BURAKI CUKROWE

HISTORIA BURAKA

CUKROWEGO

Napoleon zainteresował się uprawą buraków
cukrowych w 1804 roku, jednak sytuacja
poprawiła się w 1840. Wtedy produkcja
cukru z buraków gwałtownie wzrosła w całej Europie, i w 1880 przerosła produkcję
z trzciny cukrowej.

Cukier został wyprodukowany
eksperymentalnie z buraków w
Niemczech w 1747 przez chemika
Andreasa Marggrafa.

Pierwsza fabryka przetwarzająca
buraki
cukrowe była wybudowana w
Konarach na
Dolnym Śląsku w 1799.

Napływ do Europy trzcinowego cukru surowego zmniejszył się także ze
względu na
spadek produktywności gospodarki plantacyjnej w koloniach (przede
wszystkim
Ameryce Łacińskiej, gdzie opierała się ona na pracy niewolników).

ODMIANY BURAKA

BURAK KORZENIOWY (ćwikła)

BURAK LIŚCIOWY (boćwina, botwina)

BURAK PASTEWNY o
zgrubiałych korzeniach
używanych na paszę.

BURAK
CUKROWY

UMOWNIE WYODRĘBNIONO 3

ODMIANY BURAKA

CUKROWEGO:

BURAK CUKROWY [C] - zawiera największą ilość
sacharozy od 18% do 19,5%, posiada korzeń o
zwartej strukturze natomiast mniejszych rozmiarów
od innych odmian buraka.

BURAK PLEWNY [P] - najczęściej uprawiany w Polsce
dający największe plony , ma korzeń większy i
luźniejszy , zawartość sacharozy od 16% do 18,5%.

BURAK NORMALNY [N] - to odmiana będąca
krzyżówką
[ C i P ] łączy w sobie cechy obu tych gatunków ,
zawartość sacharozy kształtuje się od 17,5% do 19%.

SKŁAD CHEMICZNY

•

sacharoza

sacharoza (15%-19%),

•

związki nierozpuszczalne

związki nierozpuszczalne (4,5%-5%) to

celuloza, pektyny, chemii celulozy, białka

nierozpuszczalne,

•

związki rozpuszczalne

związki rozpuszczalne to sole mineralne,

związki azotowe, cukry proste fruktoza i

glukoza, ponadto zawierają niewielkie

ilości tłuszczy oraz barwniki.

ETAPY:

•

EKSTRAKCJA

•

WYŻYMANIE

•

DEFEKACJA I SATURACJA

•

ZAGĘSZCZENIE

•

PRODUKT KOŃCOWY

PRODUKCJA CUKRU Z

BURAKÓW CUKROWYCH

EKSTRAKCJA

• Proces zaczyna się od krojenia buraków w drobne paski.

Zwiększa to powierzchnię i ułatwia ekstrahowanie cukru.

• Ekstrakcja zachodzi w ekstraktorach, gdzie krajankę poddaje się

działaniu gorącej wody przez około godzinę. Proces ten przebiega
podobnie jak proces zaparzania liści herbaty w imbryku, gdzie
uwalniania się jej aromat i barwa.

• Ekstraktor to duży poziomy lub pionowy zbiornik, w którym krajanka

przesuwa się w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu wody, w tak
zwanym przeciwprądzie.

• W czasie przepływu wody rośnie w niej stężenie cukru i w rezultacie

otrzymuje się roztwór zwany sokiem surowym. Poza cukrem,

surowy
sok zawiera wiele innych substancji wypłukanych z buraków.

WYŻYMANIE

• Krajanka buraczana po procesie ekstrakcji

jest mokra i nadal zawiera pewną ilość cukru.
W związku z tym, za pomocą pras śrubowych
wyciska się z niej jak największą ilość soku
(tzw. woda wysłodkowa), który jest ponownie
kierowany do ekstrakcji.

• Pozostałe wysłodki suszy się i przetwarza na

granulat będący ważnym składnikiem paszy
dla zwierząt.

DEFEKACJA I SATURACJA

• Kolejny etap przetwarzania soku surowego ma na celu

usunięcie zanieczyszczeń stałych, które zmętniają
roztwór, przy czym roztwór się także nieco odbarwia.

• Jedną z dwóch powszechnie stosowanych na tym etapie

technik jest defekacja i saturacja.
Polega ona na dodaniu do soku mleka wapiennego i
wprowadzaniu dwutlenku węgla. Gaz reaguje z wapnem
tworząc krystaliczny węglan wapnia, który wiąże
zanieczyszczenia stałe. Po filtracji, sok jest gotowy do
odbarwiania.

ZAGĘSZCZENIE

• W czasie ostatniego etapu, sok kieruje się do

bardzo dużych wyparek. W wyparkach następuje
odparowanie wody aż do momentu, w którym
zaczynają się tworzyć kryształy. Dodatkowo, do
zagęszczonego syropu dodaje się drobne kryształki
cukru w celu zapoczątkowania krystalizacji.

• Mieszanina syropu i kryształów cukru (cukrzyca)

jest odwirowywana w wirówkach w celu separacji
kryształów. Proces ten przypomina odwirowywanie
prania. Odwirowane kryształy są przed
pakowaniem osuszane gorącym powietrzem.

CUKIER

to produkt końcowy przerobu buraka cukrowego,

jest prawie czysta sacharozą. W obrocie handlowym występuje
jako cukier kryształ różnej granulacji (kryształ gruby, średni,
drobny, grysik, cukier puder, cukier kryształ niesegregowany).

Na potrzeby przemysłu

stosowany
jest cukier biały przemysłowy-
cukier o gorszej jakości
nieodpowiadający normom
konsumpcyjnym.

• Cukier spożywczy (zwykle
krystalizowana sacharoza)
pozbawiony jest cennych
dodatków, witamin i soli
mineralnych,

• Biały cukier jest chemicznie
przetworzonym związkiem.

MELASA

- to produkt uboczny przemysłu cukierniczego,

powstały z soku buraczanego. Melasa jest gęstą, ciągliwą
cieczą o barwie brązowej do ciemno brunatnej, ma słodko
gorzki smak i swoisty zapach zawiera ok. 50% sacharozy.

WYKORZYSTANIE:

• na potrzeby przemysłu
gorzelniczego,

• w przemyśle
farmaceutycznym do
wyrobu alkoholu
etylowego,
gorzelnictwie, kwasku
cytrynowego

• jako pożywka w
hodowli drożdży i
produkcji drożdży
piekarskich .

CUKIER BRĄZOWY

sprzedawany w

supermarketach, nie jest niczym innym jak
rafinowanym cukrem białym z niewielką
domieszką melasy, nadającej mu smak i
kolor.

WYSŁODKI BURACZANE –

stanowią odpad

produkcyjny

przy produkcji cukru. Występują w postaci krajanki
Buraczanej. Zawierają ok. 95% suchej masy w skład której
wchodzą głównie białka i błonnik.

ZASTOSOWANIE:

•bezpośrednio jako pasze dla
zwierząt lub są fermentowane i
suszone i w tej formie
przerabiane na pasze dla
zwierząt .

WYDOBYCIE NA ŚWIECIE

2005 ROK

•  Francja (ok. 29 mln ton)
•  Niemcy (ok. 25 mln ton)
•  Stany Zjednoczone (ok. 25 mln ton)
•  Rosja (ok. 21 mln ton)
•  Ukraina (ok. 15 mln ton)
• a także Turcja, Polska, Włochy,

Wielka Brytania, Chiny.