 
Rozwój fizyczny i motoryczny oraz potrzeby
dziecka w okresie dojrzewania płciowego
Zadania:
1. Przybliżenie przebiegu rozwoju fizycznego i
motorycznego
w
okresie
dojrzewania
płciowego
2. Zapoznanie z fazami dojrzewania płciowego
3. Uświadomienie potrzeb dziecka w okresie
dojrzewania płciowego
 
Pomoce:
prezentacja
multimedialna,
folie,karteczki, pisaki
Czas: 60 min.
Oczekiwania - uczestnik będzie: znał przebieg
rozwoju  fizycznego  i  motorycznego  w  okresie 
dojrzewania 
płciowego,
fazy
dojrzewania
płciowego;  rozumiał  potrzebę  właściwego 
zaspakajania  potrzeb  w  okresie  dojrzewania 
płciowego; 
umiał
dostrzec
cechy
charakterystyczne rozwoju psychoseksualnego i 
problemy okresu dojrzewania.
Przebieg zajęć:
1. Prezentacja zadań przygotowanych przez
studentów  –  po  każdej  grupie  uzupełnia 
prowadzący  (  slajdy:  4  –  6)  –  charakterystyka 
okresu  dojrzewania  oraz  fazy  dojrzewania 
płciowego  dziewcząt  i  chłopców  (slajdy  7  –  12 
oraz zał. – folie -   )
 
2. Prezentacja tematu i celów zajęć (slajd 1)
3.Burza mózgów: Jakie są zmiany i objawy
dojrzewania u
dziewcząt i chłopców?
Dyskusja  z  zapisaniem  zmian  na  planszy, 
Uzupełnienie prowadzącego ( slajdy: 13 – 17).
4. Praca w parach: Potrzeby dziewcząt i
chłopców w okresie dojrzewania.
a. Dzielimy uczestników na grupy: gr. 1 – potrzeby
dziewcząt, gr. 2 – potrzeby chłopców.
b. Prezentacja pracy grup,
c. Uzupełnienie prowadzącego (slajdy: 18, 19, 20)
5.
Wykładzik:
Cechy
charakterystyczne
rozwoju
psychoseksualnego  i  problemy  w    okresie  dojrzewania 
płciowego. (slajdy:  21,22,23).
6. Film: Dojrzewanie dziewcząt/Dojrzewanie chłopców –
fragmenty  –  dyskusja  i  podsumowanie  zajęć  przez 
prowadzącego
7. Ewaluacja – informacja zwrotna – czy zajęcia się
podobały? Przypomnienie zadań.
 
Dojrzewanie
Cechy charakterystyczne okresu
dojrzewania płciowego:
1. Intensywne
zmiany
w
układzie
hormonalnym,
podjęcie
funkcji
hormonalnej i prokreacyjnej przez gonady.
2. Zwiększone tempo wzrastania (skok
pokwitaniowy), któremu towarzyszą zmiany
budowy, proporcji i wyglądu ciała oraz
funkcji różnych układów.
3. Ostateczne ukształtowanie się dymorfizmu
płciowego w zakresie budowy i funkcji
organizmu.
 
4
. Duża indywidualna zmienność czasu
wystąpienia i trwania poszczególnych faz
pokwitania
(istnieje
wiele
odmian
prawidłowego
dojrzewania);
grupa
nastolatków w tym samym wieku jest bardzo
zróżnicowana
pod
względem
wieku
rozwojowego.
5. Przejściowe, niepożądane zmiany w
motoryce towarzyszące przechodzeniu od
motoryczności dziecięcej do typowej dla
człowieka dorosłego; zakończenie rozwoju
motorycznego dziewcząt; ukształtowanie się
motoryczności kobiecej i męskiej.
 
