYNIKI

OBLICZEŃ

WYNIKI

OBLICZEŃ

możemy

zobaczyć

możemy

zobaczyć

komplet

wyników

komplet

wyników

dotyczących zadania. Są

tam przemieszczenia i

naprężenia

wszystkich

naprężenia

wszystkich

węzłów kratownicy.

WYKRESY

W dalszej części samouczka dowiemy

się w jaki sposób możemy wyświetlić

wykresy sił wewnętrznych w programie

RAMA.

JAK WYŚWIETLAĆ

WYKRESY?

Aby wyświetlić wykresy sił wewnętrznych ramy i linię

ugięcia ramy skorzystamy z funkcji

WIDOK

na pasku menu. Po

uaktywnieniu funkcji

WIDOK

rozwinie się nam pasek na którym

możemy wybrać interesującą nas opcję. W kolejnych

posunięciach będziemy wybierać

UGIĘCIE BELKI, WYKRES

SIŁ TNĄCYCH ORAZ WYKRES MOMENTÓW GNĄCYCH.

ZAPISYWANIE

Pozostało nam już tylko zapisanie utworzonego pliku. W tym celu

z paska

wybieramy

PLIK

i zaznaczamy opcję

ZAPISZ JAKO

W wyświetlonym oknie wpisujemy nazwę, pod którą chcielibyśmy

zapisać nasze zadanie.

Po wpisaniu nazwy klikamy przycisk

ZAPISZ

Document Outline