PODSTAWY USTNO – TWARZOWEJ TERAPII WG. Rodolfo Castillo Moralesa

PODSTAWY USTNO –

TWARZOWEJ TERAPII WG.

Rodolfo Castillo Moralesa

Prof..n.med. Ludwika

Sadowska

Samodzielna Pracownia

Rehabilitacji Rozwojowej

Katedra Fizjoterapii AM

Wrocław

Mięśnie okolic oczu:

•

m. potyliczno-czołowy

(marszczenie

czoła, podnoszenie brwi);

•

m. okrężny oka

(opuszczenie powiek);

•

m. marszczący brwi

(pionowe

marszczenie brwi);

•

dźwigacz powieki górnej

(podnoszenie powieki).

Mięśnie okolic nosa:

•

m. podłużny nosa

(poziome

marszczenie brwi);

•

m. skrzydełek nosa

(rozwiera nozdrza, pociąga

skrzydło

nosa ku dołowi i do boku);

•

m. poprzeczny nosa

(zwęża

nozdrza);

•

m. dzwigacz wargi górnej i

skrzydełek nosa

(unosi ku

górze skrzydełko nosa i

rozwiera nozdrza, włókna

boczne unoszą wargę).

Mięśnie okolic ust:

•

m. śmiechowy

(pociąga kąt ust ku bokowi);

•

m. okrężny ust

(wysuwanie i zwieranie

szpary ust, przyciskanie warg do zębów);

•

m. obniżający

kąt ust

(

obniża kąt ust, nadając

twarzy wyraz cierpiący

);

•

m. obniżający wargę dolną

(pociąga wargę ku

dołowi i bokowi, wywijając ją na zewnątrz);

•

m. dźwigacz wargi górnej

(unosi wargę,

odsłaniając zęby siekacze górne);

•

m. dźwigacz kąta ust

(unosi kąt ust);

•

m. jarzmowy mniejszy i większy

(pociąga

wargę ku górze i do boku).

•

m. bródkowy

(podnosi uwypuklenie bródki i

wargę dolną)

Metoda Castillo Moralesa

jest całościową

neurofizjologiczną koncepcją, leczniczą

stosowaną przy sensomotorycznych i ustno-

twarzowych zaburzeniach u dzieci i

dorosłych. Ustno-twarzowy kompleks

obejmuje mięśnie mimiczne twarzy, m.

żwacze, m. nadgnykowe i podgnykowe, m.

języka, m. podniebienia miękkiego, m.

gardła, m. szyi, m. obręczy barkowej oraz ich

funkcje i unerwienie.

Koncepcja według prof. Castillo

Moralesa złożona jest z trzech

części:

Neuromotoryczna terapia rozwojowa

, która ma

zastosowanie w leczeniu dzieci z opóźnieniem

statomotorycznym, przepukliną oponowo-rdzeniową

oraz niedowładem obwodowym.

Ustno- twarzowa terapia regulacyjna

zalecana

pacjentom z zaburzeniami sensomotorycznymi w

obszarze twarzy, jamy ustnej i gardła, szczególnie do

leczenia zaburzeń ssania, żucia, połykania oraz

mowy.

Leczenie ortodontyczne

np. płytkami

podniebiennymi, które jest uzupełnieniem ustno-

twarzowej terapii regulacyjnej.

W terapii regulacyjnej

najważniejsze są:

Integracja kompleksu ustno-

twarzowego z motoryką całego ciała.

Budowa i mechanizm stawów

skroniowo-żuchwowych.

Znaczenie kontroli głowy i szczęki.

Techniki manualne stosowane w terapii.

Metoda polega na :



regulacji motoryki mięśni ustno-

twarzowych w celu uzyskania właściwego

lub zbliżonego do normy wzorca ruchu,



normalizacji wzmożonego bądź obniżonego

napięcia mięśni całego ciała,



regulacji nieprawidłowego ułożenia szczęki

i żuchwy względem siebie regulacji

zaburzeń oddychania.

Techniki manualne stosowane

w terapii to:

•

dotyk,

•

rozcieranie,

•

ucisk,

•

rozciąganie,

•

wibracja.

Castillo Morales wyróżnia :



Ćwiczenia modelujące;



Ćwiczenia specjalne dotyczące

masażu punktów neuromotorycznych

twarzy;



Ćwiczenia wewnątrz jamy ustnej.

Cisza motoryczna

jest to stan, w

którym dziecko jest całkowite

zrelaksowanie, czuje się swobodnie i

bezpiecznie. W ciszy motorycznej

możliwe jest nawiązanie kontaktu

wzrokowego niemowlęcia z osobą lub

obiektem, jak również w tej pozycji

dziecko ma optymalne warunki do

leczenia strefy ustno-twarzowej.

Ułożenie rąk:

•

Lewa ręka

(wakum):

•

uchwyt całej dłoni

za brode.

•

Prawa ręka

(uchwyt

potyliczny):

•

uchwyt całej dłoni

za potylicę.

Punkty neuromotoryczne

twarzy

są obszarem reakcji, na którym

za pomocą stymulacji dotykowej

proprioreceptorów wyzwalane są

określone ruchowe odpowiedzi

mięśniowe.

Najważniejsze punkty

motoryczne twarzy:

Punkt gładzizny nosa

(nazion);

Punkt kąta oka

(orbitalne lateralis);

Punkt skrzydełek

nosa

;

Punkt wargi górnej

(subnazales);

Punkt kąta ust

;

Punkt bródki

(pogonion);

Punkt dna jamy

ustnej

(gnation);

Punkt żwacza.

Uwagi:

•

Przy hipertonii

– po stymulacji

wibracją dłonie odrywamy po ok. 5

sekundach!

•

Przy hipotonii

- po stymulacji

wibracją szybko odrywamy dłonie!

Przebieg masażu

wewnątrzustnego:

Masaż dziąseł;

Masaż podniebienia;

Masaż języka:

–

podniesienie czubka języka;

–

aktywizowanie rotacji języka;

–

aktywizowanie bocznych ruchów

jeżyka;

–

wibracja wewnątrz jamy ustnej na

języku.

Wskazania:



niemowląt z zaburzonymi funkcjami ssania i

połykania,



zaburzeń motoryki obszaru ustno- twarzowego w

Zespole Downa , w Sekwencji Pierre- Robin, w

Syndromie Moebiusa, w porażeniach mózgowych,



w rozszczepach wargi i podniebienia, bądź po

operacjach twarzy,



w porażeniach nerwu twarzowego,



przy niewydolności domykania ust i słabej kontroli

ślinienia,

•

przy zaburzeniach artykulacyjnych i dysfonii,

•

prewencyjne leczenie wcześniaków w celu

zapobieganiu powstawania patologii

Efektami stosowania metody

jest:

•

domknięcie jamy ustnej,

•

ustawienie szczeki względem żuchwy,

•

cofnięcie i podniesienie języka,

•

normalizacja napięcia mięśni języka , warg,

podniebienia,

•

zahamowanie bądź zmniejszenie nadmiernego

ślinienia,

•

uaktywnienie bądź polepszenie funkcji pokarmowych

jak ssanie, połykanie, gryzienie, żucie,

•

poprawa funkcji oddechowej,

•

poprawa artykulacji,

•

poprawa fizjonomii.

Document Outline