SYSTEMY INFORMATYCZNE ORGANIZACJI WIRTUALNEJ

SYSTEMY INFORMATYCZNE

ORGANIZACJI WIRTUALNEJ

Katarzyna Tykwińska

Monika Zagrodnik

NA SYSTEMY INFORMATYCZNE

SKŁADAJĄ SIĘ OBECNIE TAKIE

ELEMENTY JAK:



sprzęt – obecnie głównie komputery



urządzenia służące do przechowywania danych



urządzenia służące do komunikacji między sprzętowymi

elementami systemu



urządzenia służące do komunikacji między ludźmi a komputerami



urządzenia służące do odbierania danych ze świata zewnętrznego

– nie od ludzi (na przykład czujniki elektroniczne, kamery)



urządzenia służące do wpływania systemów informatycznych na

świat zewnętrzny – elementy wykonawcze (na przykład silniki

sterowane komputerowo, roboty przemysłowe, podłączony do

komputera ekspres do kawy, sterowniki urządzeń mechanicznych)



urządzenia służące do przetwarzania danych nie będące

komputerami;



oprogramowanie;



elementy organizacyjne – czyli procedury (procedury

organizacyjne – termin

z zarządzania) korzystania z systemu informatycznego, instrukcje

robocze itp.;



elementy informacyjne; bazy wiedzy – ontologie

dziedziny/dziedzin, w których używany jest system informatyczny

– na przykład podręcznik księgowania

w wypadku systemu finansowo-księgowego.

SYSTEMY PROSTE I ŁOŻONE

Systemy informatyczne mogą być:

•

proste – systemem takim może być na przykład edytor

tekstu uruchamiany na jednym komputerze,

•

złożone – jak na przykład system kontroli lotów na

lotnisku, czy system bankowy.

Miarą złożoności systemu może być na przykład ilość
elementów systemu połączona ze złożonością
stosowanego oprogramowania mierzoną w ilości
punktów funkcyjnych.

ORGANIZACJA WIRTUALNA

Pojęcie "organizacja wirtualna" pojawiło się we

wczesnych latach dziewięćdziesiątych. Obecnie w

literaturze przedmiotu spotkać można wiele określeń

organizacji wirtualnej, jednak pojęcie to nie doczekało

się jednej, ogólnie akceptowanej definicji.

Najczęściej przytaczane określenia,

akcentujące różne cechy organizacji

wirtualnych:



jest to tymczasowa sieć niezależnych przedsiębiorstw -

dostawców, klientów, nawet dotychczasowych konkurentów -

połączonych

najnowszymi

środkami

IT,

w celu dzielenia się umiejętnościami i kosztami dla zdobycia

nowych rynków



jest siecią instytucji, firm, zespołów i osób zlokalizowanych w

różnych miejscach, zorganizowanych w luźno związanych,

nieprzejrzystych strukturach, które łączy wspólny cel -

świadczenie usług na rzecz tego samego klienta



jest sztucznym tworem bazującym na indywidualnych kompetencjach

kluczowych integrującym niezależne przedsiębiorstwa wzdłuż wspólnego

łańcucha wartości



jest to forma organizacji, którą charakteryzuje tymczasowe lub stałe

geograficzne rozmieszczenie pojedynczych pracowników, grup, działów

różnych przedsiębiorstw lub całych organizacji. Zapewnienie realizacji

procesu produkcyjnego jest zależne od elektronicznej komunikacji



jest to sieć niezależnych firm działających w świecie rzeczywistym, łącząca

swe umiejętności i zasoby organizacyjne dla osiągnięcia typowych celów

i wykorzystujących przy tym technologie informatyczne do koordynacji

wzajemnych działań i uniknięcia jakiejkolwiek integracji tak poziomej, jak

i pionowej.

CECHY ORGANIZACJI WIRTUALNEJ

Wyróżnikiem organizacji wirtualnych jest ich elastyczność

rozumiana jako zdolność do adoptowania się do zmian

zachodzących w zmiennym, złożonym, niepewnym otoczeniu,

zarówno

zewnętrznym

jak

wewnętrznym.

PODSTAWOWE CECHY

ORGANIZACJI WIRTUALNEJ

Tymczasowość organizacji



Wirtualna organizacja jest chwilową konfiguracją jednostek

organizacyjnych współpracujących ze sobą dla osiągnięcia

okazjonalnych, wspólnych celów



uczestnicy, mogą równocześnie brać udział w innych sieciach lub

aktywizować powstawanie nowych

Rozproszenie geograficzne



Przedsiębiorstwa, które oddalone są od siebie w sensie odległości

terenowej mogą współpracować ze sobą wykorzystując

technologie informatyczne



W oparciu o sieci komputerowe pracują różne systemy

informatyczne sprzyjające wirtualizacji działalności

przedsiębiorstw.

Do najważniejszych zaliczyć

należy:



Systemy zarządzania przepływem pracy (workflow),



Systemy pracy grupowej (np. listy dyskusyjne), Tele- i

wideokonferencje,



Systemy zarządzania kontaktami z klientami (CRM),



Moduły wspomagające e-biznes,



Portale informacyjne (np. portal korporacyjny),

c.d. podstawowych cech organizacji

wirtualnej

Koncentracja na kliencie



Organizacja wirtualna jest tworzona specjalnie w odpowiedzi na

potrzeby konkretnego klienta i dla realnego konkretnego

zadania



Klient może również czynnie uczestniczyć jako podmiot

organizacji wirtualnej

i na bieżąco brać udział w realizowanym zadaniu.

