Dos
Ogólne
• D.23.3.1. Paulus: prawo do posagu (dotis causa) jest
wieczna, i skoro za zgodą tego, kto daje (ustanawia)
tak zostało postanowione, aby posag zawsze
pozostawał u męża.
• D.23.3.2 Paulus: Jest to w interesie rzeczpospolitej, aby
kobiety miały swoje posagi bezpieczne, ze względu na
które mogą wychodzić za mąż.
• D.23.3.3 Ulpian: Termin „posag ” nie odnosi się do tych
małżeństw, które nie mogą istnieć [być ważne],
bowiem nie może być posagu bez małżeństwa. Gdzie
zatem nie ma nazwy małżeństwa, nie ma posagu.
• D.23.3.70 Paulus: w przypadku wątpliwości lepiej jest,
aby rozstrzygać na korzyść posagu.
Wielkość posagu
• D.23.3.60 Celsus: Pytam, ile pieniędzy jako posag powinien
pozwolić przyrzec dorosłej kobiecie [jej] kurator.
Odpowiedział: zależy to od modus [statusu społecznego],
możliwości majątkowych [facultates] i godności [dignitas]
jej i męża, dopóki suma jest rozsądna.
• D.23.3.61 Terentius Clemens: Czy to kurator ogólny, czy
ustanowiony dla dania posagu, i zostało przyrzeczone w
posagu więcej, niż pozwalają na to możliwości finansowe
kobiety, przyrzecznie ipso iure nie jest ważne, ponieważ w
ustawie nie zostało zatwierdzone auctoritas udzielona
podstępnie. Należy jednak zapytać, czy całe zobowiązanie,
czy to, co przyrzeczone jest więcej, niż mogło być
przyrzeczone, jest bezskuteczne? I korzystniej jest
powiedzieć, że tylko to jest nieważne, co jest „nadwyżką”.
Sposoby ustanowienia posagu
• Tituli ex corpore Ulpiani:
• 6.1 Dos aut datur, aut dicitur, aut
promittitur.
• 6.2 Dotem dicere potest mulier, quae
nuptura est, et debitor mulieris, si iussu
eius dicat; item parens mulieris virilis
sexus per virilem sexum cognatione
iunctus, velut pater, avus paternus. Dare,
promittere dotem omnes possunt.
Rodzaje posagu ze względu na
osobę, która ustanawiała
• 6.3 Dos jest nazywany albo
"profecticia„, tj. jeśli posag
ustanowił ojciec kobiety, albo
"adventicia", tj. taki, który
ustanowiony jest przez kogokolwiek
innego
WŁASNOŚĆ RZECZY
POSAGOWYCH
• D.23.3.7.3 Ulpian: …Rzeczy dane jako posag w trakcie trwania
małżeństwa stają się własnością męża. Cóż zatem, jeśli przed
zawarciem małżeństwa? Jeśli kobieta dała w tak, by stało się to
natychmiast własnością męża – tak będzie [jest to skuteczne].
Bowiem jeśli dała pod warunkiem, że rzecz stanie się własnością
męża, gdy małżeństwo zostanie zawarte, bez wątpliwości
powiemy, że wtedy stanie się jego [własnością], gdy małżeństwo
zostanie zawarte. Stąd, jeśli małżeństwo nie nastąpi po zerwaniu
zaręczyn, jeśli kobieta dała tak, aby rzeczy natychmiast stały się
męża, będzie musiała wytoczyć o nie condictio po zerwaniu
zaręczyn; jeśli zaś tak dała, żeby stały się jego po zawarciu
małżeństwa, po zerwaniu małżeństwa będzie mogła je natychmiast
windykować. Lecz jeśli będzie windykować przed zerwaniem
zaręczyn, windykującej będzie mogło zaszkodzić exceptio doli lub
in factum: bowiem [te rzeczy] przeznaczone na posag nie mogą
[nie powinny] być windykowane.
• D.23.3.8 Callistratus: lecz jeśli to nie zostało dokonane wyraźnie,
należy sądzić, że jest tak dokonywane, aby rzeczy natychmiast
stawały się narzeczonego, i aby zostały zwrócone, jeśli małżeństwo
nie zostało zawarte.
