1
PROGRAM ZAJĘĆ Z PRZEDMIOTU SOCJOLOGIA
(1) ZDROWIE I CHOROBA JAKO POJĘCIA SPOŁECZNE
(2) Wybrane patologie społeczne
a)alkoholizm, narkomania,samobójstwa
b) przemoc domowa,
c)bieda i bezrobocie, prostytucja.
(3) Niepełnosprawność i starość jako problemy społeczne.
(4) Socjologiczne aspekty umierania i śmierci
(5) TEST ZALICZENIOWY
• Prowadzący: mgr Agata Wyrębska
• agatawyrebska@tlen.pl
•
Zaliczenie przedmiotu: ćwiczenia + wykłady
•
Podstawa zaliczenia ćwiczeń: TEST + OBECNOŚĆ
•
Test: 15 pytań: 10 zamkniętych + 5 otwartych
•
Obecności: dozwolona 1 nieobecność
•
Dyżur: ul. Lindleya 6, pok. 207, środa godz. 15.15-16.45.
2
SOCJOLOGIA
SOCJOLOGIA
Ćwiczenie 1: Zdrowie i
Ćwiczenie 1: Zdrowie i
choroba jako pojęcia
choroba jako pojęcia
społeczne
społeczne
3
Stan zdrowia społeczeństwa
Główne problemy zdrowotne:
ubóstwo: ok. 20% ludności świata
niedożywienie: 1/3 populacji dzieci
brak dostępności leków: ½ ludności ziemi
zbyt szybki wzrost ludności ziemi (przeludnienie)
• Niektóre dane (WHO, 2001)
• 6,122 mld populacja świata
730 mln populacja w Europie (32 osoby na km2 -
110 w Azji)
4
Trzy grupy chorób (Leowski, 1999):
Stare, znane choroby i stare dotąd nie rozwiązane problemy w
ich leczeniu, np. choroba niedokrwienna serca
Stare, znane choroby i nowe pojawiające się problemy w ich
leczeniu np. lekooporność (nowe postaci gruźlicy, alergie)
Nowe choroby i nowe problemy – jak je szybko rozpoznawać i jak
je leczyć, np. Ebola, HIV/AIDS, Choroba Creutzfeldta-Jacoba
Zgony według przyczyn:
47% choroby układu krążenia
25% nowotwory
7% urazy i zatrucia
5
Sytuacja zdrowotna ludności w Polsce:
1. Maleje współczynnik urodzeń (ok. 400 000), umieralności ogólnej (ok. 420 000),
umieralności niemowląt (8,51/ 1000 żywych w 2005 r.; 9,59 płci męskiej/1000;
7,37 płci żeńskiej/1000)
2. Niewielki spadek liczby ludności (2005r: ponad 38 mln).
Ludność wg płci:
Przy narodzeniu: 1,06 mężczyzn/kobiet
Poniżej 15 lat: 1,05 mężczyzn/kobiet
15-64 lata: 0,99 mężczyzn/kobiet
Powyżej 64 lat: 0,62 mężczyzn/kobiet
3. Wzrost oczekiwanej długości życia (2005r: 74,74 w całej populacji; 70,71
mężczyźni; 79,03 kobiety)
4. Obniżanie poziomu niektórych czynników ryzyka
5. Spadek umieralności z powodu chorób układu krążenia (ok.47% wszystkich zgonów,
M43%, K54%)
6. Rosnąca umieralność z powodu nowotworów złośliwych (ok. 25% wszystkich
zgonów, M 26%, K 22%, niewielki spadek umieralności z powodu raka płuc u M i
raka piersi u K)
7. Dalszy spadek umieralności z powodu przyczyn „zewnętrznych”- wypadki, zatrucia,
urazy (7% wszystkich zgonów, M 10%, K 4%, wysoka umieralność z powodu
wypadków drogowych, wzrost liczby samobójstw)
8. Dramatyczny wzrost liczby leczonych z powodu chorób psychicznych i uzależnień
(alkohol, narkotyki)
9. Wyraźny spadek zachorowalności na choroby zakaźne (np. WZWB) ; (rola szczepień
ochronnych, wysoka częstość występowania gruźlicy – umiera ok. 3,5 tys. osób
rocznie; niewielki spadek HIV/AIDS)
6
Czynniki warunkujące zdrowie
Istnieje wiele różnych prób klasyfikacji czynników wpływających na zdrowie. Do lat
70. XX wieku uważano, że zdrowie w największym stopniu zależy od służby zdrowia.
Na początku lat 70. nastąpiła wyraźna zmiana w postrzeganiu czynników
warunkujących zdrowie.
