SACHAROZA
MALTOZA
CELOBIOZA
LAKTOZA
MALTOZA: α- D- glukopiranozylo-(1->4)-
α-D-glukopiranoza
CELOBIOZA : β-D-glukopiranozylo-(1->4)-
α-D-glukopiranoza
LAKTOZA: β-D-galaktopiranozylo-(1->4)-
α-D- glukopiranoza
SACHAROZA: β-D-fruktofuranozylo- α-D-
glukopiranozyd (1->2)
Disacharydy złożone są z dwóch, trzech
lub czterech cząsteczek cukrów
prostych, związanych ze sobą
wiązaniami O-glikozydowymi poprzez
C-1 w przypadku aldoz, lub C-2 w
przypadku ketoz. Stąd się biorą nazwy
systematyczne
SACHAROZA jest najobficiej występującym
dwucukrem, szeroko rozpowszechnionym
w roślinach. Występuje w dużych ilościach
w korzeniach buraka cukrowego(16-22%)
jako substancja zapasowa, a także w
łodygach trzciny cukrowej (19-20%). U
większości roślin sacharoza jest głównym
węglowodanem transportowym . Odgrywa
kluczową rolę w metabolizmie
węglowodanowym roślin.
MALTOZA powstaje w wyniku hydrolizy
enzymatycznej (z udziałem amylaz)
skrobi w przewodzie pokarmowym
człowieka oraz w kiełkujących
nasionach. Maltozę również wykrywa
się w stanie wolnym w śladowych
ilościach w roślinach.
CELOBIOZA jest przejściowym
produktem degradacji celulozy. Jest
sacharydem nieprzyswajalnym przez
człowieka. W przewodzie pokarmowym
zwierząt, szczególnie u
przeżuwających, węglowodany te są w
dużym stopniu hydrolizowane z
udziałem enzymów wytworzonych
przez mikroorganizmy tam bytujące.
LAKTOZA jest ważnym składnikiem
mleka wszystkich ssaków. Tolerancja na
laktozę u niektórych osób jest mała lub
też może występować całkowita
nietolerancja na ten disacharyd. Po
spożyciu znacznych ilości laktozy
występuje biegunka fermentacyjna.
Nietolerancja na laktozę wynika ze zbyt
małej ilości β- galaktozydazy lub z
całkowitego braku tego enzymu w
organiźmie.
Dwucukry wykazują właściwości redukcyjne.
Objawia się to między innymi pozytywnymi
wynikami prób Tollensa i Trommera. Grupa
aldehydowa w aldozach reaguje z odczynnikiem
Tollensa lub Trommera powodując jego redukcję .
Sama zaś ulega utlenieniu do grupy karboksylowej.
Ketozy również mają właściwości redukcyjne .
Dzieje się tak dlatego, iż grupa ketonowa, w tych
cukrach ulega reakcji enolizacji, w wyniku której
tworzą się izomery zwane epimerami( dwie aldozy i
jedną ketozę). Aldozy w dalszym etapie wykazują
już właściwości redukcyjne. Wyjątek stanowi
sacharoza, ponieważ w niej są blokowane atomy
węgla, dlatego nie wykazuje właściwości
redukcyjnych