POŻYTKI I ONERA MATRIMONII
• D.23.3.7 pr Ulpian: Słuszność wymaga, by mąż miał
własność pożytków z posagu; skoro on ponosi ciężary
małżeństwa, to słusznym jest, by on pobierał pożytki z
posagu.
• 1 Pożytki, które posag przyniósł w czasie małżeństwa nie
stają się jego częścią, ale te uzyskane przed zawarciem
stają się jego częścią, chyba że strony mające się pobrać
postanowiły co innego, wtedy pożytki uważane są za
darowiznę.
• D.23.3.47 Iulianus: Jeśli niewolnikow, który został dany w
posagu przed zawarciem małżeństwa, przed zawarciem
małżeństwa zostało coś podarowane lub zapisane, posag
powiększa się, tak jak o pożytki z gruntu, który został
wydany przed zawarciem małżeństwa.
OSZACOWANIE
• D.23.3.10 Ulpian: Nie jest przeważnie w interesie męża, by
rzecz była oszacowana, aby niebezpieczeństwo [utraty] rzeczy
nie przechodziło na niego, szczególnie, jeśli zwierzęta przyjął w
posagu lub szatę, którą kobieta używa. Ma to bowiem [taki]
skutek [eveniet], jeśli została oszacowana i kobieta ją zużyje,
mąż świadczy ich wartość [jest odpowiedzialny do wysokości
oszacowania]. Ilekroć rzeczy nieoszacowane są dane w posagu,
polepszenia i pogorszenia są kobiety [ryzyko ich polepszenia i
pogorszenia ponosi kobieta].
• D.23.3.10.6 Ulpian: Chociaż rzeczy dane w posagu zostały
oszacowane, jednak zawarto porozumienie, że albo
oszacowanie [wartość] albo rzecz będzie świadczona, jeśli
zostało dodane „które [z nich] kobieta chce”, ona wybiera, czy
woli żądać rzeczy, [czy] oszacowania, jednak jeśli zostało
dodane „które [z nich] mąż woli”, wybór jest jego. Albo jeśli nic
nie zostałoby dodane na temat wyboru, mąż będzie miał wybór,
czy woli zaoferować rzeczy, czy ich wartość [cenę]. Albowiem i
skoro ta albo tamta rzecz jest obiecana, ma wybór rzeczy, którą
będzie świadczył. Lecz jeśli rzecz nie istnieje, mąż będzie
świadczył oszacowanie [wartość].
• D.23.3.11 Paulus: Oczywiście może oddać i pogorszoną [rzecz].
Oszacowanie - cd
• D.23.3.42 Gaius: Rzeczy dane w posagu,
które podlegają zważeniu, policzeniu lub
zmierzeniu, przechodzą na ryzyko męża,
ponieważ są dane tak, aby mąż zbył je
wedle swego uznania i aby po rozwiązaniu
małżeństwa zwrócił tyle samo takiego
samego rodzaju; on lub dziedzic jego.
Wymogi staranności w
administrowaniu posagiem
• D.23.3.17 Paulus: Co do rzeczy posagowych mąż winien
odpowiadać [praestare] tak za podstęp, jak i winę, ponieważ dla
siebie [dla swego dobra] przyjmuje posag. Będzie także
odpowiadał za dochowanie staranności, której dochowuje we
własnych sprawach. Jeśli po daniu rzeczy oszacowanej
małżeństwo nie zostanie zawarte, należy spojrzeć, co powinno
zostać zwrócone: czy rzecz, czy wartość. Lecz wydaje się, że
intencją stron było, by oszacowanie nastąpiło tylko, gdy
małżeństwo zostało zawarte, ponieważ nie inna była przyczyna
układających się; zatem rzecz musi być zwrócona, nie wartość.
• D.23.3.26 Modestinus: Mówimy, że w trakcie trwania
małżeństwa posag może zostać zmieniony [zamieniony], jeśli jest
to korzystne dla kobiety, jeśli z pieniędzy w rzecz i z rzeczy w
pieniądze. I to jest uznane.
