mgr Aneta Strzelecka

aneta.st@poczta.onet.pl

Wstęp

Dziecko posiada

niezaspokojony głód wyżycia

się ruchowo.

Wychowanie w duchu kultury

fizycznej jest tak samo ważne

jak dbałość o rozwój

umysłowy dziecka.

Zadania wychowania

fizycznego

1. Zdrowotne
2. Wychowawcze
3. Sprawnościowo - praktyczne

Cele wychowania

fizycznego

• Harmonijny rozwój dziecka
• Kształtowanie psychomotoryki
• Kształtowanie charakteru i cech

społecznych

• Kształtowanie estetyki ruchu

Cele wychowania

fizycznego

• Dziecko kończące przedszkole i

rozpoczynające naukę w szkole

– Dba o swoje zdrowie, zaczyna orientować się w

zasadach zdrowego żywienia

– Dostrzega związek pomiędzy chorobą a

leczeniem bez sprzeciwu

– Jest sprawne ruchowo wg norm dla

sześciolatków (lub jest sprawne na swoje

możliwości, jeśli jest dzieckiem z zaburzeniami

ruchowymi.)

– Jest na tyle zahartowane, aby uczestniczyć w

zajęciach, zabawach i grach w ogrodzie, parku.

Tak więc obecna podstawa

programowa przewiduje :

• Co najmniej 1/5 czasu ( w

przypadku młodszych dzieci ¼
czasu) aby dzieci spędzały w
ogrodzie przedszkolnym, na
boisku, w parku, gdzie
organizowane będą gry i zabawy
ruchowe, zajęcia sportowe.

Cele wychowania

zdrowotnego

• Dziecko kończące przedszkole:

–

Wie, jak należy zachować się w sytuacji

zagrożenia i gdzie można otrzymać pomoc, umie

o nią poprosić;

–

Orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po

drogach i korzystaniu ze środków transportu;

–

Zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin

oraz zwierząt i unika ich;

–

Wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i

stosować środków chemicznych;

–

Próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować

sobie czas wolny w przedszkolu i w domu; ma

rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie bawić, a

gdzie nie.

Grupa I – cele kształtujące

• Dotyczą one biologicznej strony osobowości człowieka
• Prowadzą do wzbogacenia zasobu umiejętności ruchowych
• Modyfikują budowę i postawę ciała
• Prowadzą do większej wydolności i odporności organizmu.

• Do Celi kształtujących zaliczamy:

– Kształtowanie struktury koścca, połączeń

stawowych, układu mięśni szkieletowych

– Doskonalenie sposobów wykonywania różnych

czynności

– Kształtowanie motoryki – w zakresie koordynacji,

szybkości.

– Wyrabianie wydolności i odporności organizmu

Grupa II – Cele

wychowawcze

• Dotyczą postaw moralno-społecznych
• Prowadzą do wytworzenia pozytywnej

motywacji do udziału w zabawach i

zajęciach z wychowania fizycznego.

• Wpływają na prawidłową postawę oraz

nawyki higieniczno-zdrowotne

• Maja wpływ na rozwój inwencji twórczej

dziecka. Poczucie piękna, harmonii i rytmu

• Wdrażanie samodzielności i samokontroli.

Rozwój motoryczny

dziecka

Rozwój fizyczny w ciągu 4-letniego

okresu przedszkolnego przebiega w
sposób zróżnicowany.

Między 3-4 a 5-6 rokiem życia tempo i

rytm zmian rozwojowych jest w miarę
umiarkowane, ale największe nasilenie
procesów rozwojowych obserwuje się
po między 4-5 rokiem życia

Rozwój motoryczny

dziecka 3 letniego

• Dziecko w tym wieku nie panuje nad ruchami w

sposób skoordynowany mimo że przyswoiło już

podstawowe formy ruchu

• Charakterystyczna jest dla tego wieku

R o z r z u t n o ś ć r u c h o w a

Przy wykonywaniu czynności takich jak skok czy

rzut dziecko włącza do pracy mięśnie, które są
zbędne wykonując przy tym wiele ruchów

niepotrzebnych
To tzw.:

p r z y r u c h y

W tym wieku najlepszą formą wspomagającą rozwój jest:

