Przemoc w
rodzinie
Przemoc
Wszystkie nieprzypadkowe akty
naruszające osobistą wolność
jednostki, które przyczyniają cie
do fizycznej albo psychicznej
szkody drugiego człowieka i
które wykraczają poza społeczne
normy wzajemnych kontaktów
międzyludzkich. (Pospiszyl)
Przemoc w
rodzinie
• Przemoc domowa, zwana też
przemocą w rodzinie, to
zamierzone i wykorzystujące
przewagę sił działanie skierowane
przeciw członkowi rodziny, które
narusz prawa i dobra osobiste,
powodując cierpienie i szkody
(Sasal 1998).
PRZEMOC W RODZINIE TO ZAMIERZONE
I WYKORZYSTUJĄCE PRZEWAGĘ SIŁ
DZIAŁANIE PRZECIW CZŁONKOWI
RODZINY, NARUSZAJĄCE PRAWA I
DOBRA OSOBISTE, POWODUJĄCE
CIERPIENIE I SZKODY.
PRZEMOC W RODZINIE
CHARAKTERYZUJE SIĘ TYM, ŻE:
• JEST INTENCJONALNA
Przemoc jest zamierzonym
działaniem człowieka i ma na celu
kontrolowanie i podporządkowanie
ofiary.
• SIŁY SĄ NIERÓWNOMIERNE
W relacji jedna ze stron ma
przewagę nad drugą. Ofiara jest
słabsza a sprawca silniejszy.
• NARUSZA PRAWA I DOBRA
OSOBISTE
Sprawca wykorzystuje przewagę siły
narusza podstawowe prawa ofiary
(np. prawo do nietykalności
fizycznej, godności, szacunku itd.).
• POWODUJE CIERPIENIE I BÓL
Sprawca naraża zdrowie i życie
ofiary na poważne szkody.
Doświadczanie bólu i cierpienia
sprawia, że ofiara ma mniejszą
zdolność do samoobrony.
Rodzaje
przemocy w
rodzinie:
Wyróżnia się dwa ogólne rodzaje przemocy:
1. przemoc gorąca: furia; pękanie tamy
emocjonalnej, która przestaje powstrzymywać
uczucia pochodzące z frustracji; wulkan
emocjonalny; widowiskowa, widoczna; szybko
przechodzi; jest skumulowaną siłą uczuć,
której nie da się zatrzymać;
2. przemoc chłodna: zrealizowanie
scenariusza przemocy, który ma na celu
pogwałcenie dóbr i praw drugiej osoby;
zaplanowana; zdarza się w pozornie dobrej
rodzinie; nie ma tu furii i gniewu.
Formy
przemocy:
Przemoc fizyczna:
Zamierzone działanie człowieka, zwrócone
przeciwko fizyczności członka jego rodziny,
niosące ryzyko uszkodzenia w ciele.
Bicie, popychanie, torturowanie, policzkowanie,
uderzenie pięścią, kopanie, drapanie, plucie,
szarpanie za włosy, gryzienie, wykręcanie rąk,
duszenie, okaleczenie, przypalanie papierosem,
wyrywanie paznokci, parzenie, rzucanie
przedmiotami, użycie broni, napaść, uwięzienie,
i wszelkie inne działania które wywierają ból i
strach.
Przemoc psychiczna:
Działanie mające na celu pozbawienia ofiary zaufania do
siebie samej, tak, aby czuła się samotna i zależna tylko
od agresora.