Intensywne wykorzystanie technologii informatycznych

Technologie informatyczne wspomagają i zwiększają efektywność

funkcjonowania przedsiębiorstwa:



szybkość przekazywania danych, informacji



wymiana informacji może odbywać się w czasie rzeczywistym lub z

niewielkim opóźnieniem



możliwość zarządzania dużymi zasobami danych



działanie oraz obecność 24h/dobę



koordynacja działań.

OBSZARY WARUNKUJĄCE SUKCES

WDROŻENIA KONCEPCJI ORGANIZACJI

WIRTUALNEJ



Posiadanie witryny internetowej;



Odejście od tradycyjnych, hierarchicznych struktur zarządu;



Globalizacja działalności;



Oferowanie unikatowego i poszukiwanego produktu;



Posiadanie dobrej renomy, reputacji;



Szybkość reagowania na zmiany na rynku.

FORMY STRUKTUR WIRTUALNYCH



Sieć – zbiór partnerów zadeklarowanych do tworzenia firmy

wirtualnej. Przedsiębiorstwa łącząc się w ten sposób mają na celu

przede wszystkim opanowanie pewnego rynku geograficznego.



Pajęczyna – inicjatorem jest firma – integrator, która koordynuje

pracę pozostałych uczestników. Takie przedsiębiorstwo wytwarza

określoną konkretną usługę dla indywidualnego klienta. Rola

lidera polega na angażowaniu wykonawców, spisaniu kontraktu z

odbiorcą, organizowaniu sieci produkcji, dystrybucji i komunikacji

między partnerami.

Firma integrator musi posiadać „megakompetencje” , np.



Dostęp do selekcjonowanych informacji;



Technologii;



Pozycja rynkowa;



Kanał dystrybucji;



Źródło zaopatrzenia surowcowo-materiałowego.

Po zakończeniu firmy tworzą sieć „holonów”, znajdujących się w

stanie czuwania na kolejny kontrakt.

Brakujące ogniwo – z taką sytuacją mamy do czynienia gdy w

oferowanych już usługach brakuje jakiegoś elementu, którego

potrzebują

lub

wręcz

oczekują

klienci.

PROBLEMY ORGANIZACJI

WIRTUALNYCH

Problemy w obszarach:



konkurencji – firma uczestniczy jednocześnie w
przedsiębiorstwach wirtualnych konkurujących ze sobą;



rynku – coraz trudniej jest ustalić na jakim rynku prowadzimy
działalność gospodarczą;



zarządzania kadrami – fachowcy są zatrudniani na okres
realizacji kontraktu;



kontroli – uczestniczenie w nadmiernej ilości projektów;



komunikacji – komunikacja jest istotna ze względu na
ograniczenie komunikacji bezpośredniej i rozproszenie zasobów.

PERSPEKTYWY ORGANIZACJI

WIRTUALNYCH

W przyszłości należy oczekiwać, że organizacje będą:

•

Zawierać coraz częściej i na coraz krótsze okresy nowe

alianse strategiczne;

•

Kooperować z coraz mniejszymi jednostkami organizacyjnymi;

•

Rozwijać cechy społeczności międzynarodowych;

•

Posiadać zdolności do ostrej walki konkurencyjnej w

globalnej przestrzeni.

TELEPRACA



Rozwój informatyki w ostatnich latach spowodował rozproszenie

pracy zespołowej.



Odrzucono stwierdzenie, że praca indywidualna może być

wykonywania efektywnie tylko w wyznaczonym do tego przez

pracodawcę miejscu.

Telepraca (zdalna praca), biuro w domu, forma organizacji

pracy polegająca na świadczeniu pracy poza siedzibą

przedsiębiorstwa, jednak w kontakcie z przełożonymi i

współpracownikami

pomocą

urządzeń

telekomunikacyjnych.

TELEPRACA

TELECOMMUTING

•

Głównym problemem telepracy jest włączenie telekomunikacji w

procesy pracy.

•

Telecommuting, czyli komunikacja między telepracownikami

odbywa się przez telefon, fax, pocztę elektroniczną itp.

TELEPRACA

KORZYŚCI

•

Wdrożenie telepracy pozwala pracodawcom na poszukiwanie siły

roboczej tam, gdzie ubezpieczenia i podatki są niskie i co za tym

idzie niższe będą koszty pracy.

•

Do korzyści można również zaliczyć wzrost indywidualnej

wydajności pracy, brak absencji, lepszy dobór załogi, zmniejszenie

stresujących kontaktów z przełożonymi itp.

BIBLIOGRAFIA



- P. Płoszajski, „Organizacja przyszłości: wirtualny splot

kontraktów”



- Praca zbiorowa pod redakcją Małgorzaty Pańkowskiej i

Henryka Sroki, „Systemy informatyczne organizacji

wirtualnych”



- Praca zbiorowa pod redakcją Henryka Sroki i Celiny M. Olszak,

„Zintegrowane systemy informatyczne w zarządzaniu”



- W.M. Grudzewski i I.K. Hejduk, „Przedsiębiorstwo przyszłości.”

Document Outline