M. Lalonde, minister zdrowa Kanady zaproponował schemat „pól zdrowia”, w którym
wyróżnił 4 podstawowe grupy czynników, wpływających na zdrowie:
1.
Styl życia (ok. 50% „udziału”)
1.
Środowisko fizyczne i społeczne (ok. 20%)
2.
Czynniki genetyczne (ok. 20%)
3.
Organizacja opieki medycznej (ok. 10%)
Podejście to wpłynęło na zmianę polityki zdrowotnej i stworzyło podstawę rozwoju
promocji zdrowia.
Ryc. 1. Pola zdrowia według M. Lalonde (1974)
7
Obecnie zwraca się uwagę, że w największym stopniu na
zdrowie ludzi wpływają czynniki społeczno-ekonomiczne,
np.: dochody, status społeczny, poziom wykształcenia,
wsparcie społeczne. Od tych czynników zależy też czy styl
życia ludzi może sprzyjać zdrowiu (prozdrowotny).
Ubóstwo, niski poziom wykształcenia są przyczyną
nierówności w zdrowiu. Ludzie o niskim statusie społeczno-
ekonomicznym mają gorsze zdrowie, podejmują częściej
zachowania ryzykowne dla zdrowia, mają utrudniony dostęp
do instytucji ochrony zdrowia.
Wsparcie społeczne w środowiskach życia człowieka jest
uważane za znaczący czynnik dla kształtowania pozytywnego
zdrowia oraz przeciwdziałania chorobotwórczemu wpływowi
potencjalnych stresorów.
8
Priorytety w
zdrowiu
(WHO)
•
Około 47% całkowitej światowej
umieralności związane jest z 20
głównymi czynnikami ryzyka, a
ponad 33% umieralności jest
związana z 10 wiodącymi
czynnikami ryzyka
The World Health Report 2002, Reducing Risks,
Promoting Healthy Life
1.
Tytoń
2.
Nadciśnienie tętnicze
3.
Alkohol
4.
Cholesterol
5.
Nadwaga
6.
Niskie spożycie warzyw i
owoców
7.
Niska aktywność fizyczna
8.
Niedozwolone leki
9.
Niebezpieczny seks
10. Niedobór żelaza
9
18201820
1 miliard
19301930
2 miliardy
19601960
3 miliardy
19761976
4 miliardy
19871987
5 miliardów
19951995
5,7 miliardów
19962020
8 miliardów
19972050
10 miliardów
2050
110 lat
30 lat
16 lat
11 lat
8 lat
Ludność świata:
10
Średnia długość życia (1995)
(za: Leowski, 1999)
Świat (
średnia
):
65 lat
w tym:
Kraje rozwinięte:
77 lat
Kraje rozwijające się
64 lata
Kraje najniżej rozwijające się:
52 lata
Najwyższa średnia: Japonia
79,7 lat
Najniższa średnia: Sierra Leone 40 lat
11
12
Kto jest zdrowszy?
Kobiety czy mężczyźni?
Kobiety:
•Żyją dłużej
•Są bardziej skłonne do
szukania pomocy
medycznej i częściej
zgłaszają się same do
lekarza.
•Częściej zapadają na
choroby, szczególnie w
starszym wieku.
•2x więcej kobiet skarży się
na depresję
•Są mniej sprawne
•Jako matki i kobiety
pracujące są narażone na
dodatkowe stresy
Mężczyźni:
•Żyją krócej
•częściej ulegają
wypadkom,
•popadają w nałogi,
•rzadziej chorują,
•Ale ich choroby są
częściej prowadzące do
śmierci
13
Pojęcie „zdrowie” jest wieloznaczne i bardzo trudne do
zdefiniowania. Istnieją dwie grupy definicji zdrowia:
1.
Potoczne czyli laickie,
w których zdrowie rozumiane
jest jako brak choroby lub dolegliwości.
