

SACHAROZA



MALTOZA



CELOBIOZA



LAKTOZA



MALTOZA: α- D- glukopiranozylo-(1->4)- 
α-D-glukopiranoza



CELOBIOZA : β-D-glukopiranozylo-(1->4)-
α-D-glukopiranoza



LAKTOZA: β-D-galaktopiranozylo-(1->4)- 
α-D- glukopiranoza



SACHAROZA: β-D-fruktofuranozylo- α-D-
glukopiranozyd (1->2)



Disacharydy złożone są z dwóch, trzech 
lub czterech cząsteczek cukrów 
prostych, związanych ze sobą 
wiązaniami O-glikozydowymi poprzez 
C-1 w przypadku aldoz, lub C-2 w 
przypadku ketoz. Stąd się biorą nazwy 
systematyczne



SACHAROZA jest najobficiej występującym 
dwucukrem, szeroko rozpowszechnionym 
w roślinach. Występuje w dużych ilościach 
w korzeniach buraka cukrowego(16-22%) 
jako substancja zapasowa, a także w 
łodygach trzciny cukrowej  (19-20%). U 
większości roślin sacharoza jest głównym 
węglowodanem transportowym . Odgrywa 
kluczową rolę w metabolizmie 
węglowodanowym roślin.



MALTOZA powstaje w wyniku hydrolizy 
enzymatycznej (z udziałem amylaz) 
skrobi w przewodzie pokarmowym 
człowieka oraz w kiełkujących 
nasionach. Maltozę również wykrywa 
się w stanie wolnym w śladowych 
ilościach w roślinach.



CELOBIOZA jest przejściowym 
produktem degradacji celulozy. Jest 
sacharydem nieprzyswajalnym przez 
człowieka. W przewodzie pokarmowym 
zwierząt, szczególnie u 
przeżuwających, węglowodany te są w 
dużym stopniu hydrolizowane z 
udziałem enzymów wytworzonych 
przez mikroorganizmy tam bytujące. 



LAKTOZA jest ważnym składnikiem 

mleka wszystkich ssaków. Tolerancja na 

laktozę u niektórych osób jest mała lub 

też może występować całkowita 

nietolerancja na ten disacharyd. Po 

spożyciu znacznych ilości laktozy 

występuje biegunka fermentacyjna. 

Nietolerancja na laktozę wynika ze zbyt 

małej ilości β- galaktozydazy lub z 

całkowitego braku tego enzymu w 

organiźmie.



Dwucukry wykazują właściwości redukcyjne. 

Objawia się to między innymi pozytywnymi 

wynikami prób Tollensa i Trommera. Grupa 

aldehydowa w aldozach reaguje z odczynnikiem 

Tollensa lub Trommera powodując jego redukcję . 

Sama zaś ulega utlenieniu do grupy karboksylowej. 

Ketozy również mają właściwości redukcyjne . 

Dzieje się tak dlatego, iż grupa ketonowa, w tych 

cukrach ulega reakcji enolizacji, w wyniku której 

tworzą się izomery zwane epimerami( dwie aldozy i 

jedną ketozę). Aldozy w dalszym etapie wykazują 

już właściwości redukcyjne. Wyjątek stanowi  

sacharoza, ponieważ w niej są blokowane atomy 

węgla, dlatego nie wykazuje właściwości 

redukcyjnych