 
Zagadnienia ogólne finansów
publicznych i prawa
finansowego
 
FINANSE
• W języku potocznym przez finanse
rozumiemy zjawiska i procesy 
pieniężne;
polegają one na gromadzeniu i podziale
środków pieniężnych;
• FINANSE  - zasoby pieniężne, 
operacje
oraz normy prawne ich dotyczące
 
FINANSE
• System finansowy – ogół zasad i
instytucji finansowych 
stworzonych przez obowiązujące 
w danym państwie i w danym 
czasie prawo finansowe
 
PODZIAŁ FINANSÓW
Finanse dzielimy na prywatne i
publiczne;
Różnice między finansami publicznymi a
prywatnymi polegają na:
1)  Fundusze publiczne gromadzone są 
na zasadzie przymusu i przeznaczone
na zaspokojenie potrzeb publicznych,
natomiast prywatne służą realizacji
głównie celów osobistych,
 
PODZIAŁ FINANSÓW
2) Zakres finansów publicznych jest
dużo szerszy,
3) Operacje finansowe dokonywane
w zakresie finansów publicznych 
rzutują na ogólną równowagę 
finansową państwa
 
Finanse publiczne
• Finanse publiczne są wyrazem stosunków
społecznych i ekonomicznych powstających 
w trakcie nieustannie, dynamicznie ujętych 
procesów gromadzenia dochodów i 
przychodów oraz dokonywania wydatków i 
rozchodów (gospodarowania środkami 
pieniężnymi) na cele publiczne.
• Cechą finansów jest ich pieniężny i
dwustronny charakter
 
Finanse publiczne - zakres
• Zakres pojęciowy „finansów publicznych”
dotyczy następujących dziedzin:
- budżetu państwa,
- budżetów gmin (od 1999 r. powiatów i 
województw samorządowych),
- funduszy celowych,
- państwowej gospodarki pozabudżetowej,
- samorządowej gospodarki pozabudżetowej
 
Finanse publiczne - funkcje
• Fiskalna – dostarczenie podmiotom publicznym
wystarczających środków finansowych na
realizację ich ustawowych zadań;
• Redystrybucyjna – gromadzenie i rozdzielanie
środków pieniężnych w państwie;
• Stymulacyjna – oddziaływanie na stosunki
społeczne lub ekonomiczne przez podmioty
publiczne, za pomocą instrumentów finansowych
• Ewidencyjno-kontrolna – ewidencja oraz kontrola
przebiegu zjawisk gospodarczych i procesów
finansowych oraz dokonywanie ich analizy.
 
Polityka finansowa
Polityka finansowa – świadoma i
celowa działalność ludzi i instytucji 
polegająca na ustalaniu i realizacji 
określonych celów za pomocą 
środków finansowych, czyli
Wybór celów i zastosowanie
środków
 
Polityka finansowa - cele
• Podstawowym celem polityki jest
doprowadzenie do stabilności 
ekonomicznej z niską stopą inflacji.
• Inne cele istotne w realizacji polityki
ekonomicznej państwa to:
- stały wzrost gospodarczy;
-  bezrobocie na jak najniższym poziomie;
- równowaga bilansu płatniczego
 
Polityka finansowa - cele
Cele polityki finansowej mogą mieć charakter:
- Strategiczny (nadrzędny) / drugorzędny 
(odcinkowy);
- Długookresowy / krótkookresowy
- Każdy podmiot publiczny określający cele i środki 
realizacji polityki finansowej prowadzi ją w 
ograniczonym zakresie;
- Ze względu na zakres działania oraz metody w
ramach polityki finansowej możemy mówić o: 
polityce budżetowej, podatkowej, kredytowej, 
celnej, walutowej, czy dewizowej.
 
Polityka finansowa – kryteria
oceny
1) kryterium PKB
Na przestrzeni lat 1992 – 1997 wzrastał PKB z 3,8% - 6,8%,
następne lata to jego obniżenie do 1% w 2001 r.
W 2002 r. Oceniono realnie na 1,2%, zaś w projekcie 
budżetu
na 2003 przyjęto, że PKB wzrośnie realnie o 3,5%. (!!!)
2) Kryterium redukcji tempa inflacji
W roku 1995 – 21,6%, w połowie 2002 r. wynosiła 2,9% (dla
porównania w krajach europejskich o najniższej inflacji
współczynnik ten wyniósł 1,5%)
3) Kryterium bezrobocia
W roku 1999 r. wynosiło 13% , a w 2002 r. 18,4%
 
Polityka finansowa - cele
W polityce Polski w najbliższych latach
celami nadrzędnymi
powinny być:
- przywrócenie wysokiej dynamiki rozwoju 
gospodarczego,
- ochrona miejsc pracy i zmniejszenie
bezrobocia,
- reformy prawa finansowego i
gospodarczego,
 