2. Profesjonalne
tzn. formułowane przez przedstawicieli
różnych dyscyplin nauki.
Od wielu lat podejmowane są próby ustalenia satysfakcjonującej
wszystkich definicji zdrowia. Istnieje już około 130 definicji
Niektórzy autorzy uważają, że „zdrowie i choroba nie są to
wyłącznie stany obiektywne, lecz w dużej mierze konstrukcje
społeczne i dlatego też nie jest możliwe sformułowanie jednej
„ostatecznej” definicji zdrowia”
DEFINICJE ZDROWIA
14
W jaki sposób definiujemy
zdrowie?
• Medycyna: zdrowie jako „norma” (wagi, wzrostu, składu krwi,
wydolności płuc, pracy serca itp..)
• - czym jest norma? (średnia wartość; najczęstsza wartość,
charakterystyczna wartość, idealna,...?)
• Norma jako średnia- średnia może nie oznaczać bycia idealnie
zdrowym np. średnia waga dzieci w przedszkolu jest wyższa
niż pożądana
• Jeżeli masz 80 lat lub bierzesz udział w maratonie wtedy
„norma” dla ciebie będzie różnić się od „normy” dla 20-laka
lub osoby śpiącej. Poza tym, jeśli jesteś w stanie przebiec dwa
maratony a nikt inny nie, to odbiegasz od normy, a
jednocześnie możesz cieszyć się perfekcyjnym zdrowiem. IQ
mieszczące się w normie to np.. 100. Jeśli wyniki 140,
działanie twojego umysłu odbiega od normy. Czy to źle?
15
DEFINICJE ZDROWIA
zdolność do normalnego funkcjonowania organizmu mając na względzie wszystkie
jego organy i funkcje,
zdolność do adaptacji w zmieniającym się środowisku,
pewien potencjał fizyczny lub psychiczny, dający możliwość rozwijania aktywności,
wyraz równowagi i harmonii możliwości fizycznych, psychicznych i społecznych osoby
ludzkiej.
stan pełnej sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej, potwierdzony subiektywnie
i obiektywnie również przez badanie lekarskie,
stan uzasadnionego dobrego samopoczucia, obejmującego łącznie sferę fizyczną,
psychiczną i społeczną życia człowieka.
radosną postawę wobec życia i pogodną akceptację różnych obowiązków.
16
Definicja zdrowia wg WHO:
Zdrowie to stan pełnego fizycznego, psychicznego i
społecznego dobrego samopoczucia- dobrostanu, a
nie jedynie brak choroby i niepełnosprawności.
Z definicji tej wynika, że zdrowie:
-
jest kategorią pozytywną – dobre samopoczucie (dobrostan),
-
ma trzy wymiary – zdrowie fizyczne, psychiczne, społeczne
(obecnie wyróżnia się także czwarty wymiar - zdrowie duchowe).
Dobrostan psychiczny:
Poczucie szczęścia,
zadowolenie,
równowaga emocjonalna,
pozytywne zdrowie psychiczne,
dobre samopoczucie.
17
Wielowymiarowa koncepcja zdrowia, obejmująca 6 obszarów aktywności
człowieka:
Zdrowie = sześć wymiarów dobrostanu
Wymiar fizyczny:
Wykazywanie aktywności fizycznej, Zróżnicowana dieta, Bezpieczna jazda samochodem
Samoopieka w zakresie zdrowia (nie palenie papierosów, nie nadużywanie narkotyków,
alkoholu)
Wymiar społeczny:
Satysfakcjonujące, dające zadowolenie relacje z rodziną, przyjaciółmi, Aktywność w życiu
publicznym,
Troska o środowisko, Zdolność do interakcji z ludźmi i ze środowiskiem
Wymiar emocjonalny:
Umiejętność wyrażania i akceptacji własnych uczuć, ograniczeń i możliwości
Zdolność panowania nad emocjami, pokonywania sytuacji stresowych
Wymiar intelektualny:
Poczucie kreatywności i pokonywania wyzwań; Rozwijanie wiedzy i umiejętności
Wymiar duchowy:
Rozumienie wartości życia, Spokój "ducha"
Posiadanie systemu wierzeń i wartości, które decydują o celu życia
Wymiar zawodowy:
Satysfakcja z pracy, Równowaga między życiem zawodowym a czasem wolnym
Satysfakcja z nowych wyzwań i osiągnięć
Postawy wobec pracy: interakcje ze współpracownikami.