Z A B A W A

Dziecko 4 letnie

• Dzieci w tym wieku odczuwają

większą potrzebę ruchu i dążenie do
wspólnej zabawy z rówieśnikami

• lepiej reagują na sygnały dźwiękowe
• potrafią dłużej skupić uwagę na

danym zadaniu

• Mają potrzebę ciągłego ruchu

Dzieci 5 letnie

• Przyspieszenie procesów rozwojowych

tzw. : s k o k r o z w o j o w y

przyrost mięśniowy

Doskonalenie się koordynacji, uwagi, pamięci

Wyraźniej zaznaczają się takie cechy jak: odwaga,

ambicja, chęć wykazania się sprawnością

Następuje rozłam w rozwoju motorycznym w

szczególności między dziewczynkami a chłopcami

- Chłopcy dominują w biegach, rzutach, skokach
- Dziewczynki za to lepiej radzą sobie ze skakanką,

są staranniejsze w ćwiczeniach na równoważni

oraz w ćwiczeniach rytmicznych

Tak więc w tej grupie wiekowej należy

starać się

• Zaspokoić zwiększoną i ciągle rosnącą

potrzebę wysiłku fizycznego chłopców

• Aktywizować i otaczać opieką dzieci mniej

zdolne, ociężałe, mało sprawne ruchowo;

• Zachęcać dziewczynki do intensywnych

wysiłków i wzbudzać w nich zamiłowanie do

ruchu;

• Dla tej grupy wiekowej wprowadzamy bardziej

złożone zadania np.: bieg ze skokiem, chód z

podrzutem i chwytem;

• Z A B A W A + Ć W I C Z E N I A

Dzieci 6 letnie

• Dalszy szybszy postęp rozwoju motorycznego
• Wzrasta wytrzymałość
• W czynnościach ruchowych obserwuje się płynność i swobodę;
• Ruchy bardziej celowe przystosowane do zadania;
• Można zaobserwować zjawisko przewidywania

ruchowego;

np. pochylenie ciała wyciągnięcia rąk by uchwycić piłkę

• Zadania muszą stawiać wyzwania zbyt łatwe powodują

nudę i zniechęcenie.

• Sześciolatkom wprowadzamy elementy

współzawodnictwa zarówno indywidualnego jak i

grupowego

• Ćwiczenia Metodą zadaniową np.: Kto potrafi to

zrobić?

• Należy wprowadzić : podział na zastępy, metodę zadań

dodatkowych, tor przeszkód, metodę stacyjną

Cele wychowania fizycznego i

zdrowotnego w szkole

• Uczeń kończący klasę I:

– Uczestniczy w zajęciach rozwijających sprawność

fizyczną, zgodnie z regułami;

– Potrafi:

• Chwytać piłkę, rzucać nią do celu i na odległość, toczyć ją i

kozłować;

• Pokonywać przeszkody naturalne i sztuczne;
• Wykonywać ćwiczenia równoważne;
• Dba o to, aby prawidłowo siedzieć w ławce, przy stole.;

– Wie, że choroby są zagrożeniem dla zdrowia i że

można im zapobiegać poprzez:

• Szczepienia ochronne, właściwe odżywianie, przestrzeganie

higieny, aktywność fizyczną

– Wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i

stosować środków chemicznych

– Wie, że dzieci niepełnosprawne znajdują się w trudnej

sytuacji i pomagają im

Dziecko w wieku 7-9 lat:

• Dziecko 7 – 8 letnie posiada nie w pełni jeszcze

rozwiniętą koordynację ruchów, podczas tych dwóch

lat w szkole doskonali je i uczy się nowych;

• Jest „głodne ruchu”
• Dzieci w tych latach charakteryzują działania

ruchowe, które są spontaniczne;

• Dziecko w trzeciej klasie wchodzi w szczególny

okres dla motoryki w tzw. okres dziecka doskonałego

• Dziecko jest chętne by uzyskiwać coraz lepsze

rezultaty, a jego ruchy są coraz bardziej celowe i

świadome w tym okresie występuje niezwykła

łatwość w opanowaniu nowych nawyków ruchowych.

Cele wychowania

fizycznego dziecka

kończącego III klase

1) w zakresie sprawności fizycznej:

• a) realizuje marszobieg trwający co najmniej 15

minut,

• b) umie wykonać próbę siły mięśni brzucha oraz

próbę gibkości dolnego odcinka kręgosłupa’

2) w zakresie treningu zdrowotnego:

• a) przyjmuje pozycje wyjściowe i ustawienia do

ćwiczeń oraz wykonuje przewrót w przód

• b) skacze przez skakankę, wykonuje przeskoki

jednonóż i obunóż nad niskimi przeszkodami,

• c) wykonuje ćwiczenia równoważe bez przyboru, z

przyborem i na przyrządzie;

cd.