Prawo finansowe
• Prawo finansowe – ogół norm
prawnych regulujących działalność
finansową
• Przedmiotem prawa finansowego są
finanse publiczne
• Podmiotem prawa finansowego są
osoby lub jednostki organizacyjne
objęte uprawnieniami lub
obowiązkami finansowo prawnymi
 
Prawo finansowe
Stosunki finansowo prawne regulowane przez
normy prawa finansowego wyróżniają się
majątkowym charakterem uprawnień i
obowiązków, nie równorzędnością prawną
podmiotów finansowych oraz ich interesów.
W stosunkach finansowo prawnych mamy do
czynienia z zachowaniem organu 
finansowego oraz podmiotu  zobowiązanego
 
Prawo finansowe
• Zakres pojęcia prawo finansowe
obejmuje trzy grupy zagadnień:
1) Ustrojowe – związane z kompetencjami
finansowymi podmiotów publicznych;
2) Materialne – obejmuje rodzaje
dochodów publicznych i dokonywanie
wydatków na cele publiczne,
3) Formalne – procedura finansowa,
zwłaszcza tryb gromadzenia dochodów
publicznych
 
Prawo finansowe - zakres
• W prawie finansowym możemy
wyróżnić następujące podstawowe 
działy:
1) Prawo budżetowe,
2) Prawo dochodów publicznych 
(podatki, opłaty, cła),
3) Publiczne prawo bankowe,
4) Prawo dewizowe
 
Źródła prawa finansowego
• Konstytucja RP, rozdział X „Finanse publiczne”
(DZ.U. Nr 78/1997, poz. 483);
• Ustawa o finansach publicznych (Dz.U. 15/2003),
• Ustawa o dochodach jednostek samorządu 
terytorialnego (DZ.U. 150/98);
• Ustawa o Narodowym Banku Polskim (DZ.U.
140/1997)
• Ustawa Prawo bankowe (DZ.U. 72/2002),
• Ustawa Prawo dewizowe (DZ.U. 141/2002),
• Ustawa ordynacja podatkowa (DZ.U. 137/1997)
 
Norma prawa finansowego
• Normy prawa finansowego mają trójczłonową
konstrukcję, składają się z:
• hipotezy,
• dyspozycji,
• sankcji.
• Hipoteza normy prawa finansowego składa 
się z następujących części:
• powołania się na akt normatywny (źródło
prawa, z którego wynika jej obowiązywanie);
• powołania się na stan faktyczny (hipotezę),
uzasadniający dyspozycję normy.
 
Norma prawa finansowego
• Dyspozycja normy składa się z:
• przedmiotu  normy,  tj.  określonego  zachowania  się 
stanowiącego uprawnienie jednego podmiotu, a
zobowiązanie drugiego; zachowanie to może być
szczegółowo określone w normie co do czasu, miejsca i
sposobu jego wykonania;
• podmiotów
normy:
z
jednej
strony
czynnego
(uprawnionego), z drugiej — biernego (zobowiązanego).
• Norma ma charakter dwustronny. Określa obowiązki i
odpowiadające im prawa (uprawnienia)
• Poprzez sankcje rozumie się najczęściej pewne
dolegliwości karne i materialne. Sankcje mogą polegać
też na pozbawieniu możliwości uzyskania określonych
korzyści materialnych i niematerialnych.
 
Norma prawa finansowego
Ogół norm prawnych dzieli się na normy:
• ustrojowe;
• materialne;     
    proceduralne
• Normy  prawne  ustrojowe  określają  organizację, 
kompetencje oraz formy prawne ich realizacji przez
organy administracji państwowej wyspecjalizowanej.
• Normy prawne materialne tworzą uprawnienia i
obowiązki podmiotów stosunków prawnych bądź
bezpośrednio z mocy prawa, bądź w drodze decyzji
organów administracji wyspecjalizowanej.
• Normy proceduralne określają zaś reguły postępowania
w procesie stosowania norm materialnych.
 