18
Kryteria zdrowia w ujęciu subiektywnym:
(jak poszczególne osoby postrzegają swoje
zdrowie?)
Jestem zdrowy gdy:
1.
Kryterium medyczne:
jestem zdrowa, gdy wyniki analiz są w normie,
lekarz nie wykrywa choroby
2.
Kryterium witalistyczne:
jestem zdrowa, gdy jestem silna i energiczna;
3.
Kryterium poczucia komfortu:
gdy czuje się dobrze pod każdym
względem i nie widzę u siebie choroby;
4.
Kryterium funkcjonalistyczne:
jestem zdrowa, gdy sprawnie
wywiązuję się z obowiązków w pracy i w domu;
5.
Kryterium „productive life”:
gdy rozwijam własne zdolności i
wykorzystuje je dla społeczeństwa
6.
Kryterium równowagi:
gdy jestem spokojna, opanowana, zrównoważona,
gdy radzę sobie z przeciwnościami losu.
19
Subiektywna ocena stanu zdrowia
Polaków:
15% dobry
26,5% dość dobry
43% średni
12,5% raczej zły
2% zły
W ciągu ostatnich 12 miesięcy:
68% badanych korzystało z porad lekarskich
14% było hospitalizowanych
>60% zgłasza rozmaite dolegliwości
16% odczuwa stale stres
48% osób zatrudnionych korzystało ze zwolnień lek.
20
3 wymiary choroby:
Biomedyczny- Disease
(choroba)- tradycyjny obszar działania lekarzy, ujęcie obiektywne,
jest to stan patologiczny organizmu, który może być skutkiem załamania się struktury
anatomicznej organizmu, lub rezultatem zaatakowania przez inny organizm. Jest to ujęcie
naukowe, nie podlegające relatywizacji kulturowej.
Psychologiczny - Illness
(poczucie dyskomfortu)- ujęcie subiektywne, subiektywny stan
człowieka, złe samopoczucie bez względu na to czy występuje zmiana patologiczna w
organizmie czy też nie. To ujęcie ma 2 wymiary: jednostkowy i społeczny. Tak rozumiana
choroba podlega relatywizacji kulturowej.
Socjokulturowy - Sickness-
rodzaj społecznej tożsamości, która staje się udziałem ludzi
uznanych przez innych za niezdrowych, lub takich którzy sami określili się jako niezdrowi i w
wyniku tego otrzymali etykiety „chory” i zaczęli być traktowani w inny sposób niż osoby
zdrowe.
Ujęcie obiektywne (disease)
Ujęcie subiektywne ( illness)-
poczucie dyskomfortu
Jestem chora, bo lekarz zdiagnozował chorobę
Jestem chora, bo czuję się chora, bez
względu na diagnozę
Patologiczna zmiana organizmu
Poczucie dyskomfortu niezależnie od
występowania patologicznych zmian
organizmu.
Choroba posiada zespół objawów ( ujętych wg
międzynarodowej klasyfikacji WHO chorób,
urazów i przyczyn zgonów)
Złe samopoczucie nie musi być
potwierdzone obiektywną opinią lekarza
Choroba stanowi obszar działania
profesjonalistów medycyny
Samoobserwacja organizmu, pacjent
jest osoba kompetentną, aby określić,
co jest chorobą.
21
Socjologiczna definicja zdrowia
wg Talcotta Parsonsa
- ojca socjologii medycyny:
Zdrowie psychiczne i choroba to stany organizmu.
Zdrowie to stan, w którym jednostka wykazuje
optymalną umiejętność efektywnego pełnienia ról
społecznych i zadań wyznaczonych jej przez
społeczeństwo.
Zdrowie jest stanem optymalnej zdolności do efektywnego wykonywania
cenionych zadań.
Rola społeczna:
system względnie trwałych zachowań, przebiegających wg
obowiązujących w danej grupie wzorów postępowania.
Rola społeczna = wielość zadań.
Zadanie
jest bardziej zróżnicowane i wyspecyfikowane niż rola.