Przymus i groźby, upokarzanie, zastraszanie, poniżanie,
emocjonalne wykorzystywanie, szantaż emocjonalny,
wyzywanie, obwinianie, wmawianie choroby
psychicznej, izolowanie, manipulowaniem poczuciem
winy, karanie przez odmowę uczuć, odmawianie
współżycia seksualnego, wyśmiewanie, zawstydzanie,
kontrolowanie
lub uniemożliwianie kontaktów z innymi, zabranianie
korzystania z telefonu, samochodu, narzucanie
własnych poglądów, zakaz opuszczania domu, miłość
warunkowa, brak zainteresowania, brak szacunku,
stała krytyka, oskarżanie o wywołanie przemocy,
zaprzeczenie przemocy, porywanie dzieci,
wykorzystywanie pozycji mężczyzny, wymaganie
bezwzględnego posłuszeństwa, ograniczanie snu i
pożywienia, degradacja werbalna, podsłuchiwanie
rozmów telefonicznych, niszczeniu przedmiotów
cennych
dla ofiary.
Przemoc seksualna:
Wymuszanie pożycia seksualnego,
aktywności seksualnej, nieakceptowanych
pieszczot i praktyk seksualnych, seksu z
osobami trzecimi, sadystyczne formy
współżycia, krytyka zachowań seksualnych,
zmuszanie do oglądania filmów lub gazet
pornograficznych, straszenie gwałtem,
gwałt, straszenie karami fizycznymi i
psychicznymi w razie odmowy współżycia,
filmowanie podczas działań seksualnych,
rozbieranie
z zastosowaniem przemocy fizycznej.
Przemoc finansowa:
Zabieranie zarobionych pieniędzy,
odmawianie możliwości pracy, brak
zaspakajania potrzeb materialnych,
kontrola wydawania pieniędzy.
Rozmiary
przemocy w
rodzinie:
1. Przemoc wobec dziecka:
Najczęściej spotykana forma przemocy wobec
drugiego człowieka.
Im młodsza osoba w rodzinie, tym bardziej
narażona jest na przemoc. (40-45% dzieci do
5 roku życia).
Najczęściej krzywdzeni są chłopcy w
przypadku małych dzieci (3-5 lat).
Najrzadziej karane fizycznie są dzieci dorosłe-
8%, w tym większość to dziewczęta.
2. Przemoc wobec kobiet:
Wg CBOS blisko jedna piąta kobiet padła
ofiarą przemocy za strony męża.
Najczęściej do aktów przemocy dochodzi
w pierwszych latach trwania związku.
Narażone na przemoc bardziej są
kobiety o niskim wykształceniu, bez
zawodu, finansowo zależne od męża,
mające liczniejszą rodzinę (wg statystyk
policyjnych).
3. Przemoc wobec mężczyzn:
W przeprowadzonych badaniach 8%
kobiet przyznało się do stosowania
jakiejś formy przemocy wobec męża.
(Pospiszyl)
Według badań amerykańskich 27%
mężczyzn pada ofiarą przemocy ze
strony swoich partnerek.
45% kobiet przyznaje się do stosowania
agresji słownej wobec swoich mężczyzn.
4. Przemoc wobec ludzi starszych:
ok. 4% ludzi powyżej 60 roku życia
doświadcza przemocy, a im osoba
starsza , tym większe
prawdopodobieństwo, że stanie się
ofiarą;
Dwie trzecie osób poszkodowanych to
kobiety.
75% ofiar mieszka z agresorem –
współmałżonek lub dorosłe dzieci ofiary.
Wykorzystywanie
seksualne dzieci:
Wykorzystywanie seksualne dzieci cechuje kilka
charakterystycznych rysów:
dzieci najczęściej wykorzystywane są przez osoby znajome
(wujków, ojców, ojczymów);
dzieci wykorzystywane są najczęściej nie przez gwałt, ale
przez wabienie, uwodzenie, szantaż, przekupstwo;
dziewczynki są wykorzystywane dwukrotnie częściej niż
chłopcy;
chłopcy wykorzystywani są najczęściej przez mężczyzn;
Okres największego ryzyka wykorzystywania to 10-15 lat u
dziewcząt i 3-12 u chłopców;
Najbardziej na wykorzystywanie narażone są dzieci
nielubiane w rodzinie, tzw. czarne owce;
na wykorzystanie bardziej narażone są dzieci matek, które
same w dzieciństwie zostały seksualnie wykorzystane;
Nadużycia seksualne w
małżeństwie:
Czynniki zwiększające prawdopodobieństwo
wystąpienia gwałtu w małżeństwie:
ogólnie wysokie natężenie agresywności w
relacjach małżeńskich;
częste nadużywanie alkoholu oraz wszelkie
uzależnienia;
brak zgodności z zakresie podstawowych zasad
współżycia seksualnego między małżonkami lub
w zakresie preferencji seksualnych;
doświadczenia urazowe partnerów wyniesione z
przeszłości, co często wiąże się z rytualizacją
seksu.