• D.23.3.27 Ulpianus: Jeśli zostało to dokonane, grunt lub rzecz
staje się posagową.
ZWROT POSAGU MANENTE
MATRIMONIO
• D.23.3.73.1 Paulus: Podczas trwania
małżeństwa posag może być zwrócony
żonie z tych przyczyn: aby wyżywiła
[utrzymała] siebie i swoich, aby kupiła
dobry grunt, aby świadczyła alimenty
[środki utrzmania] rodzicowi wygnanemu
na wygnanie lub na wyspę, lub żeby
wspomogła egentem virum [dziecko z
popzedniego męża?], brata lub siostrę.
Zwrot posagu
• D.24.3.1 Pomponius: dotium causa ma
zawsze i w każdych okolicznościach
pierwszeństwo. …w interesie państwa
jest, aby kobieta miała zachowany
(bezpieczny) swój posag, by mogły być
uposażone dla rodzenia dzieci i
zapełniania nimi państwa.
Zwrot posagu – śmierć żony
• 6.4 Jeśli kobieta zmarła podczas trwania małżeństwa,
posag ustanowiony przez ojca wraca do niego, jednak mąż
zachowuje 1/5 posagu na każde dziecko (bez odgraniczenia
maksymalnej wartości zatrzymania). Jeśli ojca nie ma –
posag pozostaje u męża.
• 6.5 Posag ustanowiony przez inną osobę niż ojciec zostaje
zawsze u męża (po śmierci żony), chyba że ten, kto dał
posag (tylko w formie dotis dictio?) przyjął stypulację, że
posag zostanie mu zwrócony. Wówczas posag nosi nazwę
"receptcia".
Zwrot posagu - rozwód
• 6.6 W przypadku rozwodu nie ma różnicy, przez
kogo był ustanowiony posag. Istotne jest to, czy
kobieta jest osobą sui iuris czy alieni iuris. W
pierwszym przypadku ona sama (i tylko ona) ma
prawo żądania zwrotu posagu. W drugim, zwrotu
posagu może żądać ojciec, za zgodą córki.
• 6.7
Jeśli kobieta umrze po dokonanym
rozwodzie, lecz przed odzyskaniem posagu
(wytoczeniem skargi), jej spadkobiercy nie będą
mieli prawa wytoczenia skargi o zwrot posagu,
chyba że mąż był w zwłoce.
Sposób rozliczeń przy actio rei uxoriae
• 6.8 Sposób zwrotu posagu uzależniony jest od tego, jakie
składniki go stanowiły. Jeśli stanowiły go rzeczy zamienne, posag
powinien być zwrócony w trzech rocznych ratach, chyba że
umówiono się, że zwrot nastąpi od razu w całości. Inne składniki
majątku posagowego powinny być zwrócone natychmiast.
• 6.9 Po rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód, mąż ma prawo
zatrzymania części posagu z powodu: dzieci, obyczajów (sposobu
prowadzenia się żony), nakładów, podarowanych rzeczy, rzeczy,
które żona bezprawnie zabrała z majątku męża.
• 6.10 Prawo zatrzymania ze względu na dzieci ma miejsce wtedy,
gdy rozwód dokonany został z winy żony lub ojca, pod którego
jest władzą. Wówczas mąż ma prawo zatrzymać 1/6 posagu na
każde dziecko, jednak nie więcej niż połowę posagu.
• 6.12 Z powodu obyczajów mąż ma prawo zatrzymać 1/6 posagu,
gdy żona "poważnie" naruszyła dobre obyczje. Jeśli naruszyła je
"lekko", mąż może zatrzymać 1/8. Ciężkim naruszeniem jest
tylko cudzołóstwo, lżejszym – każde inne.
Zasądzenie na id quod facere potest
• D.24.3.12 Ulpian: jest uznane, że mąż
może zostać zasądzony na to [taką
wartość], co może uczynić [zapłacić], ale
nie może tego uczynić jego spadkobierca,
• D.24.3.13 Paulus: bo taki przywilej jest
osobisty i wygasa z chwilą śmierci osoby
uprawnionej.