Slajd 1

Omówienie zmian zachodzących w gospodarce

w dobie współczesnej

wymaga omówienia wielu bardzo istotnych zmian,

jakie dokonały się i nadal dokonują w świecie.

Zmiany te w sposób zasadniczy wpłynęły i wpływają nie

tylko na zmianę sposobów i metod produkcji, ale

również na zmianę

roli i znaczenia czynników produkcji.

Te dokonujące się w coraz szybszym tempie zmiany

otoczenia

stawiają przed społeczeństwami nowe wyzwania.

W poprzednich okresach środowisko zewnętrzne

-otoczenie było stabilne, proste, łatwe i

bezpieczne.

▼

Obecnie jest dynamiczne, skomplikowane,

trudne i ryzykowne.

Wyróżniamy pięć głównych etapów zmian w gospodarce

światowej, które

wymusiły zmiany w przedsiębiorstwach.

I etap –

otoczenie

spokojne przypadkowe

spokojne przypadkowe, okres pierwszej

rewolucji przemysłowej, wzrasta zapotrzebowanie na wolną siłę
roboczą, zarządzanie w firmie oparte na intuicji i
doświadczeniu, rodzi się i rozwija orientacja przedsiębiorcza
(lata 1820-1880);

II etap

–

otoczenie spokojne, uporządkowane,

zrestrukturyzowane

zrestrukturyzowane, co stwarzało dużą autonomię dla
funkcjonowania przedsiębiorstw, dynamiczny rozwój
przedsiębiorstw tworzy silną grupę społeczną pracowników
najemnych. Firmy były zorientowane na zwiększenie produkcji i
rozszerzanie rynku, etap ten zakończył się największym w
historii kryzysem gospodarczym lat 1929-1933 (lata 1880-
1930);

III etap

–

otoczenie oddziałujące

, które powodowało, że

autonomia firm coraz silniej ograniczana była przez różnicujące
się rynki w ramach danego kraju i świata, co wymusiło
orientację rynkową przedsiębiorstw i spowodowało zmiany w
strukturze zasobów pracy. Postęp techniczny daje nowe
możliwości produkcji, wymaga jednak nowych rynków zbytu
(1930-1970);

IV etap –

otoczenie „burzliwe pola”,

otoczenie „burzliwe pola”, w którym autonomia

przedsiębiorstwa ograniczona została przez globalną
konkurencję, państwo i społeczeństwo, co narzuciło potrzebę
orientacji globalnej i nowego podejścia do czynnika produkcji
jakim są ludzie ze swoimi umiejętnościami i wiedzą (lata 1970-
do końca XX wieku);

V etap –

otoczenie współczesnych przedsiębiorstw,

które jest coraz bardziej:

 rozległe, globalizuje się rynek i wymiana informacji oraz
skutki
różnych, nawet lokalnych działań i konfliktów;

 zróżnicowane, powstają nowe wyspecjalizowane
organizacje,
    specyficzne nisze rynkowe oraz grupy klientów o
specjalnych
    potrzebach;

 niestabilne, coraz krótszy jest „okres życia” produktów i
coraz
    silniejsza konkurencja, występują „rewolucje
technologiczne”,
    przełomy polityczne, aktywna i zmienna ingerencja
państwa
    itp.;

 kompleksowe, coraz bardziej procesy te stają się
współzależne,
    co wymusza elastyczność w zarządzaniu i poszukiwaniu
coraz to
    nowszych metod i technik sterowania przedsiębiorstwem.

Na podst.: B. Wawrzyniak „Odnawianie przedsiębiorstwa. Na spotkanie XXI wieku” i
„Polityka strategiczna przedsiębiorstwa”.

Dwuwiekowa

historia

rozwoju

przedsiębiorstwa dostarcza wielu przykładów
pokazujących,

jak

otoczenie

wymusza

zmianę

sposobach

zarządzania

przedsiębiorstwem oraz jak zmienia się
rola czynników sukcesu firmy na rynku.

Umiędzynarodowienie działalności gospodarczej stało się

jednym z najważniejszych zjawisk drugiej połowy XX wieku,

przy czym zjawisko to nabiera tempa w miarę upływu czasu.

Rezultatem II wojny światowej był kryzys gospodarczy

w większości krajów rozwiniętych

oraz słaba motywacja do podejmowania działań na skalę międzynarodową.

W okresie odbudowy gospodarki światowej nastąpiły wydarzenia

polityczne,

które stworzyły klimat do zmian stymulujących wzrost działalności

międzynarodowej.

Na scenie politycznej powstała w 1945 roku Organizacja Narodów

Zjednoczonych, w roku 1948 w Europie przyjęto układ Ogólny w

Sprawie Ceł i Handlu,

w 1957 roku utworzono Europejską Wspólnotę Gospodarczą.

Poza sferą polityczną notuje się znaczny postęp w zakresie

transportu i komunikacji, szczególnie w porównaniu z latami

międzynarodowymi.

W tatach 50. i 60. w Europie i Ameryce Północnej zaczęły powstawać

sieci autostrad umożliwiających dużo szybszy transport towarów

zarówno na skalę krajową, jak i międzynarodową.

Gwałtownie rozwijające się sektory lotnictwa oraz

telekomunikacji również miały wpływ na te zmiany.

Rozwój telewizji jako medium w znacznym stopniu zapoznał

widzów

ze stylem życia ludzi o odmiennych kulturach, a także stworzył

podstawy reklamy na skalę masową.

Wszystkie czynniki umożliwiły powstanie marek globalnych

pewnych ogólnie akceptowanych idei, takich jak np. znaczenie

wolnego handlu między krajami.

Popularność kina i sportu telewizyjnego zapewniła organizacjom

kolejne szanse rozwoju produktów na skalę międzynarodową.

▼

Wymienione wyżej cechy

sygnalizują wyłanianie się odmiennego od utrwalonego

paradygmatu funkcjonowania gospodarki światowej jako

całości

i poszczególnych jej podmiotów.

Cechy te determinują

▼

„

wyłanianie się” nowego rodzaju rynku i społeczeństwa

korzystającego z wszechobecnej sieci elektronicznej.

Wywołuje to również wiele nowych zjawisk

w przedsiębiorstwach na całym świecie –

w zarządzaniu nimi,

w kulturze pracy,

systemach wartości,

metodach wykonywania pracy,

procesach komunikowania w skali globalnej.

W większości firm o sukcesie ich strategii

decydują zasoby ludzkie.

Wyjątkowa rola ludzi wynika z tego,

że odgrywają oni unikalną rolę w procesie uczenia się

organizacji,

w budowaniu jej cech konkurencyjnych

oraz przekształcaniu strategii na działanie.

W dobie współczesnej

najważniejszym zasobem nowoczesnej

organizacji staje się coraz bardziej

kapitał intelektualny

i to w większym nawet stopniu niż

kapitał finansowy czy rzeczowy.

Zapewnienie długoterminowego przetrwania

organizacji

i jej sukcesu jest zadaniem

zarządzania strategicznego

„

Stawianie nowych pytań,

ukazywania nowych możliwości,

rozpatrywanie starych problemów

z nowego punktu widzenia

wymaga twórczej wyobraźni

i oznacza prawdziwy postęp w nauce”.

Albert Einstein

Document Outline