Przyczyny przemocy w
rodzinie:
1.biologiczne:
impulsywny temperament,
uszkodzenia Ośrodkowego Układu
Nerwowego (CNS),
urazy głowy, które utrudniają
psychologiczną kontrolę nad
zachowaniami;
2.
psychologiczne:
słaba kontrola emocji,
wybuchy,
eksplozje uczuć,
frustracja,
stres,
deprawacja,
zaburzenia osobowości,
postawa lekceważąca wszystko i
wszystkich,
przekonanie o własnej mocy,
poczucie wyższości nad innymi,
zanik przeżywania wartości,
współodczuwania,
bycie świadkiem przemocy w dzieciństwie,
doświadczanie jej;
3. środowiskowe:
akceptowanie przemocy,
przemoc to wzorzec utrwalony w
życiu rodzin w otaczającym
środowisku, przechodzący z
pokolenia na pokolenie, niejako
dziedzicznie;
4. społeczno - kulturowe:
systemy rodzinne,
wzorce kulturowe zezwalające na przemoc;
5. substancje chemiczne –
alkohol, narkotyki: torują drogę do
przemocy, osłabiają zdolność do
samokontroli, stymulują i pobudzają do
działania.
Objawy przemocy:
1. Objawy fizyczne:
Sińce i obrzęki na twarzy, ramionach, klatce
piersiowej, plecach, nogach, dłoniach;
Nietypowe ślady po oparzeniach (np. po
papierosach);
Rany cięte i kłute;
Blizny na ciele, trwałe ubytki włosów;
Widoczna trudność w chodzeniu lub
siadaniu;
Zwiększona wrażliwość na dotyk;
Otwarte rany w nietypowych
miejscach, nieleczone skaleczenia,
zakażenia, infekcje;
Częste złamania kości;
Ospałość, apatia, brak koncentracji;
Reakcje regresyjne, np. brak kontroli
fizjologicznej u dziecka powyżej 4
roku życia,
podkradanie rzeczy innym;
Reakcje kompulsywne, np. ssanie
palca,
obgryzanie paznokci, kompulsywna
masturbacja, obżarstwo;
2. Objawy emocjonalne:
Wzrost napięcia emocjonalnego;
Wzmożona czułość, niezdolność do rozluźnienia;
Wzrost lęku, niepokoju, „zamrożony strach”;
Brak żywej reakcji w sytuacjach emotogennych,
np. brak reakcji przy skaleczeniu);
Tłumiony płacz lub ciche popłakiwanie w
ukryciu;
Niska samoocena;
Poczucie odrzucenia, puszczenia;
Skłonność do izolacji;
Chroniczny sutek, depresja;
Wzrost natręctw, tików, zachowań
kompulsywnych;
Zmienność nastroju – przeskoki od euforii do
rozpaczy;
Płaczliwość;
Słaba kontrola emocji;
Problemy w rozwoju poczuci własnej tożsamości;
3. Objawy społeczne:
Nieufność wobec innych, niekomunikatywność;
Nieumiejętność nawiązania kontaktu, pozyskiwania przyjaciół;
Niekontrolowane wybuchy złości;
Nieumiejętność radzenia sobie z codziennymi zadaniami;
Dodatkowo u dzieci:
Bójki z innymi dziećmi;
Zobojętnienie na karę;
Brak dystansu wobec dorosłych oraz odrzucenie innych
osób znaczących w otoczeniu;
Kurczowe trzymanie się rodzica;
Uzależnienie od agresora;
Ucieczki z domu;
„Bezinteresowne” niszczenie sprzętów i przedmiotów;
Nieposłuszeństwo dziecka wobec większości osób,
które nie stanowią bezpośredniego zagrożenia.
4. Objawy seksualnego
wykorzystywania dziecka:
Seksualizacja kontaktów
międzyludzkich;
Przesadne unikanie mężczyzn;
Nadmierna masturbacja;
Dawanie do zrozumienia, że ma się
jakoś
tajemnicę;
Ucieczki z domu;
Próby samobójcze;
Problemy psychiatryczne dziecka;
Niepowodzenia w nauce;
Młodzieńcza depresja.
Mity
przemocy
1. Nikt nie powinien wtrącać się w
prywatne sprawy rodziny.
Prawda czy nieprawda?
NIEPRAWDA
Przemoc w rodzinie jest przestępstwem.
Każdy ma prawo zapobiec przestępstwu.
2.
Przemoc jest wtedy gdy są
widoczne ślady pobicia.
Prawda czy nieprawda?
NIEPRAWDA
Nie trzeba mieć siniaków i złamanych
kości,
aby być ofiarą przemocy domowej.
Poniżanie i obelgi bolą tak samo jak
bicie.
3.
Alkoholizm jest przyczyną
przemocy.
Prawda czy nieprawda?
NIEPRAWDA
Uzależnienie od alkoholu nie zwalnia
od odpowiedzialności za czyny.
Należy karać sprawcę przemocy i
leczyć jego chorobę.
4.
Jeśli ktoś jest bity, to znaczy,
że na to zasługuje.
Prawda czy nieprawda?
NIEPRAWDA
Nikt nie ma prawa bić i poniżać
kogokolwiek
bez względu na to co zrobił
5
. Nie można zmienić swego
przeznaczenia.
Prawda czy nieprawda?
NIEPRAWDA
Nawet po wielu latach
osoba doznająca przemocy może
przerwać przemoc.
Nigdy nie jest za późno, aby powiedzieć
NIE!
6. Przemoc w rodzinie to
problem marginesu
społecznego.
Prawda czy nieprawda?
NIEPRAWDA
Przemoc domowa zdarza się
we wszystkich grupach społecznych
niezależnie od poziomu wykształcenia
i sytuacji ekonomicznej.
7. Klapsy nie są przemocą.
W większości przypadków klapsy nie
powodują poważniejszych szkód
fizycznych. Jednakże klaps niczego
dobrego dziecka nie uczy. Jest
nośnikiem informacji takich jak: „Mam
nad tobą przewagę, że jak nie będziesz
robił tego, czego chcę, to mogę cię
zranić, sprawić ci ból, skrzywdzić”, lub
„Ten, kto ma siłę, może ranić słabszych.
Tego, kogo się boją, nie jest raniony”
8. Przemoc jest chwilową
utrata kontroli nad sobą.
NIEPRAWDA
Z psychologicznego punktu widzenia
bardziej prawdopodobne jest, że
sprawca, który choć raz pozwolił sobie
bezkarnie na zastosowanie przemocy,
powtórzy ją w przyszłości, jeżeli
znajdzie się w podobnej sytuacji.
FAZY PRZEMOCY W
RODZINIE (CYKLE)
I.
Faza narastającego napięcia
•
agresor: jest stale irytowany, każdy drobiazg go złości,
zaczyna awantury, prowokuje kłótnie, nadużywa alkoholu,
narkotyków, staje się niebezpieczny, przerażający,
sprawia wrażenie, że coraz mniej panuje nad swoim "ja";
•
ofiara: uspokaja go, spełnia jego zachcianki, przeprasza,
ulega
•
mu, nadskakuje mu lub unika go, chce poprawić mu
humor, uczynić
•
go szczęśliwym, powstrzymać przed wyrządzeniem jej
krzywdy, narasta
•
w niej napięcie i lęk, co objawia się w dolegliwościach
fizycznych - bóle głowy, żołądka, brak energii do życia,
pobudliwość nerwowa, niespokojność.
II. Faza gwałtownej przemocy
• agresor: wyładowuje się, wpada w szał,
eksploduje pod wpływem jakiegoś
drobiazgu, stosuje różnego rodzaju
przemoc;
• ofiara: czuje się bezradna, w żaden sposób
nie może już uspokoić sprawcy, jest w
totalnym szoku, nie może uwierzyć, że to
naprawdę się stało, odczuwa wstyd,
przerażenie, jest oszołomiona, staje się
apatyczna, traci ochotę do życia, odczuwa
złość i bezradność.
III. Faza miodowego miesiąca
• agresor: wie że posunął się za daleko, zaczyna
przepraszać, staje się inną osobą, szczerze żałuje,
okazuje skruchę, obiecuje, że już się to nigdy
• nie powtórzy, płacze, wzbudza litość, tłumaczy się
dlaczego to zrobił, przekonuje ofiarę, że to był
jednorazowy incydent, okazuje ciepło, miłość, staje się
podobny do tego, jaki był na początku znajomości,
przynosi prezenty, rozmawia z ofiarą, dba o nią,
obiecuje że się będzie leczył;
• ofiara: zaczyna wierzyć że partner się zmienił, że
przemoc to jednorazowy incydent, że się nie powtórzy,
czuje się kochana, myśli, że jest dla niego ważna,
znowu go kocha, spełniają się jej marzenia o cudownej
miłości, odczuwa bliskość i zespolenie z partnerem,
życie we dwoje znów wydaje jej się piękne i pełne
nadziei.
IV. = I. Faza narastającego
napięcia.
Cykl się powtarza. Przemoc w
następnym cyklu staje się
gwałtowniejsza, narasta, powtarza
się dopóki nie będzie interwencji z
zewnątrz.
Pierwsza pomoc:
• Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar
Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia"
jest placówką Instytutu Psychologii Zdrowia
Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
0-800-120-002
Oferuje:
Wsparcie psychiczne;
Edukacje związaną ze zjawiskiem przemocy
domowej;
Porady prawne;
Adresy placówek specjalistycznych
;
• Ośrodki interwencji kryzysowej:
Skoncentrowana na:
Udzielaniu wsparcia emocjonalnego;
Zapewnianiu bezpieczeństwa ofierze;
Przywracaniu równowagi psychicznej;
Inicjowanie współpracy między
placówkami pomagającymi ludziom
znajdującym się w trudnej sytuacji
życiowej;
Prowadzą konsultacje ze specjalistami;
Oferują schronienie;
• Schroniska dla ofiar przemocy;
• Punkty konsultacyjne:
Oferują:
Wsparcie psychiczne;
Materiały informacyjne na temat
zjawiska przemocy;
Porady prawne;
Porady w redagowaniu pism
procesowych;
•
Policja
Działania chroniące ofiary przemocy
domowej podejmowane przez policję
zgodnie z obowiązującym prawem:
interwencja,
sporządzenie dokładnego opisu zdarzenia (notatka
urzędowa),
zatrzymanie sprawców przemocy domowej stwarzających
w sposób oczywisty zagrożenie dla życia bądź zdrowia
ofiar, a także mienia,
wszczęcie postępowania przygotowawczego przeciwko
sprawcy przemocy w przypadku zgłoszenia lub
stwierdzenia popełnienia przestępstwa,
zabezpieczenie dowodów popełnienia przestępstwa,
podjęcie działań prewencyjnych wobec sprawcy przemocy,
udzielenie informacji ofiarom o możliwości uzyskania
pomocy.
Inne organizacje:
Ośrodki Pomocy Społecznej;
Centrum Praw Kobiet;
Komitet Ochrony Praw
Dziecka;
Fundacja „Dzieci Niczyje”;