Zmiany hormonalne w okresie
dojrzewania płciowego
Dojrzewanie  płciowe  jest  efektem  „uruchomienia” 
układu 
(osi)
podwzgórze
–
przysadka
mózgowa – gonady.
W  okresie  pokwitania  w  podwzgórzu  zaczyna  się 
pulsacyjne wydzielanie gonadoliberyny. 
Hormon  ten  stymuluje  wydzielanie  w  przysadce 
dwóch  hormonów  (gonadotropin)  –  lutotropiny 
(Luteinizing  Hormon,  LH)  i  folitropiny(Folicle-
stimulating  Hormon,  FSH).  Hormony  te  stymulują 
rozwój  jajników  i  jąder  oraz  wydzielanie  przez  nie 
hormonów płciowych.
  W  funkcjonowaniu  tego  złożonego  układu 
uczestniczą  także  hormony  tarczycy,  androgeny 
wydzielane  przez  nadnercza  oraz  melatonina 
wydzielana przez szyszynkę.
 
Typowy przebieg dojrzewania płciowego
(pokwitania) dziewcząt - fazy -
charakterystyczne objawy:
 Faza wstępna - 10–11 lat
– pojawienie się białawej śluzowej wydzieliny 
z pochwy (pierwszy zwiastun pokwitania,
efekt działania estrogenów)
– początek rozwoju piersi – stadium „pączka” 
(M2) i owłosienia łonowego (P2)
–  początek  skoku  pokwitaniowego  (wzrost 
długości stop i kończyn dolnych)
 
Faza właściwa - 11–13 lat
–  dalszy  rozwój  piersi  (stadium  M3,  M4)  i 
owłosienia łonowego (P3, P4), początek
rozwoju owłosienia pachowego
–  szczyt  skoku  pokwitaniowego  wysokości 
ciała, szerokości bioder, mniejsze przyrosty
tkanki tłuszczowej, sylwetka „podlotka”
– pierwsza miesiączka (menarche)
– pogrubienie rysów twarzy, początek trądziku 
młodzieńczego
 
Faza końcowa - 13–15 lat
– zakończenie rozwoju piersi (M5), owłosienia 
łonowego (P5) i pachowego
–  osiągnięcie  ostatecznej  wysokości  ciała  i 
typowej sylwetki kobiecej
– zwiększone przyrosty masy ciała
– ustalenie się regularnych miesiączek
– wysubtelnienie rysów twarzy
                                              (Woynarowska, 
2010)
 
Typowy przebieg dojrzewania płciowego
(pokwitania) chłopców - fazy
-charakterystyczne objawy:
Faza wstępna - 11–13 lat
– powiększenie się jąder (pierwszy zwiastun
pokwitania), wydłużenie moszny (stadium G2),
początek rozwoju owłosienia łonowego (P2)
– początek skoku pokwitaniowego (wzrost
długości stop i kończyn dolnych)
 
Faza właściwa - 13–15 lat
– dalszy rozwoj narządów płciowych (G3, G4),
owłosienia
łonowego(P3,
P4),
początek
rozwoju owłosienia pachowego
–  szczyt  skoku  pokwitaniowego  wysokości 
ciała (długie kończyny) i szerokości barków;
zmniejszenie
przyrostów
tkanki
tłuszczowej,sylwetka „wyrostka”
–  pierwsze  mimowolne  wytryski  nasienia 
(polucje)
–  początek  mutacji  głosu,  uwidacznia  się 
„jabłko Adama”
 
Faza końcowa - 15–17 lat
–  zakończenie  rozwoju  narządów  płciowych 
(G5)
–  rozwój  owłosienia  łonowego  (P5),  wzrost 
owłosienia skory brzucha(P6 – kształt
„rombu”), klatki piersiowej, zarost na twarzy
–  końcowa  faza  wzrastania  wysokości  ciała, 
przyrost masy mięśni, sylwetka typowo
męska
– zakończenie mutacji (głos męski)
– utrzymywanie się trądziku młodzieńczego
                                                          