22
Definicja choroby wg Talcotta
Parsonsa (1952):
a)
Niezdolność do efektywnego pełnienia ról społecznych i
zadań.
Choroby somatyczne powodują niemożność pełnienia zadań
Choroby psychiczne- niemożność pełnienia ról społecznych.
b)
To zinstytucjonalizowany społecznie typ roli
c)
To nowa rola, którą osoba pełni, gdy nie może efektywnie
pełnić dotychczasowych ról społecznych i wykonywać zadań.
Parsons chorobę traktuje jako swoisty rodzaj zakłócenia porządku społecznego
(dewiację).
Parsons jako pierwszy wprowadził pojęcie roli chorego. Chciał opisać wzory
zachowań, jakie podejmuje chora osoba, aby zmniejszyć szkodliwe działanie
choroby.
Wg Parsonsa ludzie uczą się roli chorego w procesie socjalizacji i odgrywają ją,
gdy wystąpią określone symptomy. Zachowują się więc tak, jak otoczenie tego
oczekuje w danej sytuacji.
23
4 Cechy społecznej roli chorego
(wymogi roli chorego):
-
Choroba jest podstawą do
zwolnienia całkowitego lub
częściowego z pełnienia dotychczasowych ról i zadań
. Czas
zwolnienia jest zależny od rodzaju choroby.
-
Brak odpowiedzialności chorego za swój stan
(tzn. nie
jest aktem woli, osoba chora nie jest odpowiedzialna za swój stan,
nie ma kontroli, nie zdrowieje na żądanie).
-
Warunkowe uznanie stanu choroby
(warunkiem uzyskania
statusu osoby chorej jest uznanie, że choroba jest niepożądana,
chory powinien dążyć do wyzdrowienia. Aby wyzdrowieć
jednostka musi szukać kompetentnej pomocy.
-
Współdziałanie chorego z czynnikami terapeutycznymi.
Osoba chora i jej bliscy mają obowiązek szukania kompleksowej
pomocy i współdziałania w celu wyzdrowienia.
24
Podstawowe konsekwencje pełnienia
roli chorego:
1.
Izolacja
:
-
bakteriologiczna- choroby somatyczne,
-
motywacyjna- choroby psychiczne.
2.
Uzależnienie
człowieka chorego od pomocy innych osób –
rodziny, lekarzy itp
Rola chorego przynosi, więc pewne przywileje, ale nakłada także
obowiązki. Jedynie pod warunkiem wywiązywania się z obowiązków
chory może korzystać z przywilejów. Obowiązkiem jest dążenie do
wyzdrowienia, prawem zaś zwolnienie z dotychczasowych ról i/lub
zadań.
Przyjęcie roli chorego zależy min. od tego jak bardzo jest ona
atrakcyjna i czy warto porzucić dla niej swoje dotychczasowe role.
25
Rola chorego wg Parsonsa została przedefiniowana przez innych socjologów, którzy
uznali, że nie wszystkie choroby są takie same i doświadczenie roli chorego jest różne w
zależności od typu choroby, gdyż reakcje na osobę chorą zależą od powagi choroby i od
ich stosunku do choroby.
A więc dodatkowe prawa i przywileje wynikające z roli chorego nie zawsze są takie same.
Eliot Freidson wyróżnił 3 typy społecznej roli chorego
,
odpowiadające trzem typom i stopniom choroby:
1.
Warunkowa rola chorego:
( chorujący przejściowo, oczekuje się poprawy, choroby
uleczane- chory wyzdrowieje: np. grypa)
2.
B
Bezwarunkowo prawomocna: choroby nieuleczalne:
Chory
nie może nic zrobić. Rola chorego przysługuje jej automatycznie. Więcej przywilejów, mniej
obowiązków np. nowotwory, choroby przewlekłe.
3.
Ni
Nieprawomocna rola chorego: choroby piętnowane
Pełnienie
roli chorego uznawane jest za nielegalne, naganne, a tym samym szanse na uzyskanie praw i
przywilejów związanych z tą rolą są znikome. Choroby nieakceptowane, bez przywilejów i
współczucia, spotykające się z reakcją typu „ sama sobie winna”, choroby nieznane, budzące
lęk, wstydliwe np. trąd, AIDS, alkoholizm,. ch. weneryczne, schizofrenia
Piętnem
jest każda cecha, która wyróżnia jednostkę lub grupę i sprawia, że są one
traktowane podejrzliwie lub wrogo.
