Wydział Filozoficzno-
Wydział Filozoficzno-
Historyczny
Historyczny
Instytut Neofilologii
Instytut Neofilologii
Filologia rosyjska I rok
Filologia rosyjska I rok
Alfabet rosyjski i zasady
Alfabet rosyjski i zasady
pisowni rosyjskiej
pisowni rosyjskiej
Opracowała
Justyna Błażewicz
Język rosyjski
Język rosyjski
(
(
Русский язык)
Русский язык)
Język rosyjski powstał z języka prasłowiańskiego,
Język rosyjski powstał z języka prasłowiańskiego,
należy do grupy języków wschodniosłowiańskich.
należy do grupy języków wschodniosłowiańskich.
Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na
Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na
Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem
Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem
oficjalnym.
oficjalnym.
Język rosyjski uważany jest również w krajach, w
Język rosyjski uważany jest również w krajach, w
których nie ma on statusu oficjalnego. Są to:
których nie ma on statusu oficjalnego. Są to:
Ukraina, Stany Zjednoczone, Łotwa, Izrael,
Ukraina, Stany Zjednoczone, Łotwa, Izrael,
Uzbekistan, Brazylia, Mołdawia, Kanada, Estonia,
Uzbekistan, Brazylia, Mołdawia, Kanada, Estonia,
Litwa, Niemcy, Azerbejdżan, Armenia,
Litwa, Niemcy, Azerbejdżan, Armenia,
Turkmenistan, Tadżykistan, Grecja, Australia,
Turkmenistan, Tadżykistan, Grecja, Australia,
Rumunia, Finlandia i Polska.
Rumunia, Finlandia i Polska.
Alfabet rosyjski
Alfabet rosyjski
(
(
Русский алфавит)
Русский алфавит)
Powstanie pisma
Powstanie pisma
na Rusi datuje się
na Rusi datuje się
na wiek X, kiedy
na wiek X, kiedy
przyjęte zostało
przyjęte zostało
chrześcijaństwo.
chrześcijaństwo.
Oprócz
Oprócz
tradycyjnej teorii,
tradycyjnej teorii,
według której
według której
powstał alfabet
powstał alfabet
rosyjski, istnieją
rosyjski, istnieją
także inne
także inne
wersje.
wersje.
Pierwotnie
Pierwotnie
istniały dwa
istniały dwa
alfabety –
alfabety –
głagolica
głagolica
(
(
глаголица)
глаголица)
i
i
cyrylica
cyrylica
(кириллица)
(кириллица)
. W
. W
863 roku
863 roku
stworzyli na mocy
stworzyli na mocy
znaków greckiego
znaków greckiego
alfabetu, alfabet
alfabetu, alfabet
rosyjski
rosyjski
składający się z
składający się z
38 liter, czyli
38 liter, czyli
głagolicę.
głagolicę.
Na początku X wieku na mocy głagolicy
Na początku X wieku na mocy głagolicy
tworzył się nowy alfabet słowiański, zwany
tworzył się nowy alfabet słowiański, zwany
cyrylicą, który w większym stopniu
cyrylicą, który w większym stopniu
odpowiadał właściwościom słowiańskiego
odpowiadał właściwościom słowiańskiego
systemu fonetycznego. Litery rosyjskiego
systemu fonetycznego. Litery rosyjskiego
języka wchodzące w skład nowego alfabetu,
języka wchodzące w skład nowego alfabetu,
były łatwiejsze w pisowni, cechowały się
były łatwiejsze w pisowni, cechowały się
wyraźnym zarysem i co ważne, oprócz
wyraźnym zarysem i co ważne, oprócz
dźwięków, oznaczały także liczby. Przez
dźwięków, oznaczały także liczby. Przez
pewien czas wykorzystywano obydwa
pewien czas wykorzystywano obydwa
alfabety, lecz stopniowo głagolica wychodziła
alfabety, lecz stopniowo głagolica wychodziła
z użycia, także w związku ze zniknięciem
z użycia, także w związku ze zniknięciem
odpowiednich dźwięków i za obowiązujący
odpowiednich dźwięków i za obowiązujący
alfabet rosyjski, uznano cyrylicę.
alfabet rosyjski, uznano cyrylicę.
W tamtym okresie obowiązywały pewne zasady
W tamtym okresie obowiązywały pewne zasady
dotyczące pisowni. Jedną z nich było używanie
dotyczące pisowni. Jedną z nich było używanie
dużych liter jedynie na początku akapitu.
dużych liter jedynie na początku akapitu.
Ponadto każdy pierwszy wiersz akapitu
Ponadto każdy pierwszy wiersz akapitu
wykańczany był mistrzami, dzięki czemu książki
wykańczany był mistrzami, dzięki czemu książki
pisane ręcznie wyglądały jak prawdziwe dzieła
pisane ręcznie wyglądały jak prawdziwe dzieła
sztuki. Warto dodać, że bukwica (буквица,
sztuki. Warto dodać, że bukwica (буквица,
inicjał) oprócz tego, że była pięknie ozdabiana,
inicjał) oprócz tego, że była pięknie ozdabiana,
zawierała określony sens.
zawierała określony sens.
Буквица
Буквица
Grażdanka (
Grażdanka (
Гражданка)
Гражданка)
Grażdanka - zbliżona do
Grażdanka - zbliżona do
form antywy łacińskiej
form antywy łacińskiej
graficzna odmiana cyrylicy,
graficzna odmiana cyrylicy,
opracowana i
opracowana i
wprowadzona za
wprowadzona za
czasów Piotra I Wielkiego w
czasów Piotra I Wielkiego w
latach 1708-1711.
latach 1708-1711.
Pierwotnie dokonano tylko
Pierwotnie dokonano tylko
modyfikacji kształtu liter.
modyfikacji kształtu liter.
W czasach Katarzyny II
W czasach Katarzyny II
przeprowadzono pierwszą
przeprowadzono pierwszą
reformę grażdanki, aby
reformę grażdanki, aby
dostosować ją w pełni do
dostosować ją w pełni do
zapisu tekstów rosyjskich
zapisu tekstów rosyjskich
(cyrylica pierwotnie służyła
(cyrylica pierwotnie służyła
do zapisu tekstów w języku
do zapisu tekstów w języku
cerkiewnosłowiańskim).
cerkiewnosłowiańskim).
Zmiany te polegały na:
Zmiany te polegały na:
usunięciu liter oznaczających głoski występujące
usunięciu liter oznaczających głoski występujące
pierwotnie w języku cerkiewnosłowiańskim, a
pierwotnie w języku cerkiewnosłowiańskim, a
niewystępujących w języku rosyjskim — np. dawne
niewystępujących w języku rosyjskim — np. dawne
samogłoski nosowe zapisywane były w tekstach
samogłoski nosowe zapisywane były w tekstach
cerkiewnosłowiańskich
cerkiewnosłowiańskich,
których nie stosowano do
których nie stosowano do
zapisu słów rosyjskich.
zapisu słów rosyjskich.
usunięciu liter (jak np.
usunięciu liter (jak np.
omega
omega
i
i
dzelo
dzelo
)
)
niestosowanych do zapisu słów a tylko do
niestosowanych do zapisu słów a tylko do
tradycyjnego zapisu liczb .
tradycyjnego zapisu liczb .
dodaniu litery Э, aby lepiej zapisywać wyrazy
dodaniu litery Э, aby lepiej zapisywać wyrazy
zapożyczone z innych języków . Jednakże w tej
zapożyczone z innych języków . Jednakże w tej
reformie nie zmieniono utrwalonej pisowni wyrazów
reformie nie zmieniono utrwalonej pisowni wyrazów
rosyjskich opartej często na naśladownictwie
rosyjskich opartej często na naśladownictwie
pisowni wyrazów staro-cerkiewno-słowiańskich
pisowni wyrazów staro-cerkiewno-słowiańskich
Po 1917 r. dokonano ostatecznej reformy pisowni
Po 1917 r. dokonano ostatecznej reformy pisowni
usuwając kolejne zbędne litery, aby uprościć i
usuwając kolejne zbędne litery, aby uprościć i
ujednolicić pisownię . Na podstawie w ten sposób
ujednolicić pisownię . Na podstawie w ten sposób
zmodyfikowanego alfabetu rosyjskiego
zmodyfikowanego alfabetu rosyjskiego
zmodyfikowano w XVIII-XIX w. inne alfabety
zmodyfikowano w XVIII-XIX w. inne alfabety
cyryliczne, zarówno stare jak i nowe . W XX w.
cyryliczne, zarówno stare jak i nowe . W XX w.
alfabet ten zaadaptowany został do zapisu licznych
alfabet ten zaadaptowany został do zapisu licznych
języków na terenie ZSRR oraz w Mongolii. Sytuacja
języków na terenie ZSRR oraz w Mongolii. Sytuacja
taka utrzymuje się w zasadzie do dziś, aczkolwiek
taka utrzymuje się w zasadzie do dziś, aczkolwiek
niektóre z tych języków porzuciły grażdankę na
niektóre z tych języków porzuciły grażdankę na
rzecz alfabetu łacińskiego. W większości tych
rzecz alfabetu łacińskiego. W większości tych
lokalnych odmian grażdanki dodane zostały
lokalnych odmian grażdanki dodane zostały
dodatkowe litery dla oddania dźwięków nie
dodatkowe litery dla oddania dźwięków nie
występujących w języku rosyjskim.
występujących w języku rosyjskim.
Stary ("kościelny") kształt cyrylicy jest dziś
Stary ("kościelny") kształt cyrylicy jest dziś
zachowywany jedynie w wydawnictwach
zachowywany jedynie w wydawnictwach
cerkiewnych w języku cerkiewnosłowiańskim,
cerkiewnych w języku cerkiewnosłowiańskim,
aczkolwiek i te coraz częściej drukowane są
aczkolwiek i te coraz częściej drukowane są
grażdanką. Dotyczy to w szczególności
grażdanką. Dotyczy to w szczególności
wydawnictw przeznaczonych do użytku wiernych
wydawnictw przeznaczonych do użytku wiernych
(modlitewniki, śpiewniki).
(modlitewniki, śpiewniki).
Historia rosyjskiego piśmiennictwa i
Historia rosyjskiego piśmiennictwa i
alfabetu ma ścisłe powiązania z
alfabetu ma ścisłe powiązania z
kulturą państwa rosyjskiego. Co roku
kulturą państwa rosyjskiego. Co roku
w Rosji organizowane są obchody
w Rosji organizowane są obchody
dnia słowiańskiego pisma i kultury
dnia słowiańskiego pisma i kultury
rozpoczynające się 24 maja.
rozpoczynające się 24 maja.
Zasady pisowni rosyjskiej
Zasady pisowni rosyjskiej
Zasada fonetyczna i
Zasada fonetyczna i
fonematyczna
fonematyczna
Fonematyczna zasada
Fonematyczna zasada
pisowni polega na tym, że każdy
pisowni polega na tym, że każdy
fonem wyrażany jest tą samą literą, niezależnie od pozycji
fonem wyrażany jest tą samą literą, niezależnie od pozycji
wyrazowej – mocnej lub słabej, np.: wyrazy
wyrazowej – mocnej lub słabej, np.: wyrazy
дуба
дуба
i
i
дуб
дуб
pisane są tak samo, chociaż wymawiane różnie: w
pisane są tak samo, chociaż wymawiane różnie: w
formie
formie
дуба
дуба
– [б] jest dźwięczną spółgłoską, a w formie
– [б] jest dźwięczną spółgłoską, a w formie
дуб
дуб
na końcu wyrazu ta spółgłoska podlega ubezdźwięcznieniu.
na końcu wyrazu ta spółgłoska podlega ubezdźwięcznieniu.
Natomiast
Natomiast
zasada pisowni fonetycznej
zasada pisowni fonetycznej
polega na tym, że
polega na tym, że
poprzez litery są przedstawiane rzeczywiście wypowiadane
poprzez litery są przedstawiane rzeczywiście wypowiadane
dźwięki, np.:
dźwięki, np.:
бе
бе
з
з
жизненный
жизненный
i
i
бе
бе
с
с
полезный
полезный
.
.
Przykłady wskazują, iż pisownia wyrazów w zakresie
Przykłady wskazują, iż pisownia wyrazów w zakresie
fonematycznej i fonetycznej zasady pisowni w mocnych
fonematycznej i fonetycznej zasady pisowni w mocnych
pozycjach pokrywa się, w słabych nie. Np. wyrazy
pozycjach pokrywa się, w słabych nie. Np. wyrazy
сом
сом
i
i
сам
сам
pisane są identycznie pod względem
pisane są identycznie pod względem
fonematycznym i fonetycznym, ale w przypadku zdania
fonematycznym i fonetycznym, ale w przypadku zdania
C
C
ома поймала сама
ома поймала сама
–
–
ma zastosowanie fonematyczna
ma zastosowanie fonematyczna
zasada pisowni, w której mocne pozycje wskazują różnicę
zasada pisowni, w której mocne pozycje wskazują różnicę
pomiędzy samogłoskami [
pomiędzy samogłoskami [
о
о
] i [
] i [
а
а
]. Natomiast przy fonetycznej
]. Natomiast przy fonetycznej
zasadzie to samo zdanie otrzymałoby zapis: [
zasadzie to samo zdanie otrzymałoby zapis: [
C
C
ама паймала
ама паймала
сама
сама
]
]
– i gdzie tutaj <<ryba>>, a gdzie <<rybak>> nie
– i gdzie tutaj <<ryba>>, a gdzie <<rybak>> nie
można stwierdzić.
można stwierdzić.
W pisowni rosyjkiej wyjątki od zasady fonematycznej
W pisowni rosyjkiej wyjątki od zasady fonematycznej
mogą występować:
mogą występować:
1) albo w składzie znaków alfabetu: to znaczy, że
1) albo w składzie znaków alfabetu: to znaczy, że
samogłosek byłoby dwa razy więcej, a spółgłosek o 12
samogłosek byłoby dwa razy więcej, a spółgłosek o 12
mniej, niż jest; oprócz tego nie ma litery dla spółgłoski [
mniej, niż jest; oprócz tego nie ma litery dla spółgłoski [
ж
ж
];
];
2) lub dlatego, że istnieją szczególne zasady pisowni
2) lub dlatego, że istnieją szczególne zasady pisowni
ortograficznej, np. przy zapisie przedrostków
ortograficznej, np. przy zapisie przedrostków
zakończonych spółgłoską [
zakończonych spółgłoską [
з
з
]:
]:
безработный
безработный
,
,
ale
ale
беспосадочный
беспосадочный
,
,
безбровый
безбровый
,
,
ale
ale
беспечный
беспечный
, a także
, a także
безвкусный
безвкусный
z przedrostkiem zakończonym na
z przedrostkiem zakończonym na
з
з
, chociaż w
, chociaż w
tym przypadku litera [з] brzmi jak [c]. Jednak, gdy te
tym przypadku litera [з] brzmi jak [c]. Jednak, gdy te
spółgłoski brzmią jak <<szumne>>, na przykład w
spółgłoski brzmią jak <<szumne>>, na przykład w
wyrazach
wyrazach
бесшумный
бесшумный
,
,
безжалостный
безжалостный
,
,
бесчеловечный
бесчеловечный
,
,
litery
litery
з
з
i c pozostają zgodnie z zasadą: <<Przed literami
i c pozostają zgodnie z zasadą: <<Przed literami
б
б
,
,
в
в
,
,
г
г
,
,
д
д
,
,
ж
ж
,
,
з
з
,
,
л
л
,
,
м
м
,
,
н
н
,
,
р
р
piszemy з, a przed literami
piszemy з, a przed literami
л
л
,
,
ф
ф
,
,
к
к
,
,
т
т
,
,
ш
ш
,
,
с
с
,
,
ч
ч
,
,
ц
ц
,
,
х
х
piszemy [c]>>.
piszemy [c]>>.
Należy również zwrócić uwagę na fakt, iż <<zasady>>,
Należy również zwrócić uwagę na fakt, iż <<zasady>>,
które raczej stanowią <<wyjątki>> w ortografii rosyjskiej,
które raczej stanowią <<wyjątki>> w ortografii rosyjskiej,
do których można zaliczyć m.in. fonetyczny sposób fiksacji
do których można zaliczyć m.in. fonetyczny sposób fiksacji
samogłoski
samogłoski
ы
ы
po
po
ц
ц
(np.:
(np.:
цыган
цыган
,
,
цыпленок
цыпленок
,
,
огурцы
огурцы
,
,
лисицы
лисицы
,
,
Лисицын
Лисицын
),
),
podczas gdy w sytuacjach tych
podczas gdy w sytuacjach tych
powinniśmy zasadniczo po spółgłosce
powinniśmy zasadniczo po spółgłosce
ц
ц
pisać
pisać
samogłoskę
samogłoskę
и
и
,
,
porównaj pisownię nazwisk:
porównaj pisownię nazwisk:
Лисициан
Лисициан
,
,
Цицин
Цицин
,
,
w których zastosowanie znalazła zasada pisowni
w których zastosowanie znalazła zasada pisowni
fonematycznej
fonematycznej
Tak więc, podstawowe zasady ortografii rosyjskiej
Tak więc, podstawowe zasady ortografii rosyjskiej
są oparte na fonematycznej zasadzie pisowni:
są oparte na fonematycznej zasadzie pisowni:
<<Pisz nieakcentowane samogłoski tak, jak i pod
<<Pisz nieakcentowane samogłoski tak, jak i pod
akcentem, np.:
akcentem, np.:
вода
вода
,
,
водовоз
водовоз
,
,
dlatego że:
dlatego że:
воды
воды
;
;
лесовод
лесовод
,
,
dlatego że
dlatego że
лес
лес
,
,
i
i
лисовод
лисовод
,
,
dlatego
dlatego
że,
że,
лисы
лисы
>>; <<Pisz dźwięczne i bezdźwięczne
>>; <<Pisz dźwięczne i bezdźwięczne
spółgłoski w każdej pozycji tak jak przed
spółgłoski w każdej pozycji tak jak przed
samogłoską, spółgłoską dźwięczną i przed [
samogłoską, spółgłoską dźwięczną i przed [
в
в
],
],
[
[
в
в
'], na przykład :
'], na przykład :
плод
плод
,
,
dlatego
dlatego
że
że
плода
плода
,
,
i
i
плот
плот
,
,
dlatego że
dlatego że
плота
плота
;
;
отдать
отдать
,
,
ponieważ
ponieważ
оторвать
оторвать
,
,
ale
ale
подпилить
подпилить
ponieważ
ponieważ
подорвать
подорвать
;
;
дворняжка
дворняжка
,
,
dlatego
dlatego
że
że
дворняжек
дворняжек
,
,
ale
ale
Машка
Машка
,
,
dlatego że
dlatego że
Машек
Машек
;
;
лезть
лезть
,
,
tak jak
tak jak
лезу
лезу
,
,
ale
ale
нести
нести
,
,
tak jak
tak jak
несу
несу
;
;
купаться
купаться
z miękkim znakiem –
z miękkim znakiem –
ь
ь
, tak jak
, tak jak
купать
купать
;
;
również
również
курить
курить
,
,
куриться
куриться
i
i
курит
курит
,
,
курится
курится
piszemy różnie».
piszemy różnie».
Zasada pisowni etymologicznej
Zasada pisowni etymologicznej
i tradycyjno-historycznej
i tradycyjno-historycznej
Oparte są na tym, aby odzwierciedlać w pisowni
Oparte są na tym, aby odzwierciedlać w pisowni
nie aktualny stan, a przeszłość języka, przy czym
nie aktualny stan, a przeszłość języka, przy czym
zasada
zasada
pisowni etymologicznej
pisowni etymologicznej
całkowicie
całkowicie
odpowiada rzeczywistej postaci języka w jego
odpowiada rzeczywistej postaci języka w jego
przeszłości. Porównaj np.: pisownię wyrazów z
przeszłości. Porównaj np.: pisownię wyrazów z
literą [
literą [
ё
ё
]:
]:
пчёл
пчёл
,
,
жён
жён
,
,
пошёл
пошёл
,
,
пшённый
пшённый
,
,
лжёшь
лжёшь
,
,
tak jak w tym przypadku w języku rosyjskim
tak jak w tym przypadku w języku rosyjskim
funkcjonował fonem [
funkcjonował fonem [
э
э
], choć dla współczesnego
], choć dla współczesnego
języka rosyjskiego odpowiednikiem jest litera [o],
języka rosyjskiego odpowiednikiem jest litera [o],
to jest <<o po spółgłosce miękkiej albo po
to jest <<o po spółgłosce miękkiej albo po
szumnej>> por.:
szumnej>> por.:
шов
шов
,
,
жох
жох
,
,
мечом
мечом
,
,
плащом
плащом
,
,
трещотка
трещотка
,
,
чечотка
чечотка
,
,
шорох
шорох
itd., gdzie prawidłowo
itd., gdzie prawidłowo
ma zastosowanie zasada pisowni fonematycznej.
ma zastosowanie zasada pisowni fonematycznej.
Na tej samej podstawie, co powyżej, oparta jest
Na tej samej podstawie, co powyżej, oparta jest
zasada tradycyjno-historyczna
zasada tradycyjno-historyczna
, którą można
, którą można
określić mianem samej «bezpryncypialnej», ślepo
określić mianem samej «bezpryncypialnej», ślepo
zachowującej dowolną tradycję zapisu wyrazowego.
zachowującej dowolną tradycję zapisu wyrazowego.
Przykładem wspomnianego braku konsekwencji
Przykładem wspomnianego braku konsekwencji
pisowni w języku rosyjskim służy zapis wyrazów
pisowni w języku rosyjskim służy zapis wyrazów
cerkiewno-słowiańskich, np.:
cerkiewno-słowiańskich, np.:
помощник
помощник
z literą
z literą
щ
щ
,
,
chociaż słowo rosyjskie nie pochodzi od cerkiewno-
chociaż słowo rosyjskie nie pochodzi od cerkiewno-
słowiańskiego słowa
słowiańskiego słowa
помощь
помощь
, ale od rosyjskiego
, ale od rosyjskiego
помочь
помочь
, które etymologicznie należałoby pisać
, które etymologicznie należałoby pisać
przez literę
przez literę
ч
ч
(
(
помочник
помочник
)
)
, a fonematycznie przez
, a fonematycznie przez
ш
ш
(
(
помошник
помошник
)
)
. Podobnie pisownia
. Podobnie pisownia
nieakcentowanych końcówek przymiotników
nieakcentowanych końcówek przymiotników
-
-
ый
ый
,
,
-
-
ий
ий
:
:
запасный
запасный
,
,
заморский
заморский
,
,
chociaż pod akcentem
chociaż pod akcentem
-
-
ой
ой
:
:
запасной
запасной
,
,
морской
морской
, pisownia nieakcentowanego
, pisownia nieakcentowanego
przedrostka
przedrostka
раз
раз
-
-
z
z
а
а
,
,
chociaż pod akcentem [
chociaż pod akcentem [
о
о
],
],
ср
ср
.
.
раздумье
раздумье
,
,
но
но
роздых
роздых
,
,
росчерк
росчерк
itd
itd
Zasada morfologiczna i
Zasada morfologiczna i
symboliczna
symboliczna
Wspólne jest w nich to, że mają tendencję
Wspólne jest w nich to, że mają tendencję
do przekazywania języka bez
do przekazywania języka bez
uwzględnienia jego strony fonetycznej:
uwzględnienia jego strony fonetycznej:
przy tym
przy tym
zasada pisowni
zasada pisowni
morfologcznej
morfologcznej
odzwierciedla gramatykę
odzwierciedla gramatykę
(morfologię), pomijając specyfikę
(morfologię), pomijając specyfikę
fonetyczną, a nawet z nią polemizując,
fonetyczną, a nawet z nią polemizując,
natomiast
natomiast
symboliczna zasada pisowni
symboliczna zasada pisowni
stara się odróżnić tzw. homonimy
stara się odróżnić tzw. homonimy
leksykalne, fonetycznie nieodróżnialne.
leksykalne, fonetycznie nieodróżnialne.
Przykładem zastosowania morfologicznej
Przykładem zastosowania morfologicznej
zasady pisowni jest użycie znaku miękkiego na
zasady pisowni jest użycie znaku miękkiego na
końcu wyrazów rodzaju żeńskiego po
końcu wyrazów rodzaju żeńskiego po
spółgłoskach szumnych, np.:
spółgłoskach szumnych, np.:
ночь
ночь
,
,
gdzie
gdzie
ь
ь
jest
jest
bezużyteczny,
bezużyteczny,
por.
por.
луч
луч
,
,
albo
albo
мышь
мышь
,
,
gdzie
gdzie
ь
ь
piszemy po
piszemy po
twardym [
twardym [
ш
ш
], który jest wyraźnym
], który jest wyraźnym
zaprzeczeniem ze względu na specyfikę tej
zaprzeczeniem ze względu na specyfikę tej
spółgłoski. Dowodem na to, że wskazana
spółgłoski. Dowodem na to, że wskazana
pisownia nie jest etymologiczną, pokazują
pisownia nie jest etymologiczną, pokazują
przykłady wyrazów obcych, o które omawiana
przykłady wyrazów obcych, o które omawiana
zasada została rozszerzona, porównaj:
zasada została rozszerzona, porównaj:
фальшь
фальшь
,
,
тушь
тушь
,
,
por.
por.
туш
туш
rodzaju męskiego bez
rodzaju męskiego bez
ь
ь
.
.
Dobrym przykładem zastosowania
Dobrym przykładem zastosowania
zasady
zasady
symbolicznej
symbolicznej
, była różnica w przedrewolucyjnej
, była różnica w przedrewolucyjnej
ortografii rosyjskiej pisowni dwóch homonimów
ortografii rosyjskiej pisowni dwóch homonimów
миръ
миръ
jako antonim
jako antonim
войны
войны
– wojny
– wojny
i
i
м
м
i
i
ръ
ръ
jako
jako
synonim
synonim
вселенной
вселенной
- wszechświatu.
- wszechświatu.
We
We
współczesnej ortografii pisownia wyrazów
współczesnej ortografii pisownia wyrazów
поджег
поджег
(czasownik z
(czasownik z
ё
ё
) i
) i
поджог
поджог
(rzeczownik
(rzeczownik
z
z
о
о
)
)
wskazuje na połączenie zasady morfologicznej i
wskazuje na połączenie zasady morfologicznej i
symbolicznej, ponieważ różnicowany jest zarówno
symbolicznej, ponieważ różnicowany jest zarówno
aspekt gramatyczny, jak i leksykalny.
aspekt gramatyczny, jak i leksykalny.
Bliska symbolicznej zasadzie jest również pisownia
Bliska symbolicznej zasadzie jest również pisownia
wyrazów takich jak:
wyrazów takich jak:
к
к
о
о
мпания
мпания
i
i
к
к
а
а
мпания
мпания
,
,
эст
эст
о
о
када
када
i
i
эст
эст
а
а
када
када
, chociaż różnica pisowni w
, chociaż różnica pisowni w
tych przypadkach jest oparta na obcojęzycznej
tych przypadkach jest oparta na obcojęzycznej
etymologii. Ponadto do zasady pisowni
etymologii. Ponadto do zasady pisowni
symbolicznej należy odnieść zastosowanie dużej
symbolicznej należy odnieść zastosowanie dużej
litery w nazwach własnych:
litery w nazwach własnych:
френч
френч
i
i
генерал
генерал
Френч
Френч
,
,
мороз
мороз
i
i
Дед Мороз
Дед Мороз
. Powyższe przykłady
. Powyższe przykłady
wskazują, że zasada symboliczna pisowni rosyjskiej
wskazują, że zasada symboliczna pisowni rosyjskiej
jest związana z pewnego rodzaju ideografią.
jest związana z pewnego rodzaju ideografią.
Klasyfikacja
Klasyfikacja
Rosyjski jest językiem
Rosyjski jest językiem
słowiańskim należącym do rodziny
słowiańskim należącym do rodziny
indoeuropejskich.
indoeuropejskich.
Jeśli wziąć pod uwagę język
Jeśli wziąć pod uwagę język
mówiony, najbliższymi językami
mówiony, najbliższymi językami
pokrewnymi są białoruski i ukraiński,
pokrewnymi są białoruski i ukraiński,
również należące do grupy językó
również należące do grupy językó
wschodniosłowiańskich.
wschodniosłowiańskich.
Na podstawowe słownictwo, zasady
Na podstawowe słownictwo, zasady
słowotwórstwa oraz – do pewnego stopnia –
słowotwórstwa oraz – do pewnego stopnia –
odmiany i styl literacki rosyjskiego miał
odmiany i styl literacki rosyjskiego miał
wpływ język cerkiewnosłowiański. Ten ostatni
wpływ język cerkiewnosłowiański. Ten ostatni
stanowił rozwinięcie i częściowo pokrywał się
stanowił rozwinięcie i częściowo pokrywał się
z językiem starro-cerkiewno-
z językiem starro-cerkiewno-
słowiańskim używanym w rosyjskiej cerkwi
słowiańskim używanym w rosyjskiej cerkwi
ortodoksyjnej. Wiele słów współczesnego
ortodoksyjnej. Wiele słów współczesnego
rosyjskiego jest bliższych w formie
rosyjskiego jest bliższych w formie
współczesnemu
współczesnemu
bułgarskiemu niż ukraińskiemu czy białoruskiemu
bułgarskiemu niż ukraińskiemu czy białoruskiemu
. Jednak w niektórych dialektach zachowały się
. Jednak w niektórych dialektach zachowały się
formy wschodniosłowiańskie.
formy wschodniosłowiańskie.
W pewnych przypadkach stosowane są
W pewnych przypadkach stosowane są
obydwie formy – wschodniosłowiańska i
obydwie formy – wschodniosłowiańska i
cerkiewnosłowiańska – z niewielkimi
cerkiewnosłowiańska – z niewielkimi
różnicami znaczeniowymi. Przykład: глава,
różnicami znaczeniowymi. Przykład: глава,
głowa – szef; голова, głowa – część ciała.
głowa – szef; голова, głowa – część ciała.
Również końcówki imiesłowów
Również końcówki imiesłowów
przymiotnikowych czasu teraźniejszego
przymiotnikowych czasu teraźniejszego
typu
typu
-ущий
-ущий
(
(
-uszczij
-uszczij
– polskie
– polskie
-ący
-ący
) jest
) jest
śladem wpływów cerkiewnosłowiańskich.
śladem wpływów cerkiewnosłowiańskich.
Gwarowa końcówka
Gwarowa końcówka
-учий
-учий
(
(
-uczij
-uczij
) jest
) jest
wynikiem zwykłego dla języków
wynikiem zwykłego dla języków
wschodniosłowiańskich rozwoju grupy.
wschodniosłowiańskich rozwoju grupy.
Transliteracja
Transliteracja
Transliteracja
Transliteracja
to odwzorowanie danego
to odwzorowanie danego
alfabetu za pomocą innego. Na przykład
alfabetu za pomocą innego. Na przykład
transliteracja słowa
transliteracja słowa
ещё
ещё
‘jeszcze’ składającego
‘jeszcze’ składającego
się w alfabecie rosyjskim z liter
się w alfabecie rosyjskim z liter
je
je
,
,
szcza
szcza
i
i
jo
jo
na
na
alfabet łaciński pozwoli zapisać je jako
alfabet łaciński pozwoli zapisać je jako
eščë
eščë
. Aby
. Aby
prawidłowo wymówić tak zapisane słowo
prawidłowo wymówić tak zapisane słowo
niezbędna jest jednak znajomość zasad
niezbędna jest jednak znajomość zasad
wymowy rosyjskiej. Nie jest za to konieczna
wymowy rosyjskiej. Nie jest za to konieczna
znajomość żadnego innego języka.
znajomość żadnego innego języka.
Transliteracja na alfabet łaciński bywa również
Transliteracja na alfabet łaciński bywa również
nazywana romanizacją lub (rzadziej) latynizacją.
nazywana romanizacją lub (rzadziej) latynizacją.
Transkrypcja
Transkrypcja
Transkrypcja
Transkrypcja
natomiast
natomiast
odwzorowuje wymowę za pomocą
odwzorowuje wymowę za pomocą
głosek innego języka. Przykładowe
głosek innego języka. Przykładowe
słowo
słowo
ещё
ещё
‘jeszcze’ będzie miało w
‘jeszcze’ będzie miało w
polskiej transkrypcji postać
polskiej transkrypcji postać
jeszczio
jeszczio
,
,
do jego przeczytania jest więc
do jego przeczytania jest więc
konieczna jedynie znajomość
konieczna jedynie znajomość
polskiego.
polskiego.
Różnice pomiędzy
Różnice pomiędzy
tarnsliteracją a transkrypcją
tarnsliteracją a transkrypcją
Transliteracja odbywa się pomiędzy
Transliteracja odbywa się pomiędzy
alfabetami, transkrypcja - pomiędzy
alfabetami, transkrypcja - pomiędzy
językami.
językami.
Transliteracja zachowuje pisownię,
Transliteracja zachowuje pisownię,
transkrypcja - wymowę.
transkrypcja - wymowę.
Transliteracja zakłada znajomość języka
Transliteracja zakłada znajomość języka
źródłowego, transkrypcja - docelowego.
źródłowego, transkrypcja - docelowego.
Dziękuję za uwagę
Dziękuję za uwagę
!
!