Woynarowska,2010
 
Zmiany dokonują
się także w budowie,
proporcjach ciała i jego komponentach (tkance
kostnej, tłuszczowej i mięśniowej), z silnie
zaznaczonym dymorfizmem płciowym.
              Skok pokwitaniowy wysokości ciała:
1. rozpoczyna  się  wcześniej  u  dziewcząt  (ok. 
10 r.ż.) niż u chłopców (ok. 12 r.ż.),
2. trwa krócej u dziewcząt (ok. 3 lat) niż u
chłopcow (ok. 4 lat),
3. jest bardziej intensywny u chłopców
(największy roczny przyrost 7–12 cm,
4. średnio ok. 9 cm) niż u dziewcząt (4–9 cm,
średnio ok. 6 cm).
 
Objawy
okresu dojrzewania:
U
dziewcząt
znamiennym
i
przełomowym
momentem dojrzewania płciowego jest pierwsza
miesiączka (menarche). 
Menarche  najczęściej  występuje  między  11  a  13  r.ż., 
za normę uważa się rozpoczęcie miesiączkowania w
wieku od 10 do 16 lat. 
Wiek 
rozpoczęcia
miesiączkowania
zależy
od
czynników genetycznych (wiek menarche córek i
matek jest podobny) i środowiskowych (wcześniej
rozpoczynają
miesiączkowanie
dziewczęta
w
miastach i w rodzinach o wysokim statusie społeczno-
ekonomicznym).
  W  ostatniej  dekadzie  średni  wiek  miesiączki  u 
dziewcząt w dużych miastach wynosił 12,8 lat, na wsi
13,2 lat.
 
U chłopców, do objawów
charakterystycznych dla dojrzewania
płciowego należą:
Polucje (zmazy nocne) – mimowolne
wytryski nasienia, połączone z orgazmem,
występujące w czasie snu.
Wskazują one, że rozpoczęła się czynność
plemnikotwórcza jąder oraz czynność
gruczołu krokowego (prostaty) i gruczołów
części jamistej cewki.
Pierwsze polucje występują zwykle u
chłopców ok. 14 r.ż.
 
Inne objawy dojrzewania:
1. Mutacja głosu (zmiany wysokości głosu,
częste chrypki) jako następstwo zakłóceń
w koordynacji mięśni krtani, przekrwienia
błony
śluzowej
i
zwiększonego
wydzielania śluzu
2. Zmiany skórne - rozpoczęcie czynności
gruczołów
potowych
apokrynowych
zlokalizowanych
głównie
w
okolicy
pachowej i pachwinowej, wydzielają pot
powoli i stale oraz gruczołów łojowych
3. Chwiejność układu wegetatywnego np.
występowanie czerwonych plam na
skórze, oziębienie i potliwość dłoni i stóp,
skłonność do omdleń ortostatycznych
 
Kryzys motoryczności - przejściowe zmiany
w motoryczności są spowodowane:
• zmianami w budowie i proporcjach ciała,
nierytmicznością
wzrastania
poszczególnych jego części (wydłużenie
kończyn,
sylwetka
„podlotka”
i
„wyrostka”),
• szybszym wzrostem długości kości niż
ścięgien i mięśni; stwarza to niekorzystne
warunki biomechaniczne dla układu
ruchu,
• zmianami emocjonalnymi, zmiennością
nastrojów i zainteresowań, chwiejnością
neurohormonalną,
• świadomością, szczególnie dziewcząt,
„niezgrabności” swego ciała.
Podział na motoryczność kobiecą i
męską
 
Potrzeby w okresie dojrzewania:
1. Żywienie
–  pokrycie  zwiększonego  zapotrzebowania  na 
energię oraz składniki pokarmowe, szczególnie
wapń – 1300 mg/dobę mleko i jego przetwory.
szklanka mleka (250 ml) zawiera ok.240 mg
wapnia, jej odpowiednikami są: 1 szklanka kefiru
lub maślanki, kubeczek jogurtu (150ml), 35 dag
sera białego, dwa plasterki sera żółtego (do18 r.ż.
kształtuje się 80% szczytowej masy kości),
– właściwa organizacja posiłków: spożywanie
pierwszych śniadań w domu i posiłków w
szkole, w 2006 r., wśród 13- i 15-latków - nie
spożywało śniadań regularnie w dni szkolne 38%,
a ok. 27% nie zjadło w szkole żadnego posiłku
(Mazur, Woynarowska, Kołoło, 2007)
- zachęcanie do ograniczania pokarmów typu
fast – food i nie przyjmowanie sterydów
anabolicznych
l
 