3) w zakresie sportów całego życia i wypoczynku:

a) posługuje się piłką: rzuca, chwyta, kozłuje, odbija i prowadzi ją,
b) jeździ np. na rowerze, wrotkach; przestrzega zasad poruszania się

po drogach,

c) bierze udział w zabawach, minigrach i grach terenowych,

zawodach sportowych, respektujc reguły i podporządkowując się

decyzjom sędziego,

4) w zakresie bezpieczeństwa i edukacji zdrowotnej:

a) dba o higienę osobistą i czystość odzieży,
b) wie, jakie znaczenie dla zdrowia ma właściwe odżywianie się oraz

aktywność fizyczna,

c) wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować

środków chemicznych niezgodnie z przeznaczeniem,

d) dba o prawidłową postawę, np. siedząc w ławce, przy stole,
e) przestrzega zasad bezpiecznego zachowania się w trakcie zajęć

ruchowych; posługuje się przyborami sportowymi zgodnie z ich

przeznaczeniem,

f) potrafi wybrać bezpieczne miejsce do zabaw i gier ruchowych; wie,

do kogo zwrócić się o pomoc w sytuacji zagrożenia zdrowia lub

życia.

Przybory i pomoce

• Szarfy w czterech

podstawowych kolorach

• Woreczki – jw
• Krążki z tektury – jw
• Obręcze kolorowe
• Skakanki do zabaw

skocznych

• Kółka ringo
• Różnego rodzaju piłki
• Piłki lekarskie
• Laski kolorowe
• Deskorolki
• Chorągiewki
• Długa lina

• Plastikowe butelki
• Kręgle
• Gazety
• Chusty
• Wstążki
• Znaczki
• Wstążki na

patyczkach

• Tuby tekturowe

BHP

• Bezpieczeństwo dzieci ponad wszystko
• Przestrzeganie zasady zdrowotności
• Dokładnie sprawdzamy i zabezpieczamy

miejsce do ćwiczeń, przyrządy i sprzęt;

• Dobrze przygotowane zajęcia – organizacja

czasowa, dobór materiału ćwiczebnego;

• Stosować pomoc i ochronę przy

wykonywaniu trudniejszych ćwiczeń;

• Przestrzegać porządku i dyscypliny;
• Przestrzegać odpowiedniego stroju do zajęć.
• Ciągłe przypominanie zasad bezpieczeństwa

obowiązujących w sali jak i w ogrodzie

http://www.dmwf.republika.pl/akty_prawn

e.html

http://www.bhp.iq.pl/przep40.

htm

Metody odtwórcze

• Metoda zabawowo –

naśladowcza

• Metoda bezpośredniej celowości

ruchu – zadaniowa

• Metoda ścisła

Metody twórcze

• Metoda opowieści ruchowej
• Metoda ruchowej ekspresji twórczej –

Rudolfa Labana

• Metoda Carla Orffa
• Gimnastyka rytmiczna A. i M.

Kniessów

• Metoda ruchu rozwijającego Weroniki

Sherborn

Zasady budowy zajęć ruchowych:

- zasada zmienności pracy mięśniowej

- zasada wszechstronności;

- zasada racjonalnego natężenia wysiłku;

- zasady doboru treści i organizacji kształcenia i

wychowania

(podmiotowe traktowanie ucznia, integracja

kształcenia i wychowania, łączenie teorii z praktyką,

różnicowanie treści i formy kształcenia)

- zasady nauczania

(świadomy i aktywny udział w zajęciach, poglądowość,

systemowość, dostępność, trwałość).

Formy podziału uczniów:

zastępy stałe;

zastępy sprawnościowe;

zastępy sprawnościowe

zmienne;

drużyny;

grupy;

pary.

Formy porządkowe:

- ustawienia podstawowe:
szereg, dwuszereg, rząd, dwurząd, szyk
marszowy itp.;

- ustawienia ćwiczebne:
luźna gromadka, półkole, koło czołem
do wewnątrz, czworobok, trójkąt;

- odliczanie oraz zwroty w miejscu i w
ruchu itp.;