Podstawowe regulacje ustawy o
finansach publicznych
Podmioty sektora finansów publicznych:
- organy władzy publicznej (państwowe i 
samorządowe);
- publiczne placówki naukowe i kulturalne;
- wskazane podmioty działające w zakresie ochrony 
zdrowia i ubezpieczeń społecznych;
- państwowe i samorządowe osoby prawne, których
celem jest wykonywanie zadań publicznych, tworzone
na podstawie odrębnych ustaw,
- fundusze celowe,
- jednostki budżetowe, zakłady budżetowe i 
gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych
 
Podstawowe regulacje ustawy o
finansach publicznych
Środki publiczne:
1) Dochody publiczne: 
-
Daniny publiczne (podatki i inne
przymusowe świadczenia na rzecz państwa,
jednostek samorządu terytorialnego np. cła),
-
pozostałe dochody:
a)  opłaty, 
b) dochody z mienia będącego własnością 
państwa, samorządu np. najmu, dzierżawy
dywidendy od wniesionego kapitału
c) pieniężne darowizny, spadki , zapisy
 
Podstawowe regulacje ustawy o
finansach publicznych
2) Przychody publiczne:
O charakterze zwrotnym;
- wpływy ze sprzedaży papierów wartościowych 
(np.obligacji);
- spłaty pożyczek udzielonych ze środków publicznych;
- wpływy z otrzymanych pożyczek i kredytów
Wynikające ze zbycia majątku, albo obowiązku świadczeń w
 ramach działalności prowadzonej przez jednostki sektora
 publicznego np.z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa, z
tytułu opłat pobieranych przez publiczne zakłady opieki
 zdrowotnej
 
Podstawowe regulacje ustawy o
finansach publicznych
3
) Środki pochodzące ze źródeł zagranicznych
-
środki pochodzące z budżetu Unii 
Europejskiej;
-
środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, 
niepodlegające zwrotowi, inne niż 
wymienione powyżej (np. środki z różnego 
rodzaju międzynarodowych funduszy 
pomocowych, świadczenia w ramach 
pieniężnej zagranicznej
pomocy charytatywnej)
 
Podstawowe regulacje ustawy o
finansach publicznych
Zasady publicznej gospodarki finansowej: jawności i
przejrzystości 
Gwarancje realizacji powyższych zasad:
1) Jawność debat budżetowych w Sejmie;
2) Publikacji ustaw i uchwał budżetowych,
3) Podawanie do publicznej wiadomości udzielonych 
kwot dotacji (z budżetu państwa i jednostek
terytorialnych)
4) Obowiązki informacyjno-sprawozdawcze Ministra
Finansów (deficyt, nadwyżka budżetowa, poręczenia i
gwarancje udzielane przez Skarb Państwa, umorzenia
zaległości podatkowych – przyczyny decyzji)
 
Podstawowe regulacje ustawy o
finansach publicznych
Fundusze celowe
Fundusz celowy – ustawowo powołany przed dniem wejścia
w życie ustawy o finansach publicznych, którego przychody
pochodzą z dochodów publicznych, a wydatki przeznaczone
są na realizację wyodrębnionych zadań
1) Podział funduszy celowych (w zależności czyje zadania są
 wykonywane):
Państwowe, gminne, powiatowe i wojewódzkie
2) Podział funduszy w zależności od kryterium pochodzenia 
zasobów pieniężnych:
- publiczne
 
Podstawowe regulacje ustawy o
finansach publicznych
-
społeczne (dobrowolne wpłaty pieniężne)
-
mieszane (aranżujące środki sektora
finansów publicznych i zasoby pieniężne
społeczeństwa)
Do funduszy celowych należą m.in.:
1) Fundusz Ubezpieczeń Społecznych,
2) Fundusz Emerytalno-Rentowy,
3) Fundusz Gwarantowanych Świadczeń 
Pracowniczych,
4) Państwowy Fundusz Kombatantów
 
Uwarunkowania prawno-finansowe
integracji z Unią Europejską
1) kryterium inflacji
Po przyjęciu do unii walutowej poszczególne kraje 
muszą spełniać kryteria zbieżności (konwergencji)
określone w traktacie podpisanym w Maastricht w
1991 r.
Jednym z nich jest nakaz stabilności cen. Oznacza to
konieczność obniżenia inflacji do poziomu
odbiegającego w górę o najwyżej 1,5% od średniej
stopy wzrostu cen w trzech najlepszych krajach.
2) kryterium stóp procentowych
• Długoterminowe stopy procentowe (tzw. stopy 
referencyjne – długoterminowych obligacji
skarbowych) nie mogą być wyższe o więcej niż 2%
od średniej z analogicznych stóp procentowych w
trzech krajach UE o najniższej inflacji
 
Uwarunkowania prawno-finansowe
integracji z Unią Europejską
3) kryterium kursu walutowego
• wahania kursu waluty kraju kandydującego w 
stosunku do euro muszą, przez co najmniej 2 lata,
mieścić się w przedziale +/- 15 % wokół stałego
kursu parytetowego oraz, że w okresie tych 2 lat
kurs waluty krajowej nie może być dewaluowany w
stosunku do żadnej waluty krajów UE
• 4) kryteria budżetowe
• Ustalony jest maksymalny limit długu i deficytu 
sektora instytucji rządowych i samorządowych.
• Deficyt nie może przekroczyć 3 % PKB
• Zadłużenie 60 % PKB