2. Aktywność fizyczna 
• dostosowanie 
jej
do
zainteresowań
nastolatka
• zachęcanie
nastolatków
do
samooceny
aktywności fizycznej
• Pomiaru sprawności i wydolności fizycznej
3.
Snu nocnego – zachęcanie nastolatków do 7–8
godzinnego snu, w warunkach zapewniających
dobrą jego jakość
4.
Dbałości o ciało
• zachęcanie
do
utrzymywania
ciała
w
czystości,
używania
bezpiecznych
kosmetyków; ochrony przed nadmiernym
nasłonecznieniem i hałasem;
• zachęcanie
samokontroli
masy
ciała;
samobadania piersi u dziewcząt, jąder u
chłopców
 
5. Profilaktyczne badania lekarskie powinny być
przeprowadzane w 12–13 r.ż.(klasa I gimnazjum) i w
15–16 r.ż. (klasa I szkoły ponadgimnazjalnej)
•Celem tych badań jest ocena przebiegu
dojrzewania płciowego oraz stanu zdrowia 
•Na badanie nastolatki powinny zgłosić się do 
lekarza rodzinnego z rodzicem (opiekunem)
Zrozumienie  przez  rodziców  i  nauczycieli 
istoty złożonych przemian biologicznych w
okresie
dojrzewania
jest
podstawowym
warunkiem udzielenia młodzieży wsparcia w
przechodzeniu przez ten trudny okres życia
 
Cechą charakterystyczną rozwoju
psychoseksualnego w okresie dojrzewania
płciowego jest:
• zwiększanie się znaczenia grupy i integracji
uczuciowości z seksualnością,
•  budzenie  się  napięcia  seksualnego  i  gotowość  do 
jego zaspokojenia,
•  dążenie  do  stworzenia  bliskiej  więzi  z  inną  osobą 
(pragnienia),
•  rozdźwięk  między  uczuciowością  (czułość,  miłość, 
troska)
a
podnieceniem
i
pożądaniem
tzw.
dezintegracja seksualna (emocjonalno-popędowa)
 
•
Chłopcy,
z
powodu
niedojrzałości
psychicznej, często demonstrują zachowania
seksualne
pozbawione
emocjonalnego
zaangażowania.
• U dziewcząt dezintegracja seksualna
wyraża się demonstracyjnym zaprzeczaniem
seksualności, deklarowaniem ascezy lub
nieadekwantym do wieku demonstrowaniem
seksualności.
Dezintegrację seksualną okresu dorastania
stopniowo zastępuje dążenie do stworzenia
związku, w którym dojdzie do połączenia
więzi emocjonalnej z kontaktem fizycznym.
 
Problemy: Czas spędzony razem przez nastolatki
poświęcony jest na rożne formy rozrywki,
wykonywanie codziennych zadań, wspólne
uczenie się.
 Na początku okresu dojrzewania  rzadko dochodzi 
do zaawansowanych, genitalnych zachowań
seksualnych. Związki młodych trwają z reguły
krotko. 
Nastolatki  uczą  się  podejmowania  inicjatywy 
seksualnej, odmawiania i wycofywania się z
nieudanych
związków
i
niebezpiecznych
sytuacji. 
Gdy związek trwa dłużej, to regularne spotykanie 
się z partnerem powoduje zwiększenie się
prawdopodobieństwa
podjęcia
wczesnych
kontaktów seksualnych.
                                                                 ( Izdebski, 
2010)