OTYŁOŚĆ
Definicja otyłości
Otyłość to choroba przewlekła, bez tendencji
do samoistnego ustępowania, w której zespół
objawów uwarunkowany jest czynnikami
zewnętrznymi:
nieprawidłowe żywienie i nadprodukcja żywności,
mała aktywność fizyczna (urbanizacja, motoryzacja),
stresy, zaburzenia psychoemocjonalne
wewnętrznymi:
genetyczne, metaboliczne, regulacyjne i
degeneracyjne
WHO. Obesity: Preventing and Managing the Global Epidemic.
WHO/NUT/NCD/98.1 Report of a WHO consultation on Obesity, Geneva,
1998
Otyłość
Stan nadmiernego gromadzenia
tkanki tłuszczowej w organizmie,
u mężczyzn > 25%
u kobiet > 30% masy ciała
Klasyfikacja stanu
odżywienia
Wskaźnik masy ciała
BMI = masa ciała ( kg ) / wzrost
( m2 )
Klasyfikacja stanu
odżywienia
BM I
( kg/m
2
)
W H O
Charakteryst
yka
< 18,5
Niedowaga
Szczup
ły
18,5 – 24,9
Norma
Prawidłowa
masa
ciała
25,0 – 29,9
nadwaga
Nadwaga
30,0 – 34,9
I
otyłości
Otyłość
35,0 - 39,9 II
otyłości
Otyłość
> 40,0
III
otyłości
Otyłość
olbrzymia
WHR = obwód talii / obwód
bioder
Typ androidalny WHR : kobiety
> 0,8
mężczyźni > 1,0
Klasyfikacja otyłości
Egzogenna ( 95 % ) spowodowana
dodatnim bilansem energetycznym
Bilans energetyczny
Energia
pobrana
Magazynowanie
w tkance
tłuszczowej
Energia
wydatkowana
PPM
Termogeneza
Aktywnoś
ć
fizyczna
Regulacja bilansu
energetycznego
Mechanizmy ośrodkowe ( ośrodki
głodu i sytości w podwzgórzu )
Obwodowe ( termogeneza, lipoliza,
lipogeneza )
Hormonalna regulacja lipolizy
-
-
adrenalina
-
TSH,T3,
T4
- ACTH
- MSH
- Glukagon
-
noradrenalina
- insulina
Pobudzanie
Hamowanie
Klasyfikacja otyłości
Otyłość endogenna spowodowana przez
:
-
endokrynopatie
( niedoczynność tarczycy,
choroba i zespół Cushinga )
-
Zespoły genetyczne
( Turnera )
-
Choroby OUN
( stany zapalne, urazy, guzy
okolicy przysadki i podwzgórza )
Otyłość i schorzenia
towarzyszące
Dyslipidemia
Cukrzyca
Choroby układu krążenia
Nadciśnienie
Zespół metaboliczny
( Zespół X , Zespół
insulinooporność –
hyperinsulinemia )
Insulinooporność
Hyperinsulinemia
Otyłość ( zwłaszcza androidalna )
Cukrzyca insulinoniezależna
Hipertrójglicerydemia
Hipercholesterolemia
Aktywacja osi podwzgórze – przysadka – nadnercze
Nadciśnienie
Dna
Hiperfibrynogenemia
Zaburzenia fibrynolizy
Mikroalbuminuria
Choroba niedokrwienna serca
Aktualne kryteria
rozpoznawania zespołu
metabolicznego
Otyłość androidalna
-
obwód talii u kobiet > 80 cm
u mężczyzn > 102 cm
Stężenie glukozy na czczo > 110 mg%
Ciśnienie > 130/85
Wysoki poziom cholesterolu > 190 mg%
Wysoki poziom TG > 150 mg%
Rozwój insulinooporności i
hiperinsulinemii
Ilość
tkanki
tłuszczowej
FFA
TNF-
Insulino-
oporność
tk.