Większość normalnych chorób budzi w ludziach zdrowych współczucie. Osoby cierpiące na
wstydliwe, zakaźnie choroby są odrzucane przez społeczeństwo
np. trąd w średniowieczu.
Piętno rzadko opiera się na rzetelnej wiedzy. Rodzi się ze stereotypów i mylnego
pojmowania sprawy
26
MODEL ZACHOWAŃ A i B
Wzór percepcyjny
to sposób postrzegania przez jednostkę sytuacji i zdarzeń, w
których uczestniczy, interpretowania i przewidywania ich skutków.
Typ zachowania A:
-
zespół reakcji i emocji dzieci i dorosłych na szczególne sytuacje odbierane przez
nich jako wyzwanie do walki
-
walka nasycona agresywnością i dążeniem do osiągnięcia jak najwięcej w jak
najkrótszym czasie
-
walka pod stałą presją czasu, przy łatwo ujawniającej się wrogości wobec
otoczenia
Typ A
Typ B
Stała walka o osiągnięcie
celu/sukcesu
Zmierzanie do celu bez walki
Wrogie nastawienie do otoczenia
Bez wrogości
Poczucie presji czasu, stały pośpiech
Bez presji czasu i pośpiechu
Nadmierna rywalizacja
Skłonność do współpracy
Łatwo wyrażana agresja
Umiarkowana agresja
Niecierpliwość
Cierpliwość
27
Typ A jest niezależnym czynnikiem ryzyka choroby wieńcowej (obok palenia
papierosów, podwyższonego ciśnienia i podwyższonego poziomu cholesterolu)
Osoby o typie A:
-
3-4x częstsza zapadalność na chorobę wieńcową
-
wyższy % patologicznych zmian w tętnicach wieńcowych
-
częstsze nawroty choroby i wyższa śmiertelność
-
intensywniejsza odpowiedź humoralna na emocjoalny stres
Osoby o
WZB
doznają rzadko zawału serca przed 70 rokiem życia, niezależnie od
wykonywanej pracy, choć również są ambitne, tak jak osoby ze
. Osoba typu B
doświadcza znacząco mniej stresu zarówno podczas pracy jak i podczas wypoczynku,
w porównaniu z osobą typu A.
Wzór zachowania A ujawnia się głównie na płaszczyźnie życia
zawodowego:
-
silna potrzeba osiągnięć, bardzo ambitne, obowiązkowe, rzetelne,
-
za wszelką cenę chęć osiągnięcia celu, pokonywania przeszkód
-
coraz wyższe pozycje społeczne i zawodowe
-
tendencja do dominacji, stałe współzawodnictwo z innymi
-
stałe sprawdzanie siebie
-
źle znoszą porażkę
-
autokratyczny sposób funkcjonowania („ja wiem lepiej”)
-
wolą wydawać polecenia, źle znoszą osoby o podobnym charakterze
-
dynamiczne
Preferowane do stanowisk samodzielnych i kierowniczych, zapewniają szybkie
zmiany i zyski
Typ B: do pracy grupowych, zespołowych, liderzy grup
Modyfikacja wzoru A:
1.
dbaj o rozwój wielu aspektów swojego życia, nie koncentruj się
jedynie na pracy, zawodzie, stanowisku
2.
Rób to, co w danym momencie życia da się zrobić bez nadmiernego
angażowania sił
3.
Nie kontroluj swojego czasu, spróbuj chociaż 1 dzień w tygodniu
przeżyć bez zegarka
4.
Chodź, jedz, mów wolno. Nigdy nie wstawaj od stołu zanim ni
przełknąłeś ostatniego kęsa. Staraj się nigdy nie przerywać rozmówcy,
nawet jeśli mówi rzeczy w twojej ocenie bzdurne
5.
stań na końcu kolejki w sklepie czy urzędzie i cierpliwie czekaj nie
patrząc na zegarek
6.
zainteresuj się otoczeniem. Spójrz na gałęzie dębu i zobacz, że
urósł duży i mocny bo rósł długo i spokojnie...