Wykładniki morfologiczne

wstrząsu

Agata Cibulla
grupa 2

WSTRZĄS - definicja

Wstrząs

- stan

kliniczny, w którym na

skutek dysproporcji

między

zapotrzebowaniem, a

dowozem

odpowiedniej ilości

tlenu do komórek

organizmu dochodzi do

upośledzenia funkcji i

niewydolności

ważnych dla życia

narządów.

Patofizjologiczny podział

wstrząsu



Kardiogenny

(niewydolne pompowanie krwi przez

serce): pozawałowy, w niewydolności serca, w

arytmiach i w tamponadzie serca.



Hipowolemiczny

(spadek objętości krwi):

krwotoczny, urazowy, pooperacyjny, oparzeniowy, z

utraty płynów.



Dystrybucyjny:

neurogenny, anafilaktyczny,

septyczny  poszerzenie przestrzeni naczyniowej i

redystrybucja płynów.



Obstrukcyjny

(utrudnienie przepływu krwi): w odmie

prężnej, w zatorach płucnych i w guzach.

Pomimo różnej etiologii, w obrazie wstrząsu

można wyróżnić podobne etapy zaburzeń:

↓ dopływu krwi

↓ procesów metabolicznych + ↓ RR

uwalnianie ADRENALINY i NORADRENALINY

obkurczenie łożyska tętniczego + ↑ HR + ↑ ADH + ↑

RAA

normalizacja pojemności minutowej serca i RR kosztem

zmniejszenia przepływu przez naczynia skórne i mięśnie

I FAZA WSTRZĄSU

przemieszczenie krwi do narządów centralnych

wątroby, serca i mózgu

zmniejszenie przepływu przez nerki, jelita i skórę

↓ RR

stymulacja adrenergiczna ↓ przepływu krwi

tachykardia, tachypnoe nerkowego wieńcowego
mózgowego
bladość, oziębienie, poty
oliguria bóle
niepokój
anuria dławicowe
lęk

II FAZA WSTRZĄSU

niedokrwienie tkanek i zaburzenia metaboliczne

glikoliza beztlenowa, spadek RR A,
NA
↑ mleczanów, ↑ H

+

do ok. 70 mmHg

kwasica metaboliczna
↑oporu obwodowego
uszkodzenie komórek

uwolnienie
uwolnienie

enzymów lizosomalnych enzymów

trzustkowych

uszkodzenie błony martwica agregacja

toksyczne

śluzowej przewodu kanalików płytek krwi

uszkodzenie naczyń

pokarmowego nerkowych

płucnych

toksemia niewydolność nerek DIC
obrzęk płuc

III i IV faza wstrząsu

III

IV

MORFOLOGIA WSTRZĄSU:



uogólnione obrzęki (anasarca)



płyn przesiękowy w jamach ciała (ascites,

hydrothorax)



narządy wewnętrzne – przekrwione i mokre



wybroczyny skórne



rozsiane wybroczyny krwawe w wielu

narządach (gł. błona śluzowa żołądka i

jelit)



MÓZG:



encefalopatia niedokrwienna –
mózg miękki, obrzęknięty. W
istocie szarej często
obserwowane nieregularne,
cętkowane zmiany ubarwienia.



martwica



zakręty spłaszczone i płytkie
rowki



SERCE:



miejscowa, uogólniona
martwica skrzepowa



krwawienia podnasierdziowe



martwica z węzłami skurczu



PRZEWÓD POKARMOWY:



cechy plamistych krwawień
śluzówkowych oraz martwica
– enteropatia krwotoczna



WĄTROBA:



może ulegać stłuszczeniu z
towarzyszącymi nasilonymi
zaburzeniami perfuzji i
martwicą centralną zrazika



na sekcji: powiększona,
przekrwiona, krew kapie z
powierzchni przekroju



możliwe ogniska martwicy
krwotocznej



ŚLEDZIONA:

 powiększona, wiotka,

wilgotna



NERKA:

-

ostra martwica kanalików

-

oliguria, anuria, zaburzenia
elektrolitowe – główne
problemy kliniczne

-

sekcja: na przekroju nerki –
jasna kora i przekrwiony rdzeń



NADNERCZA:

-

zmniejszenie ilości tłuszczów
w komórkach korowych



PŁUCA:

-

obrzęk płuc: początkowo
śródmiąższowy, potem
pęcherzykowy

-

płuca są 2-3x cięższe

DZIĘKUJĘ…