mięśniowej
wydzielani
a insuliny
hiperinsulinemi
a
Upośledzenie
funkcji trzustki
cukrzyca
Obniżenie jakości życia z
powodu otyłości
Niska samoocena
Okresy występowania depresji
Izolacja społeczna
Kłopoty z zatrudnieniem
„Wczesna” renta (zmniejszenie
dochodów)
Brak akceptacji własnego wyglądu
Otyłość a nowotwory
Mężczyźni
zwiększone ryzyko raka jelita grubego i
gruczołu krokowego
Kobiety
zwiększone ryzyko raka endometrium, szyjki
macicy, jajników, piersi, pęcherzyka żółciowego
u kobiet po menopauzie 11% raków piersi i 11%
raków jelita grubego jest spowodowane
otyłością
Otyłość a płeć
Kobiety
-
ciąża
-
okres poporodowy
-
menopauza
Mężczyźni
-
2x więcej
brzusznej tkanki
tłuszczowej
-
mniejsze
zainteresowanie
nadwagą
Otyłość a zaburzenia
hormonalne
Mężczyźni
obniżenie stężenia testosteronu
Kobiety
podwyższone stężenie androgenów
(nadnercza, jajniki)
Hiperkortyzolemia w otyłości brzusznej
hirsutyzm
nadciśnienie
skłonność do zapadania na infekcje
CUKRZYCA
Charakteryzuje się hiperglikemią i
glikozurią,
Spowodowana jest niedoborem
insuliny lub zmniejszoną
wrażliwością komórek na jej
działanie (insulinooporność)
Przyczyny niedoboru
insuliny
Spadek wydzielania
Zmniejszenie wrażliwości –
insulinooporność
-
receptorowa
( aktywność kinazy
tyrozynowej – fosforylacja )
-
Zaburzenia transporterów glukozy
( GLUT 2 – trzustka, wątroba; GLUT4 –
tkanka tłuszczowa, mięśnie )
Skutki niedoboru insuliny
Zmiany metaboliczne typu
katabolicznego
dotyczące gospodarki węglowodanowej
oraz zaburzenie syntezy białek i tłuszczów
( wzmożenie lipolizy i ketogeneza )
Zahamowanie glikolizy, nadmierna
glikogenoliza i glukoneogeneza prowadzą
do długotrwałej hiperglikemii, której
toksyczne działanie prowadzi do
uszkodzenia ściany naczyniowej.
Diagnostyka cukrzycy
Krew żylna
osocze
Krew
włośniczko
wa
cukrzyca
Na czczo
> 126
> 200
> 110
> 200
2 h po podaniu
glukozy
Upośledzona
tolerancja
glukozy
/IGT/
Na czczo
2 h po podaniu
glukozy
< 126 i
> 140i<200
< 110 i
> 140
Nieprawidłowa
glikemia na
czczo
/IFG/
Na czczo
2 h po podaniu
glukozy
> 100 i < 126
< 140
> 100 i <
110
< 140
Klasyfikacja cukrzycy wg
Amerykańskiego
Towarzystwa
Diabetologicznego 1997
1.
Cukrzyca t.1
( niedobór insuliny spowodowany
zniszczeniem komórek
trzustki )
2.
Cukrzyca t. 2
( insulinooporność z umiarkowanym
niedoborem insuliny )
3.
Inne typy cukrzycy
a)
Genetycznie uwarunkowana dysfunkcja
komórek
b)
Genetycznie uwarunkowana dysfunkcja
receptora insuliny
c.d.
c) Choroby tkanki egzokrynnej trzustki :
zapalenie, uraz, nowotwór
d) Endokrynopatie :
akromegalia, zespół
Cushinga, glukagonoma, pheochromocytoma,
nadczynność tarczycy
e) Polekowa :
glikokortykoidy, hormony
tarczycy, tiazydy
f) Zakażenia :
różyczka, cytomegalia
g) Rzadkie zespoły o podłożu
autoimmunologicznym
h) Zespoły genetycznie zależne
( Downa,
Klinefeltera, Turnera, Prader – Willego, porfiria )
4. Cukrzyca ciężarnych
Epidemiologia cukrzycy
Częstość występowania w populacji
Europejskiej około 6% z czego większość
to cukrzyca t.2 a tylko około 10% t.1.
Cukrzyca wtórna stanowi < 5%
Cukrzyca ciężarnych występuje u 2 –5 %
i ustępuje po porodzie, ale u 15% po
wielu latach ujawnia się cukrzyca
Etiologia cukrzycy t. 1
Rozwija się na podłożu procesu
autoimmunologicznego
niszczącego komórki
wysp trzustki.
Nacieki limfocytów i makrofagów oraz produkowane
cytokiny uszkadzają wyspy tzw. Insulitis.
Pojawiają się przeciwciała przeciwwyspowe,
przeciwinsulinowe a także przeciwciała przeciw
dekarboksylazie kwasu glutaminowego
Częściej występują geny układu zgodności
tkankowej HLA- DR3 i – DR4
Etiologia cukrzycy t. 2
Występuje przede wszystkim u
osób dorosłych ( po 30 r.ż. ), w
25% rodzinnie.
W 80% skojarzona jest z otyłością
Występuje insulinooporność i
zaburzenie sekrecji insuliny
Opóźnienie poposiłkowego wzrostu
stężenia insuliny
Etiologia cukrzycy t. 2
Przedłużająca się hiperglikemia może
być czynnikiem uszkadzającym
komórki
Insulinooporność może być wynikiem :
-
zmniejszenia liczby rec. insulinowych
-
zmianą struktury rec. insulinowych
- zaburzeniami postreceptorowymi
Etiologia cukrzycy t. 2
Wynikiem insulinooporności są :
-
zwiększenie wątrobowego wytwarzania
glukozy w procesie glukoneogenezy
-
Zmniejszenie zużycia glukozy przez
mięśnie z towarzyszącym wzrostem
lipolizy czego efektem jest zwiększone
stężenie kwasów tłuszczowych, co jeszcze
bardziej ogranicza zużycie glukozy
Objawy kliniczne
W
cukrzycy typu1
objawy mogą byś burzliwe i szybko
narastać.bezwzględny niedobór insuliny prowadzi do
hyperglikemii,diurezy osmotycznej.Chory zgłasza
wielomocz,wzmożone pragnienie,może gwałtownie
chudnąć pomimo łaknienia,pogorszenie
widzenia,zmęczenie,bóle
brzucha,nudności,wymioty,mogą wyst. zaniki
mięśniowe,cechy odwodnienia ,kwasica ketonowa.
W cukrzycy typu2
objawy mogą narastać powoli
nawet kilka lat.Chory zgłasza
osłabienie,znużenie,mogą pojawić się zmiany
na skórze-/czyraki,grzybica/,świąd
skóry,drożdżyca okolicy narządów
płciowych,gorsze gojenie ran.
Wielomocz, wzmożone
pragnienie,rzadziej niewielkie
chudnięcie, mikro- czy
makroangiopatia
POWIKŁANIA CUKRZYCY
Ostre – śpiączki
cukrzycowe
1.
Śpiączka ketonowa
Jest wynikiem
ostrego
niedoboru insuliny mamy
stężenie glukozy we krwi prowadzące do :
cukromoczu i dużej utraty wody i elektrolitów.
Nasila się lipoliza.
Powstający z kwasów tłuszczowych acetylo –
CoA jest w wątrobie
źródłem wytwarzania związków ketonowych,
powodujących kwasicę metaboliczną.
POWIKŁANIA CUKRZYCY
Ostre – śpiączki
cukrzycowe
2.
Śpiączka hipermolarna
Śpiączka hipermolarna
Spowodowana jest dużą hiperglikemią i odwodnieniem
wywołanym diurezą osmotyczną, ale bez kwasicy
ketonowej
3. Śpiączka mleczanowa
3. Śpiączka mleczanowa
Spowodowana jest zwiększonym wytwarzaniem kwasu
mlekowego ( stężenie we krwi > 7 mmol/l [ norma 1,8
mmol/l ] )
POWIKŁANIA
DŁUGOTRWAŁEJ CUKRZYCY
MIKROANGIOPATIA
Zmiany w naczyniach włosowatych, drobnych
tętniczkach i żyłach. Prowadzą do zmian w siatkówce
( retinopatia ) i nerkach ( nefropatia )
MAKROANGIOPATIA
Zmiany typu miażdżycowego tętnic i tętniczek nerek,
kończyn dolnych ( stopa cukrzycowa ), tętnic
mózgowych ( udary ) i wieńcowych ( CHNS )
POWIKŁANIA
DŁUGOTRWAŁEJ CUKRZYCY
Zmiany w nerkach
:
-
śródwłośniczkowe stwardnienie kłębuszków
nerkowych rozlane i guzkowe
-
Stwardnienie tętnic i tętniczek nerkowych
-
Odmiedniczkowe zapalenie nerek
-
Martwicę brodawek nerkowych
(zwiększeniem ilości albumin w moczu – od
mikroalbuminurii ( 30 – 300 mg/dobę ) do
białkomoczu)
POWIKŁANIA
DŁUGOTRWAŁEJ CUKRZYCY
NEUROPATIA :
-
polineuropatia ( czuciowa )
-
Mononeuropatia ( splotu, nerwu III )
-
Autonomiczna
ZAKAŻENIA :
-
Candida
-
Pseudomonas