Wirtualne sieci LAN
Wykład: Zaawansowane sieci komputerowe
Prowadzący: dr inż. Sławomir Nowak
Opracowanio na podstawie
materiałów kursu CCNA
Wprowadzenie
Sieć VLAN jest logiczną grupą stacji i urządzeń sieciowych.
Sieci VLAN można tworzyć na podstawie stanowisk lub
departamentów
w firmie,
niezależnie od miejsca
, w którym fizycznie znajdują się
użytkownicy.
Urządzenia w sieci VLAN komunikują się tylko z urządzeniami
znajdującymi się w tej samej sieci VLAN.
Połączenie między sieciami VLAN zapewniają routery.
Wprowadzenie
Definicja wg. miesięcznika NetWorld
Wirtualne sieci LAN – umożliwiają wirtualne grupowanie stanowisk
pracy, niezależnie od tego, gdzie fizycznie znajdują się w sieci.
Administrator sieci może fizycznie podzielić całą sieć na elementy
logiczne, nie zważając na to, w jakim segmencie sieci są
zlokalizowane różne stanowiska pracy. Technologia sieci VLAN jest
pomocna przy wprowadzaniu różnego rodzaju zmian, takich jak
definiowanie nowych stanowisk pracy, usuwanie ich z sieci,
kontrolowanie pakietów rozgłoszeniowych, itp.
Bardzo istotną zaletą tych sieci jest to, że administrator może
grupować serwery w jednym miejscu. Ułatwia to znakomicie zadanie
zarządzania tymi serwerami, świadczącymi swe usługi wielu grupom
roboczym, z których każda reprezentuje wirtualną sieć LAN.
Po co to???
Sieci VLAN mogą zwiększyć skalowalność i bezpieczeństwo sieci oraz
usprawnić zarządzanie nią.
Routery w sieciach VLAN filtrują ruch rozgłoszeniowy, zapewniają
bezpieczeństwo i poprawiają wydajność sieci.
Bez sieci VLAN trudno jest przenieść użytkownika z jednego biura do
drugiego. Może to wymagać ponownej konfiguracji routera,
wprowadzenia zmian
w kablach połączeniowych oraz ponownej konfiguracji adresu IP na
hoście. Natomiast host podłączony do przełącznika umożliwiającego
obsługę sieci VLAN pozostaje po prostu w tej samej sieci VLAN,
domenie rozgłoszeniowej lub podsieci.
Sieci VLAN a sieci fizyczne
Sieć VLAN jest logiczną grupą stacji, usług i urządzeń sieciowych,
które nie są ograniczone fizycznym segmentem sieci LAN.
Struktura fizyczna i logiczna
Jeden router – trzy domeny
rozgłoszeniowe
Sieć VLAN jest logiczną grup stacji, usług i urządzeń sieciowych,
które nie są ograniczone fizycznym segmentem sieci LAN.
Rodzaje sieci VLAN
Można wyróżnić dwa rodzaje sieci VLAN:
- Statyczne
- Dynamiczne
Statyczne sieci VLAN
Statyczne sieci VLAN
o noszą nazwę sieci członkowskich VLAN
opartych na portach (ang. port-centric).
W momencie, gdy urządzenie jest dołączane do sieci,
automatycznie przyjmuje ono członkostwo w sieci VLAN tego portu,
do którego zostało podłączone.
Dynamiczne sieci VLAN
Do tworzenia dynamicznych sieci VLAN służy oprogramowanie
CiscoWorks 2000 lub CiscoWorks for Switched Internetworks.
Określanie przynależności do sieci
VLAN
- sieci VLAN oparte na portach (statyczne);
- sieci VLAN oparte na adresach MAC;
- sieci VLAN oparte na protokołach.
Rodzaje sieci VLAN
Opis
Oparte na portach
Najczęsciej stosowana metoda konfigurowania
Łatwe w uzyciu
Często stosowane tam, gdzie do przypisania
adresów IP do hostów w sieci używany jest
protokół dynamicznej konfiguracji hostów DHCP
Oparte na adresach MAC
Obecnie rzadko stosowane
Każdy adres musi być wprowadzony ręcznie do
przełącznika i skonfigurowany
Wygodne dla użytkowników
Trudne w administrowaniu, zarządzaniu
i rozwiązywaniu problemów
Oparte na protokołach
Konfigurowane podobnie jak adresy MAC,
ale używany jest adres logiczny
Obecnie rzadko używane, gdyż stosowany jest
mechanizm DHCP
Konfigurowanie statycznych sieci
VLAN
Statyczna konfiguracja sieci VLAN
polega na ręcznym
przypisywaniu portów przełącznika do sieci VLAN
.
Można to skonfigurować bezpośrednio w przełączniku za
pomocą interfejsu CLI.
Porty te zachowują przypisaną im konfigurację sieci VLAN do
momentu ręcznej jej zmiany.
Konfigurowanie statycznych sieci
VLAN
• maksymalna liczba sieci VLAN zależy od przełącznika;
VLAN 1
• jedną z domyślnie zainstalowanych fabrycznie sieci VLAN
jest VLAN1;
• domyślną siecią VLAN Ethernet jest VLAN1;
• rozgłaszanie protokołów: CDP (ang. Cisco Discovery
Protocol) odbywa się przez sieć VLAN 1;
• adres IP przełącznika domyślnie znajduje się w domenie
rozgłoszeniowej sieci VLAN1;
Konfigurowanie statycznych sieci
VLAN
Tworzenie sieci VLAN w przełączniku jest łatwym zadaniem.
Jeśli jest używany przełącznik zarządzany przy użyciu poleceń
systemu IOS, do wejścia w tryb konfigurowania sieci VLAN
można użyć polecenia vlan database w uprzywilejowanym
trybie EXEC.
W razie potrzeby można także skonfigurować nazwę sieci
VLAN.
Switch#vlan database
Switch(vlan)#vlan numer_sieci_VLAN
Switch(vlan)#exit
Konfigurowanie statycznych sieci
VLAN
Sekwencje konfiguracyjne mogą różnić się w zależności
od typu i serii urządzenia. Podane poniżej sekwencje
dotyczą nowszych serii urządzeń sieciowych a także
działają
w programie PacketTracer.
Switch#configure terminal
Enter configuration commands, one per line. End with CNTL/Z.
Switch(config)#vlan 2
Switch(config-vlan)#name test
Switch(config-vlan)#exit
Może także wystąpić sekwencja poleceń
set
Konfigurowanie statycznych sieci
VLAN
Po wyjściu z tego trybu konfiguracja sieci VLAN zostanie
zastosowana w przełączniku. Następnym krokiem jest
przypisanie sieci VLAN do jednego lub wielu interfejsów.
Switch(config)#interface fastethernet 0/9
Switch(config-if)#switchport access vlan
numer_sieci_VLAN
Sprawdzanie konfiguracji
Zalecaną zasadą jest sprawdzenie konfiguracji sieci VLAN za
pomocą poleceń:
show vlan
show vlan brief
show vlan idnumer_id
Usuwanie VLAN i konfiguracji VLAN dla
przełącznika
Procedura usuwania ustawień VLAN z konfiguracji portu jest
podobna do tej, która służy do usuwania polecenia z routera.
No po przypisaniu VLAN dla interfejsu FastEthernet 0/9 za
pomocą polecenia
switchport access vlan 300
aby usunąć tę sieć VLAN z interfejsu, wystarczy użyć tego
polecenia w postaci ze słowem kluczowym no:
no switchport access vlan 300
Do usunięcia sieci VLAN z przełącznika można użyć
następującego polecenia:
Switch#vlan database
Switch(vlan)#no vlan 300
Po usunięciu sieci VLAN wszystkie przypisane do niej porty
staną się nieaktywne. Będą one jednak do niej przypisane,
dopóki nie zostaną przypisane do innej sieci VLAN.
Łącza trunkingowe
Na wczesnym etapie rozwoju technologii sieci VLAN ich
wdrażanie
w obrębie całej sieci sprawiało duże trudności. Każdą należało
skonfigurować ręcznie na wszystkich przełącznikach.
Zarządzanie sieciami VLAN w dużych, rozbudowanych
sieciach było bardzo skomplikowane
.
Dodatkowym utrudnieniem była niespójność funkcji obsługi
sieci VLAN w przełącznikach oferowanych przez różnych
producentów. Aby rozwiązać te problemy, opracowano
technologię trunkingu sieci VLAN
.
Tworzenie łączy trunkingowych w sieci VLAN umożliwia
konfigurowanie wielu sieci VLAN w obrębie jednej sieci
fizycznej przez dodawanie do ramek specjalnych znaczników
wskazujących, do której sieci VLAN należy dana ramka.
Łącza trunkingowe
W technologii radiowej łącze trunkingowe to
pojedyncza linia
komunikacyjna
, w której istnieje
wiele kanałów
przenoszących
sygnały radiowe.
Łącze trunkingowe to fizyczne i logiczne połączenie między
dwoma przełącznikami, po którym odbywa się ruch w sieci.
Łącza trunkingowe
W sieci przełączanej łącze trunkingowe to łącze punkt-punkt, które
może obsługiwać kilka sieci VLAN
. Celem stosowania łączy
trunkingowych jest
zmniejszenie liczby wykorzystywanych portów
podczas budowania połączeń między dwoma urządzeniami
implementującymi sieci VLAN.
Łącza trunkingowe pozwalają skonfigurować wiele łączy
wirtualnych
w jednym łączu fizycznym.
Łącza trunkingowe
Problemem jest rozróżnienie, które ramki należą do których VLAN
we wspólnym łączu?
Realizowane jest to za pomocą odpowiedniego
znakowania ramek
lub
filtrowania ramek
.
Filtrowanie ramek
Łącza trunkingowe – znakowanie ramek
Protokoły łączy trunkingowych, które wykorzystują znakowanie
ramek, charakteryzują się szybszym przesyłaniem ramek i są
łatwiejsze
w zarządzaniu.
Każda ramka wysyłana za pośrednictwem łącza
jest znakowana informacjami o sieci VLAN, do
której należy
Znakowanie ramek
Stosowanie VLAN wymaga odpowiedniego
znakowania (modyfikacji) ramek.
Łącza trunkingowe – znakowanie ramek
Istnieją różne schematy znakowania. Dwa najpopularniejsze
schematy wykorzystywane w segmentach sieci Ethernet to ISL i
802.1Q:
- ISL — protokół firmy Cisco
- 802.1Q — standardowy protokół IEEE
Łącza trunkingowe – enkapsulacja ISL
Ramka ISL enkapsuluje ramkę ethetnetową
Konfiguracja łącza trunkingowego
Należy skonfigurować port jako port łącza trunkingowego;
switch(config)#configure terminal
switch(config)#interface fastethernet 0/1
switch(config-if)#switchport mode trunc
Następnie należy określić sposób enkapsulacji:
switch(config-if)#switchport trunc encapsulation isl
lub dla 802.1Q:
Switch(config)#interface fastethernet 0/1
Switch(config-if)#switchport mode trunk
Switch(config-if)#switchport trunk encapsulation dot1q
Switch(config-if)#end
Na niektórych przełącznikach nie ma potrzeby określania enkapsulacji,
bo np. dostępna jest tylko jedna.
Protokół VTP
Protokół VTP
(ang. VLAN Trunking Protocol) zapewnia obsługę
dynamicznego informowania o dodaniu, usunięciu i zmianie nazwy
sieci VLAN w całej strukturze przełącznika.
Protokół VTP został opracowany przez firmę Cisco w celu
rozwiązania problemów operacyjnych w przełączanych sieciach, w
których skonfigurowano sieci VLAN. Jest to protokół firmy Cisco.
Zalety VTP:
Protokół VTP
VTP to
protokół komunikacyjny
, który umożliwia dodawanie,
usuwanie i zmianę nazwy sieci VLAN, używając do tego ramek łączy
trunkingowych warstwy 2.
Pozwala on na scentralizowane
wprowadzanie zmian
, o których informacje są rozsyłane do
wszystkich pozostałych przełączników w sieci.
Komunikaty protokołu VTP są umieszczane w ramkach własnego
protokołu Cisco — ISL lub protokołu IEEE 802.1Q, a następnie
przekazywane za pośrednictwem łączy trunkingowych do kolejnych
urządzeń.
Protokół VTP działa z wykorzystaniem pojęcia tzw.
domeny VTP
Domena VTP składa się z jednego lub więcej połączonych ze sobą
urządzeń, które mają wspólną nazwę domeny VTP. Dany przełącznik
może należeć tylko do jednej domeny VTP.
Protokół VTP
W przypadku zainstalowania protokołu VTP, każdy przełącznik
ogłasza na swoich portach łącza trunkingowego informacje o swojej
domenie zarządzania, numer wersji konfiguracji, informacje o
znanych sobie sieciach VLAN oraz niektóre parametry tych sieci.
Ramki ogłoszeń są wysyłane na adres grupowy, tak aby mogły
dotrzeć do wszystkich sąsiednich urządzeń.
Wszystkie urządzenia należące do tej samej domeny zarządzania
dowiadują się o wszystkich nowych sieciach VLAN skonfigurowanych
na urządzeniu wysyłającym.
Nową sieć VLAN należy utworzyć i skonfigurować tylko na jednym
urządzeniu znajdującym się w domenie zarządzania. Wszystkie
pozostałe urządzenia w domenie automatycznie uzyskają te
informacje.
Protokół VTP
Przełączniki obsługujące VTP mogą pracować w jednym z trzech
trybów:
tryb serwera, tryb klienta, tryb przezroczysty.
Serwery VTP
mogą tworzyć, modyfikować i usuwać sieci VLAN i ich
parametry konfiguracyjne dla całej domeny. Serwery VTP zapisują
informacje o konfiguracji sieci VLAN w pamięci NVRAM przełącznika.
Serwery wysyłają komunikaty protokołu VTP na wszystkich portach
łącza trunkingowego.
Klienci VTP
nie mogą tworzyć, modyfikować ani usuwać informacji o
sieciach VLAN. Jedynym zadaniem klientów VTP jest przetwarzanie
zmian dotyczących sieci VLAN i wysyłanie komunikatów VTP na
wszystkich portach łącza trunkingowego.
Przełączniki
w trybie przezroczystym
protokołu VTP przekazują
ogłoszenia tego protokołu, ale ignorują informacje zawarte w
komunikatach.
Protokół VTP
Istnieją trzy rodzaje komunikatów protokołu VTP:
* żądania ogłoszeń,
* ogłoszenia skonsolidowane,
* ogłoszenia szczegółowe.
Za pomocą żądań ogłoszeń
klienci
wysyłają żądania podania
informacji
o sieciach VLAN.
Serwer
odpowiada ogłoszeniami skonsolidowanymi
i szczegółowymi.
Wysyłanie ogłoszeń
szczegółowych
może być wyzwalane przez
następujące czynności:
- usunięcie lub dodanie sieci VLAN,
- zawieszenie lub aktywacja sieci VLAN,
- zmiana nazwy sieci VLAN,
- zmiana maksymalnej jednostki transmisyjnej MTU dla sieci VLAN.
Konfiguracja protokołu VTP
Aby skonfigurować wersję protokołu VTP na przełączniku Cisco z
systemem IOS najpierw należy przejść do trybu bazy danych sieci
VLAN:
Switch#vlan database
Switch(vlan)#vtp v2-mode
Jeśli przełącznik jest pierwszym przełącznikiem w sieci, należy
utworzyć domenę zarządzania:
Switch(vlan)#vtp domain cisco
Należy wybrać dla przełącznika jeden z trzech dostępnych trybów
protokołu VTP:
Switch(vlan)#vtp {client | server | transparent}
Można też użyć polecenia
show vtp status
.
Polecenie to służy do
weryfikowania ustawień konfiguracyjnych protokołu VTP
„Przycinanie” VTP
Przycinanie (pruning) zwiększa dostępne pasmo poprzez
zmniejszenie niepotrzebnego ruchu, np.
poprzez eliminację tych
ramek w przełączniku, które dotyczą sieci VLAN, które w
przełączniku są nieobecne
.
Włączenie przycinania na serwerze VTP uaktywnia je w całej
domenie VTP.
Włączenie przycinania:
Switch(vlan)# vtp pruning
Można także wyłączyć przycinanie na pojedynczym interfejsie:
Switch(config-if)#
switchport trunk pruning vlan remove vlan-id
Polecenie
show vtp status
Routing pomiędzy sieciami VLAN
Należy pamiętać, że komunikacja między hostami należącymi do
różnych sieci VLAN
wymaga użycia routera
. Routing pomiędzy
sieciami VLAN jest istotnym elementem projektowania skalowalnej
sieci.
Na wczesnym etapie rozwoju sieci VLAN routery były podłączone do
przełączanych sieci za pośrednictwem wielu łączy.
W topologii „
router na patyku
" jest stosowane jedno łącze
trunkingowe, które łączy router z resztą sieci kampusowej.
Ruch międzysieciowy VLAN musi przejść przez warstwę 2 sieci
szkieletowej, aby dotrzeć do routera, skąd może trafiać do
odpowiednich sieci VLAN. Następnie dane przepływają z powrotem
do żądanej końcowej stacji docelowej przy użyciu zwykłego
przekazywania realizowanego w warstwie 2.
Routing pomiędzy sieciami VLAN
Podinterfejsy
Podinterfejs
jest
interfejsem logicznym
wyodrębnionym z interfejsu fizycznego, np.
z interfejsu Fast Ethernet routera. W jednym
interfejsie fizycznym może istnieć wiele
podinterfejsów logicznych.
Każdy podinterfejs obsługuje jedną sieć VLAN i ma
przypisany jeden adres IP.
Podinterfejsy - konfiguracja
Aby zdefiniować podinterfejsy w interfejsie
fizycznym, należy wykonać następujące
czynności:
* Wskaż pod-interfejs.
* Zdefiniuj sposób enkapsulacji dla sieci
VLAN.
* Przypisz adres IP interfejsowi.
Polecenia:
Router(config)#interface fastethernet numer_portu.
numer_podinterfejsu
Router(config-if)#encapsulation
dot1qnumer_sieci_VLAN
Podinterfejsy - konfiguracja
Projektowanie sieci
Stosuje się dwie, przeciwstawne strategie
projektowania sieci pod kątem ruchu sieciowego
pomiędzy podsieciami:
80/20
20/80
Podsumowanie
Sieci VLAN:
-po co się stosuje?
-jakie są rodzaje?
-jak się konfiguruje VLAN?
-łącza trunkingowe
-protokół VTP
-routning pomiędzy